Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015
Δευτερολογία Ευ. Βενιζέλου, Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, στη Βουλή σύμφωνα με το άρθρο 142 Α του Κανονισμού της Βουλής
Κυρία Πρόεδρε της Βουλής, για να εκλεγείς κανείς Πρόεδρος της Βουλής, αρκούν οι ψήφοι των Βουλευτών. Για να είναι κανείς χαριτωμένος απαιτείται και κάτι άλλο.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, μ’ ενοχλεί το γεγονός ότι ο Πρωθυπουργός, ως όργανο της πολιτείας, ανεξαρτήτως του ποιος είναι ως φυσικό πρόσωπο, παραπλανά τη Βουλή. Διότι παραπλάνηση της Βουλής ωμή είναι η επιχειρηματολογία του κ. Τσίπρα πως δεν απαιτείται κατά το Σύνταγμα κύρωση της παράτασης της κύριας σύμβασης χρηματοοικονομικής διευκόλυνσης.
Γιατί; Γιατί δε μας το ζήτησαν οι εταίροι. Μα οι εταίροι θέλουν κάθε χώρα να εφαρμόζει το Σύνταγμά της. Το τι λέει το Σύνταγμα κάθε χώρας το κρίνουν τα αρμόδια πολιτειακά όργανα της χώρας. Η κύρια σύμβαση χρηματοοικονομικής διευκόλυνσης δεν είναι μια συνήθης δανειακή σύμβαση που προβλέπεται από το Δημόσιο Λογιστικό, όπως υποστηρίζει η κυβέρνηση.
Και γι’ αυτό η αρχική κύρια σύμβαση κυρώθηκε το 2012 με το Ν. 4060/2012. Όπως εγκρίθηκαν ρητά από τη Βουλή και οι δυο τροποποιήσεις, τελευταία ήταν η παράταση μέχρι 28/2/2015. Λέει ο κ. Τσίπρας: Με την παράταση δεν ανελήφθησαν διεθνείς υποχρεώσεις. Σας πήραν πίσω τα 11 δισεκατομμύρια του ΤΧΣ και τώρα εκλιπαρείτε να πάρετε πίσω το 1,2 δις;
Γιατί συνέβη αυτό και με ποια νομική βάση; Είναι δανειακή σύμβαση να επιστρέφεις λεφτά, όταν έχεις οξύτατες ταμειακές ανάγκες; Ανέφερε ο κ. Σαμαράς το Αγγλικό Δίκαιο, το οποίο βεβαίως προβλέπεται ρητά, τη δικαιοδοσία των Δικαστηρίων του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου. Αυτά είναι τυπικά στοιχεία της σύμβασης. Το κρίσιμο είναι η ρητή παραπομπή στο μνημόνιο, στις αξιολογήσεις, στην τρόικα. Δεν πρέπει οι Βουλευτές να διαβάσουν το κείμενο και να εκφραστούν επ' αυτού;
Αυτό λοιπόν είναι παραπλάνηση της Βουλής. Όχι γιατί φοβάται ο κ. Τσίπρας ότι θα ψηφίσει και η αντιπολίτευση, αλλά γιατί δε θέλει να βρεθεί σε δύσκολη θέση στον εσωκομματικό του συσχετισμό.
Και τον είδα στη δευτερολογία του εκνευρισμένο και επιθετικό. Άρα είναι εικονική η επίκληση της συναίνεσης. Πώς ζητάς συναίνεση από μια αντιπολίτευση στην οποία επιτίθεσαι, την οποία απαξιώνεις;
Αλήθεια, θέλω να τον ρωτήσω προσωπικά τον κ. Τσίπρα: Νιώθει την ανάγκη να επανορθώσει σε κάποια σημεία σε σχέση με την επιχειρηματολογία του την προεκλογική, την επιχειρηματολογία του την περίοδο της αντιπολίτευσης;
Θέλει να πει κάτι έστω για το χρέος, ότι καλά κάναμε τις παρεμβάσεις του 2012, το κούρεμα, την αναδιάρθρωση; Θέλει να μας πει κάτι για τις δυσκολίες της διαπραγμάτευσης τώρα που τις ζει; Δεν έχει να πει τίποτα; Δεν αλλάζουν σε τίποτα οι αντιλήψεις του σε σχέση με το πώς και πού πορευόταν η χώρα; Και νομίζει ότι μας φέρνει σε δύσκολη θέση;
Νομίζει ότι μας φέρνει σε δύσκολη θέση όταν μας λέει «θα στηρίξετε να χτυπηθεί η ολιγαρχία»; Μετά χαράς. Θα σας βοηθήσουμε να χτυπήσετε τους γοητευμένους από την πολιτική σας παρουσία οικονομικούς παράγοντες, που έχουν τα ευρώ έξω και τις ζημίες μέσα και έδωσαν μάχη γι’ αυτά.
Νομίζετε ότι εκβιάζετε ή απειλείτε εμάς λέγοντας «θα κινήσουμε τη διαδικασία αδειοδότησης των ραδιοτηλεοπτικών σταθμών»; Θα φοβηθούμε τι; Μη χάσουμε τα 10 δευτερόλεπτα που δίνουν οι σταθμοί στο ΠΑΣΟΚ την ημέρα; Εσάς στηρίζουν και πολλοί από αυτούς εσάς γλείφουν! Μπορείτε να τους απειλείτε και να τους εκβιάζετε!
Αναφέρθηκε ο κ. Τσίπρας στις γερμανικές αποζημιώσεις. Το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων σας το εξήγησα στη συζήτηση που έγινε για τη συγκρότηση της Επιτροπής, ότι το έχουμε θέσει κατά κόρον γραπτά, διπλωματικά, διατηρώντας το ζήτημα ανοιχτό. Δυστυχώς, η δήλωση του κ. Τσίπρα ότι το ζήτημα είναι ηθικό και ιστορικό, είναι προσχώρηση στη γερμανική επιχειρηματολογία και θα χρησιμοποιηθεί από τη Γερμανία.
Άδειασε δε εν ψυχρώ ο κ. Τσίπρας τον Υπουργό Δικαιοσύνης, τον ατυχή κ. Παρασκευόπουλο, ο οποίος είχε πράγματι μιλήσει για χορήγηση αδείας αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος του γερμανικού Δημοσίου, γιατί χλεύασε ο ίδιος δίπλα στην κα Μέρκελ, τη δυνατότητα να εκτελεστούν οι αποφάσεις σε βάρος του γερμανικού Δημοσίου επί ελληνικού εδάφους.
Το ερώτημα με το οποίο θα κλείσω, είναι πάντα το ίδιο, το αρχικό: Για ποια θέματα μας ενημέρωσε σήμερα ο κ. Τσίπρας; Σε τι έγινε σοφότερη η Βουλή και δια της Βουλής ο ελληνικός λαός σε σχέση με τη διαπραγμάτευση, τη στρατηγική της κυβέρνησης, τη γραμμή; Ποιο είναι το δημοσιονομικό πλαίσιο; Πόσες και ποιες είναι οι χρηματοδοτικές ανάγκες και πώς θα καλυφθούν; Τι γίνεται με τα ταμειακά διαθέσιμα; Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα;
Μας λέει ο κ. Τσίπρας: «Εσείς γιατί δε συμφωνήσατε;». Μα εμείς δε συμφωνήσαμε γιατί αγωνιζόμασταν να κρατήσουμε τις κόκκινες γραμμές. Και του είπα: «Εμείς ήμασταν αποδυναμωμένοι με το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και με την επικείμενη διάλυση της Βουλής λόγω αδυναμίας εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας.»
Η κυβέρνηση αυτή έχει νωπή εντολή, είναι ισχυρή. Γιατί δε συνέχισε τη διαπραγμάτευση επί της ουσίας και χάνουμε χρόνο σε περιθωριακά ζητήματα και τελικά επιδεινώνουμε την κατάστασή μας και στριμωχνόμαστε με την πλάτη στον τοίχο;
Οι δικές μας κόκκινες γραμμές ήταν όχι μείωση μισθών και συντάξεων, όχι άνοιγμα ασφαλιστικού, όχι ομαδικές απολύσεις, όχι αλλαγή στη συνδικαλιστική νομοθεσία.
Μπορούσατε να τις υιοθετήσετε και να τις αυξήσετε όσο θέλετε. Αλλά το ζήτημα δεν είναι αυτό. Το ζήτημα είναι ότι για να μπεις στη συζήτηση επί των συγκεκριμένων μεταρρυθμιστικών μέτρων, πρέπει να έχεις πλαίσιο, δημοσιονομικό και χρηματοδοτικό.
Εμείς είχαμε ένα πλαίσιο, λέγαμε, θα καλύψουμε τις ανάγκες από τις υπολειπόμενες δόσεις του ευρωπαϊκού δανείου, από το υπολειπόμενο δάνειο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, με τη στήριξη της προληπτικής πιστωτικής γραμμής με τα 11 δις που προορίζονταν για το σκοπό αυτό και με την προστατευμένη σταδιακή επάνοδο στις αγορές.
Το δικό σας σχέδιο ποιο είναι; Ποιες ανάγκες, πώς θα καλυφθούν, πότε θα καλυφθούν; Και πότε θα τεθεί το χρέος ως θέμα; Δηλαδή η διεκδίκηση της εφαρμογής αυτών που εμείς πετύχαμε στη διαπραγμάτευση και τη συμφωνία του 2012. Αυτό είναι το θέμα.
Και αυτή η περιβόητη θεωρία όχι ενός τρίτου μνημονίου αλλά μιας νέας «αναπτυξιακής συμφωνίας» πώς εξειδικεύεται; Αυτή η νέα αναπτυξιακή συμφωνία του Ιουνίου θα έχει δάνειο, θα έχει όρους; Θα ψηφιστεί από τις Βουλές των κρατών μελών της Ευρωζώνης; Μα αν έχει δάνειο και όρους, είναι το 3ο μνημόνιο, όπως και αν λέγεται.
Ηθικό δίδαγμα: Γιατί ήρθαμε εδώ σήμερα: Εδώ ήρθαμε σήμερα για λόγους εσωκομματικών συσχετισμών του ΣΥΡΙΖΑ. Πέτυχε η επιχείρηση συσπείρωσης της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας; Εγώ θα πω ότι ναι, γιατί είναι μια εύκολη επιχείρηση. Όταν καλείς την πλειοψηφία σου να συσπειρωθεί κατά της εκάστοτε αντιπολίτευσης, το πετυχαίνεις. Είναι στοιχειώδες κομματικό καθήκον.
Η συσπείρωση αυτή, σε ποια βάση γίνεται; Ποιο είναι το επόμενο βήμα; Είναι συσπείρωση για ρήξη; Ακούω ότι όλοι αποτάσσονται τη ρήξη. Είναι συσπείρωση για συμφωνία; Τι Συμφωνία;
Συμφωνία μεταστροφής; Συμφωνία διολίσθησης; Έντιμο συμβιβασμό, λέει ο κ Τσίπρας.
Έντιμος συμβιβασμός τι σημαίνει; Σημαίνει προσχώρηση στη λογική, προσχώρηση στην υπευθυνότητα; Ή έντιμος συμβιβασμός σημαίνει ότι επειδή δε μπορέσαμε να κάνουμε τίποτε άλλο, επειδή διαρρήξαμε το πλαίσιο χωρίς εναλλακτική λύση, μένουμε στο παλιό μνημόνιο μέχρι τον Ιούλιο και πάμε σε νέο μνημόνιο ,με άλλο όνομα, μετά τον Ιούλιο;
Έντιμος συμβιβασμός είναι να σου λένε οι εταίροι σου «κάνε μια προσπάθεια να βγεις ξανά στην ομαλότητα, στις αγορές, να βγεις από το μνημόνιο, να γίνει ανταγωνιστικός». Κι εσύ να λες «όχι ευχαριστώ, θέλω να μείνω εξαρτημένος από σας, θέλω δάνειο κι άλλο δάνειο, περισσότερο δάνειο, θέλω μεγαλύτερη, παρατεταμένη παραμονή στο μνημόνιο, την επιτήρηση, την τρόικα, χωρίς να έχω στόχο επανόδου στην ομαλότητα».
Αυτό δεν είναι έντιμος συμβιβασμός. Αυτό είναι η απόλυτη αμηχανία και ο απόλυτος στρατηγικός εγκλωβισμός. Μα, δεν είναι όμως όλα αυτά τόσο απλά; Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κανείς που δεν καταλαβαίνει αυτά τα προφανή πράγματα.
Γιατί δεν ομολογούμε το προφανές; Το αυτονόητο είναι επαναστατικός, έλεγε ο Γκράμσι. Μα, όμως τίποτα πιο επαναστατικό δεν υπάρχει από την προσχώρηση στην κοινή λογική. Θα μου πείτε, την αλήθεια τη διαμορφώνουμε εμείς κατά το δοκούν σε τελευταία ανάλυση, ιδίως όταν εκπροσωπούμε έναν παραδοσιακό αριστερό βολονταρισμό. Μακάρι να ήταν τα πράγματα τόσο απλά.
Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι πιο επίμονη και πιο ισχυρή από οποιονδήποτε βολονταρισμό. Σας ευχαριστώ.
