Αθήνα, 3 Ιουνίου 2018

Άρθρο Ευάγγελου Βενιζέλου στο ΒΗΜΑ της Κυριακής

Ποιος δικαιούται να προστατεύσει τον λαό από τις επιλογές του; Το ιταλικό παράδειγμα  

Ο πρόεδρος Ματαρέλα, αρνούμενος να διορίσει υπουργό Οικονομικών το πρόσωπο που προτάθηκε από τον πρωθυπουργό στον οποίο έδωσε ο ίδιος εντολή, με την αιτιολογία ότι οι απόψεις του δημιουργούν ανησυχία σχετικά με τη θέση της Ιταλίας στην ευρωζώνη, διαφώνησε ουσιαστικά με τις προγραμματικές θέσεις της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας που συγκροτήθηκε από τα «Πέντε Αστέρια» και τη Λέγκα. Οριοθετήθηκε σε σχέση με τους κινδύνους της πολιτικής που συμφώνησαν οι κυβερνητικοί εταίροι.

Δεν πρόκειται συνεπώς για άρνηση διορισμού ενός υπουργού λόγω προσωπικής ακαταλληλότητας για τη συγκεκριμένη θέση, όπως συνέβη μερικές φορές στην ιταλική συνταγματική πρακτική των τελευταίων δεκαετιών, με πρόσωπα που προτάθηκαν για το υπουργείο Δικαιοσύνης. Θεμελιώδη ζητήματα εθνικής στρατηγικής, όπως η συμμετοχή στο ευρώ, δεν ασκούνται από τον υπουργό Οικονομικών ως προσωπική πολιτική. Είναι κεντρικές επιλογές της κυβέρνησης, των κομμάτων που μετέχουν σε αυτήν ή τη στηρίζουν και τελικά του εκλογικού σώματος. Η άρνηση διορισμού του προταθέντος υπουργού Οικονομικών συμβολίζει επομένως την αντίθεση του ιταλού ΠτΔ προς κεντρικές πολιτικές επιλογές, υποσχέσεις και «αφηγήσεις» του συγκεκριμένου κυβερνητικού σχήματος. Το μείζον αυτό ζήτημα παραμένει ακόμη και αν οι κυβερνητικοί εταίροι αποδεχθούν την προεδρική ένσταση, μετακινήσουν τον προταθέντα σε άλλο υπουργείο και προτείνουν άλλο πρόσωπο, αποδεκτό από τον ΠτΔ, για το υπουργείο Οικονομικών.

Περισσότερα...

Αθήνα, 31 Μαΐου 2018

Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στο 2ο Διεθνές Συνέδριο του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος

Το Νοέμβριο του 2017, στη συζήτηση στη Βουλή για τον προϋπολογισμό του έτους 2018, που η κυβέρνηση τον εμφάνισε ως τον προϋπολογισμό της «καθαρής εξόδου» από το τρίτο μνημόνιο, το μνημόνιο του 2015, έλαβα το λόγο και είπα: Θυμάστε μία συζήτησή μου στην εκπομπή Enikos με τον κ. Χατζηνικολάου τον Μάρτιο του 2015, όταν εμφανίστηκα και είπα, ιδού το αντίγραφο του e-mail Χαρδούβελη, πάρτε το να το έχετε ως παρακαταθήκη, γιατί αυτό που θα έρθει σε λίγους μήνες, αντί για το e-mail Χαρδούβελη, θα είναι δραματικό; Το e-mail Χαρδούβελη θα είναι μία παιδική χαρά μπροστά στο τρίτο μνημόνιο. Εάν λοιπόν το θυμάστε αυτό είπα, μιλώντας στη Βουλή, δώστε λίγη προσοχή σε αυτό που σας λέω. Να επανέλθετε στην πολιτική του Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου του 2014, όταν είχαμε συμφωνήσει, με πολύ κόπο, στο Eurogroup το καθεστώς της προληπτικής πιστωτικής γραμμής, προκειμένου να εξέλθει η χώρα ασφαλώς από το δεύτερο μνημόνιο που τότε έληγε, χωρίς την πίεση των αγορών, χωρίς να είναι σε καθεστώς μνημονίου, αλλά έχοντας τον θώρακα των εταίρων. Διότι είναι διαφορετικό να εξέλθει στις αγορές μόνη της η Ελλάδα με εθνικό ρίσκο και διαφορετικό να εξέλθει στις αγορές η Ελλάδα έχοντας την εγγύηση και τον θώρακα του ESM που ενισχύει την πιστοληπτική της ικανότητα.

Περισσότερα...

Αθήνα, 18 Δεκεμβρίου 2017

Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στην Ολομέλεια κατά τη συζήτηση του σ/ ν του ΥΠΟΙΚ «Κύρωση του Κρατικού Προϋπολογισμού οικονομικού έτους 2018»

​​Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, το κεντρικό ζήτημα του προϋπολογισμού του 2018 είναι εάν πρόκειται για τον προϋπολογισμό της «καθαρής εξόδου» από το τρίτο μνημόνιο της κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου ή εάν στην πραγματικότητα   πρόκειται για μία έξοδο, όχι όμως από το μνημόνιο προς την κανονικότητα, αλλά έξοδο από το τρίτο μνημόνιο και ήδη αποφασισμένη και ψηφισμένη είσοδο στο τέταρτο μνημόνιο, το οποίο δεν φτάνει μόνο μέχρι το 2023, αλλά επεκτείνεται σε κύρια θέματα επ’ αόριστον, θεωρητικά μέχρι την εξόφληση του χρέους, δηλαδή περίπου μέχρι το 2060.

Ο προϋπολογισμός αυτός είναι ο προϋπολογισμός «εξόδου» από το μνημόνιο 3 στο οποίο μπήκαμε με τους χειρότερους δυνατούς όρους λόγω του πρώτου εξαμήνου του 2015, λόγω μίας τυχοδιωκτικής πολιτικής που κατέληξε στη συντριβή, στα capital controls, στη συνεχή διαρροή καταθέσεων, στην επιστροφή στην ύφεση;

Θα έλεγα ότι τώρα πια, μετά από σχεδόν τρία χρόνια, είναι πολύ εύκολη η σύγκριση με το τι συνέβαινε μέχρι τις εκλογές του 2015 και όλοι καταλαβαίνουν πώς θα εξελισσόταν η κατάσταση αν δεν είχε μεσολαβήσει η πολιτική αλλαγή του Ιανουαρίου του 2015, ή μάλλον, επειδή η αλλαγή αυτή είχε αρχίσει να συντελείται μήνες νωρίτερα, αν δεν είχε καλλιεργηθεί η φαντασίωση πως μπορεί να εφαρμοστεί δήθεν μία άλλη πολιτική που αποδείχτηκε συνονθύλευμα αυταπάτης και ωμής πολιτικής εξαπάτησης.

Περισσότερα...

Αθήνα 29 Νοεμβρίου 2017

Απόσπασμα από την ομιλία του Ευάγγελου Βενιζέλου στη Βουλή, με θέμα την ανταλλαγή ομολόγων, κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εξωτερικών «Ελληνικό Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών και άλλες διατάξεις»

Με την άδεια σας, κυρία Πρόεδρε, για λίγα δευτερόλεπτα και επειδή μετά από αρκετές μέρες κάνω χρήση του δικαιώματος μου να απευθυνθώ στο σώμα, θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα άλλο ζήτημα το οποίο δεν σχετίζεται με το νομοσχέδιο και θέλω την ανοχή σας. Έχει εκκινήσει και ολοκληρώνεται από ό,τι βλέπω με επιτυχία η διαδικασία ανταλλαγής των ομολόγων που εκδόθηκαν το 2012, όταν συνετελέσθη η μεγάλη παρέμβαση στο χρέος, όταν κουρεύτηκε ονομαστικά το ελληνικό δημόσιο χρέος κατά 129.000.000.000 Ευρώ, τελικώς, με την ανταλλαγή ομολόγων, και στη συνέχεια μειώθηκε και περαιτέρω σε όρους παρούσης αξίας μέσα από τις συνθήκες του δανεισμού, τις εξαιρετικά ευνοϊκές, του δευτέρου προγράμματος του 2012.

Χαίρομαι πάρα πολύ που η κυβέρνηση απεφάσισε να συνεχίσει αυτήν την πολιτική του 2012, αξιοποιεί αυτά τα ομόλογα του 2012, τα λεγόμενα post PSI ομόλογα τα οποία κράτησαν, ως γέφυρα επικοινωνίας, την Ελλάδα μέσα στις αγορές και τη δυνατότητα να επανέλθει στις αγορές μετά το τέλος του προγράμματος στήριξης, τον Αύγουστο του 2018. Χαίρομαι γιατί έτσι έχουμε μία πανηγυρική πράξη απόλυτης, εκ των υστέρων, υιοθέτησης και συνέχισης της πολιτικής του 2012. Εάν αυτό είχε γίνει από τον Ιανουάριο του 2015, εάν δεν είχαμε τη ρήξη και τη δευτερογενή κρίση, προ πολλού θα είχαμε βγει από την πίεση των μνημονίων και θα είχαμε περάσει στη μεταμνημονιακή εποχή με την προληπτική πιστωτική γραμμή που είχε συμφωνηθεί και αποφασισθεί από το Eurogroup το Νοέμβριο του 2014.

Περισσότερα...

Αθήνα, 9 Ιουνίου 2017

Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στην Ολομέλεια στη συζήτηση και ψήφιση επί της αρχής, των άρθρων, των τροπολογιών και του συνόλου του σχεδίου νόµου του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίµων: «Κύρωση της τροποποιηµένης Συµφωνίας για την ίδρυση της Γενικής Επιτροπής Αλιείας για τη Μεσόγειο»

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η Βουλή ψήφισε μόλις πριν από είκοσι ημέρες το μνημόνιο 3+, το μνημόνιο 4 και άνοιξε το δρόμο προς το διαρκές μνημόνιο, μέχρι την εξόφληση του χρέους.  Δυστυχώς μεσολάβησε, η εξευτελιστική για τη χώρα, εξέλιξη της συνεδρίασης του Eurogroup της 22ης Μαΐου.  Ούτε η αξιολόγηση ολοκληρώθηκε, ούτε η εκταμίευση της περιβόητης δόσης για τις ανάγκες πληρωμών του Ιουλίου αποφασίστηκε, ούτε η θρυλούμενη λύση για το χρέος, που θα επέτρεπε στην κυβέρνηση να βρει προσχήματα, αποφασίστηκε στη συνεδρίαση αυτή. 

Μήπως πρέπει σήμερα, για δεύτερη φορά μέσα σε είκοσι μόλις ημέρες, να σκεφτεί η Βουλή των Ελλήνων, δηλαδή η κοινοβουλευτική πλειοψηφία, τι είναι αυτό που έχει κάνει τα τελευταία δυόμιση χρόνια;  Πώς εξελίσσεται αυτή η δεύτερη κρίση μέσα στην κρίση, για την ακρίβεια την ώρα που ήμασταν έτοιμοι να βγούμε από τον κλοιό του μνημονίου τον Ιανουάριο - Φεβρουάριο του 2015;  Τι είναι αυτό το οποίο έχει συμβεί στη χώρα;  Γιατί όλα αυτά που ζούμε τώρα, οφείλονται στο γεγονός ότι η χώρα άνοιξε ένα νέο υφεσιακό κύκλο και κυρίως έναν πολύ μεγάλο κύκλο αβεβαιότητας.  Πληρώνουμε τώρα και θα πληρώνουμε για δεκαετίες αυτή την εθνική οπισθοχώρηση.  Αυτή την κρίση εμπιστοσύνης που δεν είναι εμπιστοσύνη των ξένων, των εταίρων προς την Ελλάδα, αλλά είναι πρωτίστως εμπιστοσύνη της Ελλάδας απέναντι στον εαυτό της, εμπιστοσύνη της κοινωνίας απέναντι στο πολιτικό σύστημα.  Αυτή η εθνική διάψευση είναι που προκαλεί τεράστιο κόστος και το κόστος συνοψίζεται στην αδυναμία να χαραχθεί και να εφαρμοσθεί μία εθνική στρατηγική. 

Περισσότερα...

Αθήνα 22 Μαΐου 2017

Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στην 4η ετήσια Οικονομική Διάσκεψη της Ελληνικής Ένωσης Επιχειρηματιών (ΕΕΝΕ)

«Η έξοδος από τα μνημόνια και η θεμελίωση της οικονομικής ανάκαμψης»

Ευχαριστώ την Ελληνική Ένωση Επιχειρηματιών για την πρόσκληση.  Νομίζω ότι έχω μετάσχει σχεδόν σε όλες τις αντίστοιχες διασκέψεις και συγχαίρω τους οργανωτές. 

Κλήθηκα να μιλήσω με ένα φαινομενικά συγκεκριμένο θέμα, την έξοδο από τα Μνημόνια και τη θεμελίωση της οικονομικής ανάκαμψης, μία σημαδιακή ημέρα, γιατί τώρα συνεδριάζει το EuroWorking Group και επίκειται στις 4 η ώρα το απόγευμα η συνεδρίαση του Eurogroup στην οποία έχει αποδοθεί ιδιαίτερη σημασία, με την προσδοκία που καλλιεργεί η κυβέρνηση να διευθετηθεί το ζήτημα του δημοσίου χρέους αφού η ελληνική πλευρά εξεπλήρωσε, υποτίθεται, τις υποχρεώσεις ψηφίζοντας το Μνημόνιο 3+.  Δηλαδή πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα για την περίοδο 2017 και 2018, οπότε και λήγει το τρέχον τρίτο πρόγραμμα. Ψηφίζοντας το Μνημόνιο 4 με πολύ σκληρά δημοσιονομικά μέτρα για την περίοδο 2019, 2020, 2021 μέχρι το 2022,  έχει στην πραγματικότητα αποδεχθεί και ένα διηνεκές Μνημόνιο, μετά το τέταρτο Μνημόνιο, που συνδέεται με το χρέος, γιατί είναι προφανές ότι δεν πρόκειται να δοθούν εφάπαξ και άνευ προσθέτων όρων μέτρα για το χρέος, όπως έγινε το 2012.  Το 2012 η δραστική παρέμβαση στο χρέος με ονομαστικό κούρεμα και ριζική αναδιάρθρωση, το γνωστό ως PSI αλλά και ως OSI, το Official Sector Involvement, δόθηκε εξαρχής με μία εφάπαξ χρηματοδότηση για τη στήριξή του, που ξεπερνούσε τα 75 δισεκατομμύρια Ευρώ.  Η μεγαλύτερη δόση στα δάνεια στήριξης της ελληνικής οικονομίας που έχει δοθεί ποτέ, δόθηκε τον Μάρτιο-Απρίλιο του 2012.

Περισσότερα...

Αθήνα, 18 Μαΐου 2017

Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση του ν/σ του ΥΠΟΙΚ «Συνταξιοδοτικές διατάξεις Δημοσίου και τροποποίηση διατάξεων του ν. 4387/2016, μέτρα εφαρμογής των δημοσιονομικών στόχων και μεταρρυθμίσεων, μέτρα κοινωνικής στήριξης και εργασιακές ρυθμίσεις, Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2018- 2021 και λοιπές διατάξεις» 

Κυρίες και κύριοι βουλευτές, θα ήθελα να υπενθυμίσω τι συμβαίνει σήμερα στη Βουλή. Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ καλείται σήμερα το βράδυ να ψηφίσει δύο νέα μνημόνια.  Το μνημόνιο 3+ με μέτρα για την περίοδο μέχρι τον Ιούλιο του 2018 και το Μνημόνιο 4 για την περίοδο μέχρι και το 2021, που αφορά την επόμενη Βουλή και την επόμενη Κυβέρνηση σε κάθε περίπτωση.  Σε αυτά δεν περιλαμβάνονται μέτρα για το χρέος, τα οποία εύχομαι να δοθούν, είναι υπεσχημένα και δεδομένα από το 2012.  Τότε μας δόθηκαν χωρίς πρόσθετα μέτρα, εφάπαξ.  Τώρα θα μας δοθούν σταδιακά και με μέτρα. Άρα η Βουλή ψηφίζει επί της αρχής και ένα διαρκές μνημόνιο, μετά το τέταρτο μνημόνιο, συνδεδεμένο με τη σταδιακή παραχώρηση παραμετρικών αλλαγών στο χρέος. 

Δεν θα μιλήσω, κυρίες και κύριοι βουλευτές της συμπολίτευσης, για την πολιτική απαξίωση και τον ιδεολογικό ευτελισμό.  Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ρευστοποιηθεί αξιακά και πολιτικά, δεν είναι σε στερεά κατάσταση.  Προσλαμβάνει το σχήμα του δοχείου, στο οποίο κάθε φορά εισέρχεται.  Οι προηγούμενες κυβερνήσεις, καλές-κακές, είχαν στερεά κατάσταση.  Μπορεί να είχαν χτυπήματα, ξυσίματα, ακρωτηριασμούς, να ήταν στρογγυλές ή να είχαν γωνίες, αλλά ήταν στέρεες.  Τώρα μιλάμε για την πολιτική των ρευστών.  Δε θα μιλήσω ούτε για την κυλιόμενη πολιτική απάτη εις βάρος του ελληνικού λαού. 

Περισσότερα...

Αθήνα 14 Μαΐου 2017

 Άρθρο Ευ. Βενιζέλου στο ΒΗΜΑ της Κυριακής

Η έξοδος από το μνημόνιο ως είσοδος στο επόμενο

Βασικό στερεότυπο των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ  ήταν η καταγγελία των «προηγούμενων» γιατί είχαν αποδεχθεί την επιδίωξη υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων. Η μείωση των επιδιωκόμενων πλεονασμάτων στο 2% του ΑΕΠ υποστηρίχθηκε τόσο από την ΤτΕ, όσο και από την αντιπολίτευση. Άλλωστε το ζήτημα αυτό το είχα θέσει κατ´ επανάληψη, πολύ πριν τις εκλογές του 2015, καθώς μετά τη ριζική αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους το 2012, είναι εφικτή η περαιτέρω μείωση των ήδη δραστικά μειωμένων, σε σχέση με το 2011, ετήσιων τόκων και η εξομάλυνση της καμπύλης τους. Η ελληνική οικονομία χρειάζεται δημοσιονομικό χώρο (fiscal space). Η μείωση του στόχου για  πρωτογενές πλεόνασμα μπορεί να υπεραναπληρωθεί από υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης. Σε συνδυασμό με ένα επίπεδο πληθωρισμού αποδεκτό στο πλαίσιο της ευρωζώνης, αυτό θα οδηγούσε σε  ονομαστική διόγκωση του ΑΕΠ που θα βελτίωνε σημαντικά το κλάσμα «δημόσιο χρέος προς ΑΕΠ» μέσω της αύξησης του παρονομαστή.

Η προσέγγιση αυτή ήταν αποτέλεσμα μιας συγκροτημένης και επίπονης στρατηγικής για το δημόσιο χρέος και τη δημοσιονομική προσαρμογή. Η στρατηγική αυτή απέδιδε καρπούς και επέτρεπε περαιτέρω βελτιώσεις μέσω των πρόσθετων παραμετρικών αλλαγών στο χρέος που είχαν συμφωνηθεί ήδη από το 2012.

Περισσότερα...

Αθήνα, 20 Φεβρουαρίου 2017

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος έκανε το ακόλουθο σχόλιο για τα όσα συμφωνήθηκαν στο Eurogroup

Η 20.2.2017 επανάληψη της 20.2.2015 

Στις 20 Φεβρουαρίου 2017 επαναλαμβάνεται ουσιαστικά αυτό που έγινε στο Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου 2015. Όπως το 2015 έτσι και τώρα συμφωνήθηκε απλώς η παράταση της διαπραγμάτευσης για το κλείσιμο της αξιολόγησης. Χωρίς να υπάρχει καμία οριστική συμφωνία για το τρέχον πρόγραμμα που λήγει τον Ιούλιο του 2018 και τις επόμενες εκταμιεύσεις. Χωρίς, πολύ περισσότερο, να υπάρχει συμφωνία για το τι θα γίνει μετά τον Ιούλιο του 2018. Χωρίς να υπάρχει καμία δέσμευση των εταίρων για παρεμβάσεις στο δημόσιο χρέος, πέραν των ασήμαντων «βραχυπρόθεσμων» μέτρων που ανακοινώθηκαν στις 6.12.2016. Χωρίς να υπάρχει ο,τιδήποτε ως προς τη συμμετοχή της Ελλάδας στο QE της ΕΚΤ. Χωρίς να έχει λήξει η εκκρεμότητα ως προς τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο τρέχον πρόγραμμα.

Συμφωνήθηκε συνεπώς η παράταση της εκκρεμότητας έως ότου να βρεθεί και πάλι η  χώρα ένα βήμα πριν από πιστωτικό γεγονός, πριν τη μεγάλη λήξη ομολόγων  του Ιουλίου, που και αυτό μπορεί να αποφευχθεί τεχνικά με την κατάχρηση των κεφαλαίων του κοινού ταμείου ΝΠΔΔ που διαχειρίζεται η ΤτΕ. Στην περίπτωση αυτή η «διαπραγμάτευση» θα παραταθεί για μερικούς μήνες ακόμη περιμένοντας, υποτίθεται, την επόμενη γερμανική κυβέρνηση.  Συμφωνήθηκε, με άλλα λόγια, η παράταση της εκκρεμότητας έως ότου διαμορφωθούν και πάλι δραματικά διλήμματα.

Περισσότερα...

Αθήνα, 9 Δεκεμβρίου 2016 

Ομιλία Ευ. Βενιζέλου στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Κύρωση του Κρατικού Προϋπολογισμού οικονομικού έτους 2017» 

Κυρίες και κύριοι βουλευτές,

ο φετινός προϋπολογισμός είναι ο δέκατος προϋπολογισμός της κρίσης, που άρχισε το 2007, στην πραγματικότητα, και είχε επωασθεί πολλά χρόνια πριν.

Το 2014, τον Δεκέμβριο είχαμε φθάσει, πραγματικά, ένα βήμα πριν από την έξοδο από το Μνημόνιο, είχε αρχίσει να αποκτά μορφή η τεράστια, η υπεράνθρωπη προσπάθεια του ελληνικού λαού την περίοδο 2010 έως και το τέλος του 2014. Είχε διαμορφωθεί ένα κεκτημένο. Και μετά, με τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 ήρθε μια εθνική υπαναχώρηση. Καταστροφικών διαστάσεων, δυστυχώς.

Προσέξτε: το μέγεθος της βλάβης που έχει επέλθει στο σώμα και στην προοπτική της ελληνικής οικονομίας είναι πολύ μεγαλύτερο από το μέγεθος της εξαπάτησης και της διάψευσης. Η χώρα εγκλωβίζεται, δυστυχώς, στον βυθό της βλάβης αυτής, που έχει προκαλέσει η σημερινή κυβέρνηση. Και, νομίζω, χαρακτηριστικό είναι αυτό που συνέβη προχθές στο Eurogroup. Η απόφασή του είναι η επιτομή του   προβλήματος της χώρας.

Από το Μνημόνιο 3, προχθές στις 5 Δεκεμβρίου, πήγαμε στο Μνημόνιο 3 plus με το  Διεθνές Νομισματικό Ταμείο που είναι ζητούμενο για την κυβέρνηση, για την  Ευρωπαϊκή Ένωση και, δυστυχώς, ανεξαιρέτως από το τι θα γίνει με το Μνημόνιο 3 plus,  ήδη έχουμε αποδεχθεί Μνημόνιο 4 εις το διηνεκές χωρίς δάνειο. Με μέτρα, με όρους, αλλά, χωρίς να ξέρουμε εάν θα υπάρξει και περαιτέρω δανεισμός με ευνοϊκούς όρους. Πολύ ευνοϊκότερους από αυτούς που δίνει η αγορά.

Περισσότερα...