13 Οκτωβρίου 2000
Το άρθρο 24 για την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος, τον χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό, με ειδικότερες αναφορές στην προστασία των δασών, των μνημείων και των παραδοσιακών περιοχών και στοιχείων, θεωρήθηκε και είναι μία από τις πιο μεγάλες καινοτομίες του Συντάγματος του 1975. Με το άρθρο 24 προστέθηκε στην ελληνική συνταγματική τάξη μία νέα διάσταση• αυτή του οικολογικού συντάγματος. Άλλωστε, η κατάρτιση και η θέση σε ισχύ του μεταπολιτευτικού καταστατικού χάρτη της χώρας συνέπεσε με την ωρίμανση της συζήτησης για την ανάγκη ενός ολοκληρωμένου νομικού συστήματος προστασίας του περιβάλλοντος σε διεθνές, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο, άρα με διατάξεις αφενός μεν διεθνών συμβάσεων, αφετέρου δε των εθνικών συνταγμάτων.
12 Οκτωβρίου 2000
Η διαφάνεια είναι συνυφασμένη με την ίδια την έννοια και τη λειτουργία της δημοκρατίας. Το γεγονός πως, όπως και σε πολλές άλλες περιόδους, γίνεται και πάλι έντονη συζήτηση, διεθνώς, για την ανάγκη να υπάρχουν πρόσθετε εγγυήσεις διαφάνειας είναι μία πολύ ισχυρή ένδειξη της κρίσης των θεσμών της σύγχρονης αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Η θέσπιση συνεπώς και η λειτουργία εγγυήσεων διαφάνειας είναι βασική προϋπόθεση για την υπεράσπιση της πολιτικής και άρα για την υπεράσπιση της ίδιας της δημοκρατίας απέναντι σε ποικίλες πιέσεις που προέρχονται από θύλακες εξουσίας - οικονομικής, κοινωνικής, επικοινωνιακής ή ακόμα και τεχνολογικής ή επιστημονικής - οι οποίοι βρίσκονται εκτός πολιτικού, δηλαδή εκτός δημοκρατικού ελέγχου.
11 Οκτωβρίου 2000
Η κρίση της πολιτικής, τόσο ως κρίση κοινωνικής αντιπροσωπευτικότητας των πολιτικών θεσμών όσο και ως κρίση αξιοπιστίας του πολιτικού λόγου, είναι ένα συνολικό και οξύ πρόβλημα που δεν λύνεται με τις αναθεωρήσεις των συνταγμάτων ούτε με τις βελτιώσεις της κοινής νομοθεσίας. Είναι όμως σημαντικό να διαμορφώνονται κάθε φορά οι καλύτερες δυνατές θεσμικές προϋποθέσεις ως όρος όχι επαρκής αλλά σίγουρα αναγκαίος για τον εκσυγχρονισμό και την ανόρθωση (για να χρησιμοποιήσω έναν όρο του Ελευθερίου Βενιζέλου) του πολιτικού συστήματος.
4 Οκτωβρίου 2000
Οι δημόσιοι υπάλληλοι - αλλά σε πολλά σημεία και οι υπάλληλοι του ευρύτερου δημόσιου τομέα - είναι μία μεγάλη κατηγορία πολιτών για την οποία η υπό εξέλιξη αναθεώρηση του Συντάγματος έχει ιδιαίτερη πρακτική σημασία. Η επικέντρωση της προσοχής σε θέματα όπως η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας ή οι εγγυήσεις διαφάνειας δεν επέτρεψαν να αναδειχθούν ως τώρα οι τομές που επιφέρει η συζητούμενη αναθεώρηση του Συντάγματος στο νομικό καθεστώς των δημοσίων υπαλλήλων.
3 Οκτωβρίου 2000
Στη χώρα μας πολλά πράγματα θεωρούνται αυτονόητα χωρίς αυτό να συμβαίνει σε διεθνές ή ευρωπαϊκό επίπεδο. Ένα - δυστυχώς - από αυτά είναι και η εμμονή στην αρχή του κοινωνικού κράτους. Η χρονίζουσα δημοσιονομική κρίση του κοινωνικού κράτους και η βαθιά ιδεολογική αμφισβήτηση του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου λόγω της κατίσχυσης των νεοφιλελεύθερων αντιλήψεων (ακόμα και σε πολιτικούς χώρους που ήταν παραδοσιακοί αντίπαλοί του) δεν μπόρεσε να μεταβάλει - στη χώρα μας - τις αντιλήψεις ως προς την συνταγματική κατοχύρωση του κοινωνικού κράτους.
2 Οκτωβρίου 2000
Το Σύνταγμα του 1975 συμπυκνώνει και εκφράζει τις αντιλήψεις και το κλίμα της μεταπολίτευσης ιδίως στις διατάξεις του περί συνταγματικών δικαιωμάτων που δεν τροποποιήθηκαν με την αναθεώρηση του 1986. Το Σύνταγμα του 1975 ναι μεν ψηφίσθηκε τελικά από μόνη την (συντηρητική) πλειοψηφία της λεγόμενης Ε' Αναθεωρητικής Βουλής, στην διαμόρφωσή του όμως και ιδίως στην κατάστρωση των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων οι θέσεις τής τότε αντιπολίτευσης και οι δικαιοκρατικές ευαισθησίες της εποχής εκείνης ως αντίδραση στην εμπειρία της δικτατορίας αλλά και της μακράς μετεμφυλιακής περιόδου, άσκησαν καθοριστική επίδραση.
Το ισχύον συνεπώς Σύνταγμα της χώρας είναι ένα Σύνταγμα που κατοχυρώνει και προστατεύει σε ικανοποιητικό βαθμό τα ατομικά δικαιώματα αλλά και τα δικαιώματα ομαδικής δράσης διαμορφώνοντας ένα επαρκές συνταγματικό πλαίσιο κράτους δικαίου. Η νομική, ιδεολογική και πολιτική σημασία του Συντάγματος αναδεικνύεται, βέβαια, όταν πρέπει να ανακοπεί και να περιορισθεί ο κοινός νομοθέτης που παραβιάζει ευθέως ή εκ του πλαγίου τα ατομικά δικαιώματα. Στην περίπτωση αυτή το αντίβαρο είναι ο επιστημονικός λόγος, η κοινωνική ευαισθησία και η δικαστική εξουσία μέσα από τους μηχανισμούς του δικαστικού ελέγχου της συνταγματικότητας των νόμων ή του (απευθείας) ελέγχου της συνταγματικότητας διοικητικών πράξεων. Η δικαστική όμως εξουσία λειτουργεί - δυστυχώς - και αντίστροφα, όταν καλούμενη να εφαρμόσει το Σύνταγμα διαμορφώνει πρακτικές που παραβιάζουν συνταγματικά δικαιώματα και μάλιστα αυτά που συγκροτούν τον πυρήνα της προσωπικής ασφάλειας.
16 Σεπτεμβρίου 2000
Από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα υπήρξαν ορισμένες λέξεις που σηματοδότησαν επιμέρους φάσεις και έδωσαν τον τόνο στον δημόσιο βίο και στον πολιτικό ανταγωνισμό που είναι η ουσία της ίδιας της δημοκρατίας: ο εκδημοκρατισμός, η ένταξη στις (τότε) Ευρωπαϊκές Κοινότητες, η αλλαγή, η «κάθαρση», ο εκσυγχρονισμός και η ένταξη στην ΟΝΕ είναι οι μεγάλοι στόχοι της περιόδου αυτής.
Ακριβέστερο είναι, ίσως, να πούμε ότι όλα αυτά τα μεγάλα θέματα που επηρέασαν με τον ένα ή τον άλλον τρόπο την πορεία της ελληνικής κοινωνίας και τη διαμόρφωση του συσχετισμού των δυνάμεων και των αντιλήψεων στο εσωτερικό της λειτουργούν συμπληρωματικά και συνθετικά. Τα πράγματα εξελίσσονται, ενίοτε παλινδρομούν, αλλά τελικά γίνονται βήματα προς το καλύτερο. Η Ελλάδα του 2000 έχει βελτιώσει τη θέση της σε όλα σχεδόν τα ζητήματα σε σύγκριση με την Ελλάδα του 1974, ενώ είναι προφανές ότι έχει μειωθεί η απόσταση που τη χωρίζει από το δυτικοευρωπαϊκό μοντέλο ανάπτυξης, ιδίως μετά την επικράτηση των μεταβιομηχανικών αντιλήψεων.
3 Σεπτεμβρίου 2000
Η Θεσσαλονίκη της ΔΕΘ και των βυζαντινών ‘’Δημητρίων’’ είναι μια ‘’πόλη των εκθέσεων’’ και οφείλει να διατηρήσει και να ‘’ανακαινίσει’’ το χαρακτήρα της αυτόν μέσα σε μια διεθνή εκθεσιακή αγορά εξαιρετικά δύσκολη, απαιτητική και ανταγωνιστική.
Σήμερα μία πόλη των εκθέσεων για να επιβιώσει και να αναπτυχθεί οφείλει να έχει σοβαρές όχι μόνον εκθεσιακές αλλά και τουριστικές, πολιτιστικές και συνεδριακές υποδομές και λειτουργίες.
Όλα δε αυτά προϋποθέτουν την κινητοποίηση και τη συνέργια του δημόσιου τομέα, της τοπικής αυτοδιοίκησης και, βέβαια, της αγοράς που πρέπει να επενδύσει κεφάλαια και να αναλάβει επιχειρηματικές πρωτοβουλίες και κινδύνους.
6 Αυγούστου 2000
[Ο διάλογος μαζί του μένει πάντα ανοικτός ]
Στην κοινή συνείδηση των ελλήνων πολιτών ο Αριστόβουλος Μάνεσης είχε καθιερωθεί ήδη πριν από τη δικτατορία ως μία εμβληματική μορφή ταυτισμένη με το συνταγματικό δίκαιο ως «τεχνική της πολιτικής ελευθερίας». Η αντιφατική και κολοβή συνταγματική «νομιμότητα» του μετεμφυλιακού κράτους τον έφερε από νωρίς επιστημονικά αντιμέτωπο με οριακά προβλήματα του συνταγματικού δικαίου όπως το δίκαιο της ανάγκης ή τα δικαιώματα των εκτοπισμένων.
24 Ιουλίου 2000
1.Η συζήτηση για τις εργασιακές σχέσεις που εντάθηκε τις τελευταίες ημέρες δεν πρέπει να μας κάνει να λησμονήσουμε πως ένα από τα πιο σημαντικά κεκτημένα της περιόδου 1994-2000 είναι η διαμόρφωση και η διαφύλαξη ενός κλίματος εργασιακής ειρήνης. Το κλίμα αυτό έχει τη δική του ουσιώδη συμβολή στην επίτευξη των δημοσιονομικών και μακροοικονομικών προϋποθέσεων για την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ.
2. Από την άποψη αυτή είναι ιδιαίτερα θετικό το γεγονός πως βασική και ευθεία επιδίωξη της συζήτησης για τις εργασιακές σχέσεις και το νομικό τους καθεστώς δεν είναι η περαιτέρω μείωση του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος (καθώς ως προς τη διάσταση αυτή έχει επιτευχθεί σημαντική βελτίωση τα τελευταία χρόνια με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα εισοδηματικά μερίδια), αλλά η αύξηση της απασχόλησης και η μείωση του ποσοστού ανεργίας. Όλα είναι, φυσικά, συνδεδεμένα μεταξύ τους, έχει όμως σημασία το ποιος στόχος προτάσσεται.
