24 Δεκεμβρίου 2004
Τα όσα έγιναν στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 16ης/17ης Δεκεμβρίου 2004 στις Βρυξέλλες αποκαλύπτουν το στρατηγικό κενό της κυβέρνησης και ως προς τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και ως προς το κυπριακό.
Είναι σαφώς καλύτερο η Κυπριακή Δημοκρατία να αντιμετωπίζει την προοπτική ένταξης της Τουρκίας ευρισκόμενη στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως πλήρες μέλος παρά από έξω. Είναι επίσης ορθή η βασική μας επιλογή πως μία ευρωπαϊκή Τουρκία είναι προτιμότερη ως γείτονας και συνομιλητής από μία Τουρκία κοινωνικά και εθνοτικά διαλυμένη, οικονομικά υπανάπτυκτη, πολιτικά αυταρχική και ιδεολογικά φονταμενταλιστική. Στα σημεία όμως αυτά είχαμε φτάσει πριν τις εκλογές της 7.3.2004. Πρέπει συνεπώς να δούμε και να πούμε με ειλικρίνεια τι είναι αυτό που πραγματικά συνέβη στο τελευταίο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Να δούμε αν έγινε κάποιο πρόσθετο βήμα ή αν υπήρξε υποχώρηση.
14 Δεκεμβρίου 2004
[Aπό την επιλογή Παπούλια ώς την κρίσιμη Σύνοδο Kορυφής]
H απόφαση του κ. K. Καραμανλή να υποδείξει ως νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Κάρολο Παπούλια είναι μια πολιτική κίνηση που συγκεντρώνει πλήθος θετικών στοιχείων:
28 Νοεμβρίου 2004
[Το πρόβλημα της εθνικής μας στρατηγικής είναι πρόβλημα αίσθησης του χρόνου και συγκεκριμένα πρόβλημα διαδοχής της κυβέρνησης του ΠαΣοΚ από την κυβέρνηση της ΝΔ στη συνείδηση της ευθύνης για τον χειρισμό των πυκνών και κρίσιμων στιγμών που διαμορφώθηκαν]
Στην ιστορική συνείδηση του ελληνικού λαού ενυπάρχει πάντα ο φόβος της σύγκρουσης και του διχασμού στα εθνικά θέματα, δηλαδή στα θέματα εξωτερικής πολιτικής. H ανάγκη για εθνική συναίνεση αναδεικνύεται έτσι ως πάνδημη απαίτηση αλλά και ως επαρκές νομιμοποιητικό έρεισμα οποιασδήποτε πολιτικής.
8 Νοεμβρίου 2004
Όσο η Κυβέρνηση διένυε την περίοδο χάριτος που συνέπεσε και με την περίοδο της ολυμπιακής ευφορίας πίστεψε ότι μπορεί, με μεγάλη ευκολία, να διαμορφώσει τις προϋποθέσεις της πολιτικής της ηγεμονίας. Ο κ. Καραμανλής απεφάσισε έτσι να κινηθεί παράλληλα σε δύο άξονες: Πρώτον, στον άξονα «σκανδαλολογία -απογραφή-διαπλοκή» και δεύτερον, στον άξονα της συναίνεσης ως προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, σχηματίζοντας έτσι ένα μαγνητικό πεδίο στο οποίο υπέθεσε ότι μπορεί να εγκλωβίσει τις αντιδράσεις του ΠΑΣΟΚ, αλλά και της κοινωνίας.
9 Οκτωβρίου 2004
Με το τέλος των Ολυμπιακών Αγώνων, όλοι ένιωσαν ότι η Ελλάδα άλλαξε κλίμακα. Ότι κάτι σημαντικό συνέβη. Μία τομή, ίσως. Περιμέναμε συνεπώς - καλόπιστα - να διατυπωθεί από την υπεύθυνη κυβέρνηση το μεταολυμπιακό πρόταγμα της χώρας, οι βασικοί της στόχοι για τα επόμενα χρόνια.
Υποτιμήθηκε προφανώς το γεγονός ότι η κυβέρνηση, από την πρώτη στιγμή, έδινε σαφή δείγματα για τις επιλογές της, που ήταν τελείως διαφορετικού επιπέδου. Αντί λοιπόν να προετοιμάζει ένα μεταολυμπιακό εθνικό σχέδιο ανάπτυξης, προετοίμαζε μία σειρά τακτικών κινήσεων παλαιάς κοπής. H κρίση που προκλήθηκε από το τραγικό δυστύχημα του Σινούκ και συνεχίστηκε από την υπόθεση των μετεγγραφών, απλώς επιτάχυνε κινήσεις που φάνηκαν ως κινήσεις αντιπερισπασμού, ενώ - δυστυχώς - συγκροτούν τον κορμό της πολιτικής σύλληψης της κυβέρνησης.
26 Σεπτεμβρίου 2004
Η πολιτική ευθύνη είναι σύμφυτη με τη δημοκρατική αρχή. Σε ένα δημοκρατικό σύστημα διακυβέρνησης δεν νοείται άσκηση πολιτικής εξουσίας ή μάλλον αρμοδιότητας χωρίς ανάληψη της αντίστοιχης ευθύνης, τελικά ενώπιον του εκλογικού σώματος, δηλαδή του λαού.
Αυτό που συνήθως ονομάζεται κοινωνία ή ακόμα πιο συχνά κοινή γνώμη δεν είναι παρά άτυπες εκδοχές του λαού, που, εκτός από συλλογικό υποκείμενο, είναι και το ύπατο πολιτικό όργανο. Δεν υπάρχει, συνεπώς, δημοκρατική νομιμοποίηση χωρίς αντίστοιχη πολιτική ευθύνη, αλλά και το αντίστροφο.
16 Σεπτεμβρίου 2004
Η μακρά περίοδος της ολυμπιακής προετοιμασίας, που ήταν όχι απλά και μόνο προετοιμασία των Αγώνων, αλλά προετοιμασία της χώρας για τις ανάγκες των Αγώνων, ήταν ταυτόχρονα και μία περίοδος δοκιμασίας της ίδιας της αυτοσυνειδησίας των Ελλήνων. Πολλοί είχαν κατά κόρον αμφισβητήσει την ικανότητα μας να αντεπεξέλθουμε σε αυτήν την μεγάλη πρόκληση.
15 Σεπτεμβρίου 2004
Άρθρο Ευ. Βενιζέλου στα ΝΕΑ
Τι σημαίνει πολιτική ευθύνη
H έννοια της πολιτικής ευθύνης είναι ιδιαίτερα παρεξηγημένη και ταλαιπωρημένη. Αυτό συμβαίνει γιατί πολλοί χρησιμοποιούν συχνά τον όρο χωρίς να εννοούν τίποτα, γιατί δεν θέλουν να εννοήσουν κάτι το συγκεκριμένο. H πολιτική ευθύνη είναι απόλυτα συνυφασμένη με την δημοκρατική αρχή. Δεν νοείται η λειτουργία οποιουδήποτε δημοκρατικού συστήματος διακυβέρνησης χωρίς ανάληψη ή καταλογισμό πολιτικής ευθύνης.
H πολιτική ευθύνη είναι συνεπώς ομόλογη προς την ανάληψη οποιασδήποτε πολιτικής αρμοδιότητας. Αρμοδιότητα και πολύ περισσότερο εξουσία, σημαίνει ανάληψη της αντίστοιχης πολιτικής ευθύνης.
H πολιτική ευθύνη διακρίνεται κατά βάση από την ποινική, πειθαρχική και αστική ευθύνη. Θα λέγαμε ότι διακρίνεται από την νομική ευθύνη, αλλά αυτό δεν είναι ακριβές γιατί και η πολιτική ευθύνη ως συνταγματικά τυποποιημένη ευθύνη έχει σοβαρές νομικές εκφάνσεις.
7 Σεπτεμβρίου 2004
Τώρα που έληξαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες με τόσο μεγάλη και διεθνώς ομολογούμενη επιτυχία, όλοι αντιλαμβάνονται τη λογική της ολυμπιακής προετοιμασίας. Η ολυμπιακή προετοιμασία δεν ήταν η προετοιμασία των Αγώνων, αλλά η προετοιμασία της χώρας συνολικά. Επρόκειτο για ένα συγκροτημένο και φιλόδοξο σχέδιο πραγματικού εκσυγχρονισμού της χώρας σε όλους τους τομείς.
6 Σεπτεμβρίου 2004
Τίποτα δεν εκφράζει καλύτερα τις τομές που επέφερε η μεταπολίτευση του 1974, από την ίδρυση και την εξέλιξη του ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ είναι η επιτομή της μεταπολίτευσης. Ιδρύθηκε συμπυκνώνοντας στο γενετικό του υλικό τις δυσάρεστες μνήμες του μετεμφυλιακού κράτους και της αποδιαρθρωμένης κοινωνίας του, το ιστορικό παράπονο της Αριστεράς, τις διαψευσμένες προδικτατορικές ελπίδες της Κεντροαριστεράς, την καταλυτική εμπειρία της δικτατορίας και τις κοινωνικές διεκδικήσεις που απελευθέρωσε η πτώση της δικτατορίας.
