20 Σεπτεμβρίου 2005
Αγόρευση Ευ. Βενιζέλου κατά τη συζήτηση επί των άρθρων και των τροπολογιών του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης: «Αναδιοργάνωση του συστήματος αιμοδοσίας και λοιπές διατάξεις».
Κύριε Πρόεδρε, στη συζήτηση επί της αρχής έθεσα στον Υπουργό Υγείας το ζήτημα της φιλοσοφίας και της κοινωνικής επενέργειας αυτών των νομοθετημάτων. Όταν η Κυβέρνηση αποφασίζει να πάρει μια τέτοια νομοθετική πρωτοβουλία για το σύστημα αιμοδοσίας, είπα ότι πρέπει να φροντίζει να καταθέτει σχέδια νόμων τα οποία να μπορούν να γίνουν αποδεκτά ομόφωνα από τη Βουλή, έτσι ώστε και η Βουλή να εκπέμψει ένα σαφές και απλό μήνυμα προς τους πολίτες. Δυστυχώς αυτό δεν επιτεύχθηκε.
Χαίρομαι, γιατί έγιναν κάποια βήματα από τον κύριο Υπουργό κατά την επεξεργασία του νομοσχεδίου. Χαίρομαι, για παράδειγμα, γιατί η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Αιμοδοτών τελικά εκπροσωπείται στο σχετικό όργανο, αλλά αυτό έγινε την τελευταία στιγμή και υπό την πίεση της Αντιπολίτευσης. Με αυτήν τη νοοτροπία χάνουμε ευκαιρίες ως κοινωνία. Δεν εφάπτεται η πολιτική κοινωνία, η Βουλή των Ελλήνων, με την κοινωνία των πολιτών. Δεν δείχνουμε την ευαισθησία μας, τον ανθρωπισμό μας και, αν θέλετε, την ικανότητά μας να αντιμετωπίζουμε, με την πολιτική ευρύτητα που απαιτείται, τέτοια θέματα. Δεν πρέπει να χάνουμε τέτοιες ευκαιρίες και να τις χαραμίζουμε συζητώντας τες μαζί και με άλλα θέματα.
Το μεγαλύτερο ατόπημα δε που είχε γίνει από τον κύριο Υπουργό ήταν η τροπολογία με την οποία γινόταν αυτή η ωμή προεκλογική επέμβαση στο εκλογικό σύστημα για την ανάδειξη των οργάνων του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου. Ήρθε ο κύριος Υπουργός στην αρχή της σημερινής, τελευταίας συνεδρίασης και με την ίδια ευκολία που κατέθεσε την τροπολογία, μετά την επεξεργασία του νομοσχεδίου στη Διαρκή Επιτροπή, την απέσυρε, επειδή λέει το ζητήσαμε. Δεν το ζητήσαμε απλώς. Το καταγγείλαμε ως πολιτική αντίληψη και ως κυβερνητική ενέργεια. Και καλά κάνει και την αποσύρει, αλλά κακώς την κατέθεσε. Και ο τρόπος, με τον οποίο απεσύρθη η τροπολογία αυτή, αποτελεί πλήρη επιβεβαίωση των δικών μας αντιδράσεων και καταγγελιών.
Και εδώ τίθεται ένα μεγάλο πολιτικό θέμα, το οποίο δεν μπορεί να κλείσει με την απόσυρση σιωπηλά της τροπολογίας αυτής. Έγινε μια απόπειρα θεσμικής καταστρατήγησης, μια απόπειρα επέμβασης στα εσωτερικά ενός μεγάλου επιστημονικού σωματείου, η οποία απέτυχε. Και ορθώς απέτυχε, αλλά κακώς έγινε. Και κακώς συνδέθηκε αυτή η θεσμικά και δημοκρατικά προκλητική ενέργεια μ΄ ένα νομοσχέδιο για την αιμοδοσία, δηλαδή μ΄ ένα νομοσχέδιο που έπρεπε, όπως είπα, να είναι το εφαλτήριο μιας μεγάλης επικοινωνιακής εκστρατείας για την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης.
Γι’ αυτά τα θέματα ο κύριος Υπουργός οφείλει εξηγήσεις στο Τμήμα, διότι η κοινοβουλευτική Πλειοψηφία θα την ψήφιζε την τροπολογία αυτή, αν η Κυβέρνηση επέμενε στην τροπολογία και θα ήταν εκτεθειμένοι οι συνάδελφοι της Πλειοψηφίας, θα ήταν εκτεθειμένο το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Γιατί; Για να εξυπηρετηθεί μια πολύ συγκεκριμένη σκοπιμότητα με προκηρυγμένες ήδη προ πολλού τις εκλογές, με κατατεθειμένα τα ψηφοδέλτια και ενώ είναι γνωστό ότι ισχύει ένα πάγιο, εδώ και χρόνια, εκλογικό σύστημα, με την καταπληκτική θεωρία ότι πρέπει να σχηματίζεται αυτοδύναμη διοίκηση, δηλαδή «αυτοδύναμη κυβέρνηση» σ’ ένα επιστημονικό σωματείο.
Είναι μια ευκαιρία αυτή, για να εξετάσουμε την ποιότητα του νομοθετικού έργου και τις σκοπιμότητες που κρύβονται πίσω από διάφορες κυβερνητικές πρωτοβουλίες. Είναι εύκολα τα λόγια, είναι εύκολοι οι εξωραϊσμοί, είναι εύκολοι οι λαϊκισμοί και οι υποσχέσεις, είναι εύκολη η δήθεν υποδειγματική συμπεριφορά, η συναινετική, η συμπεριφορά που αποδέχεται προτάσεις της Αντιπολίτευσης, αλλά όλα αυτά δεν έχουν καμία σημασία σ΄ ένα ρητορικό ή ρηματικό επίπεδο, το οποίο μπορεί να είναι και υποκριτικό. Όλα αυτά πρέπει να λαμβάνουν σάρκα και οστά επί του πρακτέου, εκεί όπου κρίνονται όλα αυτά.
Εδώ πρέπει να σας πω ότι την τελευταία στιγμή διασώζονται τα προσχήματα από την Κυβέρνηση, αλλά αυτή η μεθόδευση είναι μία μεθόδευση που πρέπει να στηλιτευτεί. Χαιρόμαστε γιατί τελικώς αποσύρεται αυτή η τροπολογία και γιατί αποφεύγεται αυτό το θεσμικό ατόπημα της Βουλής, γιατί η κοινοβουλευτική Πλειοψηφία θα βάδιζε πλησίστια προς την αποδοχή αυτής της τροπολογίας, παρά τις αντιρρήσεις μας.
Ελπίζω αυτά να αποτελέσουν μία καλή ευκαιρία για να σκέφτεται ωριμότερα και με μεγαλύτερο αίσθημα ευθύνης η Κυβέρνηση, όταν χαράσσει την πολιτική της και αναλαμβάνει τις νομοθετικές τις πρωτοβουλίες για τέτοια θέματα. Απεφεύχθη ένα δημοκρατικό πραξικόπημα σ’ ένα μεγάλο επιστημονικό σύλλογο. Χαιρόμαστε γι’ αυτό, αλλά δεν πρέπει να επιχειρούνται τέτοιου είδους παρεμβάσεις.
Σας ευχαριστώ.
