30 Σεπτεμβρίου 2007
Αγόρευση Ευ. Βενιζέλου κατά τη συζήτηση επί των Προγραμματικών Δηλώσεων της Κυβέρνησης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όταν ο κ. Καραμανλής παρουσίασε τη σύνθεση της νέας Κυβέρνησής του, διετύπωσα το σχόλιο πως κατάφερε να εξωραΐσει την εικόνα της Κυβέρνησης. Ο εξωραϊσμός όμως αυτός είναι ρηχός και προσωρινός. Και επιβεβαιώθηκε η παρατήρηση αυτή με την ανάγνωση των Προγραμματικών Δηλώσεων της Κυβέρνησης. Ο κ. Καραμανλής έδειξε πως δεν έλαβε το μήνυμα των εκλογών. Δείχνει να μην αντιλαμβάνεται ότι είναι και αυτός παραλήπτης ενός πολύ καθαρού και σκληρού μηνύματος εκ μέρους του ελληνικού λαού. Υποδύεται πως δεν έχει αντιληφθεί ότι διαθέτει μια οριακή αυτοδυναμία βασισμένη σε λίγες χιλιάδες ψήφων.
Εμφανίστηκε ενώπιον της Βουλής και διετύπωσε έναν προγραμματικό λόγο υπηρεσιακού χαρακτήρα ευθύγραμμου, διοικητικό και όχι πολιτικό. Ο κ. Καραμανλής μάς ανέγνωσε τις Προγραμματικές Δηλώσεις μιας Κυβέρνησης που συνεχίζει απτόητη το έργο της, ξεχνώντας κάτι το θεμελιώδες, ότι μεσολάβησαν εκλογές που μείωσαν δραστικά τη δύναμη του κυβερνώντος κόμματος και ουσιαστικά έθεσαν υπό κρίση την πολιτική ικανότητα του κομματικού συστήματος να αντιπροσωπεύει αυθεντικά και δυναμικά μια κοινωνία που είναι δύσπιστη, απαιτητική, απογοητευμένη.
Αυτή είναι μια πρώτη ανάγνωση βέβαια των Προγραμματικών Δηλώσεων. Γιατί υπάρχει και μια δεύτερη που θέτει το ουσιαστικό ζήτημα. Το ουσιαστικό ζήτημα που προέκυψε μετά την ομιλία του κ. Καραμανλή στη Βουλή είναι πως η ομιλία του αυτή ήταν μια ομιλία όχι μετεκλογική και προγραμματική με ορίζοντα για τη χώρα, αλλά μια ομιλία προεκλογικού χαρακτήρα, μια ομιλία με την οποία ο κύριος Πρωθυπουργός επανέλαβε τις γενικότητες και τις αοριστίες του προεκλογικού του λόγου. Έκανε μόνο ένα βήμα, έθεσε το ζήτημα του εκλογικού νόμου. Κράτησε κλειστά τα χαρτιά του για όλα τα μεγάλα θέματα. Δεν έδωσε καμμία σαφή απάντηση. Δεν εξειδίκευσε καμμιά προεκλογική εξαγγελία δημαγωγικού χαρακτήρα. Δεν θέλησε να ανοίξει κανένα κοινωνικό μέτωπο. Έθεσε όμως το ζήτημα του εκλογικού νόμου, δηλαδή το ζήτημα των εκλογών. Και ενώ εμφανίζεται κατά τη δική του αντίληψη να επισείει μια απειλή, συνέχεια της περιβόητης προεκλογικής απειλής «ή αυτοδυναμία ή νέες εκλογές αμέσως», κατά βάθος θέτει υπό αίρεση τη δική του Κυβέρνηση και τη δική του δυνατότητα να ασκήσει εξουσία.
Αυτό το μήνυμα πρέπει να πάρει και παίρνει από την Αντιπολίτευση ο κ. Καραμανλής. Έθεσε ο ίδιος το όριο της δικής του δυνατότητας. Και αν έχει την ψευδαίσθηση ότι βρίσκεται μόνος στο γήπεδο, λόγω της προσωρινής εσωτερικής κρίσης στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., που είναι, όπως είπε και ο κ. Παπανδρέου χθες, μια κρίση από την οποία το ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα βγει πιο ενωμένο, πιο δυνατό, θα βγει ανανεωμένο με ένα λόγο αξιόπιστο προς την ελληνική κοινωνία, αν λοιπόν ο κ. Καραμανλής πιστεύει ότι είναι μόνος στο γήπεδο, είναι γελασμένος και η δευτέρα πλάνη, σε σχέση με την πρώτη τετραετία του, είναι χείρον της πρώτης. Δεν είναι μόνος στο γήπεδο ο κ. Καραμανλής. Έχει απέναντί του ισχυρά θεσμικά αντίβαρα, έχει απέναντί του σύσσωμη την Αντιπολίτευση και κυρίως την Αξιωματική Αντιπολίτευση που έχει, σας διαβεβαιώνω, πλήρη συνείδηση του θεσμικού της ρόλου και της κοινωνικής και της πολιτικής της υποχρέωσης να εκπροσωπήσει τον ελληνικό λαό, κατά το μέτρο που έχει την εντολή του, και βέβαια όχι μόνο τους ψηφοφόρους της, αλλά όλους τους πολίτες που ξέρουν ότι η δημοκρατία λειτουργεί όταν υπάρχει αντίβαρο, όταν υπάρχει έλεγχος, όταν υπάρχει μια αντιπολίτευση δυναμική, υπεύθυνη, αξιόπιστη, τεκμηριωμένη, προγραμματική. Και εμείς –το επαναλαμβάνω και εγώ- είμαστε έτοιμοι και πρόθυμοι και να συναινέσουμε, αν η Κυβέρνηση ευδοκήσει να πάρει μια θετική πρωτοβουλία –και μακάρι να την πάρει, δεν μας έχει δώσει τέτοιες ενδείξεις από την έως τώρα πορεία της- αλλά είμαστε και έτοιμοι να αντιπολιτευτούμε, όχι με στείρο τρόπο, με ριζοσπαστική διάθεση, με κοινωνική ευαισθησία και κυρίως με εναλλακτική πρόταση που διατυπώνουμε με υπεύθυνο και τεκμηριωμένο τρόπο.
Η μεγάλη απογοήτευση, όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι πως ο κ. Καραμανλής εμφανίστηκε για πολλοστή φορά μπροστά στη Βουλή και άρα μπροστά στον ελληνικό λαό, χωρίς να έχει κανένα σχέδιο για τη χώρα. Μας διάβασε ένα άθροισμα εξαγγελιών χωρίς δεσμευτικό χρονοδιάγραμμα, χωρίς άξονες, χωρίς να υπάρχουν προτεραιότητες. Δεν μπόρεσε καν να επιλέξει και να αναδείξει μια ή δυο το πολύ προτεραιότητες για κάθε Υπουργείο. Αυτό το συνονθύλευμα, το οποίο έχει υπηρεσιακό και γραφειοκρατικό χαρακτήρα, δεν εμπνέει εμπιστοσύνη στη χώρα. Η χώρα θέλει κάτι παραπάνω από την απλή διαχείριση. Και ο κ. Καραμανλής, ο οποίος έχει αποτύχει και ως διαχειριστής της διοίκησης, έχει αποτύχει ως διαχειριστής κρίσεων, γιατί εκεί κρίνεται η ικανότητα του κράτους και άρα η ικανότητα κάθε κυβέρνησης, να προβλέπει και να διαχειρίζεται κρίσεις, να στέκεται δίπλα στον πολίτη, όταν αυτός έχει ανάγκη, να προσφέρει ασφάλεια στον πολίτη. Ο κ. Καραμανλής, λοιπόν, που απέτυχε στο κύριο έργο του, εμφανίζεται σήμερα πολιτικά φτωχός, χωρίς ιδέες και χωρίς δυνατότητα να διατυπώσει στόχους εθνικούς, στόχους κοινωνικούς, να εμπνεύσει τη χώρα. Και δεν υπάρχει τίποτα πιο αντιαναπτυξιακό, δεν υπάρχει τίποτα πιο καθηλωτικό για την οικονομία και την κοινωνία, για το πολιτικό σύστημα από μια Κυβέρνηση και από έναν Πρωθυπουργό που δεν μπορεί να δώσει στόχους, που δεν μπορεί να διατυπώσει τη δική του βούληση, άρα και τη δική του δέσμευση για το μέλλον της πατρίδας.
Εμείς, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, θα παίξουμε υπεύθυνα και δημιουργικά το ρόλο μας. Εσείς να μην κάνετε τη θεμελιώδη παρεξήγηση πως διαθέτετε και πάλι περίοδο χάριτος και περίοδο υπεκφυγής. Δεν διαθέτετε καμμία περίοδο χάριτος. Έχει αρχίσει να μετράει και πάλι ο χρόνος αντίστροφα. Και μην επαναλάβετε σε εμάς τουλάχιστον την έμμεση απειλή της επίσπευσης των εκλογών. Θα είμαστε εγκαίρως έτοιμοι και θα μετανιώσει όποιος παίξει ξανά με τους θεσμούς. Ευχαριστώ.