Αθήνα, 3 Μαΐου 2018
Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Παρακολούθησης των Αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (3.5.2018)
Ευχαριστώ τον Υπουργό που είχε την καλοσύνη να έρθει και τους λοιπούς καλεσμένους μας, τους δύο Γενικούς Γραμματείς και τα υπηρεσιακά στελέχη και χαίρομαι για την ευαισθησία που δείχνει το Υπουργείο Δικαιοσύνης, το οποίο, ακριβώς αυτό το ρόλο πρέπει να παίζει. Να κινεί τις διαδικασίες συμμόρφωσης, για τα θέματα που το αφορούν, αλλά και για τα θέματα που αφορούν όλη την Κυβέρνηση, όλη τη Δημόσια Διοίκηση. Όμως, θα μου επιτρέψετε να μιλήσω, εν προκειμένω, υπό την ιδιότητα του Εισηγητή της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την εκτέλεση των Αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Να πω, ότι, βεβαίως, τα σημειώνω όλα αυτά. Θα τα καταγράψει και στην επιστολή της, ως επικεφαλής της αντιπροσωπείας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, η κυρία Καββαδία, γιατί, δυστυχώς, η Ελλάδα εξακολουθεί να είναι μεταξύ των χωρών, στις οποίες στρέφεται το ενδιαφέρον της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης και του Εισηγητή για την εκτέλεση των αποφάσεων. Βρίσκεται μέσα στις δέκα χώρες που έχουν τις περισσότερες και τις μεγαλύτερες εκκρεμότητες, ως προς την εκτέλεση Αποφάσεων. Η Ελλάδα, ακόμη και τώρα, παρά τις βελτιώσεις που αναμφισβήτητα έχουν συντελεστεί τα τελευταία χρόνια, θα έλεγα την τελευταία δεκαετία, συνολικά, που υπήρξε μια ευαισθητοποίηση σε σχέση με τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και το ρόλο του Συμβουλίου της Ευρώπης, εξακολουθεί να είναι η πέμπτη κατά σειρά χώρα, από πλευράς αριθμού καταδικαστικών Αποφάσεων.
Αθήνα, 8 Μαρτίου 2018
Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στη Βουλή κατά τη συζήτηση επί της πρότασης της ΝΔ για τη σύσταση Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η σημερινή συζήτηση είναι θεσμικού και αποδεικτικού χαρακτήρα. Η πρόταση των Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας θα απορριφθεί με τις δεδομένες ψήφους της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με ό,τι μάλιστα αυτό συνεπάγεται για τις συγκεκριμένες πράξεις και παραλείψεις των τριών σημερινών Υπουργών κατά το άρθρο 86 του Συντάγματος.
Όμως, πολιτικά, σήμερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αναγκάζεται να ομολογήσει πανηγυρικά ότι εξαπατά την ελληνική κοινωνία, ότι δεν ενδιαφέρεται για καμία διαφάνεια και για καμία αλήθεια. Παρεμποδίζει πάση δυνάμει την έρευνα για τους δικούς της Υπουργούς Υγείας. Προστάτευσε στις 21 Φεβρουαρίου με δικονομικά τεχνάσματα τον κ. Κουρουμπλή. Αρνήθηκε και αρνείται πεισματικά κάθε έρευνα για τη γνωστή υπόθεση της Σαουδικής Αραβίας, όπως αρνείται πεισματικά την κλήση των πρωταγωνιστών της ενώπιον της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, παραβιάζοντας κατάφωρα τον Κανονισμό της Βουλής και ένα από τα ελάχιστα δικαιώματα της μειοψηφίας.
Καθοδήγησε όμως, ως κυβέρνηση, και οργάνωσε τη σκευωρία κατά δέκα πολιτικών προσώπων, όχι τυχαίων, μεταξύ αυτών είναι πρόσωπα που εκφράζουν τη δημοκρατική φιλοευρωπαϊκή αντιπολίτευση, εκπροσωπούν τη χώρα σε ευρωπαϊκούς θεσμούς, συμβολίζουν το κύρος της δικαιοσύνης. Κυρίως όμως συμβολίζουν, πολλά από τα πρόσωπα αυτά, τον αγώνα της περιόδου 2010-2015 να σταθεί η πατρίδα όρθια, μένοντας μέσα στην Ευρώπη. Είμαστε οι αντίπαλοι των μεγάλων ψεμάτων που σας έφεραν στην εξουσία, κυρίες και κύριοι της πλειοψηφίας.
Αθήνα, 21 Φεβρουαρίου 2018
Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στην συζήτηση στην Ολομέλεια για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης για την υπόθεση Novartis
"Στέλνω από το βήμα της Βουλής, μήνυμα ανεξαρτησίας και αξιοπρέπειας στη συντριπτική πλειονότητα των έντιμων και αδέκαστων Ελλήνων και Ελληνίδων δικαστών και εισαγγελέων και τους ζητώ στο όνομα του δικαίου, να σταθούν όρθιοι, να αντισταθούν σε αυτή την κραυγαλέα προσβολή της δικαστικής ανεξαρτησίας. Το βαθύ κράτος μετά από πολλές δεκαετίες στεγάζεται και πάλι στη δικαιοσύνη, το φάντασμα του Κόλλια ζωντανεύει και αυτό το έχει αναλάβει υπεργολαβικό συνεργείο της τρίτης συνιστώσας της κυβέρνησης."
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, θέλω να ευχαριστήσω θερμά τους Βουλευτές της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που δεν με παρέλειψαν από την υπόθεση Novartis. Χαίρομαι γιατί στην υπόθεση αυτή, που αφορά το Υπουργείο Υγείας πρωτίστως, βρήκατε μία θέση και για μένα. Παρότι δεν μπόρεσε ο ένας από τους τρεις ανώνυμους μάρτυρες, που ψέλλισε κάποια στιγμή το όνομά μου κάπου μέσα στην κατάθεσή του, να αφηγηθεί για εμένα ειδικά μία σκαμπρόζικη ιστορία που να έχει ενδιαφέρον. Μία ιστορία με βαλίτσες, τσάντες και φακέλους. Τίποτα από αυτά. Πολύ μίζερη η αναφορά στο όνομά μου. Υποθέτω λοιπόν ότι το όνομά μου μπήκε στη δικογραφία από συνήθεια. Κάποιοι δεν έχουν βάλει μυαλό από προηγούμενες προσπάθειες στοχοποίησής μου, ίσως γιατί μωραίνει κύριος ον βούλεται απολέσαι.
Σας ευχαριστώ λοιπόν, γιατί με τον τρόπο αυτόν με τοποθετήσατε στην πρώτη γραμμή της μάχης για τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου, γιατί αυτό είναι το ζήτημα, αυτό διακυβεύεται. Οι θεμελιώδεις θεσμοί του πολιτεύματος, της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και του συντεταγμένου κράτους δικαίου.
Αθήνα, 15 Ιανουαρίου 2018
Ομιλία Ευ. Βενιζέλου στην Ολομέλεια κατά τη συζήτηση του ν/σ του Υπουργείου Οικονομικών «Ρυθμίσεις για την εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων του Προγράμματος Οικονομικής Προσαρμογής και άλλες διατάξεις»
«Κυβέρνηση αναδιανομής επιδομάτων που θέλει μια κοινωνία της επιδοματικής προσδοκίας»
Επιτρέψτε μου, πριν από την παρέμβασή μου, να εκφράσω τα θερμά μου συλλυπητήρια στον ΣΥΡΙΖΑ για την απώλεια του Θόδωρου Μιχόπουλου.
Κυρίες και κύριοι βουλευτές, και οι προηγούμενες κυβερνήσεις μέχρι τον Ιανουάριο του 2015 κατέθεσαν πολλές φορές πολυνομοσχέδια για να ανταποκριθούν σε υποχρεώσεις που απέρρεαν από τα προγράμματα στήριξης. Θέλω να θυμηθείτε το πολιτικό και κοινωνικό κλίμα εκείνων των συζητήσεων στη Βουλή, τη στάση της τότε αντιπολίτευσης, τη στάση των συνδικαλιστικών οργανώσεων, τη στάση και του συστήματος επικοινωνίας. Νομίζω ότι αυτό θα μας βοηθήσει για να κάνουμε μία ορθολογική και υπεύθυνη συζήτηση γύρω από την αρχή που διέπει το νομοσχέδιο και γύρω από την στρατηγική που δεν έχει, αλλά πρέπει να αποκτήσει η χώρα, καθώς βαδίζουμε προς τη λήξη του τρίτου μνημονίου, του μνημονίου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Αναζήτησα και στην αιτιολογική έκθεση και στις συζητήσεις στην Επιτροπή την αρχή που διέπει το νομοσχέδιο αυτό. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι υπάρχει ένας μεταρρυθμιστικός οίστρος ή μάλλον μία αγωνία να αποδείξει η κυβέρνηση ότι μπορεί να εφαρμόσει τα συμφωνηθέντα, έστω την υστάτη στιγμή, όπως-όπως, άρον-άρον ότι, εν πάση περιπτώσει, η αρχή που διέπει το νομοσχέδιο αυτό είναι ότι «είμαστε εδώ, οι καλοί διεκπεραιωτές, ακόμη και χωρίς σχέδιο, αλλά και χωρίς διαπραγμάτευση. Γιατί πρέπει να φθάσουμε στο τέλος, πρέπει να παρουσιάσουμε ως κυβέρνηση ένα success story, επικοινωνιακό και όχι πραγματικό, τον Αύγουστο του 2018 με τη λήξη του προγράμματος, ώστε να υπάρχει η ψευδαίσθηση, η νέα ψευδαίσθηση, πως τώρα πια είμαστε εκτός μνημονίου, έχουμε αγγίξει την περιβόητη και πολυπόθητη καθαρή έξοδο από την κρίση».
Αθήνα, 9 Ιανουαρίου 2018
Ομιλία Ευ. Βενιζέλου στη Βουλή κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων «Τροποποίηση του άρθρου 5 του ν.1920/1991 (Α΄11), με τον οποίο κυρώθηκε η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου "Περί Μουσουλμάνων Θρησκευτικών Λειτουργών" (Α΄182)»
Κυρίες και κύριοι βουλευτές, μόλις παρουσιάστηκε το σχέδιο νόμου στην αρχική του μορφή, έκανα μία δημόσια δήλωση πως το βρίσκω σωστό, θεωρώ ότι κινείται προς την ορθή κατεύθυνση και το στηρίζω. Θέλω όμως υπό την ιδιότητά μου του πρώην Υπουργού Εξωτερικών, του καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου και του εισηγητή της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την εκτέλεση των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου να διατυπώσω τη γνώμη μου στην Ολομέλεια, προκειμένου να καταγραφεί στα πρακτικά της Βουλής. Για να διευκολύνω την κωδικοποίηση των απόψεών μου, έχω καταθέσει και μία τροπολογία, η οποία αφορά το δικονομικό μέρος του ζητήματος. Όμως το δικονομικό μέρος είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την προστασία των δικαιωμάτων και με την ουσία του προβλήματος.
Ξεκινώ από το θεμελιώδες ζήτημα του νομικού καθεστώτος στο πλαίσιο του οποίου κινούμαστε. Υπάρχει διεθνής υποχρέωση της χώρας να εγκαθιδρύει και να διατηρεί μία ειδική δικαιοδοσία για τους Μουσουλμάνους Έλληνες πολίτες εγκατεστημένους στη Θράκη ή αυτό είναι μία επιλογή του εθνικού νομοθέτη στο πλαίσιο του εθνικού Συντάγματος και της εθνικής έννομης τάξης; Είναι για εμένα σαφές –και αυτή είναι η κυρίαρχη άποψη στον επιστημονικό διάλογο– ότι δεν υπάρχει διεθνής υποχρέωση της χώρας, δεν δεσμευόμαστε ούτε από τη Συνθήκη των Αθηνών ούτε από την προγενέστερη Συνθήκη της Κωνσταντινουπόλεως. Η δε Συνθήκη της Λωζάννης, η οποία προφανώς ισχύει, παραπέμπει στα έθιμα της μουσουλμανικής μειονότητας και μάλιστα υπό τον όρο της αμοιβαιότητας, ο οποίος όμως είναι ένας δύσκολα ερμηνευόμενος όρος στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δεν μπορείς να θέσεις υπό τον όρο της αμοιβαιότητας την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι, συνεπώς, τελείως διαφορετικό ζήτημα ο σεβασμός των εθίμων και τελείως διαφορετικό ζήτημα η υπαγωγή σε μία ειδική δικαιοδοσία που διέπεται από τον ιερό μουσουλμανικό νόμο, τη λεγόμενη Σαρία.
Αθήνα, 18 Δεκεμβρίου 2017
Απάντηση Ευάγγελου Βενιζέλου στον Υπουργό Οικονομικών, κ. Τσακαλώτο, στη συζήτηση του σ/ ν του ΥΠΟΙΚ «Κύρωση του Κρατικού Προϋπολογισμού οικονομικού έτους 2018»
Κύριε Υπουργέ, αν έχετε την καλοσύνη, είμαι βέβαιος ότι μπορείτε να πίνετε και νερό και να με ακούτε.
Απαντώ στο επιχείρημα του κ. Τσακαλώτου ότι είχε εγκρίνει την προληπτική πιστωτική γραμμή το Eurogroup, το Νοέμβριο του 2014, αλλά το Δεκέμβριο είπε, αν υποβληθεί αίτηση, είμαστε έτοιμοι να τη δούμε θετικά.
Τι είχε μεσολαβήσει; Είχε μεσολαβήσει η διαπίστωση της αδυναμίας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, η στείρα θέση της αντιπολίτευσης και ήξεραν όλοι ότι επίκεινται εκλογές και θα προκύψει νέα κυβέρνηση. Είπε, λοιπόν, το Eurogroup, «είμαι έτοιμο να δώσω την προληπτική πιστωτική γραμμή, εάν η νέα ελληνική κυβέρνηση ακολουθήσει τη γραμμή αυτή και επιβεβαιώσει τη θέση της προηγούμενης κυβέρνησης και υποβάλει το αίτημα». Αυτό έπρεπε να έχει γίνει το αργότερο στις 20 Φεβρουαρίου του 2015, όταν συνάψατε συμφωνία, επιστρέψατε τα 11 δισεκατομμύρια Ευρώ που είχε στη διάθεσή του το ΤΧΣ, αλλά αρνηθήκατε να φέρετε τη συμφωνία αυτήν στη Βουλή, η χώρα εξώκειλε και πήγαμε στο δράμα του καλοκαιριού του 2015 και στην ταπεινωτική και ασύμφορη συμφωνία της 12ης Ιουλίου.
Αθήνα, 18 Δεκεμβρίου 2017
Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στην Ολομέλεια κατά τη συζήτηση του σ/ ν του ΥΠΟΙΚ «Κύρωση του Κρατικού Προϋπολογισμού οικονομικού έτους 2018»
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, το κεντρικό ζήτημα του προϋπολογισμού του 2018 είναι εάν πρόκειται για τον προϋπολογισμό της «καθαρής εξόδου» από το τρίτο μνημόνιο της κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου ή εάν στην πραγματικότητα πρόκειται για μία έξοδο, όχι όμως από το μνημόνιο προς την κανονικότητα, αλλά έξοδο από το τρίτο μνημόνιο και ήδη αποφασισμένη και ψηφισμένη είσοδο στο τέταρτο μνημόνιο, το οποίο δεν φτάνει μόνο μέχρι το 2023, αλλά επεκτείνεται σε κύρια θέματα επ’ αόριστον, θεωρητικά μέχρι την εξόφληση του χρέους, δηλαδή περίπου μέχρι το 2060.
Ο προϋπολογισμός αυτός είναι ο προϋπολογισμός «εξόδου» από το μνημόνιο 3 στο οποίο μπήκαμε με τους χειρότερους δυνατούς όρους λόγω του πρώτου εξαμήνου του 2015, λόγω μίας τυχοδιωκτικής πολιτικής που κατέληξε στη συντριβή, στα capital controls, στη συνεχή διαρροή καταθέσεων, στην επιστροφή στην ύφεση;
Θα έλεγα ότι τώρα πια, μετά από σχεδόν τρία χρόνια, είναι πολύ εύκολη η σύγκριση με το τι συνέβαινε μέχρι τις εκλογές του 2015 και όλοι καταλαβαίνουν πώς θα εξελισσόταν η κατάσταση αν δεν είχε μεσολαβήσει η πολιτική αλλαγή του Ιανουαρίου του 2015, ή μάλλον, επειδή η αλλαγή αυτή είχε αρχίσει να συντελείται μήνες νωρίτερα, αν δεν είχε καλλιεργηθεί η φαντασίωση πως μπορεί να εφαρμοστεί δήθεν μία άλλη πολιτική που αποδείχτηκε συνονθύλευμα αυταπάτης και ωμής πολιτικής εξαπάτησης.
Αθήνα 29 Νοεμβρίου 2017
Απόσπασμα από την ομιλία του Ευάγγελου Βενιζέλου στη Βουλή, με θέμα την ανταλλαγή ομολόγων, κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εξωτερικών «Ελληνικό Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών και άλλες διατάξεις»
Με την άδεια σας, κυρία Πρόεδρε, για λίγα δευτερόλεπτα και επειδή μετά από αρκετές μέρες κάνω χρήση του δικαιώματος μου να απευθυνθώ στο σώμα, θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα άλλο ζήτημα το οποίο δεν σχετίζεται με το νομοσχέδιο και θέλω την ανοχή σας. Έχει εκκινήσει και ολοκληρώνεται από ό,τι βλέπω με επιτυχία η διαδικασία ανταλλαγής των ομολόγων που εκδόθηκαν το 2012, όταν συνετελέσθη η μεγάλη παρέμβαση στο χρέος, όταν κουρεύτηκε ονομαστικά το ελληνικό δημόσιο χρέος κατά 129.000.000.000 Ευρώ, τελικώς, με την ανταλλαγή ομολόγων, και στη συνέχεια μειώθηκε και περαιτέρω σε όρους παρούσης αξίας μέσα από τις συνθήκες του δανεισμού, τις εξαιρετικά ευνοϊκές, του δευτέρου προγράμματος του 2012.
Χαίρομαι πάρα πολύ που η κυβέρνηση απεφάσισε να συνεχίσει αυτήν την πολιτική του 2012, αξιοποιεί αυτά τα ομόλογα του 2012, τα λεγόμενα post PSI ομόλογα τα οποία κράτησαν, ως γέφυρα επικοινωνίας, την Ελλάδα μέσα στις αγορές και τη δυνατότητα να επανέλθει στις αγορές μετά το τέλος του προγράμματος στήριξης, τον Αύγουστο του 2018. Χαίρομαι γιατί έτσι έχουμε μία πανηγυρική πράξη απόλυτης, εκ των υστέρων, υιοθέτησης και συνέχισης της πολιτικής του 2012. Εάν αυτό είχε γίνει από τον Ιανουάριο του 2015, εάν δεν είχαμε τη ρήξη και τη δευτερογενή κρίση, προ πολλού θα είχαμε βγει από την πίεση των μνημονίων και θα είχαμε περάσει στη μεταμνημονιακή εποχή με την προληπτική πιστωτική γραμμή που είχε συμφωνηθεί και αποφασισθεί από το Eurogroup το Νοέμβριο του 2014.
Αθήνα 29 Νοεμβρίου 2017
Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στην Βουλή κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εξωτερικών «Ελληνικό Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών και άλλες διατάξεις»
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, το ζήτημα του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών Σπουδών της Βενετίας πρέπει να μας επιτρέψει να συμφωνήσουμε, να συναινέσουμε και να συμβάλλουμε στην άσκηση μίας εθνικής πολιτικής. Δεν επιτρέπεται να αναπτύσσονται μικροαντιδικίες ή μικροκομματισμοί σε ένα τέτοιο ζήτημα που αφορά τη διεθνή επιστημονική παρουσία της χώρας στη Βενετία, σε μία πόλη με την οποία το Βυζάντιο είχε ιδιαίτερους δεσμούς. Και το Ινστιτούτο από τότε που ιδρύθηκε, συνιστά ένα προκεχωρημένο φυλάκιο της ελληνικής επιστήμης αλλά και του ελληνικού πολιτισμού, γιατί η παρουσία του Ινστιτούτου στη Βενετία είναι μία έμπρακτη απόδειξη της υποχρέωσης που έχουμε να γεφυρώσουμε τον ανατολικό με τον δυτικό μεσαίωνα.
Το αντικείμενο του Ινστιτούτου – το επιστημονικό, το ερευνητικό – δεν είναι απλά ο βυζαντινός και μεταβυζαντινός κόσμος, αλλά είναι η σχέση ανάμεσα στο Βυζάντιο και τη Δύση, είναι η διερεύνηση του ιδιαίτερου ρόλου της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας, είναι η διερεύνηση των ζητημάτων, μέσα από τα οποία προκύπτει, στην ιστορική συνέχεια, η ταυτότητα του νέου ελληνισμού. Οι επιστημονικές ηγεσίες του Ινστιτούτου από την εποχή που ιδρύθηκε, από τη δεκαετία του ‘50 μέχρι σήμερα, δεν προέκυψαν μέσα από καμιά πολιτική ή διοικητική διεργασία, οι επιλογές των διευθυντών ήταν διαχρονικά αυτονόητες. Το Ινστιτούτο της Βενετίας το διοίκησαν μεγάλες προσωπικότητες, καταξιωμένες στο αντικείμενό τους. Ήταν προφανές, αυτονόητο, ποιος θα αναλάβει την επιστημονική διεύθυνση του Ινστιτούτου.
Αθήνα, 20 Νοεμβρίου 2017
Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στη Βουλή κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Διανομή Κοινωνικού Μερίσματος και άλλες διατάξεις»
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η σύλληψη της πολιτικής του υπερπλεονάσματος έχει προκαλέσει και προκαλεί βλάβη στην εθνική οικονομία, απολύτως συγκρίσιμη με τη βλάβη του τραγικού πρώτου εξαμήνου του 2015. Ποια είναι η σύλληψη του υπερπλεονάσματος; Η ταξική πολιτική, στην οποία αναφέρθηκε προηγουμένως ο κ. Τσακαλώτος; Μακάρι να ήταν μόνον αυτό. Η σύλληψη του υπερπλεονάσματος είναι η απόλυτη, εν ψυχρώ, κυνική θυσία της προοπτικής της εθνικής οικονομίας, της δυνατότητας ανάκαμψης και ανάκτησης του χαμένου εδάφους προς όφελος μίας καθαρά, ωμά επικοινωνιακής στρατηγικής, χάριν ενός αφηγήματος πως δήθεν παίρνουμε από τους μικρομεσαίους, από τα κατάλοιπα της μεσαίας τάξης, από τα ράκη της και μοιράζουμε το υπερπλεόνασμα στα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα.