Τετάρτη, 14 Μαΐου 2014
Ομιλία Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και Υπουργού Εξωτερικών Ευάγγελου Βενιζέλου κατά την τελετή για την υπογραφή των συμβάσεων παραχωρήσεων μεταξύ του ελληνικού δημοσίου και των αναδόχων εταιρειών για την πραγματοποίηση ερευνών και την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στη χερσαία περιοχή των Ιωαννίνων και στις θαλάσσιες περιοχές του Πατραϊκού Κόλπου και του Κατακόλου
Κύριε Υπουργέ του Ηνωμένου Βασιλείου, κύριοι Πρέσβεις, αγαπητέ Γιάννη, Μάκη, Κωστή, κυρίες και κύριοι, χαίρομαι πραγματικά γιατί υπό την ιδιότητα του Αντιπροέδρου της κυβέρνησης αλλά και του Υπουργού των Εξωτερικών, βρίσκομαι σήμερα εδώ για να γιορτάσω μαζί με όλους εσάς και ιδίως μαζί με το Γιάννη Μανιάτη και όλη την ομάδα του Υπουργείου Ενέργειας, Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής, μια πολύ μεγάλη στιγμή: Την υπογραφή των συμβάσεων παραχώρησης γι’ αυτά τα τρία συγκεκριμένα πεδία.
Θέλω όμως να συγχαρώ και τις εταιρείες, τους παραχωρησιούχους και αντισυμβαλλόμενους του ελληνικού δημοσίου γιατί κάνουν μια πάρα πολύ καλή και διορατική επιλογή. Γιατί η έρευνα και η αξιοποίηση των πηγών των υδρογονανθράκων τόσο στο χερσαίο όσο και στον υποθαλάσσιο χώρο, είναι μια μορφή δυναμικής σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
Ο ρόλος του ιδιωτικού τομέα είναι εξαιρετικά σημαντικός, υπολογίζουμε σ’ αυτόν, ως παράγοντα ανάπτυξης της χώρας, δημιουργίας κοιτασμάτων απασχόλησης μέσα από τα κοιτάσματα των υδρογονανθράκων, χαιρόμαστε γιατί ήδη έχουμε διαμορφώσει το νομοθετικό σχήμα που συνδέει τους πόρους του ελληνικού δημοσίου από την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων με το ασφαλιστικό μας σύστημα και τη βιωσιμότητά του, δηλαδή στην πραγματικότητα με μια μορφή αλληλεγγύης και δικαιοσύνης των γενεών.
Και χαίρομαι γιατί το Δημόσιο μετέχει στη διαδικασία αυτή ως ένας έντιμος και συνεπής εταίρος, αλλά πρωτίστως επειδή ασκεί την εθνική του κυριαρχία και τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματά του, στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου. Υπό την έννοια αυτή έχουμε σήμερα μια τριπλή πράξη. Μια πράξη οικονομικής ανάπτυξης, μια πράξη κοινωνικής αλληλεγγύης που συνδέεται με το ασφαλιστικό σύστημα και μια πράξη που στο πεδίο του Διεθνούς Δικαίου είναι πράξη δήλωσης και άσκησης εθνικής κυριαρχίας και εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Εμείς κινούμαστε πάντοτε με γνώμονα τη διεθνή και φυσικά την εθνική νομιμότητα. Προτεραιότητά μας είναι η οριοθέτηση και ως εκ τούτου η αξιοποίηση των θαλασσίων ζωνών, της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ με όλες τις συνορεύουσες χώρες.
Με καλή πίστη, στο πλαίσιο των σχέσεων καλής γειτονίας, όπως προβλέπει η Διεθνής Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, οι συνομιλίες μας χρόνια τώρα με τη γειτονική μας Τουρκία, η σύμβαση που έχουμε με την Ιταλία, η προωθημένη συζήτησή μας με την Αίγυπτο, η υπογεγραμμένη σύμβασή μας με την Αλβανία, οι παλαιότερες συζητήσεις μας με τη Λιβύη για την πορεία της οποίας ευχόμαστε το καλύτερο, διαμορφώνουν ένα περιβάλλον που μας επιτρέπει ν’ αξιοποιήσουμε τη λεκάνη της Μεσογείου αλλά φυσικά και το χερσαίο χώρο μας και το έδαφός μας και την επικράτειά μας που περιλαμβάνει φυσικά και τα χωρικά μας ύδατα.
Επειδή ο κ. Μανιάτης ξεκίνησε μ’ ένα βίωμα, θέλω να σας πω ότι πριν από πολλά χρόνια, πριν από 15 χρόνια, στη μακρά και πολύπλοκη πολιτική μου διαδρομή, έχω διατελέσει Υπουργός Ανάπτυξης και Ενέργειας τότε και είχα την ευκαιρία να κρατήσω ενεργό και ανοιχτό το μόνο χώρο στον οποίο υπάρχει πραγματική εκμετάλλευση ελληνικών υδρογονανθράκων, τον Πρίνο.
Μ’ ένα σχήμα πρωτότυπο και αρκετά ριψοκίνδυνο για την εποχή, καθώς ουσιαστικά εμπιστευθήκαμε τους εργαζομένους, τους ίδιους τους εργαζομένους και χάρις σ’ εκείνη την κίνηση ο Πρίνος είναι ζωντανός, έχουμε τώρα ανοιχτή τη δυνατότητα ν’ αξιοποιήσουμε τα παλιά και αξιοποιημένα κοιτάσματα ως αποθηκευτικό χώρο.
Και χαίρομαι γιατί είδα πριν από λίγες εβδομάδες μια από τις μεγαλύτερες πετρελαϊκές εταιρείες διεθνώς να συμβάλλεται με τον Πρίνο, γι’ αυτά που αντλούνται από τον Πρίνο.
Όπως είπε ο Βρετανός συνάδελφος πριν από λίγο, η κρίση στην Ουκρανία, η κρίση στις σχέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη Ρωσική Ομοσπονδία, οι κρίσεις της Δύσης γενικά με τη Ρωσία που ελπίζουμε να ξεπεραστεί και κάνουμε μεγάλη προσπάθεια να ξεπεραστεί με σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο και με πολιτικά και διπλωματικά μέσα, έφερε ξανά μ’ επιτακτικό τρόπο στο επίκεντρο το ζήτημα της ενεργειακής πολιτικής που είναι μια παράμετρος της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας και στην Ευρωπαϊκή Ένωση και παντού.
Χαίρομαι γιατί υπάρχουν και θετικά παράπλευρα της κρίσης, έχει γίνει αντιληπτό νομίζω πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει μια ενιαία διαπραγμάτευση για πολλά θέματα εκ μέρους των 28 κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εκ μέρους της Ένωσης ως τέτοιας δια μέσω της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, γιατί πολύ συχνά είμαστε θύματα ενός εμφανούς ή αφανούς ενεργειακού dumping στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που αποβαίνει σε βάρος των χωρών του νότου, των χωρών της Ευρωπαϊκής Περιφέρειας.
Η διαφοροποίηση στις τιμές ενέργειας και η διαφοροποίηση στα επιτόκια χορηγήσεων προς τις επιχειρήσεις, είναι οι δυο μεγάλες ανισότητες που υφίσταται η Ελλάδα και άλλες χώρες του ευρωπαϊκού νότου σε σχέση με άλλους εταίρους μας. Και αυτό είναι κάτι που δεν το ξεχνάμε. Η Ελλάδα βεβαίως, γίνεται αυτό που είπε ο Βρετανός συνάδελφος, γίνεται ένας κόμβος, γιατί έχει πολύ σημαντικά γεωγραφικά πλεονεκτήματα.
Ο νέος αγωγός, ο ΤΑΡ, οι διασυνδέσεις του, η δυνατότητα με πολύ εύκολο και φθηνό τρόπο να φτάσουμε στο λεγόμενο κεντρικό διάδρομο, στο διάδρομο Αιγαίου-Βαλτικής, η Ρεβυθούσα, που εμφανίζεται να είναι ένα πλεονέκτημα όχι εθνικό, αλλά περιφερειακό για όλη τη Νοτιανατολική και την Κεντρική Ευρώπη, διαμορφώνουν έναν χάρτη μαζί με την προοπτική άμεσης κατασκευής νέων τερματικών σταθμών υγροποιημένου ή συγκεντροποιημένου φυσικού αερίου και στην Αλεξανδρούπολή και στην Καβάλα.
Βεβαίως, τα πράγματα δεν είναι εύκολα, οι συζητήσεις αυτές είναι κεντρικές συζητήσεις και στο επίπεδο των Υπουργών Εξωτερικών. Στην τριμερή συνάντηση που είχαμε την προηγούμενη εβδομάδα στη Θεσσαλονίκη με το Ρουμάνο και τον Βούλγαρο συνάδελφό μου, αναδείξαμε τη σημασία μιας ολοκληρωμένης περιφερειακής αγοράς ενέργειας, στη δε υπουργική συνάντηση των 28 Υπουργών Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις έξι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, η διασυνδεσιμότητα, η connectivity, στους τομείς της ενέργειας πρωτίστως, βεβαίως και των μεταφορών, ήταν το κεντρικό θέμα γιατί αυτό δίνει προοπτική στην ενοποίηση της ηπείρου.
Τα δυτικά Βαλκάνια είναι ένας κενός χώρος που πρέπει να καλυφθεί, να γεφυρωθεί. Έχει λοιπόν πάρα πολύ μεγάλη σημασία να δώσουμε έμφαση στον τομέα αυτό και να πείσουμε τον κόσμο, να πείσουμε και τη διεθνή αγορά ότι αυτά που τα λέμε τα εννοούμε και ότι είναι πράγματι μια προτεραιότητά μας οι επενδύσεις και άρα η σύμπραξη με τον ιδιωτικό τομέα στο πεδίο αυτό. Και αυτή είναι η πολιτική μας.
Με τις σκέψεις αυτές λοιπόν, θέλω να συγχαρώ για μια ακόμη φορά τον Υπουργό και την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ και τις εταιρείες και να ευχηθώ καλή επιτυχία και καλά αποτελέσματα προς αμοιβαίο όφελος και πρωτίστως θα μου επιτρέψετε να πω, γιατί μιλάω σαν εκπρόσωπος του ελληνικού λαού, προς όφελος του ελληνικού λαού. Σας ευχαριστώ πολύ.
Deputy Prime Minister and Foreign Minister Venizelos’ speech at the concession contract signing ceremony for exploration for and exploitation of hydrocarbons in Ioannina, the Gulf of Patras, and Katakolon
E. VENIZELOS: Mr. Edward Davey, Secretary of State for Energy and Climate Change for the United Kingdom, Ambassadors, my dear Yiannis Maniatis, Makis Papageorgiou, Kostis Hatzidakis, ladies and gentlemen, I am truly glad that, in the capacity of Deputy Prime Minister and of Foreign Minister, I am here today to celebrate with all of you – and particularly together with Yiannis Maniatis and the whole team at the Environment, Energy & Climate Change Ministry – a great moment: the signing of the concession contracts for these three specific fields.
But I also want to congratulate the companies, the concessionaires and signatories with the Greek Public Sector, because they are making a very, very good and visionary choice. Because exploration for and utilization of hydrocarbon resources – both onshore and offshore – is a kind of dynamic public-private synergy.
The private sector’s role is extremely important – we are counting on it – as a factor for the country’s growth, the creation of job deposits through hydrocarbon deposits. We are pleased because we have already formulated the legislative framework that links the Greek Public Sector’s revenues from the exploitation of hydrocarbons with our social security system and its sustainability; that is, in reality, with a form of solidarity and justice for the generations.
And I am happy that the Public Sector is participating in his process as an honest and reliable partner, but first and foremost because it is exercising its national sovereignty and its national sovereign rights, within the framework of international law. In this sense, today we have a triple act. An act of economic growth, an act of social solidarity, and an act that, in the field of international law, is an act of the statement and exercising of national sovereignty and national sovereign rights.
We always act based on international and, naturally, national legality. Our priority is the delimitation and, as such, the utilization of maritime zones, the continental shelf and EEZ with all neighbouring countries.
In good faith, within the framework of good neighbourly relations, as provided for by the UN Convention on the Law of the Sea, the talks we have been in for years now with our neighbour Turkey, the agreement we have with Italy, our talks that have progressed with Egypt, our signed agreement with Albania, our older talks with Libya – for the course of which we hope for the best – are shaping an environment that enables us to utilize the Mediterranean basin and, naturally, our onshore territory and the territory of our state, which naturally includes our national waters.
As Mr. Maniatis started his speech with an experience, I would like to tell you that, many years ago, about 15 years ago, in the course of my long and multifaceted political career, I served as Development and Energy Minister then, and I had the opportunity to keep active and open the only place where there is real exploitation of Greek hydrocarbons: Prinos.
And we did this through a configuration that was original and quite risky for the time, given that we essentially entrusted it to the employees themselves, and thanks to that move, Prinos is still alive; we now have the potential to use the old and utilized deposits as storage space.
And I am pleased because a few weeks ago I saw one of the largest petroleum companies in the world contract with Prinos for what is extracted from Prinos.
As my British colleague said a short while ago, the crisis in Ukraine, the crisis in the EU’s relations with the Russian Federation, the crisis of the West in general with Russia – which we hope will be overcome, and we are making a great effort to overcome it, with respect for international law and through political and diplomatic means – brought the energy issue, once again, forcefully to center stage, as a parameter of foreign and security policy in the EU and everywhere.
I am pleased that there are positive byproducts of the crisis. I think it has been understood how important it is for there to be a single, unified negotiation on many issues, on behalf of the 28 member states, via the European Commission, because we are often the victims of covert or overt energy dumping within the European Union, to the detriment of the countries of the south, of the European Periphery.
Differences in energy prices and in the interest rates at which enterprises borrow are the two major inequalities being suffered by Greece and other countries of the European south, as compared to our partners. And this is something we don’t forget. Greece, of course, is becoming what my British colleague said: it is becoming a hub, because it has very strong geographical advantages.
The new pipeline, the Trans Adriatic Pipeline and its interconnections; the potential for us to very easily and cheaply realize the central corridor from the Aegean to the Baltic; and Revithoussa – which is emerging as an advantage not only for Greece, but for the whole of Southeastern and Central Europe – are shaping a map, together with the prospect of immediate construction of new LNG or CNG terminals in Alexandroupoli and in Kavala.
Of course, things aren’t easy. These are central talks on the level of Foreign Ministers as well. At the trilateral meeting we had last week, in Thessaloniki, with my Romanian and Bulgarian colleagues, we pointed up the importance of an integrated regional energy market. At the Ministerial Conference of the EU-28 and the six countries of the Western Balkans, connectivity in the energy and transport sectors was a central theme, because this lends a perspective to the unification of the continent.
The Western Balkans is a gap that must be bridged. So it is of very great importance that we emphasize this sector and convince the world, convince the international market, that we mean what we say, and that investments and, thus, synergy with the private sector in this field is truly a priority for us. And this is our policy.
So, it is with these thoughts that I want to congratulate, once again, the Minister and political leadership of the Ministry of the Environment, Energy & Climate Change and the companies, and I want to wish them every success and good results, to their mutual benefit and, above all, allow me to say – because I am speaking as a representative of the Greek people – to the benefit of the Greek people. Thank you very much.