Αθήνα, 20 Δεκεμβρίου 2017
Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στην παρουσίαση του βιβλίου του Σπύρου Λυκούδη, «Δρόμοι Αριστεροί, Διαψεύσεις Προσδοκίες» (Εκδόσεις Ινδικτος)
Φίλες και φίλοι, ο Σπύρος Λυκούδης είναι ένα εμβληματικό πρόσωπο της ανανεωτικής, μεταρρυθμιστικής, φιλοευρωπαϊκής, δημοκρατικής Αριστεράς. Επιμένει στα επίθετα αυτά. Έχει αφομοιώσει το πολιτικό ύφος, το κλίμα θα έλεγα του ΚΚΕ Εσωτερικού, και συμφωνώ με τον Γιάννη Βούλγαρη που μας είπε ότι η κληρονομιά του ΚΚΕ Εσωτερικού, της Ανανεωτικής Αριστεράς των πρώτων χρόνων της Μεταπολίτευσης είναι αισθητικού χαρακτήρα. Και, η αλήθεια είναι ότι εάν δεν εκπληρωθούν οι αισθητικές πρωτίστως προϋποθέσεις για την Ελλάδα του μέλλοντος, θα δυσκολευτούμε δραματικά να οργανώσουμε τα επόμενα βήματα και να επανέλθουμε στην κανονικότητα.
Ο Σπύρος Λυκούδης είναι πιστός. Είναι πιστός στην Ανανεωτική Αριστερά και τις ιδέες του, είναι πιστός στους παλιούς του συντρόφους και τους φίλους του και, ίσως, πολλές φορές, υπερβολικά πιστός. Διστακτικός στο να κάνει ρήξεις στις σχέσεις του με ανθρώπους τις οποίες, ευτυχώς, έκανε στο τέλος, γιατί πάντα πρέπει να προτάσσονται οι ιδέες και οι πεποιθήσεις. Και απέδειξε με τον τρόπο αυτό ότι είναι ένας πολιτικός που κινείται με βάση την ευθύνη του, την ηθική της ευθύνης του, και όχι την ηθική της πεποίθησης που χαρακτηρίζει την Αριστερά, η οποία ενεργεί στο όνομα των πεποιθήσεών της και αυτή η ολιστική αντίληψη είναι που οδηγεί πολλές φορές στην ολοκληρωτική πρακτική.
Θεσσαλονίκη, 25 Νοεμβρίου 2017
Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στην παρουσίαση του βιβλίου της Μιράντα Ξαφά, «Δημόσιο Χρέος» (εκδ. Παπαδόπουλος), στη Θεσσαλονίκη
Με την Μιράντα Ξαφά έχουμε τελείως διαφορετικές ιδεολογικές και πολιτικές διαδρομές, αλλά τα τελευταία χρόνια έχουμε συμπέσει. Και νομίζω πως ο κοινός παρανομαστής είναι ο ορθολογισμός και η υπευθυνότητα. Η υποχρέωση που έχουμε να λέμε τα πράγματα όπως είναι. Τεχνικά, και σε μεγάλο βαθμό πολιτικά, αλλά σίγουρα ιστορικά. Και χαίρομαι γιατί κάθε φορά που συζητάμε βρίσκουμε κοινά πεδία. Ιδίως δε στο θέμα του δημοσίου χρέους, έχουμε πλήρη ταύτιση. Ίσως έχετε δει το βιβλίο που εξέδωσα πριν λίγους μήνες, για τους μύθους και τις αλήθειες σε σχέση με το δημόσιο χρέος ( Επίκεντρο, 2017), εστιασμένο βέβαια στην εμπειρία της παρέμβασης του 2012 και στα όσα ακολούθησαν.
Το βιβλίο της κυρίας Ξαφά, στις εκδόσεις Παπαδόπουλος, στις μικρές εισαγωγές, είναι πιο γενικού αντικειμένου και πιο δύσκολο στη γραφή του- διότι δεν υπάρχει δυσκολότερο είδος από τα εισαγωγικά κείμενα με τα οποία πρέπει να μυήσεις κάποιον υποτίθεται «αμύητο» ή κατά τεκμήριο, μη ενημερωμένο αναγνώστη, σε ένα θέμα το οποίο είναι πολύπλοκο. Αυτό είναι απαιτητικό και εύθραυστο και χαίρομαι γιατί το επιχείρησε η κα. Ξαφά με τη βαθιά γνώση που έχει αλλά και την εμπειρία, την πρακτική αντίληψη των θεμάτων.
Αθήνα, 22 Νοεμβρίου 2017
Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών «Δικαιοσύνη και Επενδύσεις» *
Σας ευχαριστώ θερμά για την ανταπόκρισή σας στην πρόσκληση του Κύκλου Ιδεών για την εθνική ανασυγκρότηση. Ιδιαιτέρως ευχαριστώ βεβαίως την κυρία Λυμπεράκη που συντονίζει και τους πέντε διακεκριμένους εισηγητές που μας έκαναν την τιμή να έρθουν σήμερα και να αναπτύξουν τις απόψεις τους και να τροφοδοτήσουν τη συζήτηση, αλλά και τον ευρύτερο προβληματισμό. Ο Κύκλος Ιδεών, όπως ίσως θυμάστε, οργάνωσε τη χρονιά που λήγει και το 2016 μία σειρά από περίπου 25 εκδηλώσεις με κορυφαία εκδήλωση το διήμερο συνέδριο του Ιουνίου με τίτλο «Η Ελλάδα μετά», γιατί θέλουμε να συμβάλλουμε στην επεξεργασία και τη διαμόρφωση ενός πραγματικού εθνικού σχεδίου εξόδου από την κρίση και επανόδου στην κανονικότητα μίας πραγματικά ισότιμης χώρας μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ζώνης του Ευρώ.
Με κοινοτοπίες, γενικολογίες και ευχολόγια δεν συγκροτείται το σχέδιο αυτό, ούτε με πολιτικές υπεκφυγές, ούτε με επιστροφή στη ρητορεία που κυριαρχούσε πριν από την κρίση. Χρειάζεται κάτι διαφορετικό, συγκεκριμένο, υπεύθυνο που να ενσωματώνει τη δύσκολη εμπειρία των τελευταίων δέκα ετών, αυτό θα είναι και εφικτό και προοδευτικό. Βεβαίως δεν είναι εύληπτο, δεν είναι ευχάριστο, γι’ αυτό χρειάζεται προσπάθεια και στην προσπάθεια αυτή εντάσσεται και η σημερινή συνάντησή μας.
Αθήνα, 31 Οκτωβρίου 2017
Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στην εκδήλωση που διοργάνωσε το Κέντρο Ευρωπαϊκού και Συνταγματικού Δικαίου και οι εκδόσεις Σάκκουλα, επ’ ευκαιρία της έκδοσης του βιβλίου του Αθ. Παπαϊωάννου, Πολιτική και Δικαιοσύνη στη δίνη του Brexit (Σάκκουλας, 2017) με θέμα: «Πολιτική, δικαιοσύνη και τα διλήμματα του Brexit» (30.10.2017)*
Η πάρα πολύ ωραία εισαγωγή που έκανε ο κ. Σαρμάς και η εισήγηση που ακούσαμε από τον Βρετανό καλεσμένο μας διευκολύνουν πάρα πολύ τον δικό μου ρόλο, φαντάζομαι, και της κας Μπακογιάννη, γιατί όλοι είμαστε εξοικειωμένοι με το ζήτημα που έχει τεθεί και που λύθηκε με τη ψήφιση σχετικού νόμου από το βρετανικό κοινοβούλιο.
Πριν, όμως, από αυτό θα ήθελα να συγχαρώ θερμά τον αγαπητό φίλο και συνάδελφο Θανάση Παπαϊωάννου για αυτό το επίκαιρο και ως εκ τούτου επικίνδυνο – γιατί όταν ασχολείται κανείς με τρέχοντα θέματα αναλαμβάνει κινδύνους – βιβλίο, το ιδιαίτερα έξυπνο και εύστοχο. Μας προσφέρει την πολύ επιμελημένη μετάφραση του κειμένου της απόφασης αυτής, που είναι μια επιτομή του βρετανικού συνταγματικού δικαίου, μια πολυσέλιδη και εξαιρετικά έγκυρη με τη μορφή της δικαστικής απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου, επιτομή της ιδιορρυθμίας του βρετανικού συνταγματικού δικαίου και πάρα πολύ εύστοχα σχόλια, σχόλια τα οποία νομίζω ότι καλύπτουν σχεδόν όλο το φάσμα της βρετανικής και της διεθνούς συζήτησης για το ζήτημα αυτό. Και, βεβαίως, θέλω να συγχαρώ και τις εκδόσεις Σάκκουλα και το Κέντρο Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου, το Ίδρυμα Τσάτσου, τον Ξενοφώντα Κοντιάδη, για την έκδοση του βιβλίου και να τον ευχαριστήσω για την πρόσκληση που μας απηύθυνε.
Θεσσαλονίκη, 5 Οκτωβρίου 2017
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος απαντά στις ερωτήσεις του Γιώργου Σκαμπαρδώνη στο πλαίσιο του Thessaloniki Summit 2017 που διοργανώνει ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ), σε συνεργασία με την Συμεών Τσομώκος ΑΕ
Γ. Σκαμπαρδώνης: Κυρίες και κύριοι καλησπέρα, κύριε Πρόεδρε, ο άξονας του θέματος είναι γνωστός, οι εκδοχές πολλές και ο χρόνος πεπερασμένος, οπότε θα αποφύγω προλόγους και εισαγωγές και θα μπω κατευθείαν στην ουσία των ερωτήσεων.
Κύριε Πρόεδρε, στην πρόσφατη ΔΕΘ, ο Πρωθυπουργός κ. Τσίπρας και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Μητσοτάκης, είχαν μία δική τους εκδοχή για το τι μέλλει γενέσθαι μετά το 2018, δηλαδή εάν θα βγούμε από τα μνημόνια, πώς θα βγούμε, αν θα υπάρχει επιτροπεία. Με βάση τη δική σας γνώση και πείρα και με βάση την πραγματική οικονομία και το όντως υπάρχον, τι προβλέπετε να συμβεί;
Ευ. Βενιζέλος: Κοιτάξτε, όντως στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, σε αυτή την αίθουσα, παρουσιάστηκαν δύο διαφορετικές αφηγήσεις για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας, με το βλέμμα στραμμένο στη λήξη του τρέχοντος τρίτου μνημονίου, τον Αύγουστο του 2018, καθώς το θεμελιώδες ερώτημα είναι, τι θα συμβεί μετά. Αν η Ελλάδα θα μπορεί να κάνει μια καθαρή έξοδο, όπως λέγεται, να αφεθεί στις αγορές για να αντιμετωπιστεί το δημοσιονομικό πρόβλημά της, το πρόβλημα της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του χρέους. Αν μπορεί να αλλάξει το πολιτικό κλίμα και να πετύχει την πολύ μεγάλη συμφωνία για μεταρρυθμίσεις με αντάλλαγμα δημοσιονομικό χώρο αναπνοής, με μικρότερο στόχο πρωτογενούς πλεονάσματος, όχι 3,5% μέχρι το 2023, αλλά ει δυνατόν 2%, το οποίο είναι, ούτως ή άλλως, λίγο-πολύ συμφωνημένο για τη μακρά περίοδο από το 2023 έως το 2060, κατά την οποία ο μέσος όρος του επιδιωκόμενου πρωτογενούς πλεονάσματος είναι περίπου 2,3%.
Θεσσαλονίκη, 27 Σεπτεμβρίου 2017
Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στην επιστημονική ημερίδα που οργάνωσαν η Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή των Βλατάδων, το Πατριαρχικό Ίδρυμα Πατερικών Μελετών και οι κοσμητείες της Θεολογικής και της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ με θέμα «Εκκλησία και Σύνταγμα» στην Αίθουσα Διαλέξεων της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών.
«Οι σχέσεις Κράτους και Εκκλησίας ως συνταγματικά ρυθμισμένες- Η συνταγματική θέση του Οικουμενικού Πατριαρχείου»
Έχω κληθεί υπό την επιστημονική μου ιδιότητα, θα ήθελα συνεπώς να προτάξω μια σύντομη εισαγωγή στο αναθεωρητικό φαινόμενο που θα μας φανεί, φαντάζομαι, χρήσιμη για τη συνέχεια της συζήτησης.
Το Σύνταγμα αποτελεί τη βάση και την κορυφή κάθε έννομης τάξης. Συνιστά την ύψιστη εκδήλωση της κρατικής κυριαρχίας καθώς η κρατική εξουσία δια του Συντάγματος θεσπίζει τους κανόνες δικαίου που έχουν την ισχυρότερη νομική δύναμη, τη μέγιστη δηλαδή δυνατή νομική ισχύ, και καθορίζουν τη δικαιοπαραγωγική διαδικασία, δηλαδή την διαδικασία παραγωγής όλων των υποδεέστερων κανόνων δικαίου που πρέπει να είναι σύμφωνοι προς το Σύνταγμα και ως προς τον τρόπο θέσπισής τους και ως προς το περιεχόμενό τους. Αντιλαμβανόμαστε όμως όλοι, ότι υπό συνθήκες περιορισμένης κρατικής κυριαρχίας λόγω της συμμετοχής κάθε κυρίαρχου κράτους σε διεθνείς ή περιφερειακές συσσωματώσεις, περιορίζεται αυτή καθαυτήν η συντακτική εξουσία, τόσο η πρωτογενής, όταν θεσπίζεται ένα Σύνταγμα, όσο και η δευτερογενής ή αναθεωρητική, όταν δηλαδή αντικαθίστανται, τροποποιούνται ή ερμηνεύονται αυθεντικά διατάξεις του ισχύοντος Συντάγματος, όπως το ίδιο το Σύνταγμα προσδιορίζει θέτοντας διαδικαστικά και ουσιαστικά όρια στην αναθεώρησή του.
Αθήνα 19 Σεπτεμβρίου 2017
Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στην παρουσίαση του βιβλίου του Αλέξανδρου Π. Μαλλιά, Πρέσβη ε.τ. «Στον αστερισμό του Προέδρου Ντόναλντ Τράμπ: Η Νέα Τουρκία και Εμείς» (εκδόσεις Ι. ΣΙΔΕΡΗΣ)
Κύριε Υπουργέ, αγαπητέ Πέτρο, κύριε επίτιμε Πρόεδρε του ΣτΕ - φιλοξενούμεθα στο αίθριο του Αρσακείου που είναι η έδρα του ΣτΕ, κύριε επίτιμε Αρχηγέ του ΓΕΑ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αγαπητές και αγαπητοί φίλοι, ευχαριστώ θερμά τις εκδόσεις Σιδέρη, τον κ. Χατζηβασιλείου για την πρόσκληση και τη φιλοξενία, κυρίως όμως ευχαριστώ και συγχαίρω τον Πρέσβη κ. Αλέξανδρο Μαλλιά, γιατί το δοκίμιό του που παρουσιάζουμε σήμερα είναι μια πρόκληση για αναστοχασμό και επαναξιολόγηση της εθνικής πολιτικής, κυρίως ως προς τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Δηλαδή ως προς το πιο κρίσιμο κεφάλαιο της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας.
Σε ένα κεφάλαιο θα αναφερθούμε λοιπόν σήμερα για το οποίο θα ήταν αφέλεια να πει κανείς ότι η ελληνική πολιτική καλύπτεται από την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ή από μια γενικώς διατυπωμένη δυτική αντίληψη για τα πράγματα αυτά. Ο αναστοχασμός καθίσταται επιτακτικός, γιατί έχουν επέλθει καθοριστικές μεταβολές στα διεθνή και περιφερειακά δεδομένα, μεταβολές που θέτουν πλέον επί τάπητος ακόμα και αυτό καθ’ εαυτό το ζήτημα του προσδιορισμού της έννοιας της Δύσης και της δυτικής στρατηγικής.
Αθήνα, 10 Ιουλίου 2017
Παρέμβαση Ευάγγελου Βενιζέλου στην εκδήλωση της ΠΡΩ.ΠΑΙΔΕΙ.Α
«κατά της οπισθοδρόμησης που επιχειρείται με το Νομοσχέδιο Γαβρόγλου για την Ανώτατη Εκπαίδευση και την Έρευνα»
Θα ήθελα να τοποθετήσουμε το νομοσχέδιο Γαβρόγλου στα πολιτικά του συμφραζόμενα, δεν πρόκειται για μία ιδεοληψία ούτε για μία μεμονωμένη κίνηση. Ο ΣΥΡΙΖΑ πιέζεται αφόρητα, ιδίως μετά τα όσα έχουν συμβεί στο γήπεδο της οικονομίας, έχει κάνει μία ριζική και άτεχνη στροφή, δεν έχει μπροστά του ορίζοντα πρωτοβουλιών σε σχέση με την οικονομία και την Ελλάδα μετά το τέλος των Μνημονίων. Δεν μπορεί να αναπτύξει έναν λόγο ο οποίος είναι δήθεν ριζοσπαστικός, ανατρεπτικός, εναλλακτικός. Προκειμένου να εξισορροπήσει αυτό το αδιέξοδο εισβάλλει με βιαιότητα στο γήπεδο των θεσμών. Βλέπουμε τι γίνεται σε σχέση με το Σύνταγμα και την αναθεώρηση, σε σχέση με τα μέσα ενημέρωσης, σε σχέση με τη δικαιοσύνη, σε σχέση με την τοπική αυτοδιοίκηση και την αλλαγή του εκλογικού συστήματος. Βλέπουμε τι γίνεται με το βαθύ κράτος. Και ο χώρος των Πανεπιστημίων –τα Πανεπιστήμια είναι πάντα ένας ιδεολογικός μηχανισμός, δεν είναι μόνον ένας μηχανισμός εκπαιδευτικός, ερευνητικός, επιχειρησιακός– ο χώρος των Πανεπιστημίων λοιπόν είναι από πλευράς συμβολικής και ιδεολογικής πάρα πολύ σημαντικός. Δίνει, λοιπόν, το μήνυμα ενός δήθεν ριζοσπαστισμού με την μορφή του απόλυτου συντηρητισμού.
Αθήνα, 5 Ιουλίου 2017
Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στην παρουσίαση του βιβλίου του Αχμέτ Ινσέλ
«Η νέα Τουρκία του Ερντογάν - Από το δημοκρατικό όνειρο στην αυταρχική εκτροπή» (εκδόσεις Διάμετρος)
Σας ευχαριστώ πολύ για την αντοχή σας. Θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος, γιατί ήταν αξιοθαύμαστες οι παρουσιάσεις που προηγήθηκαν. Πραγματικά άκουσα με πολύ μεγάλη προσοχή, έμαθα πράγματα, ενεργοποιήθηκε η σκέψη μου από αυτά που άκουσα και από τους τέσσερις φίλους που προηγήθηκαν και ευχαριστώ, Σωτήρη, πολύ για την προσωπική αναφορά σου.
Βεβαίως ο θαυμασμός μου ξεκινά από τον εκδότη τον Δημήτρη Κούρκουλα, ο οποίος, ων Υφυπουργός μου στο Υπουργείο Εξωτερικών, με εντυπωσίασε με την επιθυμία του, θα έλεγα με την αποστολική διάθεσή του, μόλις απαλλαγεί από τα κυβερνητικά του καθήκοντα να κάνει αυτό που ήθελε πάντα από νέος, να ιδρύσει έναν εκδοτικό οίκο. Έναν εκδοτικό οίκο βεβαίως μπουτίκ, που ασκεί έναν παιδαγωγικό ρόλο με αυστηρά επιλεγμένους τίτλους που έχουν μία στόχευση πολιτική με την ευρύτερη έννοια του όρου. Χαίρομαι γιατί το έχει καταφέρει αυτό και χαίρομαι γιατί σήμερα είμαστε εδώ υπό το συντονισμό του Άλκη Κούρκουλα, ο οποίος έχει παρακολουθήσει σχεδόν όλες τις δημόσια γνωστές επαφές μου με τις κατά καιρούς τουρκικές κυβερνήσεις τα τελευταία 25 χρόνια. Δυστυχώς είναι 25 τα χρόνια αυτά.
Αθήνα, 5 Ιουλίου 2017
Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στην παρουσίαση του βιβλίου του καθηγητή της Ιστορίας και της Λογιστικής στο University of Southern California, Jacob Soll «Λογιστική, Πολιτική και Λογοδοσία. Αναζητώντας τα αίτια της ανόδου και της πτώσης των εθνών» (εκδόσεις ΔΙΠΛΟΓΡΑΦΙΑ)*
Θέλω να καλωσορίσω και εγώ τον Jacob Soll στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στην Αθήνα για δεύτερη φορά μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, να ευχαριστήσω τον κ. Πρύτανη για την τόσο θερμή φιλοξενία, να εκδηλώσω και εγώ τη χαρά μου γιατί ο καθηγητής κ. Νικίας, Πρόεδρος του πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας είναι εδώ σήμερα μαζί μας και μετέχει σε μια συζήτηση με επίκεντρο το βιβλίο ενός πολύ σημαντικού καθηγητή του πανεπιστημίου του.
Θα πω δυο λόγια μόνο για το τι συνεισφέρει ο Jacob Soll στη συζήτηση για την ορθή απεικόνιση των εθνικών λογαριασμών, για την ορθή απεικόνιση των στατιστικών στοιχείων ξεκινώντας, όμως, από την αντίληψη που έχει για την λογιστική.
Ίσως τον άκουγε έκπληκτος κάποιος που έχει αφιερώσει τη ζωή του στην σπουδή και στην πρακτική της λογιστικής αντιλαμβανόμενος ότι αυτό που κάνει ως λογιστής έχει ένα τόσο μεγάλο ιστορικό, θεωρητικό, ιδεολογικό και αισθητικό βάθος.
