Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011
Ομιλία του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και Υπουργού Οικονομικών κ. Ευάγγελου Βενιζέλου στην Ολομέλεια της Βουλής κατά την τρίτη ημέρα της συζήτησης για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση
Κυρίες και κύριοι βουλευτές, μιλώντας την περασμένη Δευτέρα στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, είπα ότι η χώρα ζει ένα δράμα. Το δράμα φτάνει στην κορύφωσή του και ακολουθεί η λύτρωση. Η κρίση μπορεί να ανατραπεί πράγματι σε μια πολύ μεγάλη ευκαιρία για να εγκαθιδρύσουμε στην αίθουσα αυτή και στον τόπο μας συνολικά το καθεστώς της κοινής λογικής, το καθεστώς της συλλογικής ευθύνης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η χώρα διατρέχει θανάσιμο κίνδυνο. Όχι μόνο για την οικονομική της υπόσταση, αλλά και για τον ίδιο τον κοινωνικό της ιστό, για την ομαλή λειτουργία των πολιτικών της θεσμών.
Η χώρα κινδυνεύει να χάσει τα αυτονόητά της, το επίπεδο της ζωής της. Και φοβούμαι ότι αυτό που τόνισε και ο Πρωθυπουργός, αυτό που τονίζω κατ’ επανάληψη, ως Υπουργός Οικονομικών και υπεύθυνος για τη διαχείριση και προστασία της εθνικής οικονομίας, δεν γίνεται αντιληπτό, όχι μόνο από όλους στην αίθουσα αυτή αλλά και από ένα μεγάλο τμήμα της κοινής γνώμης.
Το διεθνές πλαίσιο γίνεται κάθε μέρα και πιο ασφυκτικό. Παρακολουθούμε τις εξελίξεις στην Ιταλία και αντιλαμβανόμαστε την επίπτωση που έχουν οι εξελίξεις αυτές στην αντοχή των θεσμών χρηματοοικονομικής προστασίας που υπάρχουν σε μια δυστυχώς ατελή μορφή στην Ευρωζώνη. Η Ευρωζώνη συνολικά έχει ουσιαστικά καταφύγει στην προστασία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και μιλάμε για το ισχυρότερο νόμισμα του κόσμου και για την πιο πλούσια περιοχή του κόσμου.
Κυρίες και κύριοι βουλευτές, πρέπει να ξανακατακτήσουμε τα αυτονόητα. Πρέπει το κράτος να λειτουργήσει ξανά. Πρέπει η οικονομία να αντέξει σε αυτή τη περιδίνηση. Και πρέπει επιτέλους η κοινωνία να αναπνεύσει. Πρέπει τη Δευτέρα στις 7 Νοεμβρίου η χώρα να μπορεί να εκπροσωπηθεί με έγκυρο και αξιόπιστο τρόπο στο Eurogroup, προκειμένου να επιβεβαιώσουμε τις αποφάσεις που έχουν ληφθεί για την εκταμίευση της έκτης δόσης και την έναρξη των διαπραγματεύσεων για το νέο πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας.
Η χώρα πρέπει να επιβεβαιώσει, να ανακτήσει, να αξιοποιήσει το κεκτημένο της 26ης Οκτωβρίου, αλλά επιτρέψτε μου να πω και της 21ης Οκτωβρίου, ημέρα κατά την οποία το Eurogroup, μετά από μεγάλη πολύωρη μάχη, αποφάσισε να αποδεχτεί την εκταμίευση της έκτης δόσης, αναμένοντας τη σχετική απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η οποία θα ληφθεί ναι μεν πριν από την κρίσιμη ημερομηνία της 15ης Δεκεμβρίου, αλλά αφού εμείς έχουμε εκπληρώσει όλες τις προκαταβολικές υποχρεώσεις μας. Και η πρώτη πλέον πρόσθετη και ζωτική προκαταβολική υποχρέωση της χώρας είναι να υπάρχει και να υπάρξει σε καθεστώς πολιτικής ευθύνης και κοινωνικής συναίνεσης. Γιατί αλλιώς δεν μας πιστεύουν, δεν μας αποδέχονται. Η πολιτική συναίνεση και η εθνική ευθύνη είναι προϋπόθεση για να γίνει ο,τιδήποτε άλλο σε σχέση με την Ευρώπη και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Είπα χτες, μιλώντας στον κ. Σαμαρά, και το ξαναλέω τώρα, καλωσορίζοντας τους συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας στην αίθουσα, ώστε η αίθουσα να είναι ακέραιη -γιατί πρέπει η αντιπροσωπευτική Δημοκρατία να λειτουργεί σε συνθήκες ακεραιότητας και συνευθύνης- ότι στη δύσκολη συνάντηση των Καννών ήταν παρών και ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Ήταν και αυτός νοερά στο τραπέζι και απευθυνόντουσαν και σε αυτόν οι συνομιλητές μας -ο κ. Sarkozy, η κα Merkel, ο κ. Juncker, ο κ. Barroso, ο κ. Rompay- και σε αυτόν. Και τώρα που είναι αντιμέτωπη και η Αξιωματική Αντιπολίτευση με την ευθύνη της σε σχέση με την υπόσταση και την διεθνή εκπροσώπηση της χώρας, πιστεύω ότι αντιλαμβάνεται καλύτερα αυτό που επί χρόνια λέμε στην αίθουσα αυτή διαχειριζόμενοι μια εθνική κρίση.
Λέει η κα. Παπαρήγα: «Νέα Κυβέρνηση για τα επόμενα δύο χρόνια». Όχι κα. Παπαρήγα. Ο Πρωθυπουργός ήταν σαφής. Νέα Κυβέρνηση μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου. Οπότε και αναμένεται να ολοκληρωθούν όλες οι διαδικασίες εφαρμογής των αποφάσεων της 26ης Οκτωβρίου προκειμένου να τεθούν υπό τον εκλογικό έλεγχο και την κρίση του ελληνικού λαού.
Είπε επίσης η κα. Παπαρήγα: «Η νέα Κυβέρνηση χρειάζεται ευρύτερη στήριξη για να πάρει αγριότερα μέτρα;». Όχι. Τώρα έχοντας ψηφίσει πολύ δύσκολα μέτρα, χάρις στις θυσίες του ελληνικού λαού, έρχεται σιγά–σιγά η ώρα της ανταπόδοσης, αρχίζοντας από την μείωση των τόκων, από την μείωση του κόστους εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους. Ήδη, το 2012, όπως είπαμε κατά κόρον και ο Πρωθυπουργός και εγώ, θα έχουμε μείωση 5 δισ. ευρώ, 14 δισ. ευρώ συνολικά τα επόμενα τρία χρόνια και αυτό είναι το μεγάλο αναπτυξιακό και κοινωνικό αντίδωρο, χάρις στις θυσίες του ελληνικού λαού, γιατί αυτό είναι χρήμα που θα πέσει στην αγορά, είναι χρήμα που θα στηρίξει την απασχόληση, τις επιχειρήσεις, που θα βοηθήσει στην ανάπτυξη και στην προοπτική της χώρας.
Συμφωνώ με τον κ. Καρατζαφέρη που τόνισε την ανάγκη να έχει πολιτικό χαρακτήρα η Κυβέρνηση, γιατί χρειάζεται ικανότητα, εμπειρία, ισχύ, η εκπροσώπηση της χώρας. Αλλά όλα θα συζητηθούν στην διαδικασία που άνοιξε σήμερα.
Ειλικρινά, όμως, έχω μια δυσκολία να παρακολουθήσω την εσωτερική αντίφαση της ομιλίας του κ. Τσίπρα, του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Λέει: «Ζητάτε ψήφο εμπιστοσύνης για μια άλλη Κυβέρνηση, που δεν ξέρουμε ποια σύνθεση θα έχει». Και ποια είναι η δική του αντιπρόταση; Ζητάει εκλογές προκειμένου να προκύψει επίσης μια άλλη Κυβέρνηση, που δεν ξέρουμε ποια είναι και αλήθεια ποια πολιτική θα εφαρμόσει η Κυβέρνηση αυτή. Πώς θα διαφυλάξει την θέση της χώρας μέσα στο ευρώ και το κεκτημένο του ελληνικού λαού; Έχετε μια διαφορά φάσης, γιατί εάν ζητούσε και ο κ. Σαμαράς τώρα αμέσως εκλογές, χωρίς να αποδείξει την διάθεσή του να συναινέσει και να στηρίξει μια εθνική προσπάθεια, αγωνιώδη και υπαρξιακή, θα έλεγα ότι υπάρχει μια λογική, υπάρχει ένας διεκδικητής της εξουσίας, η Αξιωματική Αντιπολίτευση. Τώρα, υπάρχει και διαφορά φάσης στις τοποθετήσεις σας.
Η τραγικότερη παρεξήγηση είναι η πεποίθησή σας, ότι η χώρα δεν μπορεί να βγει από το ευρώ, γιατί δεν προβλέπεται αυτό νομικά. Δυστυχώς, προβλέπεται χρηματοοικονομικά, γιατί εάν σταματήσει η δανειοδότηση, η χρηματοδότηση, η παροχή βοήθειας, η κάλυψη των δανειακών αναγκών, η ρευστότητα προς τις ελληνικές τράπεζες, η χώρα θα καταρρεύσει σε μια στιγμή. Από τι εξαρτάται το να μην καταρρεύσουμε; Από την σοβαρότητά μας και την ιστορική μας συνείδηση.
Είναι πολύ μικρό οποιοδήποτε πολιτικό τίμημα προκειμένου να κερδίσουμε την σωτηρία της χώρας. Και κλείνω λέγοντας πολύ συνοπτικά τι έχει να κάνει η Κυβέρνηση που θα προκύψει, η Κυβέρνηση ευρύτερης ευθύνης. Πολύ συνοπτικά:
1. Να επιβεβαιώσει αμέσως την διεθνή αξιοπιστία της χώρας.
2. Να διασφαλίσει την εκταμίευση της έκτης δόσης.
3. Να διαπραγματευθεί το νέο πρόγραμμα και να το φέρει προς ψήφιση.
4. Να διασφαλίσει την ταχύτατη εκταμίευση τριάντα δισ. ευρώ για την επανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών και την ανασυγκρότηση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.
5. Να διασφαλίσει την περιουσία και το χαρτοφυλάκιο των ελληνικών ασφαλιστικών ταμείων, σύμφωνα με τα όσα έχω ανακοινώσει σε σχέση με την μεταφορά δημόσιας περιουσίας μέσω ανώνυμης εταιρείας ειδικού σκοπού.
6. Να καταθέσει προς ψήφιση με συνταγματικές προθεσμίες τον προϋπολογισμό της χώρας και το αναθεωρημένο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Στρατηγικής.
7. Να εφαρμόσει τις υποχρεώσεις της χώρας, τους νόμους του κράτους. Να εισπράξει τα δημόσια έσοδα. Να διασφαλίσει ότι η χώρα θα υπάρχει. Να συνεχίσει την μάχη κατά της φοροδιαφυγής. Να συνάψει, όπως είπε ο Πρωθυπουργός, την έτοιμη συμφωνία με την Ελβετία, που εθεωρείτο όνειρο, ή ταμπού και το σπάσαμε μέσα από την άρση του τραπεζικού απορρήτου.
8. Να πετύχει την εκταμίευση άλλων 35 δισ. ευρώ για την προσωρινή ρευστότητα των ελληνικών τραπεζών, όσο διαρκεί η εκτέλεση του νέου μοντέλου συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα, του PSI. Είναι η ρευστότητα μέσω του EFSF προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Και επίσης να διασφαλίσει την έγκαιρη καταβολή 30 δισ. ευρώ για να γίνει το PSI.
9. Να διαμορφωθεί όλο αυτό το σχήμα της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα.
10. Το αποτέλεσμα να το καταθέσει ενώπιον του ελληνικού λαού.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τελειώνω λέγοντας ότι ζούμε ιστορικές στιγμές. Η διαδικασία πραγματικά έχει μια πρωτοτυπία, γιατί η ίδια η κρίση που ζούμε είναι πρωτοφανής και σήμερα η κάθε μια και ο καθένας εδώ μέσα, αναμετριέται με την ιστορία της πατρίδας μας.
