Αθήνα, 22 Δεκεμβρίου 2015
Ομιλία Ευ. Βενιζέλου στην Ολομέλεια, κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων «Σύμφωνο συμβίωσης, άσκηση δικαιωμάτων, ποινικές και άλλες διατάξεις»
Κυρίες και κύριοι βουλευτές, έπρεπε εδώ και καιρό η βουλή να έχει νομοθετήσει την επέκταση του Συμφώνου Συμβίωσης, συμμορφούμενη και στη σχετική νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Το επιδιώξαμε και στην προηγούμενη Βουλή, αλλά ο συσχετισμός των δυνάμεων δεν επέτρεπε να γίνει αυτό και χαιρόμαστε γιατί αυτό γίνεται τώρα.
Το νομοσχέδιο όμως αυτό, που περιέχει στα πρώτα του άρθρα το Σύμφωνο Συμβίωσης, έχει μετατραπεί σε ένα όχημα, στο οποίο επιβιβάζονται διάφορες ρυθμίσεις, ορισμένες από τις οποίες είναι θεσμικά προβληματικές, για να μην πω προσβλητικές.
Πριν από αυτό υπάρχει ένα άλλο, πολιτικού χαρακτήρα ζήτημα, που είναι η σχέση των δύο κυβερνητικών εταίρων. Η σύγκρουση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ως προς το Σύμφωνο Συμβίωσης, τι μας λέει; Ότι αυτή η κυβέρνηση είναι αξιακά ετερόκλητη; Ή μήπως είναι κατά βάθος αξιακά ομοιογενής; Και ότι οι δήθεν διαφωνίες επί ζητημάτων ηθικής ή εθνικής ευαισθησίας στην πραγματικότητα λειτουργούν ως πρόσχημα, ως άλλοθι για να εφαρμόζεται μία πολιτική, η οποία έχει ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, τέτοια όμως που να επιτρέπει στην υπάρχουσα κλειστή ομάδα εξουσίας, να διαχειρίζεται την εξουσία, να τη νέμεται χωρίς καμία προγραμματική και θεσμική εγγύηση.
Χαίρονται βλέπω οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ επειδή έχουν ένα πεδίο διαφωνίας με τους βουλευτές των Ανεξαρτήτων Ελλήνων: Το Σύμφωνο Συμβίωσης, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Θυμούνται ότι ψηφίζουν από κοινού, ότι διαχειρίζονται από κοινού μείζονα θέματα δημοκρατίας και κράτους δικαίου; Δε σας ενοχλεί αισθητικά, συνταγματικά, ηθικά αυτή η κατάσταση; Είναι αυτή η κατάσταση δημοκρατικά διαφανής; Και το λέω αυτό γιατί στα ζητήματα της συνταγματικής ηθικής έχουν δοθεί πια οριστικά απαντήσεις, ιστορικά κεκτημένες. Και ως εκ τούτου, δεν έχουμε διλήμματα. Αυτά έχουν απαντηθεί προ πολλού, σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.
Αθήνα 16 Δεκεμβρίου 2015
Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στην Ολομέλεια κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού «Προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας στις διατάξεις της Οδηγίας 2014/60/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 15ης Μαΐου 2014 σχετικά με την επιστροφή πολιτιστικών αγαθών, που έχουν απομακρυνθεί παράνομα από το έδαφος κράτους - μέλους».
Κυρίες και Κύριοι βουλευτές, λαμβάνω το λόγο για λόγους ιστορικής ευθύνης.
Στην πραγματικότητα το ζήτημα των γλυπτών του Παρθενώνα βρίσκεται στην επικαιρότητα τα τελευταία 55 χρόνια. Όσοι θυμάστε την ταινία «Φαίδρα», θα θυμάστε την σκηνή με την Μελίνα στο Βρετανικό Μουσείο και θα θυμάστε ότι από τότε, πολύ πριν ασχοληθεί με την ενεργό πολιτική, η Μελίνα έθεσε το ζήτημα της επιστροφής των γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα.
Για τον σκοπό αυτό, πέρα από την ίδια έχουν αγωνιστεί πολλοί άνθρωποι από τη θέση του υπουργού Πολιτισμού, κυρίως όμως οφείλουμε ως Βουλή των Ελλήνων να τιμήσουμε σήμερα όλα τα μέλη των επιτροπών που έχουν συγκροτηθεί σε διάφορες χώρες του κόσμου, πρωτίστως όμως στο Ηνωμένο Βασίλειο για την επιστροφή των μαρμάρων. Ένας εντυπωσιακά μεγάλος αριθμός διανοουμένων, επιστημόνων, καλλιτεχνών, ακτιβιστών της κοινωνίας των πολιτών έχουν στρατευτεί στην υπόθεση αυτή δεκαετίες ολόκληρες. Η δε Βρετανική Επιτροπή για την επιστροφή των μαρμάρων κατάφερε να διαμορφώσει μια ομάδα μελών του Βρετανικού Κοινοβουλίου, που είναι πιστοί οπαδοί της ανάγκης να αποκατασταθεί η ακεραιότητα του μνημείου.
Το ζήτημα αυτό έχει τεθεί κατ’ επανάληψη σε όλα τα διεθνή βήματα.
Αθήνα 15 Δεκεμβρίου 2015
Παρέμβαση Ευ. Βενιζέλου σχετικά με την άρνηση της κυβέρνησης να κάνει αποδεκτή την τροπολογία για την προστασία των οφειλετών
Αρχίζω φυσικά από την τροπολογία. Θέλω να εξηγήσω γιατί δεν με καλύπτει η απάντηση του κ. Σταθάκη και επιμένω να τεθεί σε ψηφοφορία η τροπολογία. Δεν με καλύπτει η απάντηση του κ. Σταθάκη, γιατί ο κ. Σταθάκης ομολόγησε μ’ ένα τρόπο ο οποίος με εξέπληξε γιατί είναι πραγματικά κυνικός ότι το νομοσχέδιο δεν συνιστά ρύθμιση των κόκκινων δανείων που αφορά τους δανειολήπτες, τους οφειλέτες. Δεν υπάρχει καμία ρύθμιση σχετική με οφειλέτες. Πρόκειται για μία ρύθμιση σχετική με τους δανειστές, σχετική με τις τράπεζες και τις εταιρείες διαχείρισης ή εταιρείες μεταβίβασης των δανείων.
Και ακριβώς επειδή εδώ πρόκειται για μία ετεροβαρή ρύθμιση από την πλευρά των δανειστών, θεωρώ ότι πρέπει να προστεθεί το κείμενο της τροπολογίας στο νόμο προκειμένου όσοι έχουν υπαχθεί στο καθεστώς του νόμου που λέγεται «νόμος Κατσέλη», αλλά είναι νόμος του ΠΑΣΟΚ, του νόμου 3869/2010 όπως ισχύει ,να διατηρήσουν το καθεστώς προστασίας ανεξαρτήτως των μεταβολών στο πρόσωπο του δανειστή ή του διαχειριστή και ανεξαρτήτως μεταβολών στο καθεστώς εποπτείας τραπεζών και εταιρειών διαχείρισης ή μεταβίβασης.
Και το λέω αυτό διότι τα κόκκινα δάνεια ,τα μη εξυπηρετούμενα, επηρέασαν την ανακεφαλαιοποίηση. Όλο το μυστικό των κόκκινων δανείων είναι οι προβλέψεις, τα εποπτικά κεφάλαια που έχουν σχηματίσει οι τράπεζες και επί τη βάσει των οποίων οργανώθηκε το βασικό και το αντίξοο σενάριο της ανακεφαλαιοποίησης. Αυτό λοιπόν δεν καλύπτεται από την γενική ρύθμιση ότι δεν μεταβάλλεται η ουσιαστική και δικονομική θέση του οφειλέτη. Πρόκειται για τελείως διαφορετικά πράγματα.
Αθήνα 15 Δεκεμβρίου 2015
Παρέμβαση Ευ. Βενιζέλου σχετικά με την άρνηση της κυβέρνησης να κάνει αποδεκτή την τροπολογία για την προστασία των οφειλετών
κ. Πρόεδρε, αρχίζω φυσικά από την τροπολογία. Θέλω να εξηγήσω γιατί δεν με καλύπτει η απάντηση του κ. Σταθάκη και επιμένω να τεθεί σε ψηφοφορία η τροπολογία. Δεν με καλύπτει η απάντηση του κ. Σταθάκη, γιατί ο κ. Σταθάκης ομολόγησε μ’ ένα τρόπο ο οποίος με εξέπληξε γιατί είναι πραγματικά κυνικός ότι το νομοσχέδιο δεν συνιστά ρύθμιση των κόκκινων δανείων που αφορά τους δανειολήπτες, τους οφειλέτες. Δεν υπάρχει καμία ρύθμιση σχετική με οφειλέτες. Πρόκειται για μία ρύθμιση σχετική με τους δανειστές, σχετική με τις τράπεζες και τις εταιρείες διαχείρισης ή εταιρείες μεταβίβασης των δανείων.
Και ακριβώς επειδή εδώ πρόκειται για μία ετεροβαρή ρύθμιση από την πλευρά των δανειστών, θεωρώ ότι πρέπει να προστεθεί το κείμενο της τροπολογίας στο νόμο προκειμένου όσοι έχουν υπαχθεί στο καθεστώς του νόμου που λέγεται «νόμος Κατσέλη», αλλά είναι νόμος του ΠΑΣΟΚ, του νόμου 3869/2010 όπως ισχύει ,να διατηρήσουν το καθεστώς προστασίας ανεξαρτήτως των μεταβολών στο πρόσωπο του δανειστή ή του διαχειριστή και ανεξαρτήτως μεταβολών στο καθεστώς εποπτείας τραπεζών και εταιρειών διαχείρισης ή μεταβίβασης.
Αθήνα, 15 Δεκεμβρίου 2015
Ομιλία Ευ. Βενιζέλου στην Ολομέλεια, κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Οικονομικών «Διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, μισθολογικές ρυθμίσεις και άλλες επείγουσες διατάξεις εφαρμογής της Συμφωνίας Δημοσιονομικών Στόχων και Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων».
Κυρίες και Κύριοι βουλευτές,
στις 18 Νοεμβρίου, όταν η Βουλή συζητούσε την τελευταία νομοθετική ρύθμιση για την προστασία της πρώτης κατοικίας, είχα υποβάλει μια τροπολογία, σύμφωνα με την οποία προβλεπόταν ρητά ότι σε περίπτωση οποιασδήποτε μεταβολής στο πρόσωπο του δανειστή, δηλαδή της τράπεζας ή στο κανονιστικό πλαίσιο εποπτείας επί του δανειστή, δεν θίγονται τα δικαιώματα που έχει αποκτήσει ο οφειλέτης υπαγόμενος στο νόμο 3869 του 2010.
Δυστυχώς η τροπολογία αυτή, κατά παράβαση του Συντάγματος και του Κανονισμού, δεν ετέθη προς ψηφοφορία και η ρύθμιση αυτή δεν έχει περιληφθεί στο νομοσχέδιο αυτό που κατέστη νόμος του κράτους.
Είχα την υποψία από τότε ότι η προστασία των οφειλετών και ιδίως η προστασία της πρώτης κατοικίας, είναι έωλη , προσωρινή και ως εκ τούτου θα έπρεπε ο νόμος τουλάχιστον να έχει δεσμευθεί, αφού δεν μπορούσαμε να λύσουμε προβλήματα βαθύτερα σε σχέση με την λειτουργία της οικονομίας και την αξιοπιστία της ελληνικής πολιτείας.
Αθήνα, 5 Δεκεμβρίου 2015
Παρέμβαση Ευ. Βενιζέλου στην Ολομέλεια επί προσωπικού
Υπάρχει προσωπικό θέμα, διότι ο κ. Καμμένος για πολλοστή φορά ανέφερε το όνομά μου λέγοντας τη βαριά κι άθλια συκοφαντία ότι υπάρχουν πολιτικές επιλογές, επί της θητείας μου στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας που σχετίζονται με τα υποβρύχια βλαπτικές για το συμφέρον του δημοσίου. Και αναφέρθηκε βέβαια και στο PSI που δεν είναι δική μου πολιτική, είναι πολιτική της συγκυβέρνησης Παπαδήμου, με ευρυτάτη πλειοψηφία αλλά ήμουν υπουργός των Οικονομικών.
Κοιτάξτε, είναι ηθική, αισθητική και πολιτική επιλογή του κ .Τσίπρα να είναι ομογάλακτος αδελφός του κ. Καμμένου και να στηρίζεται σε αυτόν. Όμως δεν δίνει αυτό το δικαίωμα στον κ. Καμμένο να χυδαιολογεί, να αντιστρέφει την πραγματικότητα και να δηλητηριάζει το δημόσιο βίο.
Αρχίζω από το τέλος κ. Πρόεδρε.
Στην κατανομή αρμοδιοτήτων της σημερινής κυβέρνησης, μεταξύ υπουργού και αναπληρωτή υπουργού Εθνικής Αμύνης, ο κ. Τσίπρας, όχι τυχαία, αφαίρεσε την αρμοδιότητα την σχετική με την κατασκευή, την ναυπήγηση των σκαφών του πολεμικού ναυτικού από τον υπουργό, και την ανέθεσε στον αναπληρωτή υπουργό κ. Βίτσα. Δεν τον εμπιστεύεται να χειριστεί το θέμα αυτό.
Αθήνα, 4 Δεκεμβρίου 2015
Ομιλία Ευ. Βενιζέλου στην Ολομέλεια κατά τη συζήτηση επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Κύρωση του Κρατικού Προϋπολογισμού οικονομικού έτους 2016»
Κυρίες και κύριοι βουλευτές ,
ποια είναι η κατάσταση της πατρίδας μας 12 μήνες μετά την πολιτική αλλαγή του Ιανουαρίου του 2015;
Ποια είναι η κατάσταση του τόπου μας 75 μόλις ημέρες μετά από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, αφού τους προηγούμενους 8 μήνες έγιναν όλα τα λάθη και συντελέσθηκαν όλες οι ανατροπές και οι διαψεύσεις και αφού μετά τις εκλογές ,ο κ. Τσίπρας έκανε την επιλογή της στενής και ηθικοαξιακά ομοιογενούς κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ .
Η κατάσταση είναι τώρα, να είμαστε ήδη σε κρίση νομιμοποίησης, κρίση νομιμοποίησης της κυβέρνησης, εκ γενετής, λόγω ψευδών, ανακολουθιών και αμφιθυμιών.
Ανεμομαζώματα, διαβολοσκορπίσματα, λέει ο ελληνικός λαός .
Η κοινωνία είναι βαθιά διχασμένη. Τα δύο τρίτα είτε από θέσεις φιλοευρωπαικές είτε από θέσεις αντισυμβατικές - αντισυστημικές είναι εξ ορισμού κατά της κυβέρνησης. Το ένα τρίτο που έχει ψηφίσει την επιλογή της κυβέρνησης βρίσκεται σε απόλυτη αμφιβολία, δεν έχει αντιληφθεί τι του συμβαίνει, τι συμβαίνει στη χώρα, πού φτάνει η δική του αντοχή.
Έχουμε κρίση στρατηγικής, γιατί η κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να παρουσιάσει ένα ολοκληρωμένο εθνικό σχέδιο ανάκαμψης που ενσωματώνει και υπερβαίνει το μνημόνιο .
Όλη η επιχειρηματολογία της είναι «μνημόνιο και ξερό ψωμί».
Αθήνα, 4 Δεκεμβρίου 2015
Παρέμβαση Ευ. Βενιζέλου επί του Κανονισμού σχετικά με την ομιλία του κ. Μάρδα, κατά τη συζήτηση επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Κύρωση του Κρατικού Προϋπολογισμού οικονομικού έτους 2016»
Κύριε Πρόεδρε, το ζήτημα που θέλω να θέσω επί του Κανονισμού και πιο συγκεκριμένα το ζήτημα της παραβίασης των άρθρων 24 και 77 του Κανονισμού, αφορά το γεγονός ότι πριν από λίγο στην αίθουσα της Βουλής και ενώπιων του Σώματος, Υφυπουργός εψεύσθη ασύστολα προσπαθώντας να παραπλανήσει την κρίση του Σώματος, ενώ διεξάγεται η κορυφαία κοινοβουλευτική διαδικασία του Προϋπολογισμού στη Βουλή.
Ο κ. Μάρδας ζήτησε να παρεμβληθεί στη συζήτηση για να ενημερώσει το Σώμα πόση είναι η ονομαστική μείωση του χρέους που επιτεύχθηκε με τις μεγάλες παρεμβάσεις του 2012. Και είπε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι η συνολική ονομαστική μείωση είναι 51 δις τα οποία συγκεντρώθηκαν από τις ελληνικές τράπεζες και τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία. Πρόκειται για ένα ωμό ψέμα και για μία επιχείρηση συνειδητής παραπλάνησης της Βουλής και της κοινής γνώμης. Και επειδή έχω πραγματικά κουραστεί να επικαλούμαι αριθμούς, απηύθυνα προ πολλών εβδομάδων σχετικές ερωτήσεις στον κ. Υπουργό των Οικονομικών, ο οποίος με καθυστέρηση και καθ’ υπέρβαση του Κανονισμού, απάντησε μόλις χθες ότι η ονομαστική μείωση του χρέους το 2012 είναι στο μεν επίπεδο του χρέους της Κεντρικής Κυβέρνησης 108,5 δις, στο δε επίπεδο του χρέους της Γενικής Κυβέρνησης, δηλαδή αφαιρούμενου και του συμψηφισμού των Ταμείων γιατί πρόκειται για την συνολική ωφέλεια της γενικής κυβέρνησης, 96 δις, δηλαδή 50 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ του 2012, πολύ περισσότερο τώρα που έχει δυστυχώς μειωθεί το ΑΕΠ.
1η Δεκεμβρίου 2015
Oμιλία Ευ. Βενιζέλου στην Ολομέλεια κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
Οι βοσκήσιμες γαίες έχουν νόημα στο πλαίσιο του άρθρου 24 του Συντάγματος, όταν εντάσσονται σε μια ολοκληρωμένη αγροτική και κτηνοτροφική πολιτική που τουλάχιστον δε συνιστά μείωση του διαθέσιμου αγροτικού εισοδήματος. Δεν είναι ολοκληρωμένη αγροτική πολιτική η απειλή για τη φορολογία των αγροτών και η απόπειρα ανατροπής του πλαισίου της κοινωνικής ασφάλισής τους. Το να μιλήσουμε για τέτοια θέματα προϋποθέτει ότι η χώρα έχει στρατηγικό πλαίσιο και κυβέρνηση ικανή να ασκήσει τις αρμοδιότητές της. Δυστυχώς η χώρα δεν έχει ούτε στρατηγικό πλαίσιο, ούτε κυβέρνηση με στοιχειώδη ικανότητα διακυβέρνησης.
Και το ερώτημα είναι: Γιατί τις τελευταίες μέρες ο πρωθυπουργός ο κ. Τσίπρας πυροδότησε την πολιτική ένταση αναζητώντας δήθεν συναίνεση; Ποιος προκάλεσε τη συνάντηση των αρχηγών των κομμάτων, που είχε αυτήν την αντιπαραγωγική κατάληξη; Ποιος είναι αυτός που τροφοδότησε τα σενάρια για την αντοχή της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας; Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας. Και στην πραγματικότητα το έκανε γιατί δεν θέλει συναίνεση, ούτε αλλαγή του στενού και ετερόκλητου κυβερνητικού σχήματος ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, που τον αφήνει ανεξέλεγκτο. Επιδιώκει άλλα πράγματα.
Επιδιώκει την εκβιαστική συσπείρωση του χώρου του για να υπερψηφιστούν αντιδημοφιλείς και δύσκολες ρυθμίσεις, ρυθμίσεις χειρότερες από αυτές που ο ΣΥΡΙΖΑ "έφτυνε" τα προηγούμενα χρόνια, μέσα στο κλίμα της αντιμνημονιακής δημαγωγίας. Και τώρα τις εκθειάζει και τις "γλύφει" ως απολύτως αναγκαίες.
Αθήνα, 19 Νοεμβρίου 2015
Ομιλία Ευ. Βενιζέλου στην Ολομέλεια κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Επείγουσες ρυθμίσεις για την εφαρμογή της συμφωνίας δημοσιονομικών στόχων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων».
Κυρίες και κύριοι βουλευτές, όπως και να το κάνουμε, είναι μια ικανοποίηση να βλέπεις την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ να προσχωρεί στη στρατηγική μας, στη λογική του μνημονίου, να αυτοδιαψεύδεται, να δικαιώνει δύσκολες επιλογές των προηγούμενων έξι ετών.
Είπαμε να γίνει αυτό και έχει την ιστορική αξία του, αλλά όχι και έτσι. Η διαπραγματευτική τακτική του κ. Τσίπρα έχει διαμορφωθεί. Μας οδήγησε στο τρίτο μνημόνιο χωρίς αυτό να χρειάζεται το Δεκέμβριο του 2014. Η τακτική είναι πάρα πολύ απλή. Διαμορφώνεται ένα επικοινωνιακό σκηνικό δήθεν σκληρής διαπραγμάτευσης. Εξαντλείται ο χρόνος. Η χώρα κολλάει με την πλάτη στον τοίχο και η κυβέρνηση μετά υποχωρεί κατά κράτος.
Έτσι φτάσαμε να παραμείνουμε στο μνημόνιο άλλα τρία χρόνια και σήμερα μπορούμε να γιορτάσουμε την επέτειο του περιβόητου ιστορικού mail Χαρδούβελη, το οποίο μπορεί να συγκριθεί με το μνημόνιο ΙΙΙ και τα μέτρα που εισάγει η κυβέρνηση. Και ο καθένας μπορεί να κρίνει κατά συνείδηση και αν όχι μέσα στην αίθουσα αυτή, μόνος του, εάν η χώρα το Νοέμβριο του 2015 είναι σε καλύτερη ή χειρότερη κατάσταση από το Νοέμβριο – Δεκέμβριο του 2014.
