Αθήνα, 18 Ιανουαρίου 2016

Ευάγγελος Βενιζέλος     

Το προοδευτικό κέντρο

Η εκλογή του αρχηγού κάθε κοινοβουλευτικού κόμματος και πολύ περισσότερο της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι εξέλιξη που έχει πολιτειακό και όχι απλώς κομματικό ενδιαφέρον. Υπό την έννοια αυτή μας ενδιαφέρει όλους από τη σκοπιά όμως του πολιτικού χώρου στον οποίο ανήκει ο καθένας.

Είναι επίσης λογικό κάθε αρχηγός κόμματος να ενδιαφέρεται πρωτίστως για την ενότητα, την ανασυγκρότηση και την διεύρυνση της κοινωνικής και εκλογικής επιρροής του  κόμματος του. Αυτό ισχύει για εμάς ισχύει και για τη ΝΔ και το νέο αρχηγό της που εξελέγη με δυο βασικά προτάγματα: τη σκληρή αντιπολίτευση απέναντι στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και το λεγόμενο άνοιγμα στο κέντρο.

Η σκληρή στάση απέναντι στην κυβέρνηση είναι τελικά η επιλογή κάθε αξιωματικής αντιπολίτευσης ιδίως υπό συνθήκες διπολικής ενισχυμένης αναλογικής, ιδίως δε υπό πολιτικές συνθήκες όπως αυτές που έχει διαμορφώσει ο ΣΥΡΙΖΑ στη χώρα. Οι ψηφοφόροι της ΝΔ τοποθετήθηκαν, επιπλέον -  δια  της  εκλογής  του νέου αρχηγού τους- αρνητικά και απέναντι στα διατυμπανισμένα σενάρια επιλεκτικών επαφών της κυβέρνησης με ισχυρούς κύκλους της συντηρητικής παράταξης.

Το άνοιγμα στο κέντρο είναι η επιλογή κάθε κόμματος εξουσίας γιατί χωρίς τέτοιο άνοιγμα δεν επιτυγχάνεται η μέγιστη εκλογική επίδοση. Αυτό όμως δεν είναι ούτε εύκολο ούτε αυτονόητο για ένα κόμμα με το ιδεολογικό φάσμα και τις εσωτερικές  ισορροπίες της ΝΔ, ανεξαρτήτως των προθέσεων της ηγεσίας της. Το άνοιγμα στο κέντρο απαιτεί παραδοχές κοινωνικού φιλελευθερισμού και μεταρρυθμιστικής πολιτικής καθόλου προφανείς  για μια συντηρητική παράταξη. 

Περισσότερα...

Αθήνα, 11 Ιανουαρίου 2016

Άρθρο Ευάγγελου Βενιζέλου για το Capital.gr και την εφημερίδα Κεφάλαιο

Η Ελληνική οικονομία το 2016 - το ζήτημα είναι πρωτίστως πολιτικό

Καλούμαστε καθημερινά να απαντήσουμε στην ερώτηση «πού πηγαίνουμε», πώς θα πορευτεί η οικονομία και συνολικά η χώρα το 2016, αν μπορούν οι Ελληνίδες και οι Έλληνες να είναι πιο αισιόδοξοι για το μέλλον ή αν εξακολουθούν να είναι ενεργοί υπαρξιακού χαρακτήρα κίνδυνοι για τη χώρα.

Δεν με εκφράζει καμιά χαιρέκακη αντιπολιτευτική αντίληψη που επενδύει στο σενάριο της αποτυχίας της κυβερνητικής πολιτικής και του οικονομικού και πολιτικού αδιεξόδου. Δεν αγωνίστηκα με όλες μου τις δυνάμεις και χωρίς διακοπή ή παλινδρόμηση αυτά τα έξι πέτρινα χρόνια για να περιμένω τώρα να στήσω χορό στα ερείπια μιας χώρας που ζει την εμπειρία της έκπτωσης από το ευρωπαϊκό της status ή στην αυλή μιας χώρας που σέρνεται υπό συνθήκες στασιμοχρεοκοπίας και αθεράπευτης συλλογικής αβεβαιότητας και απαισιοδοξίας.

Επιθυμώ να πετύχει μια πολιτική για την οποία αγωνιστήκαμε και στην οποία προσχώρησε τελικά και ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να το πιστεύει και χωρίς να το παραδέχεται λυτρωτικά και δημιουργικά. Επιθυμώ να πετύχει μια πολιτική που προϊόντος του χρόνου εφαρμόζεται φυσικά με αυξανόμενη δυσκολία από μια κοινωνία βαθειά κουρασμένη και μια οικονομία με εξαντλημένη τη φοροδοτική της ικανότητα. Μέχρι τις εκλογές του 2012 είχε επιτευχθεί το 80% της δημοσιονομικής προσαρμογής. Μέχρι το Δεκέμβριο του 2014 είχε επιτευχθεί το 95%. Επιθυμώ να πετύχει μια πολιτική που συνάντησε δυσανάλογα εμπόδια μετά τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές και διακόπηκε βίαια με την εκλογική του νίκη τον Ιανουάριο του 2015, λίγο πριν η χώρα περάσει στη φάση της προληπτικής πιστωτικής γραμμής με όσα θα σήμαινε  αυτό.

Περισσότερα...

Αθήνα, 8 Ιανουαρίου 2015

Άρθρο Ευάγγελου Βενιζέλου στο ekyklos.gr

 Το ασφαλιστικό ζήτημα ως επιτομή του ελληνικού ζητήματος 

Το ασφαλιστικό είναι η επιτομή του ελληνικού ζητήματος που σε άλλες του πτυχές αποκαλύπτεται και σε άλλες συγκαλύπτεται τα έξι τελευταία χρόνια. Τα χρόνια όχι της δημιουργίας αλλά των επιπτώσεων της κρίσης και της προσπάθειας υπέρβασής της.

Η παρουσίαση της κυβερνητικής πρότασης επί τη βάσει της οποίας διεξάγεται - υποτίθεται - η τελευταία φάση της διαπραγμάτευσης με την τρόικα, συμπίπτει με την επέτειο του ενός χρόνου από την ενθουσιώδη υπερψήφιση του «προγράμματος της Θεσσαλονίκης», των εύκολων υποσχέσεων για αποκατάσταση των περικοπών και επαναφορά της 13ης σύνταξης, της επικοινωνιακής πανστρατιάς κατά του «μειλ Χαρδούβελη» που φαντάζει όαση συγκρινόμενο με τις τωρινές προτάσεις.

Ένα χρόνο μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 το πλαίσιο μέσα στο οποίο τίθεται το ασφαλιστικό είναι δυστυχώς πολύ δυσμενέστερο. Η χώρα αντί να βρίσκεται σε καθεστώς προληπτικής πιστωτικής γραμμής και προστατευμένης επανόδου στις αγορές, βρίσκεται βαθιά μέσα στο τρίτο μνημόνιο καθώς ζήτησε και έλαβε με αυστηρούς όρους νέο μεγάλο δάνειο από τους Ευρωπαίους εταίρους της για να καλύψει τις επιπτώσεις του πρώτου 7μηνου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Υποχώρησε ξανά σε κατάσταση ύφεσης και τώρα προσδοκά να επανέλθει το Δεκέμβριο του 2018 στη θέση που ήταν το Δεκέμβριο του 2014. Περιττεύει να επαναλάβω εδώ τι συνέβη με τη διαρροή καταθέσεων, τα capital controls, τις απώλειες του δημοσίου από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, τις ανακολουθίες ως προς τις ιδιωτικοποιήσεις, την αποθάρρυνση των επενδύσεων, το κλίμα αμφιθυμίας και αβεβαιότητας. Περιττεύει να αναφερθώ στη συνολική διεθνή και περιφερειακή θέση της χώρας και στο τρόπο διαχείρισης του προσφυγικού και του μεταναστευτικού. Ούτε στο επίπεδο λειτουργίας των θεσμών της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου. Για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες τίθεται ξανά ζήτημα προσωπικής ασφάλειας από σημαντικά στελέχη του ίδιου του κυβερνητικού χώρου που τώρα απομακρύνθηκαν.

Περισσότερα...

Αθήνα, 3 Ιανουαρίου 2016

Άρθρο Ευάγγελου Βενιζέλου
στην Καθημερινή της Κυριακής

Προσφυγικό και εθνικά θέματα

Η μαζική έλευση στην Ευρώπη προσφύγων κυρίως από τη Συρία και μαζί  μεταναστών χωρίς νόμιμα έγγραφα από διάφορες χώρες, μέσω Τουρκίας, με βασική πύλη εισόδου τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου, δεν επηρεάζει έντονα μόνο τις ευρωπαϊκές κοινωνίες και την εσωτερική πολιτική κατάσταση σε όλες σχεδόν τις χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν θέτει σε δοκιμασία μόνο τη Συνθήκη Σένγκεν και τους κανόνες του Δουβλίνου. Αναδεικνύει τα όρια και τις ανεπάρκειες της εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας της Ευρώπης. Όχι μόνο της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας και της Κοινής Πολιτικής Ασφαλείας και Άμυνας αλλά και των αντίστοιχων εθνικών πολιτικών των κρατών - μελών, πρωτίστως αυτών που λόγω μεγέθους, ιστορικών σχέσεων με κρίσιμες περιοχές, της θεσμικής τους ιδιότητας ως μόνιμων μελών του ΣΑ του ΟΗΕ ή της  διαθεσιμότητας τους να αναλάβουν στρατιωτική δράση διαδραματίζουν σημαντικό διεθνή ρόλο.

Η προσφυγική κρίση ως ευρωπαϊκή πολιτική και κοινωνική δοκιμασία που συνδέεται με θεμελιώδη ζητήματα εσωτερικής και εξωτερικής ασφάλειας είναι πλέον εμφανές ότι επιταχύνει πιο σοβαρές και πρακτικές πρωτοβουλίες σε σχέση με τη Συρία. Αυτό δείχνει η τελευταία  απόφαση του Σ.Α. Το ίδιο ισχύει -τηρουμένων των αναλογιών - και ως προς τη Λιβύη.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες η προσφυγική κρίση αναδεικνύει τη σημασία των ελληνικών συνόρων ως εξωτερικών συνόρων της ΕΕ με όλα όσα αυτό συνεπάγεται. Η ικανότητα και η επάρκεια του ελληνικού κρατικού μηχανισμού να φυλάξει τα εθνικά σύνορα ως ευρωπαϊκά κρίνεται από τα άλλα κράτη -  μέλη και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς από μια πολύ συγκεκριμένη οπτική γωνία: Από πλευράς αστυνομικής καθώς αστυνομικού χαρακτήρα είναι οι αρμοδιότητες της  συνοριοφυλακής και ακτοφυλακής των κρατών - μελών που συνδέονται με τις αρμοδιότητες της Ε.Ε. στο πλαίσιο των άρθρων 77 και 79 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ε.Ε. Ειδικότερα δε από την άποψη της γρήγορης και αποτελεσματικής καταγραφής, ταυτοποίησης και προσωρινής φιλοξενίας όσων δικαιούνται το status του πρόσφυγα και της προώθησής τους στις χώρες  που αναλαμβάνουν την οριστική τους φιλοξενία.

Περισσότερα...

Αθήνα, 2 Ιανουαρίου 2016 

Άρθρο για την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ
και τη στήλη: Μια φωτογραφία πολλές ιστορίες.

Επιμέλεια: Θανάση Νιάρχου 
Όσοι ισχυρίζονται ότι η πολιτική δεν έχει σχέση με την ποίηση (και δεν εννοούμε μια πλειάδα πολιτικών – με κορυφαίους τον Κωνσταντίνο Τσάτσο και τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο – που έγραψαν και γράφουν ποιήματα και εκδίδουν αντίστοιχα βιβλία) δεν έχουν παρά να διαβάσουν το κείμενο του Ευάγγελου Βενιζέλου. Αφού συνιστά μια συγκινητική δικαίωση των στίχων ενός σπουδαίου έλληνα ποιητή, του Γιώργου Σαραντάρη, που έγραψε «κατάγομαι από τα παιδικά μου χρόνια / όπως από μία χώρα»

Περισσότερα...