Παρασκευή, 9 Μαρτίου 2012
Απάντηση του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και Υπουργού Οικονομικών κ. Ευάγγελου Βενιζέλου σε επίκαιρη ερώτηση του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλέξη Τσίπρα προς τον Πρωθυπουργό με θέμα "Διαγραφή των χρεών των νοικοκυριών από τις τράπεζες".
Κύριε Πρόεδρε, με εντυπωσιάζει πάντα και αυτό συνέβη και σήμερα, η ευκολία και η συστηματικότητα με την οποία ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Τσίπρας, παρεμβαίνει σε συγκρούσεις επιχειρηματικών συμφερόντων.
Η τελευταία του αναφορά για το δήθεν «σενάριο», σύμφωνα με το οποίο το κράτος, η κυβέρνηση σχεδίασε να απαλλάξει από τη συμμετοχή στο PSI συγκεκριμένους επιλέξιμους τίτλους συγκεκριμένων τραπεζών, ή συγκεκριμένης τράπεζας πιεζόμενο από μια τράπεζα ή από κάποιους εκδότες, επαληθεύει αυτό που είπα προηγουμένως. Αυτό το σενάριο κυκλοφόρησε μέσα στην τραπεζική αγορά ως αποτέλεσμα μιας σύγκρουσης επιχειρηματικών συμφερόντων πολύ συγκεκριμένων, επώνυμων, ορατών. Κι ενώ έχω πει κατ’ επανάληψη δημόσια και στη Βουλή ότι η συμμετοχή των τραπεζών στο PSI θα ήταν πλήρης και απόλυτη -και ήταν πλήρης και απόλυτη- και ενώ εκλήθησαν στο γραφείο μου, με επισκέφτηκαν και μου δήλωσαν ότι θα μετάσχουν χωρίς καμία εξαίρεση, αγόγγυστα σε όλη τη διαδικασία του PSI κι ενώ αυτό έγινε γνωστό, ο κ. Τσίπρας επανέρχεται.
Επανέρχεται αναπαράγοντας και εκτελωνίζοντας επισήμως στη Βουλή των Ελλήνων αθλιότητες επιχειρηματικές με τη σύμπραξη δημοσιογραφικών, προφανώς, παραγόντων. Αλλά ο ίδιος εξ ονόματος τίνος ομιλεί; Γιατί θέλει να δημιουργήσει αυτή την εντύπωση; Και δεν είναι, επαναλαμβάνω, η πρώτη φορά που μου δημιουργείται η εντύπωση ότι εξυπηρετούνται συγκεκριμένα συμφέροντα μέσω κοινοβουλευτικών παρεμβάσεων.
Έρχομαι τώρα στην ουσία της ερώτησης. Είναι εύλογο το ενδιαφέρον του κ. Τσίπρα για τους δανειολήπτες, αλλά παραβιάζει ανοιχτές θύρες. Τι τον κάνει να πιστεύει ότι έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον και μεγαλύτερη αγωνία από εμένα για το πώς ο κάθε εργαζόμενος, ο κάθε επιχειρηματίας, το κάθε νοικοκυριό θα μπορέσει να ανταποκριθεί στη νέα κατάσταση, στα μειωμένα εισοδήματα, στο μειωμένο κύκλο εργασιών, στην ανεργία, στην κρίση που μαστίζει την ελληνική οικονομία και την ελληνική κοινωνία; Γιατί θεωρεί ότι η Κυβέρνηση, το κόμμα στο οποίο ανήκω, οι βουλευτές του οποίου έχουν με πρόταση νόμου και με σχετική ερώτηση ζητήσει κατ’ επανάληψη να αντιμετωπιστεί το ζήτημα αυτό, έχουμε μικρότερη ευαισθησία; Υπάρχει κανείς που δε θέλει να βοηθήσει τους Έλληνες πολίτες να ανταποκριθούν μπροστά στις ανάγκες που αντιμετωπίζουν και στα προβλήματα τα οποία έχουν;
Προφανώς νομίζω ότι έχουμε μια βαθιά σιγή σε σχέση με τους ρόλους. Άλλοι αναγκαζόμαστε για λόγους εθνικού συμφέροντος να επιλέξουμε το δύσκολο ρόλο της διαχείρισης της κρίσης, να αναλάβουμε το βάρος της ευθύνης, το βάρος δύσκολων και μη δημοφιλών αποφάσεων, να προστατεύσουμε τη χώρα, να την κρατήσουμε όρθια και κάποιοι αρκούνται σε έναν πολιτικό συνδικαλισμό, σε μια δημαγωγική ευκολία να λέμε καλά λόγια για όλους. Μα, όλοι μπορούμε με ευκολία να λέμε καλά λόγια. Ποιος δεν θέλει να λέει συμπαθητικά λόγια γενικής αποδοχής;
Αλλά, μεγαλύτερος εχθρός της Δημοκρατίας είναι η έλλειψη ευθύνης και έλλειψη ευθύνης υπάρχει όταν το αυτονόητο θέλουμε να το κάνουμε σημαία μας στο όνομα μιας πολιτικής την οποία δεν μπορούμε να εφαρμόσουμε.
Πρακτικά και συγκεκριμένα, έχουμε ανακοινώσει και έχουμε εκδώσει τις σχετικές διοικητικές πράξεις πως όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι που έχουν δανειστεί από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων για να λύσουν το πρόβλημα της στέγασής τους, εντάσσονται σε μια ριζοσπαστική ευνοϊκή ρύθμιση, η παρακράτηση από το μισθό τους περιορίζεται στο μισό, αντί για τα 6/10 θα παρακρατείται ποσοστό 3/10 ανά μήνα. Και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί η δόση στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων να ξεπερνά τα 4/10 του μηνιαίου οικογενειακού εισοδήματος, εφόσον στο εισόδημα αυτό υπάρχει και δεύτερος μισθός ή υπάρχουν από άλλες πηγές εισοδήματα, τα οποία διευρύνουν βέβαια τον προϋπολογισμό της κάθε οικογένειας. Αλλά, για τον μεγάλο αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων και άρα δανειοδοτουμένων από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, από τα 6/10 πήγαμε αυτή τη στιγμή στα 3/10.
Ο μεγάλος όγκος όσων έχουν δανειστεί από τις ελληνικές τράπεζες, στεγαστικά, καταναλωτικά και επιχειρηματικά δάνεια, συνεχώς σε εβδομαδιαία βάση συνεργαζόμαστε -δεν ασκούμε απλώς πίεση- με την Ένωση Ελληνικών Τραπεζών, ώστε να εγκαθιδρυθεί -που έχει εγκαθιδρυθεί- και να λειτουργεί σε μία διαρκή βάση κυλιόμενη, ένας μηχανισμός διακανονισμού των δανείων, γιατί καμία τράπεζα δεν έχει λόγο να διεκδικεί να εισπράξει από κάποιον που δεν έχει ούτε εισόδημα, ούτε περιουσία. Έχουμε, επίσης, νομοθετήσει πολύ συγκεκριμένους δικαστικούς μηχανισμούς προστασίας του δανειολήπτη που δεν έχει τη δυνατότητα να εκπληρώσει τις δανειακές του υποχρεώσεις.
Οι τράπεζες τώρα οι ίδιες, όπως ξέρετε, κατά συντριπτική πλειοψηφία περιέρχονται στο χαρτοφυλάκιο του ελληνικού Δημοσίου. Είναι υποχρεωμένες για τον στρατηγικό τους σχεδιασμό και τις μεγάλες αποφάσεις τους να λαμβάνουν την έγκριση του ελληνικού Δημοσίου, που έχει Επίτροπο, που συγκροτεί την πλειοψηφία των προνομιούχων μετόχων, που έχει πλήρη έλεγχο επί δύο πολύ συγκεκριμένων σχεδίων που θα ελέγχει καθημερινά ως προς την εφαρμογή τους: Το σχέδιο ανασυγκρότησης της τράπεζας και το σχέδιο παροχής ρευστότητας στην πραγματική οικονομία.
Μέχρι στιγμής έχουν διευθετηθεί, έχουν διακανονιστεί 750.000 δάνεια -400.000 καταναλωτικά, 200.000 στεγαστικά, 150.000 επιχειρηματικά δάνεια- και ο μηχανισμός λειτουργεί και θα λειτουργεί έτσι, ώστε σε ατομική βάση με βάση το εισόδημα, με βάση τον κύκλο εργασιών όταν πρόκειται για επιχείρηση, με βάση την περιουσία, με βάση τον κλάδο της αγοράς, με βάση την κατάσταση του νοικοκυριού, να υπάρχουν λύσεις συμβατικές, δηλαδή μέσα από τη δανειακή σύμβαση κι όχι νομοθετικές, γιατί η νομοθετική οριζόντια ρύθμιση δημιουργεί πρόβλημα ευστάθειας στο τραπεζικό σύστημα, που έρχεται τελικά να το πληρώσει ο ελληνικός λαός.
Πιστεύω, λοιπόν, ότι ο ελληνικός λαός ο οποίος έχει κάθε όφελος να πάρει πίσω το συντομότερο δυνατό τα λεφτά που αναγκαζόμαστε να επενδύσουμε για τη σωτηρία του τραπεζικού συστήματος και τη σωτηρία των καταθέσεων των Ελλήνων καταθετών, των πολλών εκατομμυρίων Ελλήνων καταθετών, ο ελληνικός λαός θα αντιληφθεί ότι αυτή είναι η καλύτερη και αποτελεσματικότερη μέθοδος, όχι για να λέμε συμπαθητικά λόγια, αλλά για να λύνουμε συγκεκριμένα προβλήματα πολιτών και νοικοκυριών και επιχειρήσεων.
Και λέω και κάτι ακόμη: Εάν κάποιος έχει πρόβλημα, υπάρχουν διαδικασίες να το θέσει, ώστε να παρέμβουμε. Υπάρχουν κρατικοί μηχανισμοί, πολιτειακοί μηχανισμοί, οι οποίοι προστατεύουν τον πολίτη αμέσως, χωρίς να αναγκάζεται κανείς να πάει στα δικαστήρια, χωρίς να υποβάλλεται σε έξοδα, με πάρα πολύ απλές και αντιγραφειοκρατικές διαδικασίες. Και αν κάπου παρατηρείται παρόμοιο πρόβλημα, η Πολιτεία μπορεί να παρέμβει να το λύσει αμέσως, ανά κατηγορίες βεβαίως περιπτώσεων, αλλά ακόμη και ατομικά.
Αυτή τη στιγμή, οι τράπεζες είναι βασικό περιουσιακό στοιχείο του έθνους, του ελληνικού λαού και θέλουμε μέσα από τη διαδικασία επανακεφαλαιοποίησης και επαναϊδιωτικοποίησης των τραπεζών να αντλήσουμε τους πόρους που επενδύουμε και ταυτόχρονα να στρέψουμε τις τράπεζες προς μία αναπτυξιακή, προοδευτική κατεύθυνση, γιατί μόνον έτσι μπορούμε να έχουμε έναν μοχλό για την παροχή ρευστότητας και για την υποστήριξη πολύ συγκεκριμένων επενδυτικών σχεδίων.
Δεν μπορούμε να μιλάμε για μια φιλοεπενδυτική χώρα, δεν μπορούμε να μιλάμε για ανάπτυξη, δεν μπορούμε να μιλάμε για διαφύλαξη και δημιουργία θέσεων εργασίας, εάν δεν έχουμε μηχανισμό τραπεζικό για την παροχή ρευστότητας και για την υποστήριξη των επενδυτικών σχεδίων.
Έπρεπε να γίνουν όλα αυτά, να φτάσουμε στη σημερινή ημέρα για την οποία θα μιλήσω αργότερα, να πετύχουμε με εξαιρετικό βαθμό επιτυχίας στο PSI, προκειμένου να αντιληφθούμε όλοι ελπίζω και θα αντιληφθούν όλοι αργά ή γρήγορα ότι αυτός είναι ο μοναδικός δρόμος, προκειμένου να κρατήσουμε τη χώρα όρθια και προκειμένου να της δώσουμε μια δεύτερη ιστορική ευκαιρία την οποία χρειάζεται.
Άρα, αξιέπαινο το ενδιαφέρον σας κ. Πρόεδρε της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, το συμμεριζόμαστε όλοι, εμείς το έχουμε εκδηλώσει πολύ νωρίτερα και πολύ πιο πρακτικά. Η απάντηση είναι αυτή, λύσεις έχουν βρεθεί, βρίσκονται κι εάν έχετε κάτι συγκεκριμένο να μας πείτε, πείτε το.
Δευτερολογία
Κύριε Πρόεδρε, θέλω να ευχαριστήσω τον κ. Τσίπρα για το μεγάλο ενδιαφέρον του σε σχέση με την ψυχική μου κατάσταση, με το αν σήμερα είμαι υπό πίεση ή αν έχω κάποια εσωτερική ευφορία. Θέλω να ενημερώσω τον κ. Τσίπρα ότι σήμερα, μετά από πολύ καιρό, είναι μια πάρα πολύ καλή μέρα και για μένα προσωπικά. Γιατί, όπως θα μου δοθεί η ευκαιρία να ανακοινώσω σε λίγο προς τη Βουλή των Ελλήνων, η διαδικασία αυτή της συμμετοχής των ιδιωτών στη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του ελληνικού δημοσίου χρέους, το περιβόητο PSI, απέδωσε εξαιρετικά αποτελέσματα. Η χώρα έχει ήδη απαλλαγεί από 105 δισεκατομμύρια ευρώ χρέους, από 50 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ χρέους και η μέρα είναι πραγματικά ιστορική για τη Βουλή, για το λαό, για την εθνική οικονομία!
Είστε, όμως, υπότροπος κ. Τσίπρα, διότι και στη δευτερολογία σας και πάλι αναμειχθήκατε με πολύ συγκεκριμένη σύγκρουση μεταξύ τραπεζικών συμφερόντων, επικαλούμενος τον περιβόητο τίτλο της Εθνικής Τράπεζας, το αν θα έπρεπε ο τίτλος, όπως λέγεται, που κατέχει στο χαρτοφυλάκιό της η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, να ενταχθεί και αυτός στη διαδικασία ανταλλαγής ομολόγων.
Το έχω ακούσει το επιχείρημα αυτό από τραπεζικούς κύκλους. Δεν περίμενα να το ακούσω το επιχείρημα αυτό από εκπρόσωπο, από Αρχηγό ενός πολιτικού κόμματος. Γιατί είναι γνωστό ότι ο τίτλος αυτός δεν είναι ομόλογο, δεν είναι επιλέξιμος. Είναι διασταυρούμενα παράγωγα, είναι διασταυρούμενη ανταλλαγή υποσχέσεων και δεν υπάγεται στον κατάλογο των επιλεξίμων τίτλων.
Πιστεύετε εσείς, πιστεύει ο καθένας που ομιλεί στο όνομα των οικονομικών του συμφερόντων -όχι εσείς που παρεμβαίνετε πολιτικά στη σύγκρουση αυτή- ότι όταν οργανώνουμε μία τέτοια πρωτοφανή και τεράστια επιχείρηση ανταλλαγής ομολόγων, υπό τον έλεγχο των πιστωτών διεθνώς, του IIF, της ομάδας των πιστωτών, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του EFSF, ότι είναι δυνατόν να υπάρχουν τίτλοι οι οποίοι να είναι επιλέξιμοι και να μην εντάσσονται, γιατί η Κυβέρνηση δέχεται πιέσεις ή γιατί υπάρχουν συμφέροντα της μιας ή της άλλης τράπεζας;
Είναι τόσο αφελής αυτή η προσέγγιση, ώστε να καθίσταται ύποπτα πονηρή. Κι επειδή τίποτα δεν είναι αθώο, τίποτα δεν είναι ανώδυνο και τίποτα δεν είναι τυχαίο, το να υιοθετεί και να μεταφέρει κανείς στην αίθουσα αυτή τέτοιου είδους επιχειρήματα, προκαλεί το δημοκρατικό και κοινοβουλευτικό φρόνημα.
Διότι εμείς ενεργούμε κ. Τσίπρα στο όνομα του γενικού συμφέροντος του ελληνικού λαού, στο όνομα της εθνικής οικονομίας και δεν παρεμβαίνουμε σε διαμάχες συγκεκριμένες συμφερόντων υπέρ της μιας ή της άλλης πλευράς. Και όταν μιλάτε για διαπλοκή, να ξέρετε ότι διαπλοκή δεν υπάρχει μόνο μεταξύ των Κυβερνήσεων και των οικονομικών συμφερόντων, αλλά και μεταξύ αυτών που ασκούν κοινοβουλευτικό έλεγχο, μετέχουν στο νομοθετικό έργο, διαμορφώνουν την κοινή γνώμη, δημιουργούν θόρυβο και εντυπώσεις.
Και καλά, σήμερα ξέρετε ότι έχουν ενταχθεί όλοι οι τίτλοι και όλα τα εγγυημένα ομολογιακά δάνεια των ΔΕΚΟ στη διαδικασία ανταλλαγής, στο PSI. Οι ελληνικές τράπεζες έχουν μετάσχει 100% με το σύνολο των τίτλων τους. Ο κ. Παπαδημούλης όμως, ο εκπρόσωπος του κόμματός σας που χειρίζεται τα θέματα αυτά, έσπευσε τη Δευτέρα, μόλις «έσκασαν μύτη» τα πρώτα υποβολιμαία δημοσιεύματα, να τα υιοθετήσει και να υποβάλλει σχετική έγγραφη ερώτηση. Και σήμερα εσείς αναφερθήκατε σε αυτό το θέμα, ξέροντας την εξέλιξη, φοβούμενος το τι κριτική θα ασκήσω στο Κόμμα σας και στη συμπεριφορά σας για το θέμα αυτό.
Δεν ήταν εξ αγαθού συνειδότος αυτό που είπατε. Ήταν προληπτική, αμυντική κίνηση για να μην υποστείτε την κριτική γι' αυτή την ενέργεια του βουλευτή σας. Και έρχεστε πάλι και λέτε εδώ: «Τι έγινε με τα ασφαλιστικά ταμεία»; Με τα ασφαλιστικά Ταμεία συνετελέσθη μια πολιτικο-συνδικαλιστική αθλιότητα. Γιατί συγκεκριμένα Κόμματα, μεταξύ των οποίων και ο ΣΥΡΙΖΑ άσκησαν πιέσεις στις Διοικήσεις συγκεκριμένων ασφαλιστικών ταμείων, προκειμένου οι διοικήσεις να πάρουν αποφάσεις εν δυνάμει βλαπτικές για το έθνος και σίγουρα βλαπτικές για τα Ταμεία για συνταξιούχους και ασφαλισμένους, εάν δεν υπήρχε ο μηχανισμός ο νομοθετικός για την πλήρη και καθολική συμμετοχή των ομολόγων στη διαδικασία του PSI.
Γιατί προσφέρουμε στα Ταμεία συγκεκριμένο μηχανισμό αναπλήρωσης των τίτλων, με τίτλους πολύ καλύτερης ποιότητας και με παρούσα αξία πολύ μεγαλύτερη από αυτή που έχουν τώρα οι τίτλοι. Προσφέρουμε μηχανισμό αναπλήρωσης της περιουσίας. Και θέτουμε και το ερώτημα: εάν η χώρα κατέρρεε λόγω αποτυχίας του PSI, εάν εκμηδενίζονταν τα ομόλογα τι θα είχε να κερδίσει ο ασφαλισμένος; Ο ασφαλισμένος ο οποίος παίρνει 13 δισ. ευρώ -το ασφαλιστικό σύστημα- επιχορήγηση από το κράτος το χρόνο; Τα Ταμεία τα οποία αρνήθηκαν να μετάσχουν, τα τελευταία 10 χρόνια έχουν λάβει επιχορήγηση από το κράτος, 152 δισ. ευρώ, από τα φορολογικά έσοδα του κράτους.
Δεν είναι μόνο οικονομικό το ζήτημα. Είναι ηθικό το ζήτημα της μη συμμετοχής συγκεκριμένων Ταμείων και συμπτωματικά είναι μέσα και εκείνα τα Ταμεία που το 2008 έσπευσαν, με άλλες Διοικήσεις βέβαια, αλλά η σύμπτωση βγάζει μάτι, να μετάσχουν στην αγορά των λεγομένων δομημένων ομολόγων.
Πώς θα σωθεί το ασφαλιστικό σύστημα αν δεν σωθεί η ελληνική οικονομία; Πως θα προστατέψουμε το δικαίωμα στην αναπλήρωση των απωλειών μισθών και συντάξεων, εάν δεν έχουμε τη δυνατότητα να καταβάλλουμε καν μισθούς και συντάξεις;
Αλλά, πιστεύω ότι είναι βαθύτερη η πεποίθηση που έχετε πως πρέπει η χώρα να οδηγηθεί σε χρεοκοπία, πρέπει η χώρα να οδηγηθεί στη δραχμή, πρέπει η χώρα να οδηγηθεί στην πλήρη συντριβή προκειμένου μέσα από τα συντρίμμια αυτά εσείς να οργανώσετε τη δική σας πολιτική παρουσία. Αυτό πρέπει να σας πω ότι είναι μια βάναυση πολιτική προσέγγιση, ανατριχιαστική. Και κάνετε προφανώς σκόπιμη σύγχυση μεταξύ της χρεοκοπίας, μεταξύ του default, μεταξύ της αδυναμίας πληρωμής και του πιστωτικού γεγονότος, του credit event.
Γιατί το πιστωτικό γεγονός είναι μια στην πραγματικότητα ούτε καν νομική συμβατική έννοια μεταξύ όσων μετέχουν στην πλατφόρμα των περιβόητων παραγώγων και βεβαίως των ασφαλίστρων κινδύνου, των CDS. Διακόσιες Τράπεζες μετέχουν σε αυτή την Ένωση, στη διεθνή Ένωση Παραγώγων και Ασφαλίστρων Κινδύνων, στην ISDA, και αυτό εμάς δεν μας αφορά καθόλου, διότι το καθαρό ποσό που διακυβεύεται παγκοσμίως εάν ενεργοποιηθούν τα ασφάλιστρα κινδύνου, είναι λιγότερο από 5 δισ. ευρώ. Ποσό παντελώς αδιάφορο για την ελληνική οικονομία και την ευρωπαϊκή οικονομία.
Και επαναλαμβάνω και θα επαναλάβω ότι τα μικρά κερδοσκοπικά τμήματα της αγοράς που έμειναν εκτός της διαδικασίας του PSI γιατί πιστεύουν ότι μπορεί να πληρωθούν στο άρτιο, θα διαψευστούν. Αλλά και αυτούς έρχεστε να υποστηρίξετε; Έστω εξ αντικειμένου, έστω παρά τη θέλησή σας; Θέλετε τώρα να υποστηρίξετε κι αυτούς, δηλαδή το περίπου 4% του συνόλου -γιατί φτάσαμε στο 156% συνολικής συμμετοχής- που σπεκουλάρουν και θέλουν να πληρωθούν στο άρτιο όταν όλοι οι άλλοι μετέχουν στη διαδικασία της αναδιάρθρωσης του ελληνικού δημοσίου χρέους;
Δυο τινά συμβαίνουν. Ή δεν έχετε την πλήρη εικόνα του πράγματος και δεν μπορείτε να τοποθετήσετε την κάθε παρέμβασή σας στα συμφραζόμενά της, τα εσωτερικά και τα διεθνή, που δεν το πιστεύω αυτό γιατί είστε και ευφυής και ικανός και έμπειρος πλέον και ξέρετε τι συμβαίνει γύρω σας. Ή υπηρετείτε μια πολιτική σκοπιμότητα η οποία περνάει μέσα από τη συντριβή της χώρας.
Ποια είναι η αντιπρότασή σας; Τι είναι αυτό που θέλετε να συμβεί στον τόπο; Πείτε καθαρά και αφήστε τα ευφυολογήματα σε σχέση με τον εκλογικό στόχο του ΠΑΣΟΚ. Η χώρα έχει ανάγκη από ισχυρή πολιτική διεύθυνση, η χώρα έχει ανάγκη από αλήθεια και ειλικρίνεια. Εμείς διεκδικούμε στις εκλογές το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Διεκδικούμε να επιβεβαιώσει το ΠΑΣΟΚ τη θέση που του ανήκει και η θέση αυτή είναι η πρώτη θέση στο ελληνικό πολιτικό σύστημα και στη Βουλή των Ελλήνων.
Δεν μας τρομάζουν οι δημοσκοπήσεις, τα δημοσιεύματα, τα σενάρια. Έχουμε πλήρη συνείδηση των δυσκολιών, ξέρουμε πόσο χαμηλά είναι η αφετηρία από την οποία ξεκινούμε. Αλλά, σημασία δεν έχει η αφετηρία, σημασία έχει το τέρμα. Στόχος μας, λοιπόν, δεν είναι να προστεθούμε ως δύναμη σε κανέναν. Στόχος είναι εμείς να διαμορφώσουμε τις εγγυήσεις για την ισχυρή αποτελεσματική ειλικρινή αληθινή πολιτική διεύθυνση της χώρας. Γιατί εμείς αναγνωρίζοντας τα λάθη μας και τις ιστορικές μας ευθύνες, αποκτούμε το δικαίωμα να κοιτάζουμε τον Έλληνα πολίτη το λαό στα μάτια, να του λέμε την αλήθεια, να του λέμε συγκεκριμένες προτάσεις, λύσεις, να βάζουμε πλάτη για να κρατηθεί η χώρα όρθια και ζωντανή. Και αυτό δεν σταματάει στις εκλογές, δεν σταματάει σε λίγες εβδομάδες, αυτό ξαναρχίζει με πολύ μεγαλύτερη ένταση.
Και αν υπάρχει ένα άλλο κόμμα στη Βουλή που μετέχει στην Κυβέρνηση Παπαδήμου, η Νέα Δημοκρατία, με αρχηγό που πιστεύει ότι θα κερδίσει τις εκλογές και θα είναι και αυτοδύναμη πλειοψηφία, με γεια της με χαρά της. Ο καθένας έχει δικαίωμα στο στοχασμό και στο όνειρο. Εμείς, όμως, που έχουμε συνείδηση ευθύνης, που έχουμε αναλάβει το κόστος και μάλιστα δυσανάλογα μεγάλο κόστος, εμείς είμαστε αυτοί που προτείνουμε στον ελληνικό λαό συγκεκριμένη και υπεύθυνη λύση και του παρέχουμε τις εγγυήσεις όχι μόνο της πολιτικής διεύθυνσης, αλλά και της έμπρακτης κοινωνικής ευαισθησίας.
Γιατί κοινωνική ευαισθησία δεν είναι τα λόγια και ο εύκολος πολιτικός συνδικαλισμός. Είναι η επώδυνη πράξη μέσα σε ένα εξαιρετικά δύσκολο ευρωπαϊκό και διεθνή συσχετισμό δυνάμεων. 
Δευτερολογία στην απάντηση σε επίκ. ερώτηση Α. Τσίπρα from Evangelos Venizelos on Vimeo.
