9 Νοεμβρίου 2005
Πρώτη φορά στα χρονικά της αντιπολιτευτικής δημοσιονομικής ιστορίας της χώρας, η Βουλή ετοιμάζεται να αρχίσει σε λίγες εβδομάδες την συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2006, γνωρίζοντας ότι θα κληθεί να ψηφίσει έναν εικονικό και ανεφάρμοστο προϋπολογισμό.
Έναν προϋπολογισμό στα χαρτιά, που δεν θα έχει καμία απολύτως σχέση με την οικονομική και πιο συγκεκριμένα την δημοσιονομική πραγματικότητα του 2006. Αυτό είναι το κατόρθωμα της κυβέρνησης του κ. Καραμανλή, που καλείται τώρα να πληρώσει τις συνέπειες και τα επίχειρα του θεμελιώδους πολιτικού σφάλματος, της λεγόμενης «απογραφής».
Η απογραφή δεν είναι μια πολιτική βεντέτα ανάμεσα στην Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ. Είναι μία κραυγαλέα εσφαλμένη πολιτική επιλογή του κ. Καραμανλή που έχει ως αποτέλεσμα σημαντικό κόστος να μετακυλύεται στο εισόδημα των ελλήνων πολιτών. Το τέχνασμα της κυβέρνησης ήταν πάρα πολύ απλό. Θέλησε να επιβαρύνει αναδρομικά τα έτη της οικονομικής διαχείρισης του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να ελαφρύνει προληπτικά τα έτη της οικονομικής διαχείρισης της Ν.Δ. Ενεπλάκη όμως έτσι σε δημοσιονομικές μεθοδεύσεις, οι οποίες τώρα στρέφονται εναντίον της εθνικής οικονομίας και εναντίον του διεθνούς κύρους της χώρας. Κατήγγειλε ως παράνομες και απαράδεκτες λογιστικές και απεικονιστικές μεθόδους που τώρα θέλει να εφαρμόσει και μάλιστα με ακραίο τρόπο προκειμένου να κλείσει τους λογαριασμούς του 2005 και να διαμορφώσει τον προϋπολογισμό του 2006.
Η απόρριψη του σχεδίου του προϋπολογισμού 2006 από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποτελεί κόλαφο για την χώρα. Τώρα η κυβέρνηση, την ανάγκη φιλοτιμίαν ποιούμενη, ουσιαστικά αλλάζει τη βάση κατάργησης του προϋπολογισμού. Αυτό όμως σημαίνει ακόμη λιγότερα χρήματα στην αγορά, ακόμη μεγαλύτερη μείωση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων, ακόμη μικρότερο κύκλο εργασιών, ακόμη μικρότερα εισοδήματα, ακόμη λιγότερες θέσεις εργασίας, ακόμη χαμηλότεροι ρυθμοί ανάπτυξης, ακόμη μεγαλύτεροι κίνδυνοι ύφεσης στην ελληνική οικονομία.
Αν σκεφθεί κανείς ότι ο προϋπολογισμός του 2006 είναι ο τρίτος από τους τέσσερις προϋπολογισμούς που συνήθως διαχειρίζεται κάθε κυβέρνηση μέσα στην κοινοβουλευτική της τετραετία, αντιλαμβάνεται πόσο μικρά είναι τα περιθώρια να διαμορφώσει η κυβέρνηση της Ν.Δ. ένα οικονομικό έτος 2007 γενναιόδωρο, κοινωνικά και εισοδηματικά. Πότε θα προλάβει ο κ. Καραμανλής να εκπληρώσει τις προεκλογικές του υποσχέσεις σε σχέση με το ύψος του ΕΚΑΣ, της αγροτικής σύνταξης και της κατώτερης σύνταξης του ΙΚΑ; Τι θα πει στους έλληνες πολίτες, όταν θα φτάσει η στιγμή του πολιτικού απολογισμού; Αντί για έναν συνεπή πολιτικό απολογισμό μπορεί να τους εμφανίσει μία δημοσιονομική - λογιστική απογραφή, η οποία στρέφεται κατά του παρελθόντος, αλλά και ταυτόχρονα κατά του μέλλοντος της χώρας; Αυτό είναι που προκαλεί το στρατηγικό κενό και την πολιτική αμηχανία της κυβέρνησης. Είναι όμως κρίμα αυτά να τα πληρώνει ο έλληνας πολίτης και το εισόδημα του.
* Άρθρο Ευ. Βενιζέλου στην Αυριανή, 9 Νοεμβρίου 2005
