Αθήνα, 18 Δεκεμβρίου 2017
Απάντηση Ευάγγελου Βενιζέλου στον Υπουργό Οικονομικών, κ. Τσακαλώτο, στη συζήτηση του σ/ ν του ΥΠΟΙΚ «Κύρωση του Κρατικού Προϋπολογισμού οικονομικού έτους 2018»
Κύριε Υπουργέ, αν έχετε την καλοσύνη, είμαι βέβαιος ότι μπορείτε να πίνετε και νερό και να με ακούτε.
Απαντώ στο επιχείρημα του κ. Τσακαλώτου ότι είχε εγκρίνει την προληπτική πιστωτική γραμμή το Eurogroup, το Νοέμβριο του 2014, αλλά το Δεκέμβριο είπε, αν υποβληθεί αίτηση, είμαστε έτοιμοι να τη δούμε θετικά.
Τι είχε μεσολαβήσει; Είχε μεσολαβήσει η διαπίστωση της αδυναμίας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, η στείρα θέση της αντιπολίτευσης και ήξεραν όλοι ότι επίκεινται εκλογές και θα προκύψει νέα κυβέρνηση. Είπε, λοιπόν, το Eurogroup, «είμαι έτοιμο να δώσω την προληπτική πιστωτική γραμμή, εάν η νέα ελληνική κυβέρνηση ακολουθήσει τη γραμμή αυτή και επιβεβαιώσει τη θέση της προηγούμενης κυβέρνησης και υποβάλει το αίτημα». Αυτό έπρεπε να έχει γίνει το αργότερο στις 20 Φεβρουαρίου του 2015, όταν συνάψατε συμφωνία, επιστρέψατε τα 11 δισεκατομμύρια Ευρώ που είχε στη διάθεσή του το ΤΧΣ, αλλά αρνηθήκατε να φέρετε τη συμφωνία αυτήν στη Βουλή, η χώρα εξώκειλε και πήγαμε στο δράμα του καλοκαιριού του 2015 και στην ταπεινωτική και ασύμφορη συμφωνία της 12ης Ιουλίου.
Αθήνα, 18 Δεκεμβρίου 2017
Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στην Ολομέλεια κατά τη συζήτηση του σ/ ν του ΥΠΟΙΚ «Κύρωση του Κρατικού Προϋπολογισμού οικονομικού έτους 2018»
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, το κεντρικό ζήτημα του προϋπολογισμού του 2018 είναι εάν πρόκειται για τον προϋπολογισμό της «καθαρής εξόδου» από το τρίτο μνημόνιο της κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου ή εάν στην πραγματικότητα πρόκειται για μία έξοδο, όχι όμως από το μνημόνιο προς την κανονικότητα, αλλά έξοδο από το τρίτο μνημόνιο και ήδη αποφασισμένη και ψηφισμένη είσοδο στο τέταρτο μνημόνιο, το οποίο δεν φτάνει μόνο μέχρι το 2023, αλλά επεκτείνεται σε κύρια θέματα επ’ αόριστον, θεωρητικά μέχρι την εξόφληση του χρέους, δηλαδή περίπου μέχρι το 2060.
Ο προϋπολογισμός αυτός είναι ο προϋπολογισμός «εξόδου» από το μνημόνιο 3 στο οποίο μπήκαμε με τους χειρότερους δυνατούς όρους λόγω του πρώτου εξαμήνου του 2015, λόγω μίας τυχοδιωκτικής πολιτικής που κατέληξε στη συντριβή, στα capital controls, στη συνεχή διαρροή καταθέσεων, στην επιστροφή στην ύφεση;
Θα έλεγα ότι τώρα πια, μετά από σχεδόν τρία χρόνια, είναι πολύ εύκολη η σύγκριση με το τι συνέβαινε μέχρι τις εκλογές του 2015 και όλοι καταλαβαίνουν πώς θα εξελισσόταν η κατάσταση αν δεν είχε μεσολαβήσει η πολιτική αλλαγή του Ιανουαρίου του 2015, ή μάλλον, επειδή η αλλαγή αυτή είχε αρχίσει να συντελείται μήνες νωρίτερα, αν δεν είχε καλλιεργηθεί η φαντασίωση πως μπορεί να εφαρμοστεί δήθεν μία άλλη πολιτική που αποδείχτηκε συνονθύλευμα αυταπάτης και ωμής πολιτικής εξαπάτησης.
Αθήνα 29 Νοεμβρίου 2017
Απόσπασμα από την ομιλία του Ευάγγελου Βενιζέλου στη Βουλή, με θέμα την ανταλλαγή ομολόγων, κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εξωτερικών «Ελληνικό Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών και άλλες διατάξεις»
Με την άδεια σας, κυρία Πρόεδρε, για λίγα δευτερόλεπτα και επειδή μετά από αρκετές μέρες κάνω χρήση του δικαιώματος μου να απευθυνθώ στο σώμα, θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα άλλο ζήτημα το οποίο δεν σχετίζεται με το νομοσχέδιο και θέλω την ανοχή σας. Έχει εκκινήσει και ολοκληρώνεται από ό,τι βλέπω με επιτυχία η διαδικασία ανταλλαγής των ομολόγων που εκδόθηκαν το 2012, όταν συνετελέσθη η μεγάλη παρέμβαση στο χρέος, όταν κουρεύτηκε ονομαστικά το ελληνικό δημόσιο χρέος κατά 129.000.000.000 Ευρώ, τελικώς, με την ανταλλαγή ομολόγων, και στη συνέχεια μειώθηκε και περαιτέρω σε όρους παρούσης αξίας μέσα από τις συνθήκες του δανεισμού, τις εξαιρετικά ευνοϊκές, του δευτέρου προγράμματος του 2012.
Χαίρομαι πάρα πολύ που η κυβέρνηση απεφάσισε να συνεχίσει αυτήν την πολιτική του 2012, αξιοποιεί αυτά τα ομόλογα του 2012, τα λεγόμενα post PSI ομόλογα τα οποία κράτησαν, ως γέφυρα επικοινωνίας, την Ελλάδα μέσα στις αγορές και τη δυνατότητα να επανέλθει στις αγορές μετά το τέλος του προγράμματος στήριξης, τον Αύγουστο του 2018. Χαίρομαι γιατί έτσι έχουμε μία πανηγυρική πράξη απόλυτης, εκ των υστέρων, υιοθέτησης και συνέχισης της πολιτικής του 2012. Εάν αυτό είχε γίνει από τον Ιανουάριο του 2015, εάν δεν είχαμε τη ρήξη και τη δευτερογενή κρίση, προ πολλού θα είχαμε βγει από την πίεση των μνημονίων και θα είχαμε περάσει στη μεταμνημονιακή εποχή με την προληπτική πιστωτική γραμμή που είχε συμφωνηθεί και αποφασισθεί από το Eurogroup το Νοέμβριο του 2014.
Αθήνα 29 Νοεμβρίου 2017
Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στην Βουλή κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εξωτερικών «Ελληνικό Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών και άλλες διατάξεις»
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, το ζήτημα του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών Σπουδών της Βενετίας πρέπει να μας επιτρέψει να συμφωνήσουμε, να συναινέσουμε και να συμβάλλουμε στην άσκηση μίας εθνικής πολιτικής. Δεν επιτρέπεται να αναπτύσσονται μικροαντιδικίες ή μικροκομματισμοί σε ένα τέτοιο ζήτημα που αφορά τη διεθνή επιστημονική παρουσία της χώρας στη Βενετία, σε μία πόλη με την οποία το Βυζάντιο είχε ιδιαίτερους δεσμούς. Και το Ινστιτούτο από τότε που ιδρύθηκε, συνιστά ένα προκεχωρημένο φυλάκιο της ελληνικής επιστήμης αλλά και του ελληνικού πολιτισμού, γιατί η παρουσία του Ινστιτούτου στη Βενετία είναι μία έμπρακτη απόδειξη της υποχρέωσης που έχουμε να γεφυρώσουμε τον ανατολικό με τον δυτικό μεσαίωνα.
Το αντικείμενο του Ινστιτούτου – το επιστημονικό, το ερευνητικό – δεν είναι απλά ο βυζαντινός και μεταβυζαντινός κόσμος, αλλά είναι η σχέση ανάμεσα στο Βυζάντιο και τη Δύση, είναι η διερεύνηση του ιδιαίτερου ρόλου της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας, είναι η διερεύνηση των ζητημάτων, μέσα από τα οποία προκύπτει, στην ιστορική συνέχεια, η ταυτότητα του νέου ελληνισμού. Οι επιστημονικές ηγεσίες του Ινστιτούτου από την εποχή που ιδρύθηκε, από τη δεκαετία του ‘50 μέχρι σήμερα, δεν προέκυψαν μέσα από καμιά πολιτική ή διοικητική διεργασία, οι επιλογές των διευθυντών ήταν διαχρονικά αυτονόητες. Το Ινστιτούτο της Βενετίας το διοίκησαν μεγάλες προσωπικότητες, καταξιωμένες στο αντικείμενό τους. Ήταν προφανές, αυτονόητο, ποιος θα αναλάβει την επιστημονική διεύθυνση του Ινστιτούτου.
Αθήνα, 20 Νοεμβρίου 2017
Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στη Βουλή κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Διανομή Κοινωνικού Μερίσματος και άλλες διατάξεις»
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η σύλληψη της πολιτικής του υπερπλεονάσματος έχει προκαλέσει και προκαλεί βλάβη στην εθνική οικονομία, απολύτως συγκρίσιμη με τη βλάβη του τραγικού πρώτου εξαμήνου του 2015. Ποια είναι η σύλληψη του υπερπλεονάσματος; Η ταξική πολιτική, στην οποία αναφέρθηκε προηγουμένως ο κ. Τσακαλώτος; Μακάρι να ήταν μόνον αυτό. Η σύλληψη του υπερπλεονάσματος είναι η απόλυτη, εν ψυχρώ, κυνική θυσία της προοπτικής της εθνικής οικονομίας, της δυνατότητας ανάκαμψης και ανάκτησης του χαμένου εδάφους προς όφελος μίας καθαρά, ωμά επικοινωνιακής στρατηγικής, χάριν ενός αφηγήματος πως δήθεν παίρνουμε από τους μικρομεσαίους, από τα κατάλοιπα της μεσαίας τάξης, από τα ράκη της και μοιράζουμε το υπερπλεόνασμα στα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα.
Αθήνα, 9 Ιουνίου 2017
Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στην Ολομέλεια στη συζήτηση και ψήφιση επί της αρχής, των άρθρων, των τροπολογιών και του συνόλου του σχεδίου νόµου του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίµων: «Κύρωση της τροποποιηµένης Συµφωνίας για την ίδρυση της Γενικής Επιτροπής Αλιείας για τη Μεσόγειο»
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η Βουλή ψήφισε μόλις πριν από είκοσι ημέρες το μνημόνιο 3+, το μνημόνιο 4 και άνοιξε το δρόμο προς το διαρκές μνημόνιο, μέχρι την εξόφληση του χρέους. Δυστυχώς μεσολάβησε, η εξευτελιστική για τη χώρα, εξέλιξη της συνεδρίασης του Eurogroup της 22ης Μαΐου. Ούτε η αξιολόγηση ολοκληρώθηκε, ούτε η εκταμίευση της περιβόητης δόσης για τις ανάγκες πληρωμών του Ιουλίου αποφασίστηκε, ούτε η θρυλούμενη λύση για το χρέος, που θα επέτρεπε στην κυβέρνηση να βρει προσχήματα, αποφασίστηκε στη συνεδρίαση αυτή.
Μήπως πρέπει σήμερα, για δεύτερη φορά μέσα σε είκοσι μόλις ημέρες, να σκεφτεί η Βουλή των Ελλήνων, δηλαδή η κοινοβουλευτική πλειοψηφία, τι είναι αυτό που έχει κάνει τα τελευταία δυόμιση χρόνια; Πώς εξελίσσεται αυτή η δεύτερη κρίση μέσα στην κρίση, για την ακρίβεια την ώρα που ήμασταν έτοιμοι να βγούμε από τον κλοιό του μνημονίου τον Ιανουάριο - Φεβρουάριο του 2015; Τι είναι αυτό το οποίο έχει συμβεί στη χώρα; Γιατί όλα αυτά που ζούμε τώρα, οφείλονται στο γεγονός ότι η χώρα άνοιξε ένα νέο υφεσιακό κύκλο και κυρίως έναν πολύ μεγάλο κύκλο αβεβαιότητας. Πληρώνουμε τώρα και θα πληρώνουμε για δεκαετίες αυτή την εθνική οπισθοχώρηση. Αυτή την κρίση εμπιστοσύνης που δεν είναι εμπιστοσύνη των ξένων, των εταίρων προς την Ελλάδα, αλλά είναι πρωτίστως εμπιστοσύνη της Ελλάδας απέναντι στον εαυτό της, εμπιστοσύνη της κοινωνίας απέναντι στο πολιτικό σύστημα. Αυτή η εθνική διάψευση είναι που προκαλεί τεράστιο κόστος και το κόστος συνοψίζεται στην αδυναμία να χαραχθεί και να εφαρμοσθεί μία εθνική στρατηγική.
Αθήνα, 18 Μαΐου 2017
Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στην Ολομέλεια της Βουλής
κατά τη συζήτηση του ν/σ του ΥΠΟΙΚ «Συνταξιοδοτικές διατάξεις Δημοσίου και τροποποίηση διατάξεων του ν. 4387/2016, μέτρα εφαρμογής των δημοσιονομικών στόχων και μεταρρυθμίσεων, μέτρα κοινωνικής στήριξης και εργασιακές ρυθμίσεις, Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2018- 2021 και λοιπές διατάξεις»
Κυρίες και κύριοι βουλευτές, θα ήθελα να υπενθυμίσω τι συμβαίνει σήμερα στη Βουλή. Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ καλείται σήμερα το βράδυ να ψηφίσει δύο νέα μνημόνια. Το μνημόνιο 3+ με μέτρα για την περίοδο μέχρι τον Ιούλιο του 2018 και το Μνημόνιο 4 για την περίοδο μέχρι και το 2021, που αφορά την επόμενη Βουλή και την επόμενη Κυβέρνηση σε κάθε περίπτωση. Σε αυτά δεν περιλαμβάνονται μέτρα για το χρέος, τα οποία εύχομαι να δοθούν, είναι υπεσχημένα και δεδομένα από το 2012. Τότε μας δόθηκαν χωρίς πρόσθετα μέτρα, εφάπαξ. Τώρα θα μας δοθούν σταδιακά και με μέτρα. Άρα η Βουλή ψηφίζει επί της αρχής και ένα διαρκές μνημόνιο, μετά το τέταρτο μνημόνιο, συνδεδεμένο με τη σταδιακή παραχώρηση παραμετρικών αλλαγών στο χρέος.
Δεν θα μιλήσω, κυρίες και κύριοι βουλευτές της συμπολίτευσης, για την πολιτική απαξίωση και τον ιδεολογικό ευτελισμό. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ρευστοποιηθεί αξιακά και πολιτικά, δεν είναι σε στερεά κατάσταση. Προσλαμβάνει το σχήμα του δοχείου, στο οποίο κάθε φορά εισέρχεται. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις, καλές-κακές, είχαν στερεά κατάσταση. Μπορεί να είχαν χτυπήματα, ξυσίματα, ακρωτηριασμούς, να ήταν στρογγυλές ή να είχαν γωνίες, αλλά ήταν στέρεες. Τώρα μιλάμε για την πολιτική των ρευστών. Δε θα μιλήσω ούτε για την κυλιόμενη πολιτική απάτη εις βάρος του ελληνικού λαού.
Αθήνα, 7 Απριλίου 2017
Πρώτη παρέμβαση Ευ. Βενιζέλου κατά τη συζήτηση της επίκαιρης ερώτησης προς τον Πρωθυπουργό, στη Βουλή
Ευχαριστώ κ. Πρόεδρε. Σύμφωνα με ένα εντυπωσιακό δημοσίευμα του δημοσιογράφου Ιάσονα Πιπίνη, το οποίο είναι τεκμηριωμένο με στοιχεία, μαρτυρίες και κυρίως με φωτογραφίες, ο τότε Διευθυντής του γραφείου του Αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο κ. Νίκος Παππάς, τον Αύγουστο του 2013 πραγματοποίησε επίσκεψη στη Βενεζουέλα. Και σύμφωνα με τη μαρτυρία του ίδιου του κ. Παππά, την οποία επανέλαβε και χθες στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, αλλά και σε διάφορα μέσα ενημέρωσης, βασικός σκοπός της επίσκεψης αυτής, που δεν είχε ανακοινωθεί δημοσίως, ήταν να διερευνηθούν οι δυνατότητες εμπορικών σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες. Δεν αντιλαμβάνομαι ποιον ακριβώς φορέα εκπροσωπούσε και ποιο σκοπό εξυπηρετούσε ο Διευθυντής του γραφείου του Αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δηλαδή ο εκπρόσωπος ενός ριζοσπαστικού κόμματος και τι νόημα έχει ένα κόμμα να βολιδοσκοπεί για εμπορικές σχέσεις, είτε στον αγροτο-διατροφικό τομέα είτε πολύ περισσότερο σε άλλους τομείς που συνδέονται με μεγάλες και ισχυρές επιχειρήσεις, όπως είναι ο τομέας της ενέργειας και πιο συγκεκριμένα των πετρελαιοειδών.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα αυτό, ο παριστάμενος σημερινός Υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής, ο κ. Παππάς, έγινε δεκτός από έναν αμφιλεγόμενο και ελεγχόμενο από διάφορες Αρχές επιχειρηματία, τον κ. Μαχέντ Χαλίλ ,ταξίδευσε με το ιδιωτικό του αεροσκάφος στο τροπικό νησί Μαργαρίτα, στο οποίο και φιλοξενήθηκε, στα ενδιαιτήματα και στα ξενοδοχεία αυτού του επιχειρηματία. Τον βλέπουμε σε φωτογραφίες να έχει στενή φιλική σχέση με τον δικηγόρο κ. Αρτέμη Αρτεμίου, ο οποίος εθεάθη και πριν από λίγο καιρό να εξέρχεται του Μεγάρου Μαξίμου, πιθανώς μετά από επαφές με τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό τότε Επικρατείας, νυν Ψηφιακής Πολιτικής. Είναι πραγματικά παράδοξο, πώς είναι δυνατόν όλο αυτό το σκηνικό να οργανώνεται για να προωθηθούν υποτίθεται οικονομικές και εμπορικές σχέσεις, ερήμην της Ελληνικής Κυβέρνησης.
Αθήνα, 28 Μαρτίου 2017
Παρέμβαση Ευάγγελου Βενιζέλου στη Βουλή με αφορμή την τοποθέτηση του Πρωθυπουργού, κ. Τσίπρα
Άκουσα τον Πρωθυπουργό της χώρας, να ανεβαίνει στο βήμα της Βουλής και να εμφανίζεται παντελώς ανιστόρητος. Προκλητικά ανιστόρητος.
Οι ρυθμίσεις του Συντάγματος για την ευθύνη των υπουργών, ισχύουν στη χώρα μας από το 1864.
Το 2001 με συντριπτική πλειοψηφία διπλασιάσαμε το χρόνο παραγραφής ώστε να συμπεριληφθεί όχι μόνο η πρώτη αλλά και η δεύτερη τακτική σύνοδος της επόμενης Βουλής. Αυτό ψηφίστηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία. Ο δε νόμος ο εκτελεστικός περί ευθύνης υπουργών, που εισηγήθηκε ο κ. Πετσάλνικος ως Υπουργός Δικαιοσύνης, από όλα τα κόμματα και από τον τότε ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ δια του κ. Κουβέλη.
Πρέπει να είναι όμως ήσυχος και επαναπαυμένος ο κ. Τσίπρας, διότι με βάση τις ισχύουσες συνταγματικές διατάξεις οι ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για την καταστροφή της οικονομίας και όλα όσα ακολουθούν το φαινόμενο αυτό, θα εξεταστούν με άνεση από την επόμενη Βουλή.
Αθήνα, 1 Φεβρουαρίου 2017
Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση σύµφωνα µε το άρθρο 148 του Κανονισµού της Βουλής επί του κατατεθέντος πορίσµατος της Εξεταστικής Επιτροπής σχετικά µε τη Διερεύνηση της Νοµιµότητας της Δανειοδότησης των Πολιτικών Κοµµάτων, καθώς και των Ιδιοκτητριών Εταιρειών Μέσων Μαζικής Ενηµέρωσης από τα Τραπεζικά Ιδρύµατα της χώρας, που κατατέθηκε στην Ολοµέλεια της Βουλής στις 25 Ιανουαρίου του 2017
Η συζήτηση για το πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής διεξάγεται μέσα σε μία εξαιρετικά δύσκολη και επικίνδυνη δυστυχώς συγκυρία για την πατρίδα μας. Βρισκόμαστε και πάλι αντιμέτωποι με θεμελιώδη και υπαρξιακά ερωτήματα, ερωτήματα που προκαλεί, δυστυχώς, η ίδια η παρουσία της σημερινής κυβέρνησης. Βλέπετε, το συνεχές δημαγωγικό παιχνίδι μετατρέπεται πολύ εύκολα σε παιχνίδι με τη φωτιά. Όλα όσα πίστευε η κυβέρνηση ότι συνιστούν ισχυρό διαπραγματευτικό όπλο, έχουν μετατραπεί σε μπούμερανγκ, όχι εναντίον της κυβέρνησης, αλλά εναντίον της οικονομίας, εναντίον των πολιτών, εναντίον του έθνους και της εθνικής ισχύος.
Άνοιξε χθες, ως μη όφειλε, ξανά, με πρωτοβουλία στελεχών της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, συζήτηση για Grexit και επιστροφή στη δραχμή. Και μόνο το γεγονός ότι τίθεται δημόσια το ζήτημα αυτό, προκαλεί βαριά βλάβη στην εθνική οικονομία, αλλά και στις παραμέτρους άσκησης της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας και άμυνας.
