Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2019

Δήλωση Ευάγγελου Βενιζέλου

Μετά τις τελευταίες εξελίξεις γύρω από την σκευωρία Novartis θεωρώ αναγκαίο να σημειώσω τα εξής:

Οι μηνύσεις που υποβάλαμε τον Φεβρουάριο του 2018, κατά το πρώτο σκέλος που αφορά πρόσωπα της τότε κυβέρνησης, διαβιβάστηκαν στη Βουλή όπου και εκκρεμούσαν από τον Μάρτιο του 2018.

Κατά το δεύτερο σκέλος που αφορά εισαγγελικούς λειτουργούς, οι μηνύσεις μας είχαν τεθεί στο αρχείο μετά από ταχύρρυθμη προκαταρκτική εξέταση στην οποία δεν είχαμε καν κληθεί να καταθέσουμε ως εγκαλούντες. Κατά το δεύτερο αυτό σκέλος οι μηνύσεις μας ανασύρθηκαν από το αρχείο μετά τις καταγγελίες του Αντεισαγγελέα του ΑΠ κ. Ι. Αγγελή. Για το σκέλος αυτό κληθήκαμε να καταθέσουμε - για πρώτη φορά - στην προκαταρκτική εξέταση που διενεργεί ο Αντεισαγγελέας του ΑΠ κ. Ευ. Ζαχαρής.

Περισσότερα...

Τρίτη, 5 Φεβρουαρίου 2019

Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση και ψήφιση, σύµφωνα µε τις διατάξεις του άρθρου 76 του Συντάγµατος και του άρθρου 118 του Κανονισµού της Βουλής, της πρότασης του Προέδρου της Βουλής: «Για την τροποποίηση διατάξεων του Κανονισµού της Βουλής - Μέρος Β’ (ΦΕΚ 51 Α’/10.4.1997) και Μέρος Κοινοβουλευτικό (ΦΕΚ 106 Α’/24-6-1987), όπως ισχύουν»

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, το κοινοβουλευτικό σύστημα διακυβέρνησης βασίζεται σε μία μακρά ιστορική παράδοση που έχει διαπλάσει θεσμούς, αρχές και κανόνες. Το άρθρο 65 του Συντάγματος αναθέτει στην ίδια τη Βουλή, με τον κανονισμό που ψηφίζει, να ρυθμίζει τα σχετικά με την ελεύθερη και δημοκρατική λειτουργία της στο πλαίσιο της θεσμικής συγκρότησης και των παραδόσεων του κοινοβουλευτικού συστήματος διακυβέρνησης.

Η Βουλή ιστορικά ξεκίνησε ως «Βουλή των Βουλευτών» και σταδιακά εξελίχθηκε σε όλα τα δυτικά πολιτικά συστήματα, τα αντιπροσωπευτικά και κοινοβουλευτικά, σε «Βουλή των κομμάτων». Για να επιτευχθεί αυτό εισήχθησαν στα Συντάγματα θεμελιώδεις αρχές όπως η κοινοβουλευτική αρχή, η εξάρτηση της κυβέρνησης από την εμπιστοσύνη της Βουλής και η αρχή της δεδηλωμένης που δεσμεύει τον Αρχηγό του κράτους στην επιλογή του Πρωθυπουργού που διορίζει και συνιστά προβολή της κοινοβουλευτικής αρχής στη φάση του διορισμού. Αλλά για να λειτουργεί η αρχή της δεδηλωμένης και το τεκμήριο πλειοψηφίας της κυβέρνησης πρέπει να υπάρχουν συγκροτημένα πολιτικά κόμματα. Γι’ αυτό προβλέπει ο κανονισμός, εφαρμόζοντας το Σύνταγμα, ότι και όλες οι επιτροπές της Βουλής συγκροτούνται κατά την αναλογία των πολιτικών κομμάτων.

Περισσότερα...

Αθήνα 18 Δεκεμβρίου 2018

Ευάγγελος Βενιζέλος

Η συνταγματική θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας ως αντικείμενο της διαδικασίας αναθεώρησης του Συντάγματος*

Η αναθεώρηση είναι μία διαδικασία εξαιρετικά επικίνδυνη, είναι μια στιγμή επιβεβαίωσης και διακινδύνευσης ταυτόχρονα του αυστηρού χαρακτήρα του Συντάγματος. Η περίοδος της αναθεωρητικής διαδικασίας είναι, μία περίοδος «ηρτημένου» του αυστηρού συντάγματος, του γραπτού και τυπικού Συντάγματος της χώρας. Όταν ανοίγει κανείς αυτή την πόρτα, της επικοινωνίας του Συντάγματος με την Ιστορία, με τον μακρύ ιστορικό χρόνο, πρέπει να γνωρίζει ότι υπάρχουν ορισμένες προϋποθέσεις. Η θεμελιώδης προϋπόθεση, είναι η αναθεωρητική  συναίνεση, η οποία δεν είναι εθελοντική, είναι μια συναίνεση αναγκαστική λόγω των μεταπλειοψηφικών εγγυήσεων, που προβλέπει το άρθρο 110 του Συντάγματος. Αυτό έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία, γιατί χωρίς την αναγκαία αναθεωρητική συναίνεση, στενεύει το εύρος αποδοχής του Συντάγματος. Το Σύνταγμα γίνεται πεδίο σύγκρουσης, ενώ πρέπει να είναι πεδίο συνύπαρξης και σύνθεσης των απόψεων. Γιατί το Σύνταγμα πρέπει να είναι ευρύχωρο, δεν πρέπει να είναι ούτε αριστερό, ούτε δεξιό, ούτε προοδευτικό, ούτε συντηρητικό, πρέπει να είναι το πλαίσιο που μακροχρονίως διασφαλίζει τη λειτουργία του κράτους, της κοινωνίας, των πολιτικών δυνάμεων, των κοινωνικών δυνάμεων.

Περισσότερα...

Αθήνα, 12 Δεκεμβρίου 2018

Ομιλία Ευ. Βενιζέλου στην Επιτροπή Αναθεώρησης κατά τη συζήτηση για τον ΠτΔ και τα δημοψηφίσματα (άρθρα 28-49)

Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι βουλευτές, έχουμε αναρωτηθεί τι είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, το μονοπρόσωπο όργανο του αρχηγού του κράτους και γιατί χρειάζεται; Είναι ο ιστορικός διάδοχος της μοναρχίας, είναι το πρόσωπο που προσωποποιεί και συμβολίζει την εξουσία, το κράτος, είναι το πρόσωπο το οποίο λειτουργεί με δύο σώματα, όπως έχει ειπωθεί σε ένα από τα πιο κλασικά έργα, είναι το σύμβολο της εθνικής ενότητας, ο ρυθμιστής του πολιτεύματος –αλλά όχι ο εγγυητής του, που είναι ο ίδιος ο λαός– και ο διεθνής παραστάτης της χώρας. Μετέχει τυπικά της νομοθετικής λειτουργίας, μετέχει τυπικά, ασκώντας κυρίως έλεγχο νομιμότητας, της εκτελεστικής εξουσίας και έχει ελάχιστες δικαστικές αρμοδιότητες.

Ο τρόπος εκλογής του, όπως είχε διαμορφωθεί στο Σύνταγμα του 1975, αυτός που οδηγούσε σε διάλυση της Βουλής και άρα σε μεσολάβηση του εκλογικού σώματος, διότι η τελική ψηφοφορία διεξαγόταν στη δεύτερη Βουλή, συνδυαζόταν με τις τότε λεγόμενες ενισχυμένες αρμοδιότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας, αυτές που καταργήθηκαν το 1986. Οι αρμοδιότητες αυτές δεν ήταν θεσμικά αντίβαρα, ήταν αρμοδιότητες αντιπλειοψηφικού χαρακτήρα, αρμοδιότητες που είχαν ως επίκεντρο τη λεγόμενη αντιπλειοψηφική διάλυση της Βουλής, τη διάλυση της Βουλής παρά τη θέληση ή εναντίον της θέλησης της κυβέρνησης που είχε την εμπιστοσύνη της Βουλής. Και, βεβαίως, οι αρμοδιότητες ήταν αυξημένες και σε σχέση με τη διαδικασία διορισμού της κυβέρνησης, είχε πολύ μεγάλες διακριτικές ευχέρειες.

Περισσότερα...

Αθήνα 10 Νοεμβρίου 2016 

Ευάγγελος Βενιζέλος

Κοινοβουλευτικό ή Προεδρικό σύστημα διακυβέρνησης; Σκέψεις για τις θεωρητικές βάσεις και την πολιτική σημασία ενός κλασικού διλήμματος*

Θα μου επιτρέψετε, επειδή μιλάμε πάρα πολύ για τα τρέχοντα, για τη συγκυρία, μιλάμε πάρα πολύ με όρους κομματικούς και δημοσιογραφικούς να αρχίσω αυτή την παρέμβασή μου με μία αναδίφηση της δογματικής βάσης του ζητήματος που συζητάμε. 

1. Η ιστορική διαμόρφωση του θεσμού του αρχηγού του κράτους

Επειδή το θέμα μας είναι η φύση και ο ρόλος του αρχηγού του κράτους, και το ερώτημα αυτό μεταφράζεται στο δίλημμα αν προτιμούμε έναν αποδυναμωμένο  από πραγματικές εξουσίες, συμβολικό αρχηγό του κράτους σε ένα κοινοβουλευτικό σύστημα διακυβέρνησης ή αν προτιμούμε έναν αρχηγό του κράτους που είναι  ταυτόχρονα και αρχηγός της κυβέρνησης, είναι αρχηγός μιας μονοκεφαλικής εκτελεστικής εξουσίας, συνδυάζει και ταυτίζει τις ιδιότητες του αρχηγού του κράτους και του αρχηγού του εκτελεστικού, πρέπει να αποσαφηνίσουμε για τις ανάγκες της συζήτησής μας πώς έχει προκύψει το σχήμα αυτό.

Ίσως κάποιοι θεωρούν  αυτονόητο πως κάθε  σύγχρονο κράτος  - και  ως σύγχρονο κράτος ορίζω αυτό που έχει προκύψει  μετά τη Βεστφαλία -  έχει ένα μονοπρόσωπο όργανο που συμβολίζει την ενότητά του και είναι ο αρχηγός του κράτους. Είτε αυτός είναι κληρονομικός είτε είναι αιρετός. Αυτό όμως  δεν είναι καθόλου  αυτονόητο.

Για τα σύγχρονα ευρωπαϊκά κράτη, τα οποία κατέστησαν εθνικά και από ένα σημείο και μετά διεκδίκησαν και τη θρησκευτική τους ομοιογένεια, η ύπαρξη του αρχηγού του κράτους ανάγεται, σε  μεγάλο βαθμό,  στις πηγές του Κανονικού Δικαίου, της ενιαίας εκκλησίας και μετά το σχίσμα, της δυτικής εκκλησίας.

Περισσότερα...

Αθήνα 4 Απριλίου 2016

Χαιρετισμός Ευάγγελου Βενιζέλου στη τελετή λήξης της προσομοίωσης της λειτουργίας της Βουλής των Ελλήνων, 4.4.2016, Παλιά Βουλή. 

Η διαρκής σημασία της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και η προστιθέμενη αξία της μετα -αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας 

Χαίρομαι που μου δίνεται η ευκαιρία να χαιρετίσω αυτή την πρωτοβουλία σας, την τόσο ωραία και σημαντική.  Με έχουν ενημερώσει οι συνάδελφοί σας για το περιεχόμενό της και λυπάμαι που δεν είχα την ευκαιρία να έρθω στην έναρξη, αλλά έστω και στη λήξη έχει σημασία να νιώσετε ότι κάποιοι σας παρακολουθούν και σας στηρίζουν σε αυτή σας την προσπάθεια.

Πρέπει να πω ότι μου έκανε μεγάλη εντύπωση όταν έμαθα ότι μία ομάδα νέων ανθρώπων, επιστημόνων, φοιτητών, ασχολείται με την προσομοίωση της λειτουργίας της Βουλής και μάλιστα της Βουλής των Ελλήνων.  Έχω παρακολουθήσει προσομοιώσεις δικών, διαιτησιών, διαμεσολαβήσεων, της λειτουργίας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, της Γενικής Συνέλευσης και του Συμβουλίου Ασφαλείας, αλλά ειλικρινά δεν ήξερα ότι υπάρχουν νέοι άνθρωποι στη χώρα μας που ενδιαφέρονται, με ώριμο και επιστημονικά συγκροτημένο τρόπο, να προσομοιώσουν τη λειτουργία της Βουλής.  Το λέω αυτό, γιατί η κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι γενικά απαξιωμένη στη συνείδηση της κοινωνίας, όχι μόνο της ελληνικής, υπάρχει μία διεθνής κρίση της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και ειδικότερα του κοινοβουλευτικού συστήματος κι έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία νέοι άνθρωποι να αντιλαμβάνονται την αξία και τη σημασία της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και του κοινοβουλευτικού συστήματος διακυβέρνησης, άρα της λειτουργίας ενός εθνικού Κοινοβουλίου, όπως είναι η Βουλή των Ελλήνων.

Περισσότερα...

Αθήνα, 17 Δεκεμβρίου 2015

Άρθρο Ευάγγελου Βενιζέλου στην Athens Voice 

Υπνοβάτες στα χαρακώματα

Α. Κυκλοφορεί υπό διάφορες εκδοχές μια αλληλουχία πολιτικών σκέψεων που μπορεί να κωδικοποιηθεί ως εξής:

1. Η ήττα των κομμάτων που διαχειρίστηκαν την κρίση μέχρι τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 ήταν αναπόφευκτη λόγω των κοινωνικών και οικονομικών επιπτώσεων της δημοσιονομικής προσαρμογής και των διαρθρωτικών αλλαγών αλλά και λόγω των ιστορικών ευθυνών τους για τη διαχείριση του παρελθόντος, δηλαδή της μεταπολιτευτικής περιόδου που ναι μεν ανύψωσε εντυπωσιακά το επίπεδο ζωής, διαμόρφωσε όμως παραλλήλως τις προϋποθέσεις της κρίσης. 2. Η σχετική πλειοψηφία του εκλογικού σώματος ήθελε μετά πέντε χρόνια σκληρών μέτρων να δοκιμάσει μια άλλη προγραμματική πρόταση και ένα άλλο πολιτικό προσωπικό. Έδωσε συνεπώς κάποια βάση στις υποσχέσεις του Ιανουαρίου, τις δημαγωγικά αντιμνημονιακές. Τις στήριξε με απελπισμένη δύναμη στο ξεχασμένο δημοψήφισμα του Ιουλίου. Αλλά αποδέχθηκε τελικά τον Σεπτέμβριο την πλήρη μεταστροφή και μάλιστα υπό τους σκληρούς όρους του τρίτου μνημονίου αναθέτοντας τη διαχείριση του –και μαζί τη διαχείριση της προοπτικής της χώρας– στον κ. Τσίπρα και όσους τον ακολούθησαν πιστά στην «ρεαλιστική» στροφή, με πρώτο εταίρο και συνεργό τον κ. Καμμένο. 3. Καλώς ή κακώς η χώρα βρίσκεται τώρα στην αδήριτη ανάγκη να ολοκληρώσει επιτέλους την δημοσιονομική προσαρμογή και τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Ακόμη και αν είναι προφανής η οπισθοχώρηση σε σχέση με τα δεδομένα του Δεκεμβρίου 2014, ακόμη και αν έγιναν τραγικά διαπραγματευτικά λάθη τους τελευταίους ένδεκα μήνες, τώρα δεν υπάρχει άλλη λύση. Η συντριπτική πλειοψηφία του εκλογικού σώματος έχει αποδεχθεί πλέον όχι γενικά και αόριστα το ευρωπαϊκό πλαίσιο αλλά το μνημόνιο.

Περισσότερα...

Αθήνα, 4 Δεκεμβρίου 2015

Ομιλία Ευ. Βενιζέλου στην Ολομέλεια κατά τη συζήτηση επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Κύρωση του Κρατικού Προϋπολογισμού οικονομικού έτους 2016» 

Κυρίες και κύριοι βουλευτές ,

ποια είναι η κατάσταση της πατρίδας μας 12 μήνες μετά την πολιτική αλλαγή του Ιανουαρίου του 2015;

Ποια είναι η κατάσταση του τόπου μας 75 μόλις ημέρες  μετά από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, αφού τους προηγούμενους 8 μήνες έγιναν όλα τα λάθη και συντελέσθηκαν όλες οι ανατροπές και οι διαψεύσεις και αφού μετά τις εκλογές ,ο κ. Τσίπρας έκανε την επιλογή της στενής και ηθικοαξιακά ομοιογενούς κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ .

Η κατάσταση είναι τώρα, να είμαστε ήδη σε κρίση νομιμοποίησης, κρίση νομιμοποίησης της κυβέρνησης, εκ γενετής, λόγω ψευδών, ανακολουθιών και αμφιθυμιών.

Ανεμομαζώματα, διαβολοσκορπίσματα, λέει ο ελληνικός λαός .

Η κοινωνία είναι βαθιά διχασμένη. Τα δύο τρίτα είτε από θέσεις φιλοευρωπαικές είτε από θέσεις αντισυμβατικές - αντισυστημικές είναι εξ ορισμού κατά της κυβέρνησης. Το ένα τρίτο που έχει ψηφίσει την επιλογή της κυβέρνησης βρίσκεται σε απόλυτη αμφιβολία, δεν έχει αντιληφθεί τι του συμβαίνει, τι συμβαίνει στη χώρα, πού φτάνει η δική του αντοχή.

Έχουμε κρίση στρατηγικής, γιατί  η κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να παρουσιάσει ένα ολοκληρωμένο εθνικό σχέδιο ανάκαμψης που ενσωματώνει και υπερβαίνει το μνημόνιο .

 Όλη η επιχειρηματολογία της είναι «μνημόνιο και ξερό ψωμί».

Περισσότερα...

Αθήνα,  27 Νοεμβρίου 2015 

Συνέντευξη Ευ. Βενιζέλου στο ραδιόφωνο «Αθήνα 984» και στον δημοσιογράφο Ηλία Κανέλλη 

Δημοσιογράφος: Κυρίες και κύριοι, μαζί μας ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος. Καλημέρα σας.

Ευ. Βενιζέλος: Καλημέρα. Καλημέρα στους ακροατές μας.

Δημοσιογράφος: Κύριε Πρόεδρε, η εφημερίδα «ΑΥΓΗ» σήμερα έχει έναν εξαιρετικό τίτλο, λέει ότι σπάει ο πάγος, η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση συνομιλούν για θέματα εθνικής σημασίας και πλαισιώνει το θέμα της με μία - δύο - τρεις - τέσσερις - πέντε - έξι - εφτά φωτογραφίες. Αριστερά είναι ο κ. Προκόπης Παυλόπουλος, δεξιά είναι ο κ. Λεβέντης. Θα σας παρακαλούσα πολύ να σχολιάσετε αυτήν την ξαφνική μεταστροφή, διότι μέχρι χθες για την «ΑΥΓΗ» και για τα έντυπα και γενικώς για τη ρητορική της κυβέρνησης οι άλλοι ήταν οι κακοί μνημονιακοί, η κυβέρνηση ήτανε οι καλοί μνημονιακοί.  

Ευ. Βενιζέλος: Κοιτάξτε, η εικόνα αυτή δείχνει την πολιτική αδυναμία ,αλλά και την έλλειψη οποιασδήποτε ειλικρίνειας στις προθέσεις. Εδώ έχουμε να αντιμετωπίσουμε πια έναν πολιτικό κυνισμό, μπορώ να πω, διότι η κυβέρνηση είναι αυτάρκης, έχει υψηλό βαθμό αυτοπεποίθησης, μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, όταν θεωρεί ότι έχει τη δυνατότητα τη θεσμική, την πλειοψηφία, την σταθερότητα και ως εκ τούτου δεν έχει ανάγκη από κανέναν διάλογο με την αντιπολίτευση και δεν υποχωρεί σε τίποτα, είναι επιθετική μέχρι αυταρχισμού. Ενώ όταν βλέπει ότι υπάρχει πρόβλημα πλειοψηφίας αναζητά σωσίβια, δεν αναζητά συναίνεση, αναζητά διέξοδο, χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι όταν θέλουμε να λειτουργήσει το πολίτευμά μας μεταπλειοψηφικά, συναινετικά, όταν θέλουμε να περάσουμε σε μία άλλη αντίληψη περί σύγχρονης δημοκρατίας, αυτό πρέπει να το εννοούμε και αυτό αφορά τα πάντα.  Αφορά, άρα, και την κυβέρνηση, αφορά και το ποιος είναι ο Πρωθυπουργός και το τι κάνει σε όλα τα θέματα. Δεν μπορεί να είναι μία επιλεκτική - στιγμιαία κατάσταση για την υπέρβαση της δυσκολίας. Της δυσκολίας εννοώ της κομματικής, της εσωκομματικής, της ενδοκυβερνητικής και όχι της δυσκολίας της εθνικής.

Περισσότερα...

Θεσσαλονίκη, 15 Σεπτεμβρίου 2015 

Συνέντευξη Ευ. Βενιζέλου στο ραδιοσταθμό Focus 103,6 FM και στον δημοσιογράφο Δ. Βενιέρη

Δ. Βενιέρης: Έχουμε μαζί μας τον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, πρώην Πρόεδρο ΠΑΣΟΚ. Καλώς ήρθατε κ. Πρόεδρε.

Ευ. Βενιζέλος: Καλώς σας βρήκα.

Διάβασα το σχόλιό σας γι’ αυτό που είδαμε χθες και εκεί αναφέρατε ότι για ακόμη μια φορά ο κ. Τσίπρας είπε ωμά ψέματα στον ελληνικό λαό. Το ερώτημα που έθεσα νωρίτερα στον κ. Βρούτση, θέλω να το θέσω και σε εσάς. Πόσο εύκολο είναι αυτή η κοινωνία όπως έχει γαλουχηθεί, να ακούσει τη δύσκολη αλήθεια, η οποία είναι σκληρή, είτε ΣΥΡΙΖΑ προκύψει, είτε Ν.Δ. από το να ακούσει έναν αμβλύ λόγο ο οποίος λέει ναι μεν δύσκολα, αλλά παράλληλα θα τρέξει και ένα πρόγραμμα;

Ευ. Βενιζέλος: Η αλήθεια είναι ότι όλοι ζητούν την αλήθεια, αλλά εν τέλει αρέσκονται στα εύκολα και πιο συμπαθητικά ψέματα. Και αυτό ήταν ένα από τα μεγάλα προβλήματα που είχε η χώρα τα προηγούμενα πέντε δύσκολα χρόνια. Είναι και το πρόβλημα που εξακολουθεί να έχει.

Περισσότερα...