5 Δεκεμβρίου 2005

Στόχος τα εργασιακά δικαιώματα

του Ευ. Βενιζέλου

Η κυβέρνηση πιεζόμενη πανταχόθεν λόγω του αδιεξόδου της οικονομικής της πολιτικής και της ουσιαστικής απόρριψης του προϋπολογισμού, επιχειρεί να οργανώσει με το νομοσχέδιο για τις ΔEKO έναν πολιτικό και επικοινωνιακό αντιπερισπασμό, προκειμένου να δώσει την εντύπωση ότι αναλαμβάνει «μεταρρυθμιστικές» πρωτοβουλίες. Kατέθεσε έτσι ένα ψευδεπίγραφο νομοσχέδιο για τις ΔEKO, ενώ στόχοι της είναι και πάλι οι εργαζόμενοι στον δημόσιο αλλά και στον ιδιωτικό τομέα, η ανατροπή των εγγυήσεων του εργατικού δικαίου και τελικά το ίδιο το κοινωνικό κράτος.

Mε το γνωστό δημαγωγικό τρόπο, η κυβέρνηση προσπαθεί να θέσει στο στόχαστρο τους λεγόμενους «προνομιούχους» εργαζομένους του ευρύτερου δημόσιου τομέα, θέλοντας να τροφοδοτήσει μία ενδοκοινωνική σύγκρουση. Eίναι όμως προφανές ότι όπως συνέβη τις προηγούμενες φορές, έτσι και τώρα, πίσω από την επίθεση κατά των εργασιακών δικαιωμάτων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα κρύβεται πάντοτε ένα σχέδιο περαιτέρω μείωσης των δικαιωμάτων και των αποδοχών των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα.

Περισσότερα …

15 Σεπετεμβρίου 2005

 Nαι στα ιδιωτικά, όχι σε κερδοσκοπικά Πανεπιστήμια

[H ανάγκη πολυτυπίας στα AEI και η εισαγωγή σε αυτά]

του Ευ. Βενιζέλου

Όλα όσα είδαμε χθες ως προς τα κοινωνικά, ιδεολογικά και παιδαγωγικά χαρακτηριστικά του εκπαιδευτικού συστήματος κορυφώνονται στο επίπεδο της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης.

1. H εστίαση της συζήτησης για το μέλλον των Πανεπιστημίων στο ζήτημα των λεγομένων «ιδιωτικών Πανεπιστημίων» είναι τις περισσότερες φορές όχι ουσιαστικού, αλλά ιδεολογικού και συμβολικού χαρακτήρα. Σε καμία χώρα με ακαδημαϊκή παράδοση δεν υπάρχουν ιδιωτικά Πανεπιστήμια με την έννοια των κερδοσκοπικών επιχειρήσεων. Υπάρχουν ιδρύματα ή καταπιστεύματα στα οποία προστίθενται συνεχώς χορηγίες, κληροδοτήματα και δωρεές κοινωφελούς χαρακτήρα που αποδίδουν σε όσους τα προσφέρουν κοινωνικό και επικοινωνιακό κύρος, αλλά όχι εμπορικό κέρδος.

Περισσότερα …

14 Σεπτεμβρίου 2005

Οι τρεις προτεραιότητες για την παιδεία
[Xρηματοδότηση, υποδομή, λειτουργία]

του Ευ. Βενιζέλου

Στη διάρθρωση και τη λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος κρίθηκε από τη συγκρότηση του νέου ελληνικού κράτους μέχρι τις ημέρες μας ο ίδιος ο χαρακτήρας της ελληνικής κοινωνίας: η διαστρωμάτωσή της, η εσωτερική της κινητικότητα, ο περισσότερο ανοικτός χαρακτήρας της σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές κοινωνίες.

H κατάσταση αυτή συνδέθηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό με την ανάδειξη τριών βασικών αρχών: Πρώτον, της αρχής των κανονιστικά οργανωμένων διαδικασιών που περιορίζουν την ευελιξία και την εκπαιδευτική ή ακαδημαϊκή ευχέρεια των σχολείων ή των πανεπιστημίων, προσφέρουν όμως διαφάνεια και νομιμότητα. Δεύτερον, της αρχής της ομοιομορφίας που θέλει να είναι πλήρως ενοποιημένο το εκπαιδευτικό σύστημα και το αναλυτικό πρόγραμμα σε όλη τη χώρα. Τρίτον, της αρχής του συμβολικού εξισωτισμού με βάση το δόγμα της δωρεάν παιδείας.

Περισσότερα …

7 Ιουνίου 2005

Tο Σύνταγμα προστατεύει τις συλλογικές συμβάσεις

του Ευ. Βενιζέλου

H κυβέρνηση αξιοποιεί στο έπακρο μια παλιά και διαδεδομένη παρεξήγηση, πως στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, δηλαδή στις λεγόμενες ΔΕΚΟ, ισχύει η μονιμότητα του προσωπικού τους. Θέτει - υποτίθεται - στο στόχαστρο τα προνόμια των εργαζομένων στις επιχειρήσεις αυτές, σε σχέση με το εργασιακό καθεστώς του ιδιωτικού τομέα.

Πρέπει όμως να θυμηθούμε ότι στην αφετηρία των λεγόμενων «διαρθρωτικών αλλαγών» που προωθεί η κυβέρνηση ήταν η απόπειρά της να θέσει τρία μείζονα ζητήματα, που αφορούν το σύνολο των εργαζομένων, αλλά και των μικρών, κυρίως εμπορικών, επιχειρήσεων: Το ασφαλιστικό, η διευθέτηση του χρόνου εργασίας και το ωράριο των καταστημάτων.

Είναι συνεπώς προφανές ότι το εργασιακό και το ασφαλιστικό καθεστώς των εργαζομένων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα δεν είναι παρά το προοίμιο του κυρίως θέματος, που είναι ο ιδιωτικός τομέας, η αγορά συνολικά και η αγορά εργασίας ειδικότερα.

Περισσότερα …

20 Μαϊου 2005 

Η Βουλή να αποφασίσει για τις λευκές ψήφους
[Mετά την ανατροπή της πάγιας και σχεδόν ομόφωνης νομολογίας]

του Ευ. Βενιζέλου

H κριτική που διατυπώνεται έως τώρα στην πρόσφατη απόφαση του ΑΕΔ που ελήφθη με οριακή πλειοψηφία 6-5 ως προς τις λευκές ψήφους και την κατανομή εδρών στη μείζονα εκλογική περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, εστιάζεται στα ακόλουθα σημεία: 

Πρώτον, στη διαπίστωση ότι το ΑΕΔ ανέτρεψε τη σχετική πάγια και σχεδόν ομόφωνη νομολογία του (βλ. π.χ. την απόφαση 35/1999 για το ίδιο θέμα).

Δεύτερον, στη διαπίστωση ότι το ΑΕΔ για πρώτη φορά κρίνει ως αντισυνταγματική μία θεμελιώδη και μόνιμη ρύθμιση του εκλογικού συστήματος της χώρας, ενώ η σχετική πάγια νομολογία του εκλογοδικείου του Συντάγματος του 1952 και μετά το 1975 του ΑΕΔ αναγνωρίζει στον εκλογικό νομοθέτη πάντα ευρεία διακριτική ευχέρεια. Ο εκλογικός δικαστής απέφυγε έως τώρα, με ευλάβεια θα λέγαμε, να κρίνει ως αντισυνταγματική και να παραμερίσει μία ρύθμιση και μάλιστα θεμελιώδη της εκλογικής νομοθεσίας.

Περισσότερα …

15 Μαρτίου 2005

Μετά το συνέδριο

του Ευ. Βενιζέλου

Το Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ ήταν ένα εξωστρεφές πολιτικό γεγονός. Εξέπεμψε ένα σαφές και ισχυρό μήνυμα ενότητας, αυθεντικότητας και ανανέωσης. Σε τέτοιου είδους γεγονότα σημασία δεν έχει αυτό που συμβαίνει τις τρεις ημέρες της συνεδριακής διαδικασίας , αλλά όσα προηγούνται και κυρίως όσα έπονται.

Το Συνέδριο ήταν συνεπώς μία ενδιαφέρουσα στιγμή που μπορεί να σηματοδοτήσει την έναρξη μιας νέα πολιτικής περιόδου. Οι προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο δεν διαμορφώνονται βέβαια από το Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, αλλά κυρίως από την πάροδο του πρώτου χρόνου της κυβερνητικής θητείας της Ν.Δ. Μέχρι πριν από λίγο η κυβέρνηση είχε το πλεονέκτημα να συγκρίνει τις πράξεις και τις παραλήψεις των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ με τις υποσχέσεις και τις αξιολογικές κρίσεις του κ. Καραμανλή. Τώρα που η κυβέρνηση διαθέτει τα δικά της πεπραγμένα, αυτά δεν συγκρίνονται μόνο με τον απόηχο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, αλλά και με τις προεκλογικές δεσμεύσεις του κυβερνώντος κόμματος.

Περισσότερα …

13 Μαρτίου 2005

Τα πολιτικά γενέθλια του κ. Καραμανλή

του Ευ. Βενιζέλου

Λίγες φορές  στην πολιτική ιστορία της χώρας μία κυβέρνηση ανέλαβε τα καθήκοντα της με τόσο προνομιακούς όρους, όσο η κυβέρνηση της Ν.Δ. πριν ένα χρόνο: Η χώρα διέθετε την κεκτημένη ταχύτητα της ολυμπιακής προετοιμασίας και του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, ενώ στην εξωτερική πολιτική είχαν διαμορφωθεί οι προϋποθέσεις για σημαντικές εξελίξεις στο Κυπριακό και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Ο κ. Καραμανλής είχε καταφέρει, ως αρχηγός της αντιπολίτευσης να διαμορφώσει μία ηθικίζουσα νεοσυντηρητική ρητορεία, βασισμένη στις έννοιες της διαφάνειας και της διαπλοκής σε συνδυασμό με την φθορά που αναπόφευκτα υπέφερε η μακρά παραμονή του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία.

Περισσότερα …

9 Φεβρουαρίου 2005

Δημοκρατική Διέξοδος 

του Ευ. Βενιζέλου

APKETA ΧΡΟΝΙΑ τώρα, οι έρευνες της κοινής γνώμης αναδεικνύουν το φαινόμενο της κρίσης της πολιτικής με τη μορφή της έλλειψης εμπιστοσύνης προς τα κόμματα, τους πολιτικούς θεσμούς (με κορυφαία τη Βουλή) και τα πολιτικά πρόσωπα. Αντιθέτως η κοινή γνώμη φαίνεται να περιβάλλει σταθερά με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη μη αιρετά - και κατά τεκμήριο συντηρητικά - σώματα, όπως η Δικαιοσύνη, ο Στρατός και η Εκκλησία. Ακόμη και το σύστημα ενημέρωσης συγκεντρώνει βαθμούς εμπιστοσύνης κάπως υψηλότερους από τους πολιτικούς θεσμούς, που υπόκεινται σε περιοδικό εκλογικό έλεγχο και σε συνεχή δημόσια κριτική. 

ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ημέρες παρακολουθούμε όμως να διαμορφώνεται μία εικόνα βαθιάς και γενικευμένης κρίσης όχι στο χώρο της πολιτικής, αλλά στο εσωτερικό χώρων, όπως η Δικαιοσύνη και η Εκκλησία. Το κοινό χαρακτηριστικό των οποίων είναι ο αξιακός τους λόγος. Το γεγονός ότι ενεργούν στο όνομα κρίσιμων αξιών όπως η Δικαιοσύνη ως έννοια και η σωτηρία του εκπεσόντος ανθρώπου.

Περισσότερα …

 9 Ιανουαρίου 2005

Μια «βασικά αμέτοχη» κυβέρνηση 

του Ευ. Βενιζέλου

H αντίδραση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίον επιχειρείται να ερμηνευθεί και εφαρμοσθεί το άρθρο 14 παρ. 9 του Ελληνικού Συντάγματος μέσω των διατάξεων του νομοσχεδίου για τον λεγόμενο «βασικό μέτοχο», θέτει δύο μεγάλα ζητήματα: πρώτον, το κλασικό και παλιό ζήτημα της σχέσης εθνικού συντάγματος και κοινοτικού δικαίου (πρωτογενούς και παραγώγου)· και δεύτερον, το τρέχον πολιτικό ζήτημα των επιδιώξεων και των χειρισμών της σημερινής ελληνικής κυβέρνησης.

Από τότε που ιδρύθηκαν οι Ευρωπαϊκές Κοινότητες, πριν από μισό αιώνα, ως την πρόσφατη υπογραφή της Συνθήκης για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, το ζήτημα των σχέσεων ανάμεσα στα εθνικά συντάγματα των κρατών-μελών και το πρωτογενές, αλλά και το παράγωγο κοινοτικό δίκαιο, απασχόλησε κατ' επανάληψη τόσο το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων όσο και τα συνταγματικά ή τα ανώτατα δικαστήρια των κρατών-μελών.

Περισσότερα …

Ιανουάριος 2005

Αιχμάλωτοι της «απογραφής»

του Ευ. Βενιζέλος

Επί ένα σχεδόν χρόνο η ελληνική οικονομία παρακολουθεί την αμηχανία και την αναποφασιστικότητα της κυβέρνησης που έχουν αρχίσει πλέον να καθίστανται τα μείζονα προβλήματα, τόσο των επιχειρήσεων, όσο και των νοικοκυριών. Τους πρώτους έξι μήνες η αδυναμία αυτή δεν είχε καταστεί προφανής, επειδή το τελικό στάδιο της ολυμπιακής προετοιμασίας και η κεκτημένη ταχύτητα που είχαν τα έργα και οι πρωτοβουλίες της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ δημιουργούσαν μια πιο δυναμική και αισιόδοξη εικόνα.

Ήδη όμως από τις πρώτες εβδομάδες της θητείας της η κυβέρνηση της Ν.Δ. διέπραξε το βασικό και καταλυτικό ατόπημα, στο οποίο εγκλωβίστηκε, όχι μόνον η ίδια, αλλά όλη η ελληνική οικονομία.Αναφέρομαι στην τραγική υπόθεση της λεγόμενης δημοσιονομικής «απογραφής» που κακώς πιστεύουν κάποιοι ότι αφορά μια πολιτική αντιδικία μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων της χώρας. Η υπόθεση αυτή αποδείχθηκε ότι αφορά ευθέως το σύνολο της ελληνικής οικονομίας, τις προοπτικές της ελληνικής επιχείρησης και το εισόδημα του Έλληνα πολίτη.

Περισσότερα …