Καστοριά, 15 Οκτωβρίου 2016

Ομιλία Ευ. Βενιζέλου στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών στην Καστοριά
«Ποιο μέλλον για την Ελλάδα; Οι αντοχές και  οι δυνατότητες της πραγματικής οικονομίας» 
με τον Αθανάσιο Τσαυτάρη, Νίκο Παναγιώτου, Κοσμά Βαρσάμη και Παναγιώτη Κωστούλα

Φίλες και φίλοι σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την παρουσία σας. Θέλω να ευχαριστήσω την καθεμιά και τον καθένα ξεχωριστά.  Τα πιο επίσημα πρόσωπα της σύναξης μας τη συνάδελφο στη Βουλή, παλιούς συναδέλφους και συναγωνιστές, το Δήμαρχο της πόλης που μας τιμά, τον Πρόεδρο του συνεταιρισμού που μας φιλοξενεί. Δεν θέλω να επαναλάβω το μακρύ κατάλογο που ο κ. Βαρσάμης ανακοίνωσε στην αρχή. Αλλά θέλω να απευθυνθώ και σε όσους δεν μνημονεύθηκαν  ως εκπρόσωποι κάποιου οργάνου ή κάποιου οργανισμού γιατί η παρουσία σας  είναι πάρα πολύ σημαντική για εμάς. Είναι σημαντικό τόσοι άνθρωποι στην Καστοριά να συγκεντρώνονται για να μιλήσουν γύρω από ιδέες, γύρω από το εθνικό πρόβλημα χωρίς να υπάρχει ένα κομματικό προσκλητήριο, γιατί το προσκλητήριο το δικό μας είναι ένα προσκλητήριο ιδεών, ένα προσκλητήριο εθνικό, προοδευτικό, βεβαίως, δημοκρατικό, αλλά που δεν απευθύνεται στο στενό ακροατήριο  ενός πολιτικού χώρου. Φαίνεται να διαπερνά οριζόντια όλο το δημοκρατικό, πολιτικό φάσμα γιατί υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής που είναι ο πατριωτισμός μας, η αγάπη μας για τον τόπο και η αγωνία μας για την πατρίδα.

Και χαίρομαι γιατί η  επιμονή των εδώ φίλων μας, που ανήκουν στον Κύκλο και εδρεύουν στην Καστοριά, μας έδωσαν την μεγάλη ευκαιρία να αρχίσουμε τις περιοδείες μας στην ελληνική περιφέρεια από την Καστοριά. Μια πόλη, με τεράστια παράδοση, με τεράστιο πολιτιστικό πλούτο, με έναν αρχιτεκτονικό ιστό αξιοζήλευτο, με τη λίμνη, με το τοπίο, με τεράστια συγκριτικά πλεονεκτήματα,  που δεν είναι μόνο η γούνα, δεν είναι μόνο τα όσπρια, είναι όλες οι δυνατότητες που υπάρχουν σε όλους τους τομείς της οικονομίας. Γιατί είναι, πραγματικά, προικισμένος ο τόπος αυτός και πρέπει να βρει την αυτοπεποίθησή του, προκειμένου να ανατρέψει τη μοίρα του και, καμιά φορά, και τη μιζέρια του.

Περισσότερα...

Αθήνα, 11 Οκτωβρίου 2016

Παρέμβαση Ευάγγελου Βενιζέλου στο συνέδριο που διοργάνωσε το Κέντρο Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου, με θέμα «Η αναθεώρηση του Συντάγματος: ζητήματα δικαστικής εξουσίας» (10.10.2016)

Ζητώ καταρχάς συγνώμη γιατί δεν είχα αποδεχθεί την πρότασή του καθηγητή κ. Κοντιάδη και του ΚΕΣΔ να μετάσχω ως εισηγητής στη συζήτηση αυτή, καθώς ήταν προγραμματισμένη η μετάβασή μου σήμερα στο Στρασβούργο, αλλά λόγω της συζήτησης στη Βουλή για θέματα διαφάνειας, παρέμεινα στην Αθήνα κι έτσι χάρηκα που είχα την ευκαιρία να είμαι εδώ και σας προτιμώ βεβαίως από τη συζήτηση αυτού του επιπέδου που διεξάγεται στη Βουλή. Αλλά έχω τη δυνατότητα να βρεθώ εκεί πάρα πολύ εύκολα αν προκύψει λόγος.

Τελείως επιγραμματικά θα ήθελα να πω κάποια πράγματα και υπό την ιδιότητά μου του εισηγητή της αναθεώρησης του Συντάγματος του 2001, κυρίως όμως υπό την ιδιότητα του ομοτέχνου των εισηγητών της σημερινής βραδιάς.

Η πρώτη μου παρατήρηση είναι πως δεν βλέπω να διαμορφώνονται οι συνθήκες κίνησης της διαδικασίας αναθεώρησης του Συντάγματος. Ο πολιτικός συσχετισμός και ο πολιτικός πολιτισμός νομίζω ότι λειτουργούν αποτρεπτικά, σχεδόν απαγορευτικά για την κίνηση μιας αναθεωρητικής διαδικασία που είναι από τη φύση της συναινετική και αποζητά ευρύτατες αναθεωρητικές πλειοψηφίες καθώς αυτό επιβάλλεται ως θεμελιώδης κανόνας από το άρθρο 110 του Συντάγματος.

Περισσότερα...

Θεσσαλονίκη, 25 Σεπτεμβρίου 2016 

Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών για την Εθνική Ανασυγκρότηση, στη Θεσσαλονίκη, 
με τον Θανάση Διαμαντόπουλο και τον Νίκο Μαραντζίδη 
και συντονιστή τον Γιώργο Σκαμπαρδώνη.

«Ποιο μέλλον για την Ελλάδα; Οι προϋποθέσεις μιας εθνικής στρατηγικής»

Το ελληνικό ζήτημα δεν είναι συμβατικό. Δεν αφορά την κάπως καλύτερη ή την κάπως χειρότερη διαχείριση μιας δεδομένης πολιτικής, αυτής του μνημονίου τρία, δεν αφορά κάποια φορολογική και ασφαλιστική ελάφρυνση σε σύγκριση με κάποια ακόμη φορολογική επιβάρυνση ή κάποια περαιτέρω περικοπή συντάξεων.

Το ελληνικό ζήτημα είναι ο υπαρκτός δυστυχώς κίνδυνος της κατάρρευσης της χώρας. Μιας χώρας που είχε καταφέρει να πετύχει το 2014 θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, πρωτογενή πλεονάσματα, δοκιμαστική έξοδο στις αγορές ομολόγων, αισθητή βελτίωση του οικονομικού κλίματος και τελικά την απόφαση του Eurogroup του Νοεμβρίου 2014  για μετάβαση από το καθεστώς του μνημονίου στο καθεστώς της προληπτικής πιστωτικής γραμμής με χρηματοδοτική στήριξη της τάξης των 10 - 20 δις ευρώ καθώς είχε συμφωνηθεί από το 2012 συμπληρωματική παρέμβαση στο χρέος μόλις η Ελλάδα πετύχαινε πρωτογενές πλεόνασμα. 

Είναι υποχρέωση μας να αποτρέψουμε τον κίνδυνο της οικονομικής, κοινωνικής και θεσμικής κατάρρευσης της χώρας, να επεξεργαστούμε και να προτείνουμε την εθνική στρατηγική της ασφαλούς και οριστικής εξόδου από την κρίση. Υποχρέωση πατριωτική που μας βαρύνει ως πολίτες ανεξαρτήτως οποιασδήποτε άλλης ιδιότητας. Για να το πετύχουμε όμως αυτό πρέπει να έχουμε πλήρη συνείδηση της κατάστασης χωρίς ίχνος εξωραϊσμού ή αφέλειας.

Είκοσι μήνες μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015, μετά το τραγικό πρώτο εξάμηνο, την επιστροφή των 11 δις του ΤΧΣ, την άπρακτη λήξη του δεύτερου προγράμματος που σήμαινε απώλεια τουλάχιστον 6 δις από την επιστροφή των κερδών της ΕΚΤ και των κεντρικών τραπεζών της ευρωζώνης από τα χαρτοφυλάκια τους ελληνικών ομολόγων, μετά το εξ υφαρπαγής δημοψήφισμα, τα capital controls, την μεταστροφή της κυβέρνησης, την όπως όπως συμφωνία για το τρίτο μνημόνιο και ένα νέο δάνειο 86 δις, τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015, η Ελλάδα παλεύει ξανά με την ύφεση και αναζητά ξανά μικρά πρωτογενή πλεονάσματα. 

Περισσότερα...

Αθήνα 28 Σεπτεμβρίου 2016

Ομιλία Ευ. Βενιζέλου στην εκδήλωση της Ένωσης Ελλήνων Δημοσιολόγων στο ΔΣΑ με θέμα «Τηλεοπτικές άδειες: Ζητήματα συνταγματικού και ευρωπαϊκού δικαίου»

με τον Ι. Δρόσο και τον Γ. Γεραπετρίτη και συντονιστή τον Β. Τζέμο (28/09/2016)

Ευχαριστώ πολύ τον οργανωτή της συζήτησης, τον κ. Τζέμο και την Ένωση Ελλήνων Δημοσιολόγων που μας τίμησε με την πρόσκλησή της. Και χαίρομαι πραγματικά γιατί βρίσκομαι σ’ ένα χώρο οικείο στον οποίο είχα να έρθω αρκετό καιρό συμπτωματικά και γιατί βρίσκομαι μαζί με, όπως βλέπω, πολλούς νέους συναδέλφους και χαίρομαι που θα μοιραστούμε μαζί προβληματισμούς, κατά προτίμηση αυστηρά νομικούς.

Έχω μιλήσει κατ’ επανάληψη για την πολιτική πτυχή του θέματος, μου αρέσει να συζητώ νομικά, επιστημονικά, όχι με μια ψευδή ουδετερότητα, αλλά με μια δογματική ακρίβεια, με μια διανοητική πειθαρχία που είναι το βασικό χαρακτηριστικά της νομικής επιστήμης.

Θα προσπαθήσω λοιπόν ν’ ακολουθήσω το διάγραμμα των συνομιλητών μου και ν’ αναφερθώ στα μεγάλα θέματα εσωτερικού δημοσίου Δικαίου, πρωτίστως Συνταγματικού Δικαίου αλλά και Ευρωπαϊκού Ενωσιακού Δικαίου που θέτει η αδειοδότηση των τηλεοπτικών σταθμών και η αναμόρφωση του τηλεοπτικού τοπίου.

Ξεκινώ λέγοντας ότι κακώς, κάκιστα μια παρόμοια διαδικασία πλήρους αποσαφήνισης και πλήρους νομιμοποίησης του τηλεοπτικού τοπίου δεν έγινε νωρίτερα. Είχα την ευκαιρία πριν από πολλά χρόνια, πριν από 22 χρόνια, να εισηγηθώ ως Υπουργός Τύπου και Μέσων Ενημέρωσης ένα νόμο, τον 2328/1995 που δυστυχώς δεν εφαρμόστηκε ποτέ καθώς αποχώρησα από το Υπουργείο Τύπου λίγες εβδομάδες μετά την ψήφιση του νόμου αυτού.

Περισσότερα...

Θεσσαλονίκη, 25 Σεπτεμβρίου 2016 

Δευτερολογία Ευ. Βενιζέλου στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών στη Θεσσαλονίκη, με θέμα «Ποιο μέλλον για την Ελλάδα; Οι προϋποθέσεις της Εθνικής Ανασυγκρότησης» (25.09.2016) 

Σας ευχαριστώ πολύ για τη συμμετοχή στη συζήτηση και για την αντοχή σας, θα επιδιώξω να είμαι σύντομος. Για λόγους σεβασμού σε όσους έλαβαν το λόγο, πολύ γρήγορα θ’ απαντήσω στις ερωτήσεις που έγιναν, κρατώντας για το τέλος μια δέσμη ερωτήσεων οι οποίες ανοίγουν το μεγάλο θέμα: Όταν θέτουμε το ζήτημα αυτό όπως το θέσαμε -θα σας πω ποιο είναι- έχει μέλλον η ελληνική κοινωνία και η Ελλάδα;

Αλλά θέλω να προκαλέσω το ενδιαφέρον σας λίγο χωρίς ν’ αποκαλύψω σε ποιο θέμα αναφέρομαι, γιατί υπήρξαν ερωτήσεις γύρω από ένα θέμα από το οποίο μου δημιουργείται η εντύπωση ότι θέλει πάρα πολλή δουλειά για να μπορέσουμε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας ως Έλληνες και ν’ αποκτήσουμε τις διανοητικές προϋποθέσεις να σώσουμε τον τόπο μας.

Αρχίζω λοιπόν με τα μικρά και εύκολα: Καταργήθηκε η διάκριση προοδευτικού – μη προοδευτικού ή αλλοιώθηκε; Προφανώς. Συμφωνώ με τη βάση της ερώτησης του Σάκη Μουμζή. Όταν έχουμε μια υποκατάσταση της σύγκρουσης προοδευτικών -συντηρητικών δυνάμεων από τη σύγκρουση μεταξύ μνημονιακών-αντιμνημονιακών δυνάμεων, από τη σύγκρουση μεταξύ υπεύθυνων και ανεύθυνων δυνάμεων, από τη σύγκρουση μεταξύ στοιχειωδώς ειλικρινών και απολύτως ψευδόμενων πολιτικών δυνάμεων, βεβαίως έχει αλλάξει η ίδια η βάση αναφοράς του πολιτικού φάσματος.

Περισσότερα...

Θεσσαλονίκη, 25 Σεπτεμβρίου 2016 

Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών για την Εθνική Ανασυγκρότηση, στη Θεσσαλονίκη,
με τον Θανάση Διαμαντόπουλο και τον Νίκο Μαραντζίδη
και συντονιστή τον Γιώργο Σκαμπαρδώνη.

«Ποιο μέλλον για την Ελλάδα; Οι προϋποθέσεις μιας εθνικής στρατηγικής»

Το ελληνικό ζήτημα δεν είναι συμβατικό. Δεν αφορά την κάπως καλύτερη ή την κάπως χειρότερη διαχείριση μιας δεδομένης πολιτικής, αυτής του μνημονίου τρία, δεν αφορά κάποια φορολογική και ασφαλιστική ελάφρυνση σε σύγκριση με κάποια ακόμη φορολογική επιβάρυνση ή κάποια περαιτέρω περικοπή συντάξεων.

Το ελληνικό ζήτημα είναι ο υπαρκτός δυστυχώς κίνδυνος της κατάρρευσης της χώρας. Μιας χώρας που είχε καταφέρει να πετύχει το 2014 θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, πρωτογενή πλεονάσματα, δοκιμαστική έξοδο στις αγορές ομολόγων, αισθητή βελτίωση του οικονομικού κλίματος και τελικά την απόφαση του Eurogroup του Νοεμβρίου 2014  για μετάβαση από το καθεστώς του μνημονίου στο καθεστώς της προληπτικής πιστωτικής γραμμής με χρηματοδοτική στήριξη της τάξης των 10 - 20 δις ευρώ καθώς είχε συμφωνηθεί από το 2012 συμπληρωματική παρέμβαση στο χρέος μόλις η Ελλάδα πετύχαινε πρωτογενές πλεόνασμα. 

Είναι υποχρέωση μας να αποτρέψουμε τον κίνδυνο της οικονομικής, κοινωνικής και θεσμικής κατάρρευσης της χώρας, να επεξεργαστούμε και να προτείνουμε την εθνική στρατηγική της ασφαλούς και οριστικής εξόδου από την κρίση. Υποχρέωση πατριωτική που μας βαρύνει ως πολίτες ανεξαρτήτως οποιασδήποτε άλλης ιδιότητας. Για να το πετύχουμε όμως αυτό πρέπει να έχουμε πλήρη συνείδηση της κατάστασης χωρίς ίχνος εξωραϊσμού ή αφέλειας.

Περισσότερα...

Αθήνα 30 Ιουνίου 2016

Ομιλία Ευ. Βενιζέλου στην παρουσίαση* του βιβλίου των Κώστα Κουτσομύτη και Ευάγγελου Μαυρουδή «Το κόκκινο ταγκό. Νίκος Ζαχαριάδης. Η άνοδος και η πτώση ενός ηγέτη», εκδόσεις Κέδρος (29/6/2016). 
Το κείμενο της ομιλίας δημοσιεύεται στο Books' Journal (τεύχος 68, Ιούλιος 2016)

Είμαι, πραγματικά, συγκινημένος γιατί μου δίνεται η ευκαιρία να πω στην αρχή δύο λόγια για τον Κώστα Κουτσομύτη με τον οποίον με συνέδεε μία σχέση, τολμώ να πω, φιλίας.  Ήμουν και είμαι θαυμαστής του και είναι μία ευκαιρία να τον ευχαριστήσω για όσα έχει προσφέρει στην ελληνική λογοτεχνία, στον κινηματογράφο και στην ελληνική τηλεόραση. Προσωπικά δε, γιατί μου κληροδότησε και τη φιλική μας σχέση με το γιο του, το Γιάννη, που διαπρέπει με πολύ δυναμική παρουσία στο χώρο με τον οποίον ασχολείται, καθώς είναι ένας από τους πιο συγκροτημένους και ολιστικούς αναλυτές των εξελίξεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση και του ελληνικού ζητήματος, βεβαίως, της Ελλάδας μέσα στην κρίση.

Είχαμε αρκετές φορές την ευκαιρία να μιλήσουμε με τον Κώστα Κουτσομύτη κατά τη διάρκεια των δύο θητειών μου στο υπουργείο Πολιτισμού. Του είχα πει πως  πιστεύω ότι αυτό που έχει προσφέρει στην ελληνική λογοτεχνία, στην ελληνική πεζογραφία, ως προς την εξοικείωση του μεγάλου κοινού μαζί της, είναι κάτι συγκρίσιμο με αυτό που έχει προσφέρει ο Μίκης Θεοδωράκης στην ελληνική ποίηση- τέτοιων διαστάσεων.  Ίσως δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει γιατί η πρόσληψη της λογοτεχνίας μέσω του κινηματογράφου και της τηλεόρασης είναι πολύ πιο σύνθετη διαδικασία από ό,τι η πρόσληψη της ποίησης μέσω του τραγουδιού, που ο καθένας μπορεί να τη διαχειριστεί με πολύ πιο  «αυθαίρετο»  και ιδιωτικό τρόπο.

Περισσότερα...

Αθήνα, 30 Ιουνίου 2016

Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών: "Εν ου παικτοίς. Μια συζήτηση για το Σύνταγμα και τη Δημοκρατία" με τον Νίκο Αλιβιζάτο και τον Σταύρο Τσακυράκη. Τη συζήτηση συντόνισε ο Ηλίας Κανέλλης 

Το πρόβλημα της χώρας δεν είναι πρωτίστως συνταγματικό

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ όλες και όλους για την παρουσία σας. Ευχαριστώ ιδιαίτερα τον Ηλία Κανέλλη, που δέχτηκε να συντονίσει τη συζήτηση, και τους αγαπητούς φίλους και συναδέλφους Νίκο Αλιβιζάτο και Σταύρο Τσακυράκη, με τους οποίους χαίρομαι γιατί συνυπάρχουμε και συνομιλούμε σήμερα.

Στη διάρκεια της επιστημονικής μας διαδρομής υπήρξαν στιγμές διαφωνίας, στιγμές συμφωνίας, αλλά μετείχαμε και οι τρεις σε έναν έντονο επιστημονικό και γενικότερα δημόσιο διάλογο διαχρονικά, που νομίζω ότι λειτούργησε ευεργετικά και θετικά γι’ αυτό που λέγεται «δημοκρατία» και «κράτος δικαίου».

Το βασικό ερώτημα είναι αν το πρόβλημα της χώρας είναι πρωτίστως συνταγματικό. Είναι προφανές ότι το πρόβλημα της χώρας δεν είναι πρωτίστως συνταγματικό. Έχουμε βαθύτατο και οξύτατο πρόβλημα θεσμών και δημοκρατίας, όχι όμως κατ’ ανάγκην εξαιτίας του Συντάγματος.

Περισσότερα...