22 Σεπτεμβρίου 2005
Αγόρευση Ευ. Βενιζέλου κατά τη συζήτηση επί των άρθρων και των τροπολογιών του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων: «Ρύθμιση θεμάτων Ανώτατης Πανεπιστημιακής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης και λοιπές διατάξεις».
Κύριε Πρόεδρε, με την τροπολογία αυτή που κατέθεσε η Κυβέρνηση –και καλά έκανε και την κατέθεσε- η Κυβέρνηση προσπαθεί να επανορθώσει την τεράστια βλάβη που προκάλεσε στην Ολυμπιακή Αεροπορία και στο δημόσιο συμφέρον η δήλωση του Πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη και οι δηλώσεις του Κυβερνητικού Εκπροσώπου και του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, που έγιναν στη συνέχεια. Οι δηλώσεις ή ακόμη και οι υπαινιγμοί για κλείσιμο ή για εκκαθάριση εν λειτουργία προκαλούν αντίδραση, εκμηδενίζουν τη διεθνή εμπορική πίστη της Ολυμπιακής Αεροπορίας και των Ολυμπιακών Αερογραμμών και θα μπορούσαν να οδηγήσουν, μόνον αυτές, σε κλείσιμο την εταιρία.
Ευτυχώς, υπήρξε αντίδραση της Αντιπολίτευσης, των εργαζομένων, του Τύπου, της κοινής γνώμης, που με συντριπτικά υψηλό ποσοστό θέλει να βλέπει την Ολυμπιακή να πετά με τα χρώματά της και να εξυπηρετεί τους πολίτες, τον ανταγωνισμό, τα νησιά, τις ορεινές περιοχές.
Ο κ. Λιάπης εμφανίστηκε σήμερα, μετά από αίτημα του ΠΑ.ΣΟ.Κ., στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων και ουσιαστικά επιβεβαίωσε την στροφή εκατόν ογδόντα μοιρών που έκανε η Κυβέρνηση σε σχέση με την Ολυμπιακή, μόλις συνειδητοποίησε ότι δεν μπορεί να προωθήσει το σχέδιο πολιτικής ενοχοποίησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και, ταυτόχρονα, της αδιαφανούς ψευτοϊδιωτικοποίησης της Ολυμπιακής στο τζάμπα, με την απόσυρσή της από την αγορά, ώστε η θέση της να καταληφθεί από άλλα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Θέλω να πιστεύω ότι σήμερα η Κυβέρνηση, με τα όσα είπε ο κ. Λιάπης στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων, ουσιαστικά δηλώνει ότι θα σεβαστεί το σχέδιο αναδιάρθρωσης και σωτηρίας, που βρήκε έτοιμο από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., και το οποίο δυστυχώς εγκατέλειψε επί δεκαοκτώ μήνες και επιπλέον το υπονόμευσε, διοχετεύοντας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή εσφαλμένες και βλαπτικές πληροφορίες, όπως την επίσημη θέση που διετύπωσε στις 2 Ιουνίου του 2005, ότι η νέα Ολυμπιακή, οι Ολυμπιακές Αερογραμμές, είναι νομικός διάδοχος της παλιάς.
Ευτυχώς, παρ’ ότι αυτά περιλαμβάνονται στο σκεπτικό της απόφασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δεν περιλαμβάνονται στο διατακτικό. Το διατακτικό επιτρέπει να διασωθεί η αυτοτέλεια και η καθαρότητα των Ολυμπιακών Αερογραμμών και να εφαρμοστεί το σχέδιο σωτηρίας, εφόσον γίνουν οι προσφυγές που πρέπει στο Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και από την Ολυμπιακή Αεροπορία και από τις Ολυμπιακές Αερογραμμές και από το Ελληνικό Δημόσιο και εφόσον γίνουν όλες οι άλλες κινήσεις, που διασώζουν και το πτητικό έργο και άλλα, πολύ σημαντικά τμήματα της παλιάς Ολυμπιακής, όπως είναι η τεχνική βάση, η επίγεια εξυπηρέτηση, οι εμπορευματικές μεταφορές.
Επίσης, θέλω να έχει καταγραφεί στα πρακτικά ότι αυτού του είδους οι λύσεις οι δικονομικές –αυτός ο προσωρινός δικονομικός θώρακας ώστε να προχωρήσει η αναδιάρθρωση και η σωτηρία της Ολυμπιακής- είναι λύσεις που εφαρμόστηκαν και στο παρελθόν, χλευάστηκαν από την τότε Αντιπολίτευση, αλλά είναι λύσεις που εμμέσως πλην σαφώς η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο σκεπτικό της απόφασής της τις αποδέχεται ως σύμφωνες με το Κοινοτικό Δίκαιο του ανταγωνισμού. Διότι είχε προβληθεί από αντίθετα προς την Ολυμπιακή συμφέροντα ο ισχυρισμός ότι αυτές οι δικονομικές διατάξεις όπως την προτεινόμενη τώρα, είναι αντίθετες προς το Κοινοτικό Δίκαιο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, παρ΄ότι το κατέγραψε αυτό, δεν το λαμβάνει υπόψη της στο διατακτικό.
Άρα, η Ολυμπιακή μπορεί να σωθεί και πιστεύω ότι θα σωθεί και θα προκύψει ένα νέο, βιώσιμο, νομικό, επιχειρηματικό και επιχειρησιακό σχήμα με προοπτική εις πείσμα της Κυβέρνησης. Και είμαι ευτυχής γιατί η Ολυμπιακή με την προσπάθεια που γίνεται, θα σωθεί εις πείσμα της Κυβέρνησης.
