20 Μαρτίου 2006
Αγόρευση Ευ. Βενιζέλου κατά τη συζήτηση Επερώτησης του ΠΑΣΟΚ προς τον Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας σχετικά με την πολιτική της Κυβέρνησης στην αγορά της εργασίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Υπουργός Απασχόλησης με μειλίχιο ύφος εκφώνησε ένα νουθετήριο λόγο, απευθυνόμενος, προφανώς, στο εσωτερικό της Κυβέρνησής του, διότι ο πρώτος και βασικός αποδέκτης των όσων είπε σήμερα ο κ. Τσιτουρίδης είναι ο Πρωθυπουργός του και ο συνάδελφός του, Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Αλογοσκούφης. Αυτόν κατάγγειλε ο κ. Τσιτουρίδης, για όσους δεν το έχουν αντιληφθεί και προκύπτει μείζον θέμα για την Κυβέρνηση. Γιατί το γεγονός ότι ο νέος -τον οποίον και υποδεχόμαστε- Υπουργός Απασχόλησης έρχεται εδώ και με προκλητικό ουσιαστικά τρόπο επαναλαμβάνει την παλιά δήλωση του Σεπτεμβρίου 2004 του κ. Αλογοσκούφη ότι «η χώρα μπήκε στην Ο.Ν.Ε. με το σπαθί της», την επομένη της εγκληματικής δήλωσης του κ. Αλογοσκούφη ότι η ένταξη της χώρας στην Ο.Ν.Ε. ήταν πολιτική απάτη, τι σημαίνει;
Σημαίνει ότι κάποιοι μέσα στην Κυβέρνηση έχουν αντιληφθεί ότι αυτό το ατόπημα του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών στοιχίζει στη χώρα, στοιχίζει σε αξιοπιστία, σε ευρωπαϊκό κύρος, σε ικανότητα διαπραγμάτευσης, στοιχίζει σε ανάπτυξη, στοιχίζει σε θέσεις εργασίας και βεβαίως εκφράζει μία βαθιά συντηρητική νοοτροπία, η οποία δεν προσφέρει τίποτα ούτε στην οικονομία, ούτε στις επιχειρήσεις, ούτε πολύ περισσότερο στον απλό εργαζόμενο και στον άνεργο που βιώνει τη δική του αγωνία και τη δική του προσωπική περιπέτεια.
Και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος σήμερα τήρησε αποστάσεις «πολιτικού πολιτισμού», όπως είπε, από τον κ. Αλογοσκούφη, αλλά η ραμπατσίνα, η απάντηση ήλθε από τις Βρυξέλλες. Γιατί σήμερα η εκπρόσωπος Τύπου του κ. Αλμούνια, του βασικού θεσμικού συνομιλητή του κ. Αλογοσκούφη, είπε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι αυτά που κάνει η ελληνική Κυβέρνηση είναι μία εσωτερική δημαγωγία που δεν αφορά την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, γιατί η Ελλάδα, όταν εντάχθηκε στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση, ελέγχθηκε και από τη EUROSTAT και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και από το Συμβούλιο Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και μπήκε πράγματι με το σπαθί της.
Αλλά την έβαλε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με το σπαθί της. Και τώρα την υποβαθμίζει, την υποτιμά και την εκθέτει διεθνώς η πολιτική του κυρίου Καραμανλή με εκτελεστικό όργανο τον κ. Αλογοσκούφη και δεν προσφέρει καμία υπηρεσία ούτε στην Κυβέρνησή του ούτε στον τόπο ο κύριος Υπουργός Απασχόλησης, ο οποίος προσπαθεί να κρατήσει αποστάσεις.
Υπάρχει μείζον θέμα ενδοκυβερνητικής διαφωνίας, η οποία όμως ουσιαστικά δεν είναι τίποτε άλλο παρά η όψιμη συνειδητοποίηση του τεραστίου, εγκληματικού πολιτικά λάθους της απογραφής. Γιατί το πρώτιστο θύμα της απογραφής είναι οι εργασιακές σχέσεις, το πρώτιστο θύμα της απογραφής είναι τα εργατικά δικαιώματα, το πρώτιστο θύμα της απογραφής είναι η κοινωνική ειρήνη και η κοινωνική συνοχή, γιατί τα λάθη αυτά έχουν κόστος.
Η απογραφή, όχι μόνον στα δημοσιονομικά δεδομένα, στο έλλειμμα του προϋπολογισμού και στο δημόσιο χρέος, αλλά και σε μεγέθη πολύ πιο ευαίσθητα όπως η ανεργία, την οποία επιχειρήσατε το 2004, δεν είναι κάτι αθώο. Ουσιαστικά ήταν ο πρόλογος ενός γιγαντιαίου μηχανισμού ανακατανομής που λειτούργησε στον τόπο αυτό. Μετέφερε πόρους από τους ασθενέστερους, από τους εργαζομένους, από το συντελεστή «εργασία» προς το συντελεστή «κεφάλαιο», προς την εργοδοσία, προς τις τράπεζες, προς ορισμένες μεγάλες επιχειρήσεις, προς ορισμένους προνομιούχους κλάδους της εθνικής οικονομίας, χωρίς κοινωνική ευθύνη των επιχειρήσεων και χωρίς η Κυβέρνηση να μπορεί να διασφαλίσει το γενικό συμφέρον του ελληνικού λαού, την κοινωνική και αναπτυξιακή συμφωνία, χωρίς την οποία δεν πορεύονται οι σύγχρονες οικονομίες και οι σύγχρονες ευρωπαϊκές χώρες. Αυτό δεν μπορεί να κάνει η Κυβέρνηση του κ. Καραμανλή. Δεν μπορεί να εγγυηθεί πολιτικά και να διευθύνει πολιτικά τις διαδικασίες μιας μεγάλης εθνικής, κοινωνικής, αναπτυξιακής συμφωνίας. Και όταν μια κυβέρνηση δεν μπορεί να το κάνει αυτό, δεν έχει αναπτυξιακό μοντέλο, δεν έχει στρατηγική, οδεύει σε αδιέξοδο.
Τίθεται, λοιπόν, τεράστιο θέμα για την Κυβέρνηση. Δεν μπορεί να παραμένει στη θέση του ο κ. Αλογοσκούφης. Και φυσικά το δίδυμο των κυρίων Αλογοσκούφη και Τσιτουρίδη, όπως συνέβαινε και με τον κ. Παναγιωτόπουλο προηγουμένως, δεν μπορεί να διαχειριστεί αυτά τα κρίσιμα θέματα και λόγω της διαφωνίας, η οποία είναι πλέον έκδηλη για λόγους αυτοσυντήρησης. Γιατί πρόκειται για φαινόμενα πολιτικής αυτοσυντήρησης τώρα που η κυβερνητική παράταξη βλέπει ότι έχει χάσει πια το τρένο και δεν μπορεί να αναστηλώσει το κύρος της Κυβέρνησης και το ψυχολογικό κλίμα στο εσωτερικό της. Γιατί εσείς οι ίδιοι, κύριοι συνάδελφοι της Πλειοψηφίας, βιώνετε αυτή την αλλαγή του κλίματος.
Είπε ο κύριος Υπουργός ότι έχουν κοινωνική ευθύνη οι επιχειρήσεις, ότι υπάρχει κοινωνική εταιρική ευθύνη, ότι βεβαίως τα κέρδη έχουν και κοινωνικούς αποδέκτες και πρέπει ο εργαζόμενος να απολαμβάνει και αυτός μερίδιο των κερδών. Απηύθυνε νουθεσίες προς το Σ.Ε.Β.. Όμως ποιος ήταν αυτός που αποθράσυνε τον Σ.Ε.Β.; Ποιος έκλεινε το μάτι και έστελνε μηνύματα ταξικής μονομέρειας και σκληρότητας; Ποιος υπονόμευσε τις συλλογικές συμβάσεις, τη συλλογική αυτονομία των κοινωνικών εταίρων; Ο Σ.Ε.Β. μόνος του; Όχι. Δυστυχώς, η Κυβέρνηση του κ. Καραμανλή και του κ. Αλογοσκούφη ήταν αυτή που έστειλε μηνύματα ταξικότητας, μονομέρειας, αυταρχισμού, τυφλού νεοσυντηρητισμού και αυτά τα μηνύματα βεβαίως τα προσέλαβε και η πλευρά των μεγάλων επιχειρήσεων, η πλευρά του Σ.Ε.Β., η οποία από τη δική της οπτική γωνία πρέπει να υπερακοντίσει τις κυβερνητικές θέσεις. Όταν η Κυβέρνηση επιτρέπει στους διορισμένους από αυτή διοικητές των τριών μεγάλων κρατικών τραπεζών να υπονομεύουν το θεσμό των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων, γιατί ο Σ.Ε.Β. να σεβαστεί το θεσμό της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας;
Αντί, λοιπόν, να νουθετεί εδώ υποκριτικά τον Σ.Ε.Β. εκ των υστέρων, αφού η ίδια η Κυβέρνηση τροφοδότησε αυτή την κοινωνική σκληρότητα, η Κυβέρνηση θα έπρεπε να έχει δώσει δείγμα γραφής για τον υποτιθέμενο σεβασμό του θεσμού των συλλογικών συμβάσεων, ανακαλώντας στην τάξη τους τρεις διοικητές των μεγάλων κρατικών τραπεζών, οι οποίοι εις βάρος των συμφερόντων των τραπεζών τους υπονομεύουν την κλαδική συλλογική σύμβαση, ενώ γνωρίζουν ότι έτσι οι μεγάλες κρατικές τράπεζες χάνουν βαθμούς ανταγωνιστικότητας σε σχέση με τις πολύ πιο ευέλικτες μικρές και μεσαίες ιδιωτικές τράπεζες.
Θα πάρετε αυτήν την πρωτοβουλία; Θα δώσετε εντολή στους τρεις διοικητές, τον κ. Αράπογλου, τον κ. Προβόπουλο και τον κ. Μηλιάκο να σπάσουν την παράνομη εναρμονισμένη πρακτική των έξι μεγάλων τραπεζών και να συναινέσουν στη σύναψη κλαδικής συλλογικής σύμβασης εργασίας; Ενθαρρύνετε την εργοδοσία να υπογράψει διετή σοβαρή εθνική συλλογική σύμβαση με πρόβλεψη για αυξήσεις σε σχέση με το ρυθμό ανάπτυξης και σε σχέση με τον πληθωρισμό και με πρόβλεψη για τις υποχρεώσεις της εργοδοτικής πλευράς;
Τι σημαίνει εδώ ότι ο καθένας αναλαμβάνει την κοινωνική του ευθύνη; Μπορεί να απευθύνει το λόγο η εργοδοσία στον εργαζόμενο και να προβάλει αξιώσεις χωρίς να αναλαμβάνει η ίδια πρώτα συγκεκριμένες και υλοποιήσιμες δεσμεύσεις; Τι δεσμεύσεις αναλαμβάνει η πλευρά των κερδοφόρων επιχειρήσεων σε σχέση με την αύξηση των ιδιωτικών επενδύσεων, σε σχέση με επενδύσεις στην τεχνολογία, την καινοτομία και την έρευνα, σε σχέση με τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας;
Τι είναι οι νέες θέσεις εργασίας; Πώς θα γίνουν οι νέες θέσεις εργασίας αν δεν υπάρχει κοινωνική και αναπτυξιακή ευθύνη του συντελεστή που λέγεται «κεφάλαιο», αν όλα αυτά δεν γίνουν αντικείμενο της εθνικής γενικής συλλογικής σύμβασης εργασίας; Εσείς όμως υπονομεύσατε το διάλογο των κοινωνικών εταίρων γιατί η προηγούμενη εθνική γενική συλλογική σύμβαση περιείχε πρόβλεψη ρητών όρων και για τις υπερωρίες και για την υπερεργασία και για τον εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας και τα «τινάξατε στον αέρα» με μία αντισυνταγματική νομοθετική πρωτοβουλία που προσκρούει στο άρθρο 22 του Συντάγματος και έτσι βεβαίως στέλνετε το μήνυμα ότι, αφού «τινάξατε στον αέρα» την προηγούμενη εθνική γενική συλλογική σύμβαση που είχε συναφθεί με την προαίρεση και τη βούληση και τη συναίνεση των δύο πλευρών, γιατί να δώσετε τώρα το πολιτικό πλαίσιο που απαιτείται προκειμένου να φθάσουμε σε μία εθνική κοινωνική αναπτυξιακή συμφωνία;
Αν τα κάνατε όλα αυτά με οικονομικό και αναπτυξιακό αποτέλεσμα, θα έλεγα ότι υπάρχει μία λογική, ότι εν πάση περιπτώσει αυτή η κοινωνική σκληρότητα, αυτή η μονομέρεια, αυτή η «ταξικότητα» αποδίδει επιτέλους κάτι, θέσεις εργασίας, καλύτερο ρυθμό ανάπτυξης.
Αλλά, η ιλαροτραγωδία είναι ότι όλα αυτά γίνονται από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ιδεοληπτικά, επειδή υπάρχει μία προσήλωση σε νεοσυντηρητικά και νεοφιλελεύθερα μοτίβα και εσείς ακολουθείτε αυτά τα μοτίβα τυφλά, χωρίς αποτέλεσμα, διότι μπαίνετε σε μεγάλες κοινωνικές και πολιτικές συγκρούσεις, υφίστασθε μεγάλη φθορά, δυναμιτίζετε το κοινωνικό κλίμα, ψηφίζετε με δυσκολία νόμους κάνοντας χρήση της δύναμης της σιωπηλής πλειοψηφίας μέσα στη Βουλή και στη συνέχεια δεν μπορείτε να εφαρμόσετε τους νόμους αυτούς είτε γιατί οι νόμοι είναι αντισυνταγματικοί, είτε γιατί οι νόμοι προσκρούουν στο κοινοτικό δίκαιο, είτε γιατί είναι πρακτικά και κοινωνικά ανεφάρμοστοι.
Ψηφίσατε το νόμο για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, για την κατάργηση του οκταώρου. Έχει συγκροτηθεί καμία τριμερής επιτροπή και έχει εκδοθεί απόφαση για διευθέτηση χρόνου εργασίας σε κάποια επιχείρηση; Όχι. Άρα ή αυτό γίνεται κατά τρόπο «γκρίζο», άτυπο, αδήλωτο, ή τελικά η οικονομία αντιδρά στη ρύθμισή σας.
Έχετε εφαρμόσει το νόμο που ψηφίσατε για τις Δ.Ε.Κ.Ο.; Υπήρξε κάποιος διοικητής Δ.Ε.Κ.Ο. που απηύθυνε πρόσκληση στους εργαζομένους του για νέα διαπραγμάτευση και για νέο γενικό κανονισμό προσωπικού; Όχι.
Τι ετοιμάζεται να κάνει ο κ. Αλογοσκούφης εννιά μήνες αργότερα, γιατί σε θερινό τμήμα ψηφίστηκε άρον-άρον ο νόμος για τις Δ.Ε.Κ.Ο.; Ετοιμάζεται να φέρει τροπολογία για την παράταση της ρύθμισης αυτής. Μα, αυτό δεν είναι ευτελισμός της Βουλής και δεν είναι και ένας πολιτικός ευτελισμός της Κυβέρνησης; Δεν είναι απόδειξη του αδιεξόδου;
Τι έγινε με τις περιβόητες ασφαλιστικές ρυθμίσεις; Πού είναι ο νόμος για την εθελούσια έξοδο στον Ο.Τ.Ε.; Επτακόσιοι συνταξιούχοι παρασύρθηκαν και είναι στο δρόμο χωρίς διακανονισμένη σύνταξη και τώρα θα πληρώσει ο Ο.Τ.Ε. δήθεν με άτοκο δάνειο κόστος του ΤΑΠ Ο.Τ.Ε.. Αυτό δεν το προβλέπει ο νόμος, είναι άλλη ρύθμιση γιατί ο νόμος ήταν αντίθετος στο κοινοτικό δίκαιο, άρα «άνθρακες ο θησαυρός».
Τι θα γίνει με το ταμείο των τραπεζοϋπαλλήλων, με το νέο ασφαλιστικό καθεστώς, με το Ε.Τ.Α.Π., με το επικουρικό, αλλά και με τα κύρια ταμεία ασφάλισης των τραπεζοϋπαλλήλων;
Εφαρμόζεται ο νόμος που ψηφίσατε προκλητικά με μονομέρεια, με αυταρχισμό πάλι το καλοκαίρι; Όχι, βέβαια. Πάλι θα έρθει ο κ. Αλογοσκούφης να παρατείνει νομοθετικά την ισχύ του νόμου αυτού. Μα, είναι εικόνα κυβέρνησης αυτή, η οποία παίρνει φόρα και χτυπάει το κεφάλι της στον τοίχο, συγκρούεται με την κοινωνία, συγκρούεται με τους κοινωνικούς εταίρους, συγκρούεται με τους ψηφοφόρους και τους οπαδούς της και τελικά δεν μπορεί να αποδώσει κανένα αποτέλεσμα ούτε αναπτυξιακό ούτε κοινωνικό ούτε δημοσιονομικό; Μια τυφλή πολιτική από τυφλούς πολιτικούς, οι οποίοι δεν μπορούν να διαχειριστούν τις προκλήσεις της εποχής!
Και έρχεστε και μιλάτε για το Λαύριο και για την πρόταση του Προέδρου του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Μιλάτε εσείς, οι οποίοι έχετε λησμονήσει τελείως τις προεκλογικές σας υποσχέσεις; Τηρήστε πρώτα τις προεκλογικές υποσχέσεις, διαβάστε το δικό σας πρόγραμμα και τις δικές σας προεκλογικές ομιλίες πριν ασκείτε κριτική διαβάζοντας τις προεκλογικές ομιλίες του Προέδρου του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Γιατί ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι η πρόταση ήταν εντεταγμένη στο κοινοτικό δίκαιο, στο Σύνταγμα της χώρας που δεν επιτρέπει ανασφάλιστη εργασία και η πρόταση προέβλεπε φυσικά την κάλυψη αυτών των ετών από το κράτος μέσω της τριμερούς χρηματοδότησης, γιατί δεν υπάρχει ανασφάλιστη εργασία και κανείς δεν μπορεί να είναι σε τέτοιο καθεστώς, όπως αυτό που φιλοτεχνήσατε παραποιώντας τις προτάσεις του Προέδρου του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Αλλά το έθεσε ο Πρωθυπουργός αυτό στην τελευταία συζήτηση για την ανεργία των νέων και έλαβε απάντηση από τον ίδιο τον Πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Γιατί επανέρχεστε; Γιατί ο κ. Καραμανλής δεν ανταπάντησε στον Πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αν ήθελε; Αλλά ή δεν ήθελε ή δεν μπορούσε. Ας σταματήσετε, λοιπόν, αυτή τη λογική των εξαπτερύγων που επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια δημαγωγικά επιχειρήματα, γιατί φυσικά αυτό δεν πείθει.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εδώ πια ακούμε πράγματα, τα οποία προκαλούν και ερεθίζουν τα πολιτικά και ιστορικά μας αντανακλαστικά. Το δεύτερο ημίχρονο της τετραετίας αρχίζει για την Κυβέρνηση με τους χειρότερους δυνατούς οιωνούς. Και ξέρετε πόσοι Υπουργοί έχουν καταγραφεί στα Πρακτικά του Κοινοβουλίου και στις δέλτους της ιστορίας να δηλώνουν ότι η Κυβέρνησή τους θα εξαντλήσει την τετραετία την προηγουμένη της διάλυσης της Βουλής και της προκήρυξης πρόωρων εκλογών; Πάρα πολλοί, κύριε Υπουργέ Απασχόλησης, και θα σας παρακαλούσα να προστατέψετε τον εαυτό σας, ώστε να μην είστε και εσείς ένας από αυτούς!
Και ερχόμαστε τώρα στο ασφαλιστικό. Ο κύριος Υπουργός μας κάνει τη χάρη να έρθει στη Διαρκή Επιτροπή. Εκκρεμεί επί εβδομάδες η υποχρεωτική, για τον Πρόεδρο της Διαρκούς Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων, πρόταση των 2/5 των Βουλευτών, προκειμένου να κληθείτε και εσείς και ο κ. Αβραμόπουλος.
Και σας καλούμε και καλούσαμε και τον προκάτοχό σας και τον κ. Αλογοσκούφη επί μήνες, να έρθετε στη Διαρκή Επιτροπή να μας πείτε καθαρά και επίσημα και επί της διαδικασίας και επί της ουσίας το πλαίσιό σας για το ασφαλιστικό. Το αλλάζετε κάθε μήνα. Τη μία ο διάλογος θα γινόταν με forum την Ο.Κ.Ε.. Την άλλη θα γίνονταν με βάση τις πρωτοβουλίες της Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής. Την τρίτη θα φτιάξετε μια επιτροπή εμπειρογνωμόνων και σοφών. Τώρα θέλετε διάλογο με τα κόμματα. Ε, διαλέξτε επιτέλους! Αντί να τρομοκρατείτε τον κόσμο με απειλές και υπαινιγμούς, αντί να προετοιμάζετε το κλίμα και τις συνειδήσεις της κοινής γνώμης, προκειμένου να επιβάλλετε νομοθετικά τον περιορισμό των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, αντί να δημιουργείτε την αχλή του μυστηρίου ότι καταρρέει το ασφαλιστικό σύστημα, κάντε στοιχειώδη πράγματα: Εφαρμόστε την κείμενη νομοθεσία, εκπληρώστε τις νομοθετημένες υποχρεώσεις του κράτους για τριμερή χρηματοδότηση, δώστε τα ποσά που πρέπει στο Ι.Κ.Α. και στα άλλα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία υποχρηματοδοτούνται με βάση τον προϋπολογισμό του 2006, ο οποίος έχει εκ γενετής έλλειμμα τουλάχιστον 1,8 δισεκατομμύρια ευρώ για τα ασφαλιστικά ταμεία, για τους κλάδους σύνταξης και υγείας, ενεργοποιείστε στα σοβαρά την Εθνική Αναλογιστική Αρχή, προετοιμάστε επικαιροποιημένες και σοβαρές μελέτες, γιατί χωρίς μελέτες όλοι μιλούν ερασιτεχνικά και επιπόλαια, κινητοποιείστε τους άλλους μηχανισμούς, όπως την επιτροπή για τα βαρέα και ανθυγιεινά και κυρίως σεβαστείτε το ρόλο των κοινωνικών εταίρων. Γιατί χωρίς συλλογικές συμβάσεις, χωρίς συλλογική αυτονομία, χωρίς κλίμα συναίνεσης, χωρίς κλίμα ευθύνης και συναντίληψης δεν μπορεί να γίνει φυσικά τίποτα.
Τώρα πια ό,τι λέτε έχει πολύ μειωμένη αξιοπιστία, διότι τώρα το κλίμα είναι αρνητικό. Υπάρχει τεκμήριο φθοράς και τεκμήριο ενοχής της Κυβέρνησης. Αυτά είχαν ένα νόημα πριν από ένα χρόνο, πριν από ενάμισι χρόνο. Τώρα ό,τι κάνετε είναι μία ανάγκη που τη μετατρέπετε σε φιλοτιμία, αλλά χάσατε το τρένο, χάσατε το κύμα πάνω στο οποίο ήσασταν, χάσατε την περίοδο χάριτος και πρέπει να αντιληφθείτε ότι δεν ξεκινάει η Κυβέρνηση με εσάς, κύριε Υπουργέ. Εσείς παραλαμβάνετε μία κατάσταση που δεν μπορείτε να διαχειριστείτε.
