Αθήνα, 16 Ιανουαρίου 2015
Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου, Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, στο Αγρίνιο
Φίλες και φίλοι του Αγρινίου, της Αιτωλοακαρνανίας, της Δυτικής Ελλάδας. Χαίρομαι πραγματικά γιατί είμαι. Χαίρομαι γιατί η Αιτωλοακαρνανία, η Αχαΐα, η Ηλεία, είναι περιοχές που έχουν στενούς ακατάλυτους δεσμούς με το ΠΑΣΟΚ, με τη Δημοκρατική Παράταξη. Περιοχές που είχαν πάντα μέσα στην καρδιά τους τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον ιδρυτή και ιστορικό ηγέτη του Κινήματος. Αλλά μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι και ο Ανδρέας είχε τις περιοχές αυτές πάντα στην καρδιά και το νου του.
Χαίρομαι γιατί βλέπω εδώ όλο το ΠΑΣΟΚ, όλη την παράταξη, ενωμένη, δυνατή, μαχητική, πεισματωμένη, αποφασισμένη. Βλέπω εδώ παλιούς μας βουλευτές και υπουργούς, στελέχη καταξιωμένα που έδωσαν μάχες. Βλέπω εδώ τα δυναμικά ψηφοδέλτιά μας στις εκλογές στις 25 Ιανουαρίου. Ψηφοδέλτια ανανεωμένα, ανανεωτικά, μαχητικά, αξιοκρατικά, αξιόπιστα.
Θέλω ιδιαίτερα να χαιρετίσω και την παρουσία της υποψηφίας μας στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ της καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Πατρών ,της Ιατρικής Σχολής, της Κατερίνας Σολωμού, που δίνει τη μάχη μαζί μας.
Η Δυτική Ελλάδα εκπροσωπείται και στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας με ένα πρόσωπο που έχει μακρά οικογενειακή παράδοση στο ΠΑΣΟΚ, αλλά και με μια καταξιωμένη πανεπιστημιακή δάσκαλο.
Φίλες και φίλοι, βρισκόμαστε σχεδόν μια εβδομάδα πριν τις εκλογές. Τα αίματα έχουν ανάψει, αλλά πρέπει να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας. Πρέπει ο ελληνικός λαός με βαθιά περίσκεψη και μεγάλη προσοχή να σκεφτεί τι είναι αυτό που κρίνεται στις 25 Ιανουαρίου.
Θα έλεγε κανείς, λίγο πρόχειρα και επιπόλαια, ότι το ερώτημα είναι ποιο κόμμα θα είναι πρώτο, ποιο δεύτερο, ποια ομάδα πολιτικών προσώπων θα αναλάβει την διακυβέρνηση του τόπου. Μακάρι τα πράγματα να ήταν τόσο απλά. Αυτά συνέβαιναν πριν την κρίση, πριν το 2009. Τώρα τα εκλογικά διλήμματα έχουν ιστορικό βάθος και βάρος μεγάλο, γιατί δεν κρίνεται η πορεία της χώρας για μια βουλευτική περίοδο, για μερικά χρόνια. Κρίνεται ο εθνικός στρατηγικός προσανατολισμός.
Το ερώτημα είναι καταλυτικό: Θα αποφασίσει ο ελληνικός λαός να κάνουμε το ένα βήμα μπροστά που απομένει, προκειμένου να ολοκληρώσουμε με ασφάλεια την έξοδο από το μνημόνιο και την κρίση, τη μετάβαση στη νέα φάση, στη νέα σελίδα που λέγεται τυπικά προληπτική πιστωτική γραμμή, αλλά στην πραγματικότητα είναι η επάνοδος της χώρας στην ομαλότητα, στην κανονική θέση μιας ισότιμης ευρωπαϊκής χώρας, ή θα κάνουμε πολλά βήματα πίσω, θα γυρίσουμε στο 2010, στο 2009, θα γυρίσουμε ξανά στο μηδέν και πίσω από το μηδέν;
Και τα πράγματα είναι δυστυχώς τόσο κρίσιμα παρ’ ό,τι έχουμε πετύχει θαύματα οι Ελληνίδες και οι Έλληνες με κόπους και με θυσίες και με κούραση. Γιατί όλοι βασανιζόμαστε. Ο καθένας με το δικό του τρόπο, στο δικό του επίπεδο.
Έχει κουραστεί η ελληνική κοινωνία πέντε χρόνια να δίνει τη μάχη αυτή. Και εμείς δίνουμε τη δική μας μάχη. Μάχη πολιτική, μάχη ηθική, μάχη συναισθηματική, μάχη η οποία δίνεται στο όνομα του έθνους, της πατρίδας και όχι ενός κόμματος.
Και όπως έχω πει, απευθυνόμενος και στη Βουλή, υπάρχει μια φράση που τα λέει όλα: «Έξωθεν μάχαι, έσωθεν φόβοι». Γιατί όλα κρεμόντουσαν και κρέμονται από μια κλωστή.
Ναι, έχουμε πετύχει πολλά και είμαστε υπερήφανοι. Πληρώσαμε κόστος τεράστιο. Το ΠΑΣΟΚ τραυματίστηκε, ταπεινώθηκε, αλλά το δίλημμα ήταν ιστορικό. Μπορούσαμε το 2010 να πούμε «παραλάβαμε καμένη γη», ήταν συνηθισμένη έκφραση, «φταίνε οι προηγούμενοι, η χώρα καταστράφηκε, ψηφίστε μας, δοξάστε μας, αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, επήλθε η καταστροφή, τιμωρήστε τους προηγούμενους».
Κάναμε την άλλη επιλογή. Τη δύσκολη, τη βαριά και την κάναμε με ένα τρόπο απόλυτο και υπερβολικό, χωρίς δίχτυ δική μας προστασίας. Πήραμε όλη την ευθύνη επάνω μας και αυτή που μας αναλογούσε και αυτή που αναλογούσε σε άλλους που κυβέρνησαν τα 40 χρόνια της μεταπολίτευσης .αι η ΝΔ έκρυψε τις βαριές ευθύνες της της` περιόδου 2004-2009 πίσω από την υπερβολική προθυμία του ΠΑΣΟΚ να πάρει μόνο του τα αναμμένα κάρβουνα και να τα κρατήσει στα χέρια του.
Δεν το εκτίμησαν αυτό. Η ΝΔ πέρασε μια μακρά περίοδο ηγούμενη του αντιμνημονιακού αγώνα μαζί με το ΣΥΡΙΖΑ ακόμη μικρό, μαζί με το ΚΚΕ, μαζί με τη λαϊκιστική Ακροδεξιά, η οποία απλώς άλλαζε πρόσωπο. Και βέβαια διέπρεψε και στις πλατείες των Αγανακτισμένων, βρίζοντας το ΠΑΣΟΚ, τα δύσκολα μέτρα, το Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Ακινήτων. Δεν στήριξε τίποτε.
Και έτσι φτάσαμε σήμερα να είμαστε μπροστά σε μια κατάσταση που προσβάλλει τους Έλληνες, τη μοίρα και την προοπτική του έθνους. Γιατί κυριαρχεί στην πολιτική σκηνή η σύγκρουση ανάμεσα στη ΝΔ και το ΣΥΡΙΖΑ, το ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ, μια τεχνητή πόλωση μεσαίου επιπέδου, χάρις στο εκλογικό σύστημα που κακώς παρέμεινε ίδιο, στο πλαίσιο που ήταν και πριν την κρίση όταν τα κόμματα ήταν μεγάλα, ισχυρά, αυτοδύναμα.
Αλλά το κακό δεν είναι ότι έχουμε ένα τεχνητό δίλημμα, το κακό είναι ότι έχουμε ένα τεχνητό δίλημμα σε τελείως λάθος βάση. Από τη μια έχουμε τον άγαρμπο, βίαιο εκφοβισμό που επαγγέλλεται η ΝΔ η οποία λέει «αν ψηφίσετε τους άλλους αν δεν είμαι εγώ, η χώρα καταστράφηκε, αλλά και η οικονομία και οι τράπεζες ,δεν υπάρχει προοπτική».
Και από την άλλη μεριά έχουμε αυτό τον αφελή ή κουτοπόνηρο εφησυχασμό του ΣΥΡΙΖΑ που έχει πείσει μια μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης πως όλα είναι εύκολα, όλα είναι απλά, πως μας περιμένουν στην Ευρώπη θριαμβευτές και τροπαιούχους να υποκλιθούν απέναντι στη νέα ριζοσπαστική ελληνική κυβέρνηση. Και να δώσουν στη νέα κυβέρνηση όλα όσα δεν έδωσαν στη δική μας κυβέρνηση που αγωνίστηκε με διάφορα σχήματα πέντε χρόνια να βάλει τη χώρα σε τάξη να την κρατήσει όρθια, να σώσει τα πολλά θυσιάζοντας τα λιγότερα, κάτι που είναι σκληρό, αλλά είναι πιο ήπιο και πιο μαλακό από την απόλυτη καταστροφή.
Και σκεφτείτε πόσο δύσκολο είναι απέναντι σε αυτές τις πολιτικές του εκφοβισμού και του εφησυχασμού να ερχόμαστε εμείς το ΠΑΣΟΚ, η φωνή της αλήθειας, η φωνή του εθνικού συμφέροντος, η πραγματικά προοδευτική και υπεύθυνη φωνή και να λέμε: Και ο ένας και ο άλλος παίζει αυτή τη στιγμή με το μέλλον του τόπου, με το μέλλον των παιδιών μας. Γιατί κανένας φοβισμένος πολίτης δεν αποφασίζει σωστά, και γιατί κανένας εφησυχασμένος πολίτης δεν έχει μέλλον και προοπτική.
Αλλά υπάρχει η αλήθεια, αλλά αυτή η αλήθεια είναι λάστιχο. Η σχέση δημοκρατίας και αλήθειας είναι μια σχέση επικίνδυνη και δραματική δυστυχώς. Γιατί ο κόσμος θέλει την αλήθεια -το λέω κάθε φορά- αλλά όταν την ακούει και είναι δύσκολη, την απορρίπτει και επιλέγει το ψέμα.
Όλα τα μεγάλα ψέματα που οδήγησαν στα λάθη της μεταπολίτευσης, συνειδητά ή από παρεξήγηση, ψηφίστηκαν με ενθουσιασμό, με πάθος, με τις σημαίες των Κομμάτων σηκωμένες, με κραυγές, χειροκροτήματα, μεγάλες συγκεντρώσεις στις πλατείες και μεγάλες αυτοδύναμες πλειοψηφίες.
Δημοκρατικά έγιναν τα λάθη. Αλλά τώρα ο λαός ξέρει. Οφείλει να ξέρει. Και τώρα ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση εκ της κάλπης.
Εμείς έχουμε μια μεγάλη υποχρέωση γιατί είμαστε κυβέρνηση και τώρα. Ακόμη κι αυτές τις τελευταίες εννιά μέρες, είμαστε κυβέρνηση μαζί με τη ΝΔ και έχουμε την ευθύνη να κρατήσουμε τη χώρα ασφαλή, ολόκληρη, ακέραιη. Και έτσι θα τη βρουν οι πολίτες στην κάλπη την Κυριακή 25 Ιανουαρίου.
Θα την βρουν να λειτουργεί, να είναι μέσα στην Ευρωζώνη, να έχει τράπεζες ισχυρές, να είναι ένα βήμα πριν την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης, να έχει προοπτικές για επενδύσεις, για δουλειές, για ανάπτυξη. Αλλά όπως καταλαβαίνετε όλοι, φίλες και φίλοι, το τι θα γίνει από τις 26 Ιανουαρίου και μετά, θα το κρίνει ο ελληνικός λαός κυρίαρχα, δημοκρατικά, ελεύθερα. Αλλά αυτό δεν σημαίνει αναγκαστικά και σωστά.
Ο λαός λένε δεν κάνει ποτέ λάθος. Αυτό δεν αληθεύει. Μπορεί να γίνουν πολύ μεγάλα λάθη από παρεξήγηση, από ενθουσιασμό, από έλλειψη πληροφόρησης. Γι' αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία να εξηγήσουμε τι συμβαίνει.
-Η Ελλάδα που κατάφερε να έχει πρωτογενές πλεόνασμα, που τιθάσευσε το δημοσιονομικό χάος με αίμα, με κόπο, με ιδρώτα,
-η Ελλάδα που κατάφερε να μειώσει το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών και να κερδίσει πολλές θέσεις ανταγωνιστικότητας,
-η Ελλάδα που έχει μετά από επτά χρόνια ύφεσης θετικό ρυθμό ανάπτυξης και προοπτικές,
-η Ελλάδα που έμεινε στη ζώνη του ευρώ γιατί αλίμονο αν πηγαίναμε στην περιδίνηση των διαρκών υποτιμήσεων μιας δραχμής, που θα ήταν καρυδότσουφλο,
η Ελλάδα έχει κατακτήσει πολλά, αλλά είναι εύθραυστη. Και είναι εύθραυστη γιατί οι αγορές είναι πιο ισχυρές από τα κράτη ,γιατί δανείζουν τα κράτη και όποιος δανείζει έχει το πάνω χέρι. Και δεν αναφέρομαι μόνο στην Ελλάδα, αναφέρομαι στις Ηνωμένες Πολιτείες, στη Γερμανία.
Η Ελλάδα είναι εύθραυστη γιατί εξαρτόμαστε ακόμη από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τους μηχανισμούς της και τους κανόνες της ,γιατί πρέπει να στηρίζουν με ρευστότητα τις Τράπεζές μας και την οικονομία.
Η Ελλάδα είναι εύθραυστη γιατί έχουμε να πάρουμε δόσεις και γιατί χρειαζόμαστε θώρακα για να μπορούμε να διαλέγουμε αν θα δανειστούμε από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ή τις αγορές ,ανάλογα με το ποιος δίνει φτηνότερο και καλύτερο επιτόκιο.
Και όλα αυτά που σας λέω δεν είναι θεωρία, όλα αυτά που σας λέω δεν είναι αριθμοί, όλα αυτά που σας λέω δεν είναι αφηρημένα. Όλα αυτά είναι οι ζωές μας, οι ζωές σας, οι ζωές των παιδιών μας. Γιατί πίσω από αυτά τα ψυχρά πράγματα, τους αριθμούς, τους κανονισμούς, τις διαδικασίες,
-κρύβεται η ανεργία κρύβονται οι επενδύσεις, κρύβεται η αγωνία του επιχειρηματία να κρατηθεί,
-κρύβεται το μέλλον των παιδιών μας που σπουδάζουν και δεν βρίσκουν δουλειά,
-κρύβεται ο αγρότης ο οποίος θέλει να στηριχθεί ως επιχειρηματίας του πρωτογενούς τομέα για να κάνει το μεγάλο βήμα,
-κρύβεται ο συνταξιούχος που έχει αγωνία για τη σύνταξή του,
-κρύβεται ο εργαζόμενος που αγωνιά αν θα κρατηθεί η θέση του γιατί η μοίρα του εξαρτάται από τη μοίρα της επιχείρησης,
-κρύβεται και η εξωτερική πολιτική και η πολιτική ασφάλειας γιατί η οικονομική κατάσταση είναι παράμετρος της συνολικότερης εθνικής ισχύος και της ικανότητας της χώρας να προστατεύει την κυριαρχία της και τα κυριαρχικά της δικαιώματα, κάτι που το έχουμε αποσιωπήσει μέσα στο γενικό εφησυχασμό.
Άρα, έχει πολύ μεγάλη σημασία να πορευτούμε με ασφάλεια και προοπτική. Η εθνική σταθερότητα δεν είναι συντηρητική. Η εθνική σταθερότητα είναι ό,τι πιο προοδευτικό υπάρχει. Γιατί προοδευτικό είναι αυτό που προστατεύει τον αδύναμο, το μικρομεσαίο. Ο ισχυρός και ο πάμπλουτος δεν έχει ανάγκη από τίποτε. Και να καταστραφεί η χώρα ο ίδιος θα επιβιώσει και θα είναι και ικανοποιημένος γιατί έχει τις ζημίες στην Ελλάδα, τα ευρώ έξω και θα αγοράσει αυτά που θέλει φτηνότερα με τα ευρώ του.
Άρα, αυτό που σκέφτονται ορισμένοι «δεν έχω τίποτα να χάσω, ας πάει το παλιάμπελο, τι είχα τι έχασα, γαία πυρί μιχθήτω», είναι πραγματικά εγκληματικό σε βάρος των πιο αδύναμων.
-Ο πάμφτωχος έχει να χάσει το βοήθημά του, το εγγυημένο κοινωνικό εισόδημα, τον προνοιακό μηχανισμό, το επίδομα ανεργίας.
-Ο άνεργος έχει να χάσει την προοπτική να δημιουργηθεί μια θέση εργασίας γι΄ αυτόν, είτε προσωρινά στο Δήμο, ή σε μια επιχείρηση, είτε πολύ καλύτερα οριστικά μέσα από την ανάπτυξη.
-Η μητέρα που είναι μόνη και μεγαλώνει τα παιδιά της χωρίς άντρα, η μονογονεϊκή οικογένεια έχει να χάσει βέβαια, γιατί αυτή χρειάζεται το κράτος, αυτή χρειάζεται να υπάρχει κοινωνικό κράτος, προϋπολογισμός, πλεόνασμα. Άρα αυτή είναι η μία λανθασμένη σκέψη.
Και η ακόμη πιο λανθασμένη σκέψη: «Δοκιμάσαμε αυτούς, ας δοκιμάσουμε τους άλλους, κάτι θα μας φέρουν». Αυτή είναι η λογική της μεταπολίτευσης, κάθε φορά προεκλογικά υπήρχε πλειοδοσία υποσχέσεων, κάτι κερδίζεις κάθε φορά. Τώρα ποιος θα σου ικανοποιήσει αυτά σου τα αιτήματα, η Ευρώπη; Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, οι αγορές;
Και να σκεφτείτε ότι εμείς έχουμε στις αγορές μόνο το 1/10 του χρέους μας, τα 9/10 ανήκουν στα κράτη, στα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης και τους θεσμούς. Μόνο η Ελλάδα το έχει καταφέρει αυτό, μόνο η Ελλάδα κατάφερε να κουρέψει 180 δισ. ευρώ, να αναδιαρθρώσει το χρέος να το πάει δεκαετίες πίσω με το μικρότερο επιτόκιο, να το πάρει από τους ιδιώτες να το φέρει στα κράτη. Να μπορεί δηλαδή να συνεννοηθεί θεσμικά.
Αλλά από την άλλη μεριά αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν λαοί, υπάρχουν κοινοβούλια, υπάρχουν κυβερνήσεις που έχουν τα δικά τους προβλήματα, το δικό τους χρέος, το δικό τους έλλειμμα, την δική τους αγωνία. Ακόμη και η Κύπρος μας έχει δανείσει, πριν μπει στο πρόγραμμα.
Και υπάρχει και η τρίτη σκέψη, αυτή που κυριαρχεί: «Τα κάναμε όλα λάθος και μάλιστα όχι από ανικανότητα αλλά σκόπιμα ,από δόλο, για να βλάψουμε το λαό, γιατί συνεργαστήκαμε συνωμοτικά με τους κακούς Ευρωπαίους ή και με άλλους άγνωστους». Και από κει που ήμασταν το πανίσχυρο ΠΑΣΟΚ του 48% ξεχάστηκαν όλα, ξεχάστηκε η αλλαγή, ξεχάστηκαν οι μη προνομιούχοι, ξεχάστηκαν οι μικρομεσαίοι, ξεχάστηκαν οι παροχές, ξεχάστηκε το ΕΣΥ, ξεχάστηκε η πολιτική για τους αγρότες, ξεχάστηκαν οι υποδομές, ξεχάστηκαν όλα όσα άλλαξαν την Ελλάδα και την έκαναν μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα από το 1981 μέχρι το 2004.
Και μείναμε να κρατάμε το μουτζούρη και να μας λένε ότι δεν τα κάναμε καλά, ότι θα μπορούσαμε να έχουμε βρει την εύκολη λύση ή ότι εν πάση περιπτώσει αφού δεν την βρήκαμε το 2010 σίγουρα υπάρχει το 2015 κι ας την ψηφίσουμε να τη δούμε.
Αλλά το 2010 απογοητεύτηκε ο δικός μας κόσμος, οι δικοί μας άνθρωποι. Εμείς τους είχαμε μάθει ότι θα πηγαίνουμε πάντα από το καλό στο καλύτερο, ότι δεν υπάρχει περίπτωση να πάμε προς τα πίσω, όλο προς τα μπρος. Παροχές, επίπεδο ζωής, προοπτική, ένα κράτος που στηρίζει κι ένα κράτος πάνω στο οποίο μπορούμε να φορτώσουμε πολλά πράγματα.
Το ψάχνουν αυτό πολλοί, κατηγορούν την μεταπολίτευση, αλλά θέλουν να γυρίσουμε στις πιο κακές στιγμές και όψεις της μεταπολίτευσης. Μας λένε οι φίλοι μας του ΣΥΡΙΖΑ: «το ΠΑΣΟΚ ταυτίστηκε με το μνημόνιο». Ναι, το εντυπωσιακό είναι ότι αυτοί ταυτίζονται με την κρίση, γιατί δεν είναι το μνημόνιο που έφερε την κρίση, αλλά η κρίση που έφερε το μνημόνιο και αυτοί λένε και προτείνουν και υπόσχονται τα αίτια της κρίσης τα οποία θα επαναληφθούν. Δηλαδή μετά από όλη αυτή την περιπέτεια υπόσχονται στον ελληνικό λαό την αναπαραγωγή της κρίσης, για να έρθουν ποιοι μετά να μας βοηθήσουν; Ξανά οι Ευρωπαίοι, ξανά το ΔΝΤ; Ποιος θα έρθει να βοηθήσει στη δεύτερη φάση; Κανείς, απλώς κανείς. Γιατί η δευτέρα πλάνη είναι πάντα χείρων της πρώτης.
Άρα, λοιπόν, στα απλά ερωτήματα υπάρχουν απλές απαντήσεις και στο όνομα της αλήθειας, στο όνομα της εμπειρίας, στο όνομα της γνώσης, στο όνομα της υπευθυνότητας, λένε και κάτι το οποίο είναι επίσης στοιχείο της συζήτησης: «Και γιατί πήγατε φίλοι του ΠΑΣΟΚ και κυβερνήσατε με τη ΝΔ»;
Μήπως το βλέπουμε το πράγμα ανάποδα; Μήπως έχουμε ξεχάσει ότι η αντιμνημονιακή ΝΔ προσχώρησε στην πολιτική μας; Μήπως έχουμε ξεχάσει ότι και η ΔΗΜΑΡ που ήταν το νέο φαινόμενο ,το συμπαθητικό, του 2012 προσχώρησε στην πολιτική μας ,μετάνιωσε ,έφυγε ,χάθηκε; Για να δούμε πόσο δύσκολο είναι, πόσο βαριά είναι η καλογερική.
Και αυτό έχει το νόημά του, γιατί είναι πολλοί αυτοί που διεκδικούν και τώρα ρόλο αντίστοιχο με αυτόν που διεκδίκησε η ΔΗΜΑΡ το 2012 και μάλιστα σχήματα καινούρια, περίεργα, καινοτομικά. Και λίγο παλιά ΔΗΜΑΡ και λίγο απολίτικοι και λίγο νεοφιλελεύθεροι δεξιοί που είχαν συνεργαστεί με τον κ. Μητσοτάκη, όλα μαζί.
Εσείς έχετε πολλά ποτάμια εδώ στην Αιτωλοακαρνανία, αλλά όλα τα ποτάμια χύνονται στη θάλασσα και η θάλασσα είναι το εθνικό συμφέρον κι έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία να ξέρεις ότι όταν φτάσεις στη θάλασσα θα βρεις μία πολιτική, την εθνική στρατηγική, αυτή που εμείς λέμε και υποστηρίζουμε καθαρά. Δεν υπάρχει άλλη.
Όχι γιατί έχουμε ανακαλύψει την απόλυτη αλήθεια, δεν υπάρχει απόλυτη αλήθεια, όχι γιατί έχουμε ανακαλύψει την πυρίτιδα, αλλά γιατί πάθαμε και μάθαμε και αυτό που λέμε ότι είναι η εθνική στρατηγική είναι το αποτέλεσμα μιας πολύ σκληρής δουλειάς, πολλών δραματικών θυσιών, αλλεπάλληλων διαπραγματεύσεων, ενός συσχετισμού δυνάμεων.
Εμείς είμαστε μέλη του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, είμαστε σε επαφή με όλες τις σοσιαλιστικές και σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις, με τη Γαλλία, με την Ιταλία, με την Αυστρία, με τη Σουηδία. Είμαστε σε επαφή με όλα τα κόμματα που παίζουν ρόλο, είτε ως κυβερνητικά, είτε ως αντιπολιτευόμενα.
Η ΝΔ από την πλευρά της εφάπτεται με όλα τα λαϊκά, δεξιά, συντηρητικά και χριστιανοδημοκρατικά κόμματα. Ξέρουμε πολύ καλά τι σημαίνει να κάνεις ευρωπαϊκή διαπραγμάτευση, τι σημαίνει πατριωτισμός οικονομικός και εθνικισμός οικονομικός για πολλές χώρες της Ευρώπης, όχι μόνον τις μεγάλες, αλλά και τις μικρές και τις μεσαίες. Δε μας έχει δανείσει μόνο η Γερμανία, μας έχει δανείσει και η Σλοβακία, όπως είπαμε, και η Σλοβενία και η Κύπρος και η Μάλτα. Έχει μεγάλη σημασία να το θυμόμαστε αυτό.
Και άλλωστε τι πάμε να ψάξουμε τώρα το αβέβαιο και το επισφαλές, όταν έχουμε συμφωνήσει ένα πλαίσιο που μας οδηγεί με σιγουριά και στην έξοδο από το μνημόνιο και σε ακόμη μεγαλύτερη ελάφρυνση του χρέους και στην επάνοδο στην ομαλότητα μέσα στην Ευρωζώνη;
Βεβαίως θέλουμε να αποκαταστήσουμε αδικίες, βεβαίως θέλουμε να ανακτήσει η χώρα τη θέση που της ανήκε, αλλά για σκεφθείτε, τα τελευταία 2,5 χρόνια αν κυβερνούσε η ΝΔ μόνη τι θα συνέβαινε; Έχετε δει τις μάχες που δώσαμε για τον αντιρατσιστικό νόμο, για τη Χρυσή Αυγή ,όταν μόνοι μας μιλούσαμε και μετά από ένα χρόνο μας άκουσε η ΝΔ;
-Θα υπήρχαν οι 100 δόσεις στο δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία εάν δεν υπήρχε το ΠΑΣΟΚ; Οι 100 δόσεις είναι έργο ΠΑΣΟΚ, σφραγίδα ΠΑΣΟΚ.
-Θα υπήρχαν τα μέτρα για τους αναπήρους; Τα μέτρα για τους αναπήρους είναι σφραγίδα ΠΑΣΟΚ.
Θα υπήρχε το εγγυημένο κοινωνικό εισόδημα; Το εγγυημένο κοινωνικό εισόδημα είναι έργο και σφραγίδα ΠΑΣΟΚ.
-Θα υπήρχαν τα μέτρα για τους ανέργους;
-Θα υπήρχε ο σχεδιασμός για το νέο ΕΣΠΑ;
-Θα υπήρχε ο σχεδιασμός για τη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική και τα 19 δισεκατομμύρια που έχουμε στην διάθεσή μας για τον Έλληνα αγρότη μέχρι το 2020 (2,1 δισ. ευρώ το χρόνο για άμεσες ενισχύσεις, όταν η Πορτογαλία με ίδιο πληθυσμό παίρνει 580 εκατομμύρια ευρώ);
Αλλά εδώ ξεχάστηκαν οι κορυφαίες ιστορικές αλλαγές της μεταπολίτευσης, θα θυμούνται αυτά; Δεν θέλουν να τα θυμούνται. Και τώρα η δημόσια συζήτηση έχει φτάσει πλέον σε σημείο που είναι κωμικοτραγικό. Δηλαδή συζητάμε σοβαρά εάν η Ελλάδα μπορεί να εκδώσει πλαστογραφημένο ευρώ, δικό της ευρώ, χωρίς την υπογραφή του Ντράγκι.
Συζητάμε σοβαρά εάν οι ένθερμοι αντίπαλοι του μνημονίου θα μας κρατήσουν με το ζόρι στο μνημόνιο άλλους έξι μήνες, ή άλλο ένα χρόνο, χωρίς δάνειο, μόνο με τα κακά του μνημονίου, τους σκληρούς όρους και την τρόικα. Με ενθουσιασμό! Φτάσαμε τώρα εμείς να λέμε θα βγούμε και αυτοί να λένε θα μείνουμε. Δηλαδή δεν βγάζεις άκρη!
Και όλα αυτά είναι η δημόσια συζήτηση. «Δεν έχουμε ανάγκη από τις δόσεις που καθυστερούν». 10,7 δισ. ευρώ έχουμε να παίρνουμε, δεν τα θέλουμε. «Θα πάρουμε λεφτά από τα έντοκα γραμμάτια». Ποια έντοκα γραμμάτια; Δεν μπορέσαμε να πάρουμε την προηγούμενη εβδομάδα 1 δισ. ευρώ, γιατί τα κουκιά είναι μετρημένα. Προστατεύουμε τις καταθέσεις, αλλά οι τράπεζες έχουν μια ρευστότητα με βάση τις καταθέσεις. Γιατί ο κάθε καταθέτης βεβαίως θα βρει τα λεφτά του, αλλά για να τα βρει, πάει να πει ότι δεν μπορείς να επεκταθείς σε δανειοδοτήσεις οι οποίες σε υπερβαίνουν. Ούτε να δίνεις τα λεφτά σου στο δημόσιο για τις δικές του ανάγκες.
Φίλες και φίλοι, γιατί να πάει να πληρώσει ο πολίτης τους φόρους του, όταν του κλείνουν το μάτι και του λένε «όλα θα γίνουν, μη φοβάσαι». Γιατί να πάει να πληρώσει ασφαλιστικές εισφορές; Αλλά πώς θα βρει τη σύνταξη εάν δεν υπάρχουν ασφαλιστικές εισφορές;
Μπαίνουμε σε ένα φαύλο κύκλο για λόγους πολιτικούς, για λόγους μικροκομματικούς. Μπαίνουμε σε ένα φαύλο κύκλο χωρίς αίσθηση της ιστορίας και του εθνικού συμφέροντος. Και γι’ αυτό δεν μπορέσαμε να ολοκληρώσουμε τη διαπραγμάτευση, γιατί μας πήραν είδηση. Σου λέει «είστε μια κοινωνία που δεν έχει συναίνεση. Η αντιπολίτευση δεν δεσμεύεται από την υπογραφή της κυβέρνησης. Δεν υπάρχει συνέχεια. Άρα θα πάρουμε κι εμείς τα μέτρα μας».
Έχει πολύ μεγάλη σημασία το τι θα ψηφίσει ο λαός και σίγουρα ποιος θα είναι πρώτος και ποιος θα είναι δεύτερος.
Αλλά κορυφαία σημασία ,φίλες και φίλοι ,έχει το ποιος θα είναι ο τρίτος πόλος, η τρίτη εντολή, ο εγγυητής της εθνικής σταθερότητας. Δεν είμαστε μπαλαντέρ οποιασδήποτε κυβέρνησης. Δεν θέλουμε να είμαστε στην κυβέρνηση. Δεν θέλουμε υπουργικούς θώκους. Ούτε το 2012 στείλαμε στελέχη μας στην κυβέρνηση. Αλλά είμαστε εθνικός εταίρος είτε από την κυβέρνηση, είτε από τη Βουλή.
Και δεν πρόκειται να στηρίξουμε προγραμματικές θέσεις και πολιτικές που τις θεωρούμε επικίνδυνες, ανεφάρμοστες, που θεωρούμε ότι προσβάλουν το συμφέρον της οικονομίας, του πολίτη και των επόμενων γενεών.
Έχει πολύ μεγάλη σημασία αυτό, γιατί πρέπει να σκεφτεί ο Έλληνας πολίτης ποιος μπορεί να παίξει το ρόλο αυτό, να δει κόμματα, θέσεις πρόσωπα, να βάλει το χέρι στην καρδιά και να αποφασίσει σε ποιους θέλει να αναθέσει τον κρίσιμο ρόλο.
Όλοι γνωριζόμαστε στη χώρα μας, όλοι παροικούμε την Ιερουσαλήμ. Και ας μιλήσουμε και πιο ρεαλιστικά εδώ στο Αγρίνιο που πατάει πάνω στη γη που έχει παραγωγή, που ξέρει τι σημαίνει «πατάω στη γη». Εάν αληθεύουν οι έρευνες και είναι ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτος, όλοι οι πολίτες που μπορεί να είναι προοδευτικοί, δημοκράτες, αλλά συνεσταλμένοι και προσεκτικοί που λένε «δεν θέλω αυτό το πρόγραμμα, με φοβίζει, μήπως να ψηφίσω ΝΔ γιατί θέλω να αποτρέψω μια εξέλιξη», αλλά ανήκουν στο χώρο, είναι προοδευτικοί, δημοκράτες, ανήκουν στο προοδευτικό κέντρο, εκτιμούν το ρόλο μας και την εισφορά μας. Αυτοί οι πολίτες πρέπει να καταλάβουν ότι το αντίβαρο και ο εγγυητής είναι η ψήφος στο ΠΑΣΟΚ.
Το ΠΑΣΟΚ που είναι εδώ, το ΠΑΣΟΚ με τον ήλιο του Ανδρέα Παπανδρέου. Αυτή είναι η χρήσιμη ψήφος και αυτή τη χρήσιμη ψήφο τη θέλουμε τώρα στις 25 Ιανουαρίου όχι μετάνοιες μετά. Τώρα.
Και είμαστε πάντα ανοιχτοί. Έχει αυτό πολύ μεγάλη σημασία ιδιαίτερα στη Δυτική Ελλάδα, ιδιαίτερα σε περιφέρειες, όπως η Αχαΐα και η Αιτωλοακαρνανία, γιατί εσείς ξέρετε καλύτερα και μπορείτε να εκτιμήσετε καλύτερα πρόσωπα, διαδρομές, καταστάσεις, συμπεριφορές.
Και γι’ αυτό έχω πολύ μεγάλη εμπιστοσύνη γιατί βλέπω το ψηφοδέλτιό μας, τα στελέχη μας, βλέπω εσάς την καθεμιά και τον καθένα, όλες τις γενιές. Τη γενιά της Εθνικής Αντίστασης, τη γενιά του ανένδοτου 1-1-4, του αντιδικτατορικού αγώνα, της μεταπολίτευσης. Τη γενιά την τελείως καινούργια, τη νεανική, τη ζωντανή, του διαδικτύου που δίνει τη μάχη μαζί μας.
Και δεν βλέπω μόνο εσάς εδώ που είστε συγκεντρωμένοι, μαχητικοί, έτοιμοι, αλλά και όλους αυτούς που εκπροσωπείτε. Αυτούς με τους οποίους μιλάτε. Γιατί εσείς είστε το ΠΑΣΟΚ. Εσείς δίνετε τη μάχη πρόσωπο με πρόσωπο, σπίτι–σπίτι. Και αυτή τη μάχη έχουμε μπροστά μας μια εβδομάδα να τη δώσουμε σε όλη την Ελλάδα, την Δυτική Ελλάδα, στην Αιτωλοακαρνανία, παντού.
Εμπρός λοιπόν. Πάρτε αυτή την υπόθεση στα χέρια σας. Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ. Η Δημοκρατική Παράταξη είναι εδώ. Το έθνος στηρίζεται πάνω μας. Εμείς έχουμε τιμήσει και μεγαλώσει την πατρίδα. Δεν την παραδώσαμε ποτέ μικρότερη και ηττημένη.
Ο αγώνας είναι μεγάλος. Έχουμε υποχρέωση να τον δώσουμε και θα νικήσουμε.
Γεια σας και με τη νίκη. Γεια σας.
16.01.2015 Ομιλία Ευ. Βενιζέλου στο Αγρίνιο from Evangelos Venizelos on Vimeo.
