8 Ιουλίου 2009 (πρωί)
Παρέμβαση Ευ. Βενιζέλου κατά τη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών «Κανόνες Τεκμηρίωσης Ενδοομιλικών Συναλλαγών, Κανόνες Υποκεφαλαιοδότησης Επιχειρήσεων, Διαδικασία Ταχείας Αδειοδότησης και άλλες διατάξεις»
Κύριε Πρόεδρε, όσα ανέφερα για τον κ. Παπαθανασίου προηγουμένως δεν αφορούν το προσωπικό του ήθος, αλλά την πολιτική, οικονομική και κοινωνική ανευθυνότητα της Κυβέρνησης του κυρίου Καραμανλή.
Είπα προηγουμένως ότι με φοβερή ευκολία η Κυβέρνηση υπέβαλε στην Ευρωπαϊκή Ένωση ένα αναθεωρημένο σχέδιο σταθεροποίησης και ανάπτυξης με πρόβλεψη για ρυθμό ανάπτυξης 1,1% το 2009 την ώρα που ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος ανακοίνωνε την πρόβλεψη του για 0,5% και κανείς δεν εξήγησε στη Βουλή, στους πολίτες, στην αγορά γιατί συνέβη αυτό. Και την ώρα που ο ΟΟΣΑ μιλάει για αρνητικό ρυθμό 0,9% ευχόμαστε όλοι να σταθούμε στο μηδέν. Αλλά κάποιος όφειλε να ζητήσει συγνώμη γι’ αυτό που έγινε.
Είπα επίσης, προηγουμένως ότι με ποια στοιχεία η Κυβέρνηση σε δυόμιση μήνες –εκ των οποίων ο Ιούλιος και ο Αύγουστος είναι μήνες διακοπών και καλοκαιριού- τη Δευτέρα 5 Οκτωβρίου θα υποβάλει στη Βουλή και άρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση προσχέδιο Προϋπολογισμού του 2010, όταν δεν τολμάει να πει αυτό που λένε όλοι και ο κ. Αλογοσκούφης ότι δεν είναι εφικτός ο στόχος του περιορισμού του δημοσιονομικού μας ελλείμματος στα όρια του Συμφώνου Σταθερότητας μέσα σε δύο χρόνια. Και όλες οι άλλες χώρες έχουν πιο ευρύχωρο χρονοδιάγραμμα προσαρμογής. Δεν μας το έχει χορηγήσει αυτό η Ευρωπαϊκή Ένωση για λόγους πολιτικής αναξιοπιστίας, όχι γιατί μόνο το θεσμικό και διαρθρωτικό πρόβλημα της χώρας είναι τεράστιο.
Όμως, ας έρθω στην περιβόητη φορολογική τροπολογία. Κατά το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους τα προσδοκώμενα έσοδα είναι 1.060.000.000. Σχεδόν τόσα όσα είναι το πρόσθετο κόστος δανεισμού, επειδή ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους, δηλαδή το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών, «εμπροσθοβαρώς» δανείστηκε όσα δανείστηκε - δηλαδή ποσά που ξεπερνούν το 22% του Α.Ε.Π.- για να καλυφθούν οι δανειακές ανάγκες του 2009 που είναι πρωτοφανούς ύψους και λόγω των μεγάλων περιθωρίων των επιτοκιακών, των spreads πληρώνουμε ένα πολύ μεγάλο κόστος.
Θα το αναπληρώσουμε, λοιπόν, από αυτά. Μόνο 80 εκατομμύρια έσοδα προσδοκά το κράτος από τα τέλη των πολυτελών οχημάτων μεγάλου κυβισμού. Τα 900 εκατομμύρια είναι από τα κινητά και καρτοκινητά, είναι από το φόρο κατανάλωσης στη βενζίνη επί φτωχών και πλουσίων, είναι και από τη φορολόγηση των λαχείων που κανείς πλούσιος δεν περιμένει να γίνει πλουσιότερος από το λαχείο, αλλά κάποιος φτωχός μπορεί να έχει αυτή την ελπίδα, την έστω φρούδα.
Άρα, που είναι η κοινωνική δικαιοσύνη και η αναπτυξιακή προοπτική αυτής της τροπολογίας; Είναι μια νευρική εναγώνια, εισπρακτική κίνηση η οποία δεν εντάσσεται σε καμία ενιαία πολιτική.
Και βεβαίως έρχεται η άλλη τροπολογία για την οποία θα συζητήσουμε ειδικά, η περιβόητη τροπολογία για τους ημιυπαίθριους και τα υπόγεια και λέει για προσδοκώμενα έσοδα 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Από πού; Από την επενδεδυμένη περιουσία των Ελλήνων στα ακίνητα που πράγματι μπορεί να φτάνει και το 700% του Α.Ε.Π., σύμφωνα με τις εκτιμήσεις έγκυρων επιστημονικών φορέων. Αλλά, αυτά δεν υπάρχουν σε κανένα λογαριασμό, σε κανένα σεντούκι. Είναι επενδεδυμένα σε ακίνητα, για να αντιληφθούμε που στρέφεται και εκείνη η τροπολογία. Οι πλούσιοι θα τα δώσουν αυτά; Υπάρχει το κριτήριο του εισοδήματος του ιδιοκτήτη ή του χρήστη του ακινήτου; Δεν υπάρχει βεβαίως.
Άρα, αυτά τα ισοπεδωτικά οριζόντια μέτρα είναι μέτρα κοινωνικά άδικα, σκληρά, τυφλά. Αυτό λέμε. Μια χώρα που πηγαίνει στα τυφλά είναι μια χώρα χωρίς αυτοπεποίθηση, χωρίς αίσθημα ασφάλειας. Η χώρα χρειάζεται να αποκτήσει μπούσουλα, αίσθημα σταθερότητας και εμπιστοσύνης γι’ αυτό χρειάζεται αλλαγή πολιτικής.
