21 Μαϊου 2006

Υποστηρίζω πάντα ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να είναι η προοδευτικότερη και φιλολαϊκότερη (και με την έννοια αυτή η αριστερότερη) δυνατή εκδοχή ενός μεγάλου πολυσυλλεκτικού και πλειοψηφικού κόμματος εξουσίας.

Η αριστερή πρόθεση, από τη μια μεριά και η πλειοψηφική στόχευση από την άλλη, ορίζουν και οριοθετούν την ιδεολογική ταυτότητα, το πολιτικό εύρος και τη στρατηγική κάθε παρόμοιου ευρωπαϊκού κόμματος.

Περισσότερα...

9 Απριλίου 2006

Δεν υπάρχουν ουδέτερες μεταρρυθμίσεις. Κάθε μεταρρύθμιση έχει ορόσημο. Αρνητικό ή θετικό, προοδευτικό ή συντηρητικό.

Η κυβέρνηση του κ. Καραμανλή παρά την προεκλογική ρητορεία περί «ήπιας προσαρμογής», «μεσαίου χώρου» και «κοινωνικού κέντρου» έχει πλέον προσανατολιστεί προς μία σκληρή, μονομερή, κοινωνικά άδικη, ταξική αντίληψη για την διάρθρωση και την λειτουργία της ελληνικής οικονομίας.

Περισσότερα...

                                                                                                                                                   1 Ιανουαρίου 2006

Η πολιτική σήμερα απαιτεί δύο κυρίως πράγματα: Πρώτον,  ισχυρή αίσθηση της ιστορίας και δεύτερον, ικανότητα διαχείρισης κρίσεων με βάση  πρωτόκολλα ενεργειών που διαμορφώνονται εκ των προτέρων, με ψυχραιμία, ώστε να αποφεύγονται νευρικοί και εκ των ενόντων χειρισμοί.

Περισσότερα...

4 Σεπτεμβρίου 2005

Οι ιδέες δεν είναι ποτέ αθώες και οι συζητήσεις γύρω από αυτές είναι πάντοτε πολιτικά υστερόβουλες. Επιφέρουν, δηλαδή, πρακτικές συνέπειες, καθώς είτε δικαιολογούν υφιστάμενες είτε προετοιμάζουν νέες (όχι όμως αναγκαστικά καλύτερες) καταστάσεις.

Αυτό συμβαίνει και με τις συζητήσεις γύρω από τον φιλελευθερισμό, που εντάθηκαν τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια.

Πρόκειται, σε μεγάλο βαθμό, για την ιδεολογική πιστοποίηση του θανάτου του υπαρκτού σοσιαλισμού. Τα ζητήματα όμως δεν είναι ούτε τόσο απλά, ούτε τόσο εύκολα με τον πραγματικό αντίπαλο του οικονομικού φιλελευθερισμού, που στην Ευρώπη τουλάχιστον είναι η σοσιαλδημοκρατία με τις ποικίλες και συχνά αντιφατικές και αντιτιθέμενες εκδοχές και πρακτικές της.

Περισσότερα...

8 Ιουνίου 2005

Το πιο μεγάλο θεωρητικό και ιδεολογικό πρόβλημα για όλες τις εκδοχές της Αριστεράς είναι πάντα το κράτος. Πρόβλημα με τεράστιες πολιτικές και πρακτικές επιπτώσεις.

Ο υπαρκτός σοσιαλισμός συγκρότησε γρήγορα μια απολογητική θεωρία βασισμένη σε μια εργαλειακού χαρακτήρα αντίληψη για το κράτος. Αυτό από κράτος της αστικής τάξης μετατρέπεται σε κράτος της δικτατορίας του προλεταριάτου και αρκετά αργότερα σε «παλλαϊκό» κράτος, στο όνομα πάντοτε μιας ιστορικής τελεολογίας, που προσδοκά την εξαφάνιση και απονέκρωση του κράτους μέσα σε μια κομμουνιστική κοινωνία.

Περισσότερα...

20 Μαϊου 2005 

Η Βουλή να αποφασίσει για τις λευκές ψήφους
[Mετά την ανατροπή της πάγιας και σχεδόν ομόφωνης νομολογίας]

του Ευ. Βενιζέλου

H κριτική που διατυπώνεται έως τώρα στην πρόσφατη απόφαση του ΑΕΔ που ελήφθη με οριακή πλειοψηφία 6-5 ως προς τις λευκές ψήφους και την κατανομή εδρών στη μείζονα εκλογική περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, εστιάζεται στα ακόλουθα σημεία: 

Πρώτον, στη διαπίστωση ότι το ΑΕΔ ανέτρεψε τη σχετική πάγια και σχεδόν ομόφωνη νομολογία του (βλ. π.χ. την απόφαση 35/1999 για το ίδιο θέμα).

Δεύτερον, στη διαπίστωση ότι το ΑΕΔ για πρώτη φορά κρίνει ως αντισυνταγματική μία θεμελιώδη και μόνιμη ρύθμιση του εκλογικού συστήματος της χώρας, ενώ η σχετική πάγια νομολογία του εκλογοδικείου του Συντάγματος του 1952 και μετά το 1975 του ΑΕΔ αναγνωρίζει στον εκλογικό νομοθέτη πάντα ευρεία διακριτική ευχέρεια. Ο εκλογικός δικαστής απέφυγε έως τώρα, με ευλάβεια θα λέγαμε, να κρίνει ως αντισυνταγματική και να παραμερίσει μία ρύθμιση και μάλιστα θεμελιώδη της εκλογικής νομοθεσίας.

Περισσότερα...

9 Φεβρουαρίου 2005

Δημοκρατική Διέξοδος 

του Ευ. Βενιζέλου

APKETA ΧΡΟΝΙΑ τώρα, οι έρευνες της κοινής γνώμης αναδεικνύουν το φαινόμενο της κρίσης της πολιτικής με τη μορφή της έλλειψης εμπιστοσύνης προς τα κόμματα, τους πολιτικούς θεσμούς (με κορυφαία τη Βουλή) και τα πολιτικά πρόσωπα. Αντιθέτως η κοινή γνώμη φαίνεται να περιβάλλει σταθερά με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη μη αιρετά - και κατά τεκμήριο συντηρητικά - σώματα, όπως η Δικαιοσύνη, ο Στρατός και η Εκκλησία. Ακόμη και το σύστημα ενημέρωσης συγκεντρώνει βαθμούς εμπιστοσύνης κάπως υψηλότερους από τους πολιτικούς θεσμούς, που υπόκεινται σε περιοδικό εκλογικό έλεγχο και σε συνεχή δημόσια κριτική. 

ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ημέρες παρακολουθούμε όμως να διαμορφώνεται μία εικόνα βαθιάς και γενικευμένης κρίσης όχι στο χώρο της πολιτικής, αλλά στο εσωτερικό χώρων, όπως η Δικαιοσύνη και η Εκκλησία. Το κοινό χαρακτηριστικό των οποίων είναι ο αξιακός τους λόγος. Το γεγονός ότι ενεργούν στο όνομα κρίσιμων αξιών όπως η Δικαιοσύνη ως έννοια και η σωτηρία του εκπεσόντος ανθρώπου.

Περισσότερα...

27 Ιουλίου 2004

[Πώς η Nέα Δημοκρατία επαναφέρει τη διάκριση αριστεράς - δεξιάς θέλοντας να την υπερβεί!]

 H γρήγορη πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη το 1993 και η επάνοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία μέσα σε λιγότερο από τέσσερα χρόνια, μετά την προσπάθεια ευτελισμού και διάλυσής του το 1989, προκάλεσε μία διάχυτη κρίση ιδεολογικής ταυτότητας στον χώρο της Νέας Δημοκρατίας:

Περισσότερα...