1 Απριλίου 2009
Παρέμβαση Ευ. Βενιζέλου κατά τη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών «Άσκηση του εκλογικού δικαιώματος κατά τις γενικές βουλευτικές εκλογές από τους Έλληνες εκλογείς που διαμένουν στο εξωτερικό»
Κύριε Πρόεδρε, το νομοσχέδιο που προτείνει η κυβέρνηση στη Βουλή για την δήθεν ψήφο των αποδήμων είναι ένα συνταγματικό τερατούργημα. Προσβάλλει βάναυσα θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος της χώρας. Πρόκειται όχι απλώς για εμπαιγμό των αποδήμων Ελλήνων αλλά και για υποβάθμιση και για διασυρμό του σκληρού πυρήνα της δημοκρατίας γιατί γίνεται απόπειρα νόθευσης των βασικών κανόνων της εκλογικής διαδικασίας.
Στην αναθεωρητική διαδικασία του 2001 ψηφίσαμε με συντριπτική πλειοψηφία τη νέα διατύπωση της παραγράφου 4 του άρθρου 51, εισάγοντας ένα νέο θεσμό, το θεσμό του Νόμου Αυξημένης Πλειοψηφίας, γιατί θέλαμε -και το Σύνταγμα θέλει- ευρύτατη συνταγματική συναίνεση στη διαχείριση αυτού του θέματος. Και αντί η Κυβέρνηση να επιδιώκει αυτή την ευρύτατη συνταγματική συναίνεση, έρχεται και προκαλεί τη ριζική διαφωνία όλων σχεδόν των Κομμάτων της Αντιπολίτευσης.
Το άρθρο 51 παράγραφος 4, σε σχέση με τους εκτός Επικρατείας πολίτες, διασπά την αρχή της ταυτόχρονης διεξαγωγής των εκλογών και τη μετατρέπει σε αρχή ταυτόχρονης καταμέτρησης και ταυτόχρονης ανακοίνωσης του αποτελέσματος. Κατά τα λοιπά, δεν θίγει σε τίποτα τους θεμελιώδεις κανόνες του εκλογικού δικαιώματος του άρθρου 54 του Συντάγματος. Το άρθρο 54 του Συντάγματος, από συστάσεως ελληνικού κράτους, λέει τα εξής απλά πράγματα, ότι κάθε εκλογέας είναι εγγεγραμμένος σε μία εκλογική περιφέρεια, με βάση τα δημοτολόγια -λέμε τώρα- και έχει ως εκ τούτου δικαίωμα ψήφου, δικαίωμα εκλέγειν του Βουλευτή της περιφέρειάς του και των Βουλευτών Επικρατείας.
Κάθε Έλληνας πολίτης, με βάση την ισχύουσα ρύθμιση, είτε εντός είτε εκτός Επικρατείας, επηρεάζει την εκλογή των 288 Βουλευτών των περιφερειών και των 12 Βουλευτών Επικρατείας.
Φυσικά, με το νομοσχέδιο αυτό έχουμε έναν εκλογέα ο οποίος αλλού είναι γραμμένος, σε άλλα δημοτολόγια, σε άλλη εκλογική περιφέρεια και συγκροτεί άλλο νόμιμο πληθυσμό και αλλού ψηφίζει. Ψηφίζει σε μία εικονική περιφέρεια αποδήμων Ελλήνων, η οποία δεν έχει συσταθεί με βάση απογραφή, δεν έχει νόμιμο πληθυσμό, δεν έχει καθορισμένο αριθμό βουλευτικών εδρών και έχει πολίτες ψηφοφόρους, οι οποίοι έχουν υποστεί τον ευτελισμό του ευνουχισμού τους, του πολιτικού και του εκλογικού, γιατί δεν αναδεικνύουν τους Βουλευτές που αναλογούν στον πληθυσμό τους, αλλά τάχα δήθεν επηρεάζουν τον κεντρικό συσχετισμό, με την πιθανότητα να εκλεγούν μέχρι τρεις Βουλευτές Επικρατείας από κάθε Κόμμα, οι οποίοι, όμως, μπορεί να είναι αυτοί που καταλαμβάνουν τη δέκατη, ενδέκατη και δωδέκατη θέση σε όλα τα Κόμματα, άρα να μην εκλεγεί κανείς.
Παραβιάζεται, λοιπόν, η αρχή της κατανομής των εκλογικών εδρών, με βάση το νόμιμο πληθυσμό, παραβιάζεται η αρχή πως οι έδρες κατανέμονται με βάση την τελευταία απογραφή και κυρίως, παραβιάζεται το ίδιο το συστατικό στοιχείο του ενεργητικού εκλογικού δικαιώματος, διότι δεν τους αφήνουμε να κάνουν ό,τι κάνουν όλοι οι Έλληνες πολίτες. Και βεβαίως, προσβάλλεται βάναυσα και το παθητικό εκλογικό τους δικαίωμα, γιατί δεν έχουν περιφέρεια στην οποία να μπορούν να εκτεθούν ως υποψήφιοι Βουλευτές. Δεν υπάρχουν απόδημοι υποψήφιοι και απόδημοι Βουλευτές που να φέρνουν εδώ στη Βουλή τη φωνή του απόδημου Ελληνισμού, αλλά χαριστικά, χωρίς σαφείς διαδικασίες, μπαίνουν σε ένα ψηφοδέλτιο δώδεκα προσωπικοτήτων, χωρίς διασφάλιση εκλογής και χωρίς να υπάρχει καμία αναλογικότητα μεταξύ ψήφων στους απόδημους Έλληνες και πιθανών Βουλευτών Επικρατείας.
Αλλοιώνεται έτσι και ο θεσμός του συνδυασμού Επικρατείας, ο οποίος δεν έχει τοπική και γεωγραφική ή κλαδική βάση, αλλά έχει πανεθνική βάση, γιατί σκοπός του Συντάγματος ήταν να μπορούν να μπαίνουν στη Βουλή προσωπικότητες πέραν των ορίων των εκλογικών περιφερειών ή πέραν των ορίων των κλάδων ή των ειδικών ομάδων.
Απ’ όπου και να το πιάσεις το νομοσχέδιο αυτό, είναι κατάφωρα αντισυνταγματικό, είναι πολιτικά ενοχλητικό, γιατί προσβάλλει την πιο ευαίσθητη κατηγορία του έθνους, που είναι οι απόδημοι Έλληνες, τους εντάσσει εκ του πλαγίου σε έναν παλαιοκομματικό, μικροκομματικό και κατώτερο των περιστάσεων ανταγωνισμό και κυρίως, τους λέει ψέματα, τους δημιουργεί την προσδοκία ότι κάτι θα γίνει, προκειμένου η Κυβέρνηση να έχει το επιχείρημα ότι προσπάθησε να επιβάλει την ψήφο των αποδήμων, αλλά η Αντιπολίτευση αρνήθηκε.
Η Αντιπολίτευση θέλει μία ρύθμιση σύμφωνη με το Σύνταγμα. Προτείνει καθορισμό ειδικών εκλογικών περιφερειών, όπως και ιστορικά έχει γίνει στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, ανάλογα με το νόμιμο πληθυσμό. Η Επικράτεια είναι η εκλογική Επικράτεια. Μπορούμε να ξέρουμε πόσοι είναι οι απόδημοι Έλληνες, ποιος είναι ο νόμιμος πληθυσμός, πόσες έδρες τους αντιστοιχούν για να έχουν περιφέρειες συνδυασμούς, υποψηφίους και Βουλευτές δικούς τους, ώστε να έρθουν εδώ υπερήφανοι, με πλήρη πολιτικά δικαιώματα και όχι ως παράρτημα και παρακολούθημα του κομματικού μηχανισμού ή του κεντρικού πολιτικού συσχετισμού. Θέλουμε να είναι ενωμένοι, να εκφράζουν τη φωνή του έθνους στις χώρες υποδοχής, κατοικίας και εργασίας τους.
Θέλουμε να είναι υπερήφανοι για τη χώρα τους, να μην υποκύπτουν σε φθηνούς και συνήθεις ανταγωνισμούς των Κομμάτων.
Και κυρίως θέλουμε, κύριε Πρόεδρε, η Βουλή, η πλειοψηφία της Βουλής να σεβαστεί επιτέλους θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος.
