Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2020
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος για τον Δημήτρη Φατούρο
Έφυγε σήμερα ο Δημήτρης Φατούρος πλήρης ημερών θα έλεγαν οι παλιότεροι. Κυρίως όμως πλήρης εμπειριών και αισθημάτων. Ταυτίστηκε ως εμβληματική φυσιογνωμία με τη σύγχρονη ελληνική αρχιτεκτονική, το Πανεπιστήμιο και ιδιαίτερα το ΑΠΘ, την πόλη της Θεσσαλονίκης και τους πολιτιστικούς της θεσμούς (αυτός ένας Αθηναίος καταγόμενος από τη Στεμνίτσα Αρκαδίας). Πάντα μετριοπαθής, γλυκός και πρόθυμος. Νεωτεριστής, ανοικτός στα νέα ρεύματα και στους νέους ανθρώπους, έτοιμος να γίνει μαθητής των μαθητών του.
Μορφή του αντιστεκόμενου πανεπιστημίου την περίοδο της δικτατορίας, Γενικός Διευθυντής Ανωτάτης Εκπαιδεύσεως με αρμόδιο υφυπουργό τον Δημήτρη Τσάτσο και ειδικό σύμβουλο τον Δημήτρη Μαρωνίτη, την περίοδο της μεταπολίτευσης. Πρώτος πρύτανης του ΑΠΘ υπό το καθεστώς του «νόμου - πλαισίου» το 1982, υποψήφιος Δήμαρχος Θεσσαλονίκης με ευρύτατη στήριξη το 1990, υπουργός Παιδείας στην τελευταία κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου το 1993. Επιστρατευμένος σε πολλές προσπάθειες για τη στήριξη ερευνητικών, εκπαιδευτικών και ιδίως πολιτιστικών θεσμών όπως το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας και το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.
Τον αποχαιρετώ με όλη μου την αγάπη και την ευγνωμοσύνη γιατί στάθηκε πάντα κοντά μου από τα φοιτητικά μου χρόνια έως τις αφόρητα δύσκολες στιγμές της περιόδου 2010-19. Τον αποχαιρετώ ως μαθητής του ουσιαστικά, ως νεότερος συνάδελφός του στο ΑΠΘ και στην κυβέρνηση του 1993, κυρίως όμως ως φίλος του. Θα τον θυμάμαι χαρούμενο, με τη Λίτσα πάντα στο πλευρό του, ανάμεσα στα ζωγραφικά του έργα και τους συναδέλφους του αρχιτέκτονες στην τελευταία αναδρομική του έκθεση στο ΜΙΕΤ.
