Αθήνα, 13 Δεκεμβρίου 2016
Άρθρο Ευάγγελου Βενιζέλου στην προσωπική ιστοσελίδα evenizelos.gr
Η απάντηση του ΔΝΤ
ή πώς η διαπραγματευτική κακομοιριά της κυβέρνησης εγκλωβίζει τη χώρα
Στη συζήτηση του προϋπολογισμού στη Βουλή είχα τονίσει ότι στη σύγκρουση μεταξύ ΕΕ και ΔΝΤ για το ελληνικό πρόγραμμα η δήθεν διαπραγματευόμενη κυβέρνηση έχασε και προς τις δυο πλευρές:
Δεν της δόθηκαν οι, υπεσχημένες από το 2012, πρόσθετες παραμετρικές αλλαγές ως προς το δημόσιο χρέος για τις οποίες πιέζει το ΔΝΤ γιατί διστάζουν οι Ευρωπαίοι εταίροι που θέλουν να τις συνδέσουν με μέτρα και άρα με τέταρτο ουσιαστικά μνημόνιο μετά το 2018. Τα λεγόμενα βραχυπρόθεσμα μέτρα που θα αποδώσουν - υποτίθεται - μείωση του χρέους κατά 40 δις το 2060, κανείς διεθνώς δεν τα θεωρεί κάτι που επηρεάζει ουσιαστικά τα δεδομένα του χρέους.
Αντιθέτως δεσμεύθηκε στον στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ για το 2018 και μετά, με μεσοπρόθεσμο ορίζοντα 5 -10 ετών. Ο στόχος αυτός είναι προφανές ότι μεταφράζεται σε δημοσιονομικά μέτρα που το ΔΝΤ θέλει να νομοθετηθούν εκ των προτέρων για λόγους αξιοπιστίας αυτού του μακροοικονομικού και δημοσιονομικού σχήματος.
Αθήνα, 8 Δεκεμβρίου 2016
Σχόλιο Ευάγγελου Βενιζέλου για την απόφαση του Eurogroup με αφορμή τα πανηγυρικά σχόλια της κυβέρνησης
Σε συνέχεια του σχολίου μου της 6.12.2016 για την απόφαση του Eurogroup και εστιάζοντας μόνο στο ζήτημα του χρέους, πρέπει να υπενθυμίσω τους ακριβείς αριθμούς για να υπάρχει ενιαία βάση σύγκρισης των εξελίξεων.
Υπάρχουν πολλά καλόπιστα σχόλια που λένε ότι πανηγυρίζει η κυβέρνηση γιατί δόθηκε μείωση 40 δις στο χρέος το 2060, ενώ χυδαιολογούσε για το κούρεμα 137 δις το 2012. Η πραγματικότητα είναι πολύ χειρότερη.
Αν η μείωση στο χρέος που δόθηκε προχθές από το Eurogroup γίνει πράγματι 40 δις το 2060 με συνεχή υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα και σκληρά μέτρα, τότε η σύγκριση με τη χειροπιαστή και άμεση μείωση του χρέους που συντελέσθηκε το 2012, πρέπει να γίνει επίσης με τιμές 2060. Η μείωση του 2012 σε τιμές 2060 είναι λοιπόν 1 τρις 330 δις ευρώ!
Ας δούμε τους αριθμούς που κραυγάζουν.
Αθήνα, 6 Δεκεμβρίου 2016
Σχόλιο του Ευάγγελου Βενιζέλου
Το περιεχόμενο της χθεσινής (5.12.2016) απόφασης του Eurogroup, χωρίς εξωραϊσμούς και συγκαλύψεις, έχει ως εξής :
Α. Η Ελληνική κυβέρνηση πρέπει να ολοκληρώσει το ταχύτερο τη δεύτερη αξιολόγηση του (τρίτου) προγράμματος με μια τεχνική συμφωνία με την τρόικα (θεσμούς) που θα ικανοποιεί το ΔΝΤ και τα κριτήρια του, έτσι ώστε το επιτελείο του ΔΝΤ να εισηγηθεί θετικά στο ΔΣ τη συμμετοχή του Ταμείου στο πρόγραμμα και την υπογραφή του μνημονίου τρία plus μεταξύ Ελλάδας και ΔΝΤ.
Ενώ συνεπώς το ΔΝΤ δεν μετέχει τυπικά στο τρέχον τρίτο πρόγραμμα, είναι ο καθοριστικός παράγοντας για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης. Αυτό σημαίνει ότι έχουν πάντα ιδιαίτερη βαρύτητα οι απαιτήσεις του ΔΝΤ τόσο για την κάλυψη του δημοσιονομικού κενού ( πχ μείωση αφορολογήτου και περαιτέρω περικοπή συντάξεων), όσο και για διαρθρωτικά μέτρα σε σχέση με την αγορά εργασίας.
Β. Η Ελληνική κυβέρνηση αποδέχθηκε το στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ το 2018, αλλά και για τα έτη που ακολουθούν, με μεσοπρόθεσμο ορίζοντα 3-10 ετών. Η ακριβής διάρκεια της δέσμευσης αυτής, για την περίοδο μετά το τέλος του τρίτου μνημονίου, θα καθοριστεί αργότερα, ανάλογα με τις δημοσιονομικές και μακροοικονομικές εξελίξεις.
Αθήνα 21 Ιουλίου 2016
Δελτίο Τύπου σχετικά με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για τις προσφυγές των ομολογιούχων κατά του PSI
Απορρίφθηκαν με ομόφωνη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου οι προσφυγές των ομολογιούχων - φυσικών προσώπων κατά του κουρέματος του δημοσίου χρέους με τη διαδικασία του PSI του 2012.
Δημοσιεύθηκε σήμερα στο Στρασβούργο η απόφαση του ΕΔΔΑ επί των ατομικών προσφυγών που είχαν ασκήσει τα φυσικά πρόσωπα - κάτοχοι ομολόγων του ελληνικού δημοσίου τα οποία εντάχθηκαν στη διαδικασία της ονομαστικής μείωσης του δημοσίου χρέους που κατείχε ο ιδιωτικός τομέας ( PSI ).
Οι ομολογιούχοι προσέφυγαν στο ΕΔΔΑ μετά την απόρριψη των προσφυγών τους από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Οι προσφεύγοντες επικαλέσθηκαν προσβολή του άρθρου 1 του (πρώτου) πρόσθετου πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ που προστατεύει το δικαίωμα στην περιουσία σε συνδυασμό με το άρθρο 14 της ΕΣΔΑ που απαγορεύει τις διακρίσεις.
Αθήνα, 20 Ιουνίου 2016
Άρθρο Ευάγγελου Βενιζέλου στην προσωπική ιστοσελίδα του
Πόσο πρωτογενές πλεόνασμα μνήμης χρειάζεται ;
Οι φτηνές και ανεύθυνες αντιμνημονιακές δημαγωγίες της περιόδου 2010 - 2015 εκδικούνται σκληρά, όπως δείχνει η τρέχουσα πολιτική συζήτηση περί πρωτογενούς πλεονάσματος.
Η συζήτηση αυτή έχει καταρχάς νόημα μόνο όταν συνδυάζεται με τη συζήτηση για τον επιδιωκόμενο και εφικτό ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης που είναι το μεγάλο ζητούμενο για την ελληνική οικονομία, τα νοικοκυριά, τις επιχειρήσεις και κυρίως τους ανέργους, καθώς μόνο η ανάπτυξη οδηγεί σε απασχόληση. Η ανάπτυξη δεν πρέπει να ενδίδει στον κίνδυνο να είναι jobless, ανάπτυξη χωρίς αύξηση των θέσεων εργασίας. Χωρίς λοιπόν ικανοποιητικό ρυθμό ανάπτυξης είναι ανέφικτο και προφανώς εσφαλμένο να επιδιώκεται η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος και μάλιστα σε ονομαστικούς όρους, χωρίς δηλαδή κυκλική προσαρμογή, χωρίς συνυπολογισμό της επίπτωσης του κύκλου της ύφεσης και της απασχόλησης στο ετήσιο δημοσιονομικό αποτέλεσμα.
Στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν η Ελλάδα κατέγραψε πρωτογενές πλεόνασμα, πρωτίστως γιατί κατέγραψε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και είχε υπό έλεγχο τη δημοσιονομική της κατάσταση, για οκτώ συνεχή χρόνια, από το 1994 έως το 2003.
Για κάθε χώρα και ιδίως για μια χώρα όπως η Ελλάδα με υψηλή ονομαστική τιμή δημοσίου χρέους η επίτευξη ενός ικανοποιητικού πρωτογενούς πλεονάσματος που πρέπει να βασίζεται σε έναν ικανοποιητικό ρυθμό ανάπτυξης διασφαλίζει την βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους, όπως αυτό προβάλλεται ως ποσοστό του ΑΕΠ στο μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο μέλλον.
Ενδεικτικές αναφορές του Ευάγγελου Βενιζέλου στην ανάγκη μείωσης του επιδιωκόμενου πρωτογενούς πλεονάσματος (2012 - 2015)
«Αυτό που έχει σημασία είναι η πορεία και η προοπτική της ελληνικής πραγματικής οικονομίας. Αυτό που έχει σημασία είναι ο ρυθμός ανάπτυξης του ΑΕΠ. Αυτό επηρεάζει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο τη δυναμική του χρέους. Ασχολούμαστε πάρα πολύ με τον αριθμητή του κλάσματος, ενώ το καταλυτικό στοιχείο είναι ο τρόπος με τον οποίο εξελίσσεται ο παρανομαστής του κλάσματος».
Σχετικό link: http://www.evenizelos.gr/169-parliament/parliament-speeches-n/speeches2012/2871-vouli-sp-4090
«Η χώρα πρέπει να απελευθερωθεί ιστορικά, δημοσιονομικά και αυτό θα το πετύχει μέσα από την δημοσιονομική της εξυγίανση και ανασυγκρότηση. Αλλιώς, δυστυχώς δεν υπάρχει ανάπτυξη και μόνο έτσι θα αποκαταστήσουμε απώλειες, ανισότητες και αδικίες. Γιατί ο καθένας ρωτάει: «Πότε θα πάρω πίσω το τμήμα του εισοδήματός μου που αφαιρέθηκε; Πότε θα ξαναπάρω αύξηση στη σύνταξή μου αντί για περικοπή; Πότε θα ξαναπάρω αύξηση στο μισθό μου αντί για περικοπή»; Η απάντηση είναι: Μόλις πετύχουμε αυτή τη δημοσιονομική επανόρθωση. Μόλις απελευθερώσουμε δημοσιονομικά τη χώρα, γιατί φυσικά από εκεί και πέρα μπορεί να τρέχει η χώρα με άλλους ρυθμούς ανάπτυξης. Αν δεν αλλάξουμε τον παρονομαστή του κλάσματος και ασχολούμαστε μόνο με τον αριθμητή, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να απελευθερωθούμε. Άρα, πρέπει να διαμορφώσουμε τις συνθήκες για έναν καλύτερο παρονομαστή».
Αθήνα 24 Μαΐου 2016
Σχόλιο Ευάγγελου Βενιζέλου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Η βλάβη που προκάλεσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ στο χρέος, σύμφωνα με το ΔΝΤ
Ενόψει της συνεδρίασης του Eurogroup (24.5.2016 ) το ΔΝΤ έδωσε στη δημοσιότητα επικαιροποιημένη μελέτη βιωσιμότητας του ελληνικού δημοσίου χρέους [δείτε εδώ: http://www.imf.org/external/pubs/
ft/scr/2016/cr16130.pdf ].
Το ΔΝΤ επιμένει στην ανάγκη να υιοθετηθούν από την Ευρωζώνη παραμετρικές αλλαγές - για τις οποίες το Eurogroup είχε δεσμευθεί από το 2012. Δεν προτείνει ονομαστικό κούρεμα του χρέους, όπως αυτό που επιτεύχθηκε το 2012 με το PSI, αλλά περαιτέρω μείωση της παρούσας αξίας του χρέους που είχε μειωθεί δραστικά το 2012 χάρη στο Official Sector Involvement ( OSI που είχε επιτευχθεί το 2012 παραλλήλως προς το PSI). Προτείνει ένα συνδυασμό περαιτέρω επέκτασης των λήξεων, παράτασης της περιόδου χάριτος ως προς την καταβολή τόκων και σταθεροποίησης των κυμαινομένων επιτοκίων στα τρέχοντα χαμηλά τους επίπεδα. Αθροιστικά υπολογίζει τη μείωση - με τους τρόπους αυτούς - του χρέους σε παρούσα αξία κατά 50 % του ΑΕΠ. Το 2012 η μείωση ήταν 50% του ΑΕΠ σε ονομαστική αξία και 50 % του ΑΕΠ σε παρούσα αξία μόνο μέσω του δανείου του EFSF χωρίς να υπολογίζονται άλλες παράμετροι που μειώνουν την παρούσα αξία.
Αθήνα, 15 Μαΐου 2016
Άρθρο Ευάγγελου Βενιζέλου στην Καθημερινή της Κυριακής
Τι έγινε λοιπόν με το χρέος στο τελευταίο Eurogroup;
Το ετερόκλητο μέτωπο που ελέγχει την κυβέρνηση από τον Ιανουάριο του 2015 με κοινό παρονομαστή την αντιμνημονιακή προϋπηρεσία και τον εξουσιαστικό κυνισμό, οικοδόμησε την επιχείρηση πολιτικής εξαπάτησης σημαντικού μέρους της ελληνικής κοινωνίας στην υπόθεση του δημοσίου χρέους. Στον ισχυρισμό ότι η μεγάλη παρέμβαση στο χρέος που έγινε το 2012 ήταν από ανεπαρκής έως βλαπτική. Στον ισχυρισμό ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος είναι «επονείδιστο» (όπως τα χρέη των τριτοκοσμικών δικτατοριών) και «διαγραπτέο». Στην πολιτική υπόσχεση ότι η νέα κυβέρνηση θα προβεί σε παύση πληρωμών σε σχέση με την εξυπηρέτηση του χρέους και σε σύγκληση διεθνούς διάσκεψης για το ονομαστικό «κούρεμά» του. Το βασικό επιχείρημα ήταν - και είναι - ότι το θεμελιώδες πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι το υπέρογκο και μη βιώσιμο χρέος και όχι τα μεγάλα πρωτογενή ελλείμματα και τα συνεχιζόμενα δημοσιονομικά ελλείμματα. Όχι το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας. Ότι το χρέος οδηγεί σε δημοσιονομικά μέτρα λιτότητας. Και συνεπώς η δραστική ονομαστική μείωσή του θα επιτρέψει την αλλαγή πολιτικής και τον απεγκλωβισμό από το μνημόνιο.
Προκειμένου να εμπεδωθεί αυτή η αφήγηση συγκαλύφθηκε με συνειδητά και επίμονα ψεύδη το μέγεθος της παρέμβασης του 2012. Η δραστική μείωση της ονομαστικής τιμής του χρέους κατά 106 δις ευρώ ( περίπου 50% του ΑΕΠ ) μέσω του PSI και της επαναγοράς ομολόγων ( debt buy-back ή PSI plus ) και η επιπλέον δραστική μείωση της παρούσας αξίας του χρέους ( τουλάχιστον κατά ένα άλλο 50 % του ΑΕΠ) μέσω της εντυπωσιακής βελτίωσης των όρων δανεισμού της χώρας (έμμεσο OSI, δηλαδή συμβολή των Ευρωπαίων εταίρων στη μείωση του ελληνικού χρέους). Ένα χρέος 1.000 ευρώ εξοφλητέο σε περίοδο τριών ετών με επιτόκιο 6% δεν έχει την ίδια παρούσα αξία με ένα χρέος 1.000 ευρώ εξοφλητέο σε περίοδο σαράντα ετών με επιτόκιο 1%. Και όμως τα δυο αυτά χρέη έχουν ίδια ονομαστική αξία. Αυτό ακριβώς συμβαίνει μετά το 2012 με το ελληνικό χρέος που λήγει το 2059, έχει περίοδο χάριτος μέχρι το 2022 και διέπεται από εντυπωσιακά μικρο μέσο επιτόκιο. Η μικρή παρούσα αξία φαίνεται στο περιορισμένο ετήσιο κόστος εξυπηρέτησης. Οι ετήσιοι τόκοι τώρα είναι μειωμένοι κατά περίπου 60% σε σχέση με το 2010. Σύμφωνα με την τελευταία επίσημη απάντηση του υπουργείου Οικονομικών στην Βουλή, οι μέσες ετήσιες δαπάνες για τόκους μέχρι το 2059 κινούνται στο 1,7% του ΑΕΠ. Ένα από τα μικρότερα ποσοστά στην ευρωζώνη. Πολύ μικρότερο αυτών της Ιταλίας, Πορτογαλίας κοκ .