Αθήνα, 4 Μαρτίου 2016
Συνέντευξη Ευ. Βενιζέλου στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ και τον δημοσιογράφο Παύλο Τσίμα
Ευ. Βενιζέλος: Καλημέρα σε όλες κι όλους που μας ακούν.
Π. Τσίμας: Σας άκουσα τις τελευταίες ημέρες και χθες να επαναλαμβάνετε ότι θεωρείτε λάθος αυτό που η κυβέρνηση προσπαθεί να κάνει, δηλαδή να συνδέσει, κατά κάποιον τρόπο, τις δύο διαπραγματεύσεις, το προσφυγικό με το οικονομικό, και αναρωτιέμαι γιατί. Δηλαδή, εάν καταφέρουμε να εξασφαλίσουμε κάποιες εκπτώσεις στα οικονομικά, επειδή μας έχουν ανάγκη στο προσφυγικό, κακό είναι;
Ευ. Βενιζέλος: Όχι, κακό δεν είναι αυτό, κακό είναι να γίνουμε εμείς εδώ ένα «νησί» στο οποίο θα είναι εγκαταλελειμμένες ψυχές και εμείς θα κουβαλάμε ένα υπέρμετρο βάρος, το οποίο δε θα μπορούμε να διαχειριστούμε, έχοντας την ψευδαίσθηση ότι έχουμε πάρει κάποιο αντάλλαγμα οικονομικό, το οποίο δε θα το έχουμε πάρει στην πραγματικότητα, διότι δε θα έχει βοηθηθεί ούτε η ελληνική οικονομία ούτε ο τουρισμός ούτε η προοπτική ανάπτυξης ούτε, θα μου επιτρέψετε να πω, το κοινωνικό κλίμα. Εμείς πρέπει να είμαστε οπαδοί της νομιμότητας, του σεβασμού του διεθνούς δικαίου, να έχουμε ανθρωπιστικές αντιδράσεις, να προστατεύουμε τα ασυνόδευτα ανήλικα, να υποδεχόμαστε σωστά και να καταγράφουμε σωστά πρόσφυγες και παράτυπους μετανάστες, να θέλουμε να εφαρμοστούν οι συμφωνίες που έχουμε κάνει με τους εταίρους μας και οι κανόνες του Προσφυγικού Δικαίου και επιπλέον πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να σεβαστούμε τους κοινοτικούς κανόνες, διότι έτσι ενισχύουμε την αξιοπιστία μας και μπορούμε να βοηθήσουμε και την οικονομική διαπραγμάτευση.
Π. Τσίμας: Σωστό.
Ευ. Βενιζέλος: Όχι όμως να αλλάξουμε τους κανόνες και να αποδεχθούμε υπέρμετρη επιβάρυνση ή, ας το πούμε έτσι, την Ελλάδα ως ειδική περίπτωση στο προσφυγικό, ως έναν ενιαίο χώρο με την Τουρκία και να δεχθούμε ότι το σύνορο της Ευρώπης αρχίζει στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Π. Τσίμας: Όμως αυτήν τη στιγμή σε αυτό που λέτε επί της αρχής φαντάζομαι ότι δύσκολα μπορεί να φέρει κανείς αντίρρηση, αλλά υπάρχει μία κατάσταση ανάγκης, δηλαδή τα σύνορα είναι κλειστά, το Βίσενγκραντ έχει κλείσει τα σύνορα, τα σύνορα με την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας είναι στην πράξη κλειστά, άρα είτε το κάνουμε διαμαρτυρόμενοι είτε το κάνουμε αποδεχόμενοι, η πραγματικότητα είναι αυτή, ότι για ένα άγνωστο χρονικό διάστημα ένας άγνωστος αριθμός ανθρώπων θα βρεθούν εγκιβωτισμένοι στην Ελλάδα.
Ευ. Βενιζέλος: Ναι, αλλά ξέρετε, κύριε Τσίμα, αυτό ήταν γνωστό.
Π. Τσίμας: Ήταν.
Ευ. Βενιζέλος: Είχαμε πλήθος πληροφοριών και προειδοποιήσεων ότι πολλές χώρες βοηθούν στη συνοριακή γραμμή Ελλάδος-Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας να στηθεί εκεί ένα κέντρο ελέγχου, να πέσει μία μπάρα η οποία στην πραγματικότητα θέτει εκτός ευρωπαϊκού χώρου την Ελλάδα. Γιατί αυτό; Γιατί θεωρούν ότι η Ελλάδα δεν προστατεύει τα νότια σύνορά της, τα θαλάσσια σύνορά της, και δεν εκδίδει σωστά και υπεύθυνα έγγραφα. Εμείς έως τώρα για ένα πολύ μεγάλο διάστημα –ας μην κρυβόμαστε– τί λέγαμε; Λέγαμε, θα μπουν από τα νησιά μας, θα πάρουν ένα χαρτί ή και κανένα χαρτί, και θα φύγουν προς τα Σκόπια και από τα Σκόπια προς τη Σερβία, και από τη Σερβία προς τη Σλοβενία και Αυστρία, Γερμανία, μία διαδρομή την οποία θα ακολουθήσουν για να φθάσουν στον επιθυμητό προορισμό τους και εμείς είμαστε μία χώρα transit. Αυτό, μας οδήγησε στο να μην έχουμε ολοκληρώσει τα hotspots και να μην εκδίδουμε έγγραφα τα οποία να είναι απολύτως αποδεκτά ως έγγραφα με ευρωπαϊκή ισχύ και κύρος.
Π. Τσίμας: Ήταν από αδυναμία ή από σκοπιμότητα, δηλαδή το κάναμε για να τους ξεφορτωθούμε ή το κάναμε γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα καλύτερο;
Ευ. Βενιζέλος: Το κάναμε γιατί είχε επικρατήσει επί μήνες ολόκληρους στην Κυβέρνηση η αντίληψη ότι αυτή είναι η λύση, ότι η Ελλάδα δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα, ότι δε βλέπει τον όγκο των εκατομμυρίων προσφύγων που είναι στην Τουρκία, αλλά υπάρχουν και εκατομμύρια Σύριοι πρόσφυγες στο Λίβανο και την Ιορδανία, παλιοί πρόσφυγες, δε λέω αυτοί που παράγονται τώρα, γιατί τώρα έχουμε και μία, ας το πούμε έτσι, προσπάθεια εκεχειρίας στη Συρία. Εν πάση περιπτώσει, ένας προσφυγικός όγκος ο οποίος είναι γνωστός, παλιός, δυστυχώς γιατί είναι παλιό το πρόβλημα, και νομίζαμε ότι θα ξεφύγουμε από την προσοχή και δε θα πουν κάποια στιγμή άλλοι εταίροι μας ότι, ξέρετε, η Ελλάδα δεν εφαρμόζει όσα πρέπει να εφαρμόσει ή εν πάση περιπτώσει δεν εφαρμόζει αυτά που πρέπει να φαίνεται ότι εφαρμόζει. Έτσι φθάσαμε να είμαστε αυτή τη στιγμή πάλι στο επίκεντρο του προβλήματος και ευτυχώς έχουμε μία γερμανική στάση, η οποία, για λόγους και ευρωπαϊκής αλλά και εσωτερικής πολιτικής, θέλει να κρατήσει τη συνοχή της Ευρώπης και συνεπώς μας ευνοεί. Διότι αυτή τη στιγμή, σε όλες τις χώρες, το προσφυγικό είναι ζήτημα εσωτερικής πολιτικής, οι κυβερνήσεις βλέπουμε να έχουν προβλήματα εκλογικά, κοινωνικά, υπάρχει τεράστια ευαισθησία, και ο καθένας αντιμετωπίζει την Ελλάδα ή οποιαδήποτε άλλη χώρα όχι απλά με κριτήρια ευρωπαϊκά αλλά και με κριτήρια τα οποία είναι αμιγώς εσωτερικά, εκλογικά, κοινωνικά, σκοπιμότητας καθημερινής.
Π. Τσίμας: Είπατε κάτι προηγουμένως και ήθελα να γυρίσω σε αυτό, γιατί δεν το πολυσυζητάμε, η απόφαση να αποδεχθούμε την εμπλοκή του ΝΑΤΟ, από μία άποψη δεν μπορούσαμε να κάνουμε κι αλλιώς, από μία άποψη μπορεί να μας βγει σε καλό, με την έννοια ότι υπάρχει ένα τρίτο μάτι που πιέζει την Τουρκία και να ελέγξει τους διακινητές και να δεχθεί να παίρνει πίσω αυτούς που δεν είναι Σύριοι και συλλαμβάνονται να έχουν περάσει κ.λπ. Αλλά δημιουργεί μία ανησυχία η οποία είναι λιγάκι στον αέρα.
Ευ. Βενιζέλος: Να το εξηγήσω αυτό, αν μου επιτρέπετε, από την εμπειρία μου. Είχαμε ασχοληθεί με το ζήτημα αυτό πολύ παλιά, όταν η Ιταλία είχε οργανώσει μία αποστολή του Πολεμικού της Ναυτικού, τη Mare Nostrum, την περίοδο που δεχόταν πολύ μεγάλη πίεση από τις ακτές κυρίως της Τυνησίας και της Αιγύπτου προς τη Λαμπεντούζα. Εμείς δε θέλαμε να αναμειγνύονται τα πολεμικά ναυτικά, γιατί αυτές είναι αστυνομικού χαρακτήρα επιχειρήσεις, επιχειρήσεις της ακτοφυλακής, δεν είναι επιχειρήσεις στρατιωτικές και δεν είχε και πολύ σοβαρά αποτελέσματα αυτή η ιταλική επιχείρηση. Εν πάση περιπτώσει, επί αρκετό καιρό γίνεται μία συζήτηση για το αν θα ενισχυθεί ο ρόλος της Frontex και αν θα δεχθούμε κοινές περιπολίες, με την Τουρκία, ακτοφυλακών, δηλαδή υπό την αιγίδα της Frontex. Εμείς έπρεπε να έχουμε αποδεχθεί όσο γίνεται πιο ενισχυμένη παρουσία της Frontex και είχα πει από τότε ότι εφόσον η Frontex αποδέχεται την ελληνική αντίληψη περί συνόρων, τον ελληνικό ορισμό για το ποια είναι τα σύνορά μας, ποια είναι η επικράτειά μας, ποια είναι τα χωρικά μας ύδατα, ο εναέριος χώρος, η περιοχή έρευνας και διάσωσης, οι Ευρωπαίοι θα μπορούσαν κάλλιστα, πράγματι, να ενεργούν ωσάν να είναι μία ελληνική ακτοφυλακή ωσάν να είναι μία ελληνική αρχή. Δεν έγινε τίποτα και ξαφνικά εμφανίζεται η ιδέα του ΝΑΤΟ, η οποία έχει και καλά. Δηλαδή ποιο είναι το καλό; Διεθνοποιεί το πρόβλημα. Το πρόβλημα δεν είναι ελληνικό, δεν ειναι ευρωπαϊκό, το πρόβλημα είναι πρόβλημα διεθνές, υπερβαίνει την Ευρώπη, η Ευρώπη δεν μπορεί να παίξει καταλυτικό ρόλο στις πηγές του προβλήματος, που είναι ο πόλεμος στη Συρία, ο πόλεμος στη Λιβύη και ούτω καθεξής.
Άρα έχει τη μία διάσταση, τη διεθνή, η συμμετοχή του ΝΑΤΟ, η οποία είναι θετική. Από την άλλη μεριά όμως ας μη γελιόμαστε, είναι οι κοινές περιπολίες εκ του πλαγίου και όλα θα μπορούσαν να έχουν εξελιχθεί ομαλά αν είχαμε συμφωνήσει σε επιχειρησιακούς κανόνες, οι οποίοι δε θα δημιουργούσαν κανένα πρόβλημα στο γνωστό απόθεμα ζητημάτων που θέτει η Τουρκία κατά παράβαση του Διεθνούς Δικαίου. Διότι όταν ακούμε ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, πηγαίνει το μυαλό μας στα Ελληνοτουρκικά, πηγαίνει το μυαλό μας στις εμπλοκές, που υπάρχουν στο ΝΑΤΟ…
Π. Τσίμας: Αυτό ακριβώς ήταν το νόημα της ερώτησης, δηλαδή αν φοβάστε ότι μπορεί από την πίσω πόρτα να ξαναβγούν μπροστά μας τα αγκάθια που είχαμε τη δεκαετία του ‘90.
Ευ. Βενιζέλος: Μα δε βγήκαν; Δεν είδαμε δυστυχώς να επανέρχονται οι τουρκικές θεωρίες περί γκρίζων ζωνών και δεν είδαμε να ξανατίθεται το ζήτημα της αποστρατικοποίησης για τα νησιά και της Δωδεκανήσου και του βορειοανατολικού Αιγαίου; Θα μου πείτε, αυτά είναι τωρινά; Έχει πάρα πολύ καιρό να τα θέσει η Τουρκία με τόσο, έτσι, οξύ τρόπο και το κάνει αυτό, διότι είναι περικυκλωμένη από προβλήματα η Τουρκία, σε όλη τη συνοριακή της γραμμή έχει προβλήματα. Ο ασφαλέστερος γείτονας είναι η Ελλάδα, η περιοχή στην οποία έχει τα μικρότερα προβλήματα είναι η ανατολική Μεσόγειος και ξέρετε ότι πάντοτε υπάρχει ο φόβος να ξεσπά κανείς εκεί που έχει το μικρότερο πρόβλημα, γιατί νιώθει ασφαλέστερος.
Π. Τσίμας: Δεν είναι πολύ ευφυής τακτική, αλλά καμία φορά ναι, την έχουμε δει να επαναλαμβάνεται. Τώρα, από τη σημερινή συνεδρίαση, τη σύνοδο των πολιτικών αρχηγών, περιμένετε να βγει κάτι;
Ευ. Βενιζέλος: Κοιτάξτε, εκείνο που δε θα έπρεπε να βγει είναι να συγκαλυφθεί το πρόβλημα ή να διαχυθεί η κυβερνητική ευθύνη. Εάν η Κυβέρνηση είναι σε θέση να εισηγηθεί μία ολοκληρωμένη στρατηγική, την οποία η Ελλάδα να μπορεί να παρουσιάσει ως εθνική πρόταση στην Ευρώπη, προκειμένου η Ευρώπη να παρουσιάσει μία αντίστοιχη πρόταση, όχι μόνο στον εαυτό της, αλλά και στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και στο ΝΑΤΟ αν χρειασθεί, αυτό πράγματι θα μπορούσε να έχει πολλά θετικά αποτελέσματα. Αλλά εδώ, όταν μετά από τόσο καιρό πανικόβλητοι τρέχουμε να φτιάξουμε hotspots ή χώρους φιλοξενίας, κάποιοι από τους οποίους θα λειτουργούν, δυστυχώς ή ευτυχώς, ως χώροι κράτησης, αλλά εδώ υπάρχουν κανόνες του Προσφυγικού Δικαίου, που πρέπει να τηρηθούν, δηλαδή δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις με τον ίδιο τρόπο κάποιον ο οποίος είναι πρόσφυγας, κάποιον ο οποίος έχει το λεγόμενο επικουρικό καθεστώς προστασίας, και κάποιον ο οποίος είναι οικονομικός μετανάστης, παράτυπος, χωρίς χαρτιά, από ασφαλή χώρα.
Π. Τσίμας: Αν ήσασταν εκεί, θα ζητούσατε κάτι, θα προτείνατε κάτι;
Ευ. Βενιζέλος: Έχω προτείνει πολλά, έχω, όπως ξέρετε, δημοσιεύσει ένα ολοκληρωμένο κείμενο με δέκα σημεία για το προσφυγικό κι επάνω σε αυτά τα σημεία έχω συζητήσει λεπτομέρειες και με ανθρώπους από το χώρο της, ας το πούμε έτσι, δημόσιας διοίκησης, που ενδιαφέρθηκαν και βλέπω ότι πράγματι το διάβασαν το κείμενο αυτό και μπορεί να τους επηρεάσει θετικά.
Π. Τσίμας: Μάλιστα. Θα μου κάνετε μία χάρη; Να κάνουμε ένα μικρό, που είναι υποχρεωτικό, διαφημιστικό διάλειμμα για να σας ρωτήσω και δύο-τρεις ερωτήσεις για την τρέχουσα πολιτική κατάσταση για τις απόψεις σας.
Ευ. Βενιζέλος: Παρακαλώ, βεβαίως.
Π. Τσίμας: Ευχαριστώ πολύ.
[Διάλειμμα]
Π. Τσίμας: Είχαμε αρχίσει μία συζήτηση για τα προσφυγικά, αλλά στο λίγο χρόνο που μένει ήθελα να κάνω και μία ερώτηση πολιτική. Ήθελα να σας ρωτήσω, παρακολουθούμε μία συζήτηση που έχει φουντώσει πια τον τελευταίο καιρό, ο κύριος Θεοδωράκης κάνει προτάσεις για να δημιουργηθεί ένα καινούριο, ένα κοινοβούλιο του Κέντρου, όπου θα ενοποιήσει τους πολιτικούς χώρους αυτούς. Η κ. Γεννηματά απ’ ότι καταλαβαίνω ανταπαντά, ζητά διαδικασίες που θα ενοποιηθούν οι κοινοβουλευτικές ομάδες, εσείς πώς τα βλέπετε αυτά; Ποια είναι η δική σας θέση;
Ευ. Βενιζέλος: Είναι προφανές ότι ο μεσαίος χώρος πρέπει να ενωθεί, να συσπειρωθεί και να διεκδικήσει ένα ρόλο στο νέο πολιτικό σκηνικό, γιατί η χώρα δεν μπορεί να πορευθεί υπό τις παρούσες συνθήκες. Το μεγάλο πρόβλημα της χώρας είναι πολιτικό αυτή τη στιγμή, η πολιτική κατάσταση τροφοδοτεί την κοινωνική αμηχανία και η κοινωνική αμηχανία δεν επιτρέπει στη χώρα να εφαρμόσει μία ολοκληρωμένη οικονομική πολιτική ανάταξης. Άρα, είναι υποχρέωση του προοδευτικού μεσαίου χώρου να πάρει πρωτοβουλίες. Από τον Ιούνιο του 2015, στο τελευταίο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, όταν αποχωρούσα από την Προεδρία, πρότεινα την ιδέα του προοδευτικού ριζοσπαστικού Κέντρου, το οποίο περιλαμβάνει και την Κεντροαριστερά, αλλά περιλαμβάνει και δυνάμεις οι οποίες δεν ορίζονται ως σοσιαλιστικές, αλλά ως δημοκρατικές προοδευτικές, όπως ακριβώς συμβαίνει και στην Ευρώπη, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, που έχουμε την Προοδευτική Συμμαχία των Ευρωπαίων σοσιαλιστών και δημοκρατών, και μπορεί να έχουμε και δυνάμεις οικολογικές, δυνάμεις οι οποίες έχουν καταγωγική σχέση με τον πολιτικό φιλελευθερισμό, πιστεύω λοιπόν ότι αυτό μπορεί να γίνει. Μπορεί αυτή τη στιγμή να έχει διαφορετική προσέγγιση η Δημοκρατική Συμπαράταξη με το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ, διαφορετική το Ποτάμι, μετά τις αποφάσεις του Συνεδρίου του, αλλά κοινός στόχος είναι ότι πρέπει να γίνει κάτι μεγάλο, κάτι δυναμικό, κάτι αξιόπιστο στο μεσαίο χώρο και αυτό είναι ήδη ένα σημαντικό βήμα το οποίο πρέπει να το αξιοποιήσουμε. Στην τελευταία συνάντηση στην οποία πήρα μέρος στο ΠΑΣΟΚ –εδώ και κάποιες εβδομάδες, αρκετές πια– είχα πει ότι βεβαίως και στη Βουλή πρέπει να ξεκινήσουμε με κοινές πρωτοβουλίες οι οποίες να δείχνουν ότι υπάρχει ένα συντονισμός και παράγεται ένα ισχυρότερο πολιτικό αποτέλεσμα.
Π. Τσίμας: Αυτός ο χώρος, εφόσον σχηματισθεί και εφόσον οι συσχετισμοί και οι συγκυρίες το επιβάλουν, πρέπει να διαλέξει εταίρο, κατά τη γνώμη σας ποιος είναι ο φυσιολογικός του εταίρος, η Νέα Δημοκρατία του κυρίου Μητσοτάκη ή ένας σοσιαλδημοκρατικοποιημένος ΣΥΡΙΖΑ;
Ευ. Βενιζέλος: Ο "σοσιαλδημοκρατικοποιημένος" ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει, αυτό είναι το περιτύλιγμα μία νέας στροφής καιροσκοπικής. Δεν υπάρχει, γιατί το να ανήκεις σε ένα χώρο όπως είναι η σοσιαλδημοκρατία σημαίνει πολιτικό πολιτισμό, σημαίνει μία σχέση με την αλήθεια, σημαίνει μία σχέση με την ευρωπαϊκή ιστορία και προοπτική, σημαίνει μία αντίληψη για τη διαχείριση της Κυβέρνησης η οποία έχει σοβαρότητα και αποτελεσματικότητα. Εν πάση περιπτώσει, δε μου αρέσει εμένα η θεωρία των ίσων αποστάσεων. Ο μεσαίος χώρος έχει μία γραμμή, ότι η χώρα αυτήν τη στιγμή χρειάζεται υπέρβαση, άρα μία Κυβέρνηση ευρείας συνεργασίας όλων των δημοκρατικών δυνάμεων ευρωπαϊκού προσανατολισμού. Άρα, εφόσον ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει τέτοια δύναμη και αυτός καλείται να μετάσχει, αλλά δεν μπορεί, και δεν είναι και σωστό και δίκαιο να είναι η ιθύνουσα δύναμη, διότι έχει προκαλέσει πολύ μεγάλη βλάβη και καθυστέρησε υπέρμετρα να μας πει ότι πιστεύει στην ευρωπαϊκή στρατηγική, διότι μας έλεγε άλλα πράγματα τα οποία απεδείχθησαν ψευδή και βλαπτικά.
Π. Τσίμας: Τώρα, επειδή αναζωπυρώνεται αυτή η συζήτηση, εάν προκύψουν δυσκολίες στην πορεία των επόμενων μηνών που πολλοί τις προβλέπουν, αυτή η ιδέα της οικουμενικής κυβέρνησης σας φαίνεται λογική; Σας φαίνεται ρεαλιστική;
Ευ. Βενιζέλος: Μα, η οικουμενική είναι ένας ωραίος όρος αλλά προφανώς όλοι εννοούν συνεργασία όπως την περιγράφω, των ευρωπαϊκών δημοκρατικών δυνάμεων. Αν το ήθελε αυτό ο κ. Τσίπρας θα το έκανε το Σεπτέμβριο του 2015. Δεν είναι τυχαίο ότι έκανε μία Κυβέρνηση, του μικρότερου δυνατού εύρους, με τον κ. Καμμένο, τον οποίο εμφανίζει ως "κεντροδεξιό "εταίρο, αν ακούσατε την τελευταία συνέντευξή του. Όταν έχουμε έναν Πρωθυπουργό που θεωρεί ότι συνεργάζεται με τους Ανεξάρτητους Έλληνες, ένα "κεντροδεξιό" κόμμα, τότε έχουμε κάποιο πρόβλημα προσδιορισμού ταυτοτήτων στην Ελλάδα. Δε νομίζω ότι υπάρχει καμία διάθεση από τον κ. Τσίπρα, το ΣΥΡΙΖΑ και τη σημερινή κοινοβουλευτική πλειοψηφία να γίνουν υπερβάσεις και γενναίες κινήσεις, αλλά εν πάση περιπτώσει…
Π. Τσίμας: Όχι, αν είναι έτσι όπως το λέτε τότε η μόνη λύση σε περίπτωση δυσκολιών, εμπλοκής είναι οι εκλογές.
Ευ. Βενιζέλος: Κοιτάξτε, τις εκλογές εάν θέλει ο κ. Τσίπρας να τις κάνει θα τις κάνει. Γιατί, δίστασε να κάνει το δημοψήφισμα; Δίστασε να ξανακάνει εκλογές το Σεπτέμβριο όταν η αντιπολίτευση με πολύ γενναίο και υπεύθυνο τρόπο του είχε δώσει ψήφο τον Αύγουστο, όταν ο ίδιος είχε χάσει 45 βουλευτές του; Τί συζητάμε τώρα; Συζητάμε εμείς για το αν θα γίνουν εκλογές, λέτε και μας αφορά το θέμα ή μπορούμε να το επηρεάσουμε; Με απόλυτο κυνισμό και με ωμό τρόπο θα αποφασίσουν με βάση το κομματικό συμφέρον δυστυχώς.
Π. Τσίμας: Δεν είναι πολύ αισιόδοξο αυτό που λέτε, αλλά μπορεί να είναι ρεαλιστικό.
Ευ. Βενιζέλος: Όχι, είναι ρεαλιστικό, δεν μπορεί να είμαστε αισιόδοξοι σε μη ρεαλιστική βάση.
Π. Τσίμας: Ένα τελευταίο, αλλά έχω ελάχιστα δευτερόλεπτα για να πάρω την απάντηση, γιατί θέτετε θέμα δικαιοσύνης; Χθες ζητήσατε ο Υπουργός Δικαιοσύνης και ο Αναπληρωτής του να έρθουν στην Επιτροπή Θεσμών.
Ευ. Βενιζέλος: Γιατί υπάρχει αυτή τη στιγμή ένας πληθωρισμός φαινομένων ανησυχητικών. Υπάρχουν μηνύσεις, πειθαρχικές διώξεις, συγκρούσεις μεταξύ Εισαγγελέων, αμφισβητήσεις αρμοδιοτήτων, υπάρχει ένα κλίμα το οποίο δεν είναι καθόλου καλό στον πιο ευαίσθητο θεσμό και αυτό το επιτείνει και η Κυβέρνηση, η οποία όταν τη συμφέρει εμφανίζεται ως εκπρόσωπος τύπου της Εισαγγελίας και της Δικαιοσύνης, όταν δε θέλει καταγγέλλει εμμέσως δικαστικούς λειτουργούς, προαναγγέλλει διώξεις…
Π. Τσίμας: Σας ευχαριστώ πολύ για αυτή τη συζήτηση.
Ευ. Βενιζέλος: Εγώ.
Π. Τσίμας: Καλημέρα.
