Αθήνα, 21 Δεκεμβρίου 2014
Άρθρο Ευάγγελου Βενιζέλου, Προέδρου του ΠΑΣΟΚ και Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης στην εφημερίδα «Real News»
Η ώρα της αλήθειας έφτασε. Η διασταύρωση της διαδικασίας εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας με την εν εξελίξει διαπραγμάτευση με τους εταίρους για την ολοκλήρωση του προγράμματος στήριξης, δηλαδή του μνημονίου και την αλλαγή σελίδας, φέρνει τους πάντες αντιμέτωπους με απλά, πρακτικά και σκληρά ερωτήματα:
Θέλουμε ή όχι να προχωρήσουμε ως χώρα, μέσα σε συνθήκες σταθερότητας και ασφάλειας, ώστε μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου 2015, δηλαδή μέσα στο δίμηνο της τεχνικής παράτασης του προγράμματος, να έχει επιτευχθεί η αλλαγή σελίδας με τη μετάβαση από το μνημόνιο και την τρόικα σε ένα ριζικά διαφορετικό καθεστώς, αυτό της προληπτικής πιστωτικής γραμμής που θα επιτρέψει την επάνοδο της Ελλάδας σε μια φυσιολογική σχέση με τις αγορές;
Θέλουμε ή όχι να παραμείνει ασφαλής και αυτόματη η σχέση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το μόνο μηχανισμό που διασφαλίζει απεριόριστη ρευστότητα υπό την προϋπόθεση ότι η Ελλάδα έχει συμφωνήσει μια προληπτική πιστωτική γραμμή το αργότερο μέχρι τις 28.2.2015 (οπότε λήγει πλέον και τεχνικά το υφιστάμενο πρόγραμμα / δάνειο στήριξης της Ελλάδας από την ευρωζώνη) ως θώρακα απέναντι σε ενδεχόμενες κερδοσκοπικές αντιδράσεις της αγοράς;
Αθήνα, 2 Νοεμβρίου 2014
Άρθρο του Αντιπρόεδρου της Κυβέρνησης και Υπουργού Εξωτερικών Ευ. Βενιζέλου στην εφημερίδα «Καθημερινή της Κυριακής» με θέμα «Εθνική συναίνεση και εξωτερική πολιτική»
Ποτέ άλλοτε τα τελευταία εξήντα χρόνια -από τα τέλος του Εμφυλίου- η χώρα μας δεν είχε βρεθεί σε μια συρροή προκλήσεων και προβλημάτων συγκρίσιμη με αυτή των τελευταίων πέντε ετών.
Η ελληνική κρίση που έθιξε την οικονομική υπόσταση της χώρας -δηλαδή μια από τις πιο σημαντικές παραμέτρους της εθνικής ισχύος- συνέπεσε:
• Με την ευρύτερη κρίση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όχι μόνο ως οικονομικής, αλλά και ως πολιτικής οντότητας, κρίση που τροφοδοτεί διάφορες εκδοχές ευρωσκεπτικισμού.
• Με νέες ισχυρές προκλήσεις για την ευρωπαϊκή ασφάλεια που είναι ένα ευρωατλαντικό ζήτημα, όχι από το τέλος του Β' Παγκόσμιου Πολέμου και την έναρξη του Ψυχρού Πολέμου, αλλά ήδη από τα μέσα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, δηλαδή εδώ και έναν σχεδόν αιώνα.
• Με το άνοιγμα μιας τεράστιας βεντάλιας κρίσεων, τόσο στη νότια, όσο και στην ανατολική γειτονία της Ε.Ε., κρίσεις που εκλύουν ενέργεια μεγαλύτερη ίσως από αυτήν που παρήγαγαν, σωρευτικά, η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και η λεγόμενη «Αραβική Ανοιξη».
Αθήνα, 22 Οκτωβρίου 2014
Άρθρο Ευάγγελου Βενιζέλου, Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και Προέδρου του ΠΑΣΟΚ στην εφημερίδα «Τα ΝΕΑ»
Ο εκτροχιασμός της δημόσιας συζήτησης
Τις τελευταίες ημέρες έχει, δυστυχώς, χαθεί κάθε λογικός ειρμός στον δημόσιο διάλογο.
Ας δούμε τα γεγονότα:
· Παρουσιάσαμε στη Βουλή, στη συζήτηση για την ψήφο εμπιστοσύνης, το ολοκληρωμένο σχέδιο εξόδου από το Μνημόνιο και την επιτήρηση της τρόικας, καθώς στο τέλος της φετινής χρονιάς ολοκληρώνεται το ευρωπαϊκό σκέλος του προγράμματος.
·Τονίσαμε ότι στόχος μας είναι το σχέδιο αυτό να καταστεί ολοκληρωμένη συμφωνία με τους εταίρους μας, συμπεριλαμβανομένης της επιβεβαίωσης της βιωσιμότητας του χρέους, πριν από την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας.
· Στο πλαίσιο αυτό είπαμε ότι θα εξετάσουμε και τη συμφωνημένη ολοκλήρωση του σκέλους του προγράμματος που αφορά το ΔΝΤ σε συνεργασία τόσο με αυτό όσο και με τους ευρωπαίους εταίρους μας. Τονίσαμε ότι αρκούν οι υφιστάμενοι ευρωπαϊκοί υποστηρικτικοί μηχανισμοί που μπορούν να ενεργοποιηθούν.
· Είπαμε σε όλους τους τόνους ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε στην προσπάθεια αυτή είναι η έλλειψη εθνικής συναίνεσης και η αμφισβήτηση της πολιτικής σταθερότητας, δηλαδή η στάση της αντιπολίτευσης που υποτάσσει τα πάντα στον στόχο της πρόκλησης πρόωρων εκλογών, διαστρέφοντας το θεσμικό νόημα της προεδρικής εκλογής, και η εμμονή της στην άρνηση της συνέχειας του κράτους και των δεσμεύσεών του.
Κυριακή 3 Αυγούστου 2014
Άρθρο του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελου Βενιζέλου
Το ταγκό θέλει δύο: κατανόηση της αλήθειας και εθνική συναίνεση
Τα διδάγματα της Αργεντινής και η διαφορά της ελληνικής περίπτωσης
Οι νέες περιπέτειες της Αργεντινής σε σχέση με το δημόσιο χρέος φέρνουν στην επιφάνεια ένα από τα μεγαλύτερα διεθνοπολιτικά προβλήματα που είναι η προκλητική και προσβλητική συρρίκνωση της κρατικής κυριαρχίας έναντι των αγορών.
Εφόσον τα κράτη δανείζονται από τις αγορές και μάλιστα από φορείς ακραία κερδοσκοπικούς, αναγκάζονται να υποταχθούν στη λογική και τους θεσμούς της αγοράς. Το κράτος ως θεμελιώδης θεσμός ταυτισμένος με την έννοια της κυριαρχίας, μεταβάλλεται στον ίδιο τον πυρήνα του καθώς διεθνοποιείται, ιδιωτικοποιείται και αποπολιτικοποιείται με ασύμμετρο και αδιαφανή τρόπο μέσω της διεθνούς αγοράς κεφαλαίων. Το φαινόμενο αυτό μπορεί να καταστεί από ένα σημείο και μετά ανεξέλεγκτο, όταν η κρίση καθιστά το κράτος αιχμάλωτο απροκάλυπτα κερδοσκοπικών επιδιώξεων.
Αυτό αφορά εν δυνάμει όλα ανεξαιρέτως τα κράτη που κινδυνεύουν να χάσουν τον έλεγχο των δημοσιονομικών τους δεδομένων. Πρόκειται για ένα κλασικό και παλιό ζήτημα που το νέο ελληνικό κράτος το γνωρίζει εκ γενετής λόγω των «δανείων της ανεξαρτησίας», αλλά και λόγω της σχέσης που υπάρχει ανάμεσα στην κρίση του οθωμανικού χρέους και τη διάλυση της οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Η περιπέτεια της Αργεντινής προσφέρεται συνεπώς για ποικίλες συγκρίσεις και θυμίζει πολλά κρίσιμα στοιχεία :
Πρώτον, θυμίζει τα όρια των μονομερών κινήσεων σε σχέση με τη διαχείριση του δημοσίου χρέους οποιασδήποτε χώρας. Όλοι οι λαοί έχουν αίσθημα εθνικής υπερηφάνειας, το ζήτημα είναι αυτό να μετουσιώνεται σε χειρισμούς ασφαλείς που οδηγούν στην οριστική έξοδο από την κρίση και όχι στην ανακύκλωσή της. Οι μονομερείς κινήσεις, καλώς ή κακώς, τιμωρούνται. Σχέδιο Β δεν υπάρχει. Μας το θυμίζει και η κυπριακή εμπειρία.
Αναδεικνύει, δεύτερον, τη σημασία της συμμετοχής σε μια ισχυρή περιφερειακή ένωση, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση και ιδίως η Ευρωζώνη ως νομισματική ένωση που είναι πρόθυμη - παρά τις δυσκολίες και τους σκληρούς ή μυωπικούς όρους - να επενδύσει πάρα πολλά κεφάλαια στη διάσωση ενός Κράτους - μέλους της από τη χρεοκοπία και την επιθετική κερδοσκοπία των αγορών.
Αθήνα, 27 Ιουλίου 2014
Δήλωση Ευάγγελου Βενιζέλου, Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, στο Έθνος της Κυριακής
Ίσως κάποιοι βιάζονται να ξεχάσουν το πολύ καθαρό μήνυμα των πρόσφατων ευρωπαϊκών, δημοτικών και περιφερειακών εκλογών. Ένα μήνυμα που αναδεικνύει την πολιτική σταθερότητα ως βασική προϋπόθεση για την οριστική υπέρβαση της κρίσης, για την αλλαγή σελίδας που θέλει η ελληνική κοινωνία, η οποία έχει καταβάλει τεράστιο κόστος με τις θυσίες στις οποίες υποβλήθηκε.
Άρα, θεμελιώδης προϋπόθεση για τον οδικό χάρτη οριστικής εξόδου από την κρίση είναι τώρα να σεβαστούμε και να αξιοποιήσουμε το μήνυμα αυτό που συνεπάγεται πρώτα απ’ όλα σεβασμό των θεσμών, με κορυφαίο τον θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας. Άλλωστε, η Ιστορία διδάσκει ότι όσες φορές το ζήτημα της προεδρικής εκλογής έγινε αντικείμενο κομματικής αντιδικίας δεν οδήγησε σε θετικά αποτελέσματα.
Το ΠΑΣΟΚ, η Δημοκρατική Παράταξη -όπως είπα και στη δήλωσή μου για την επέτειο της Μεταπολίτευσης- δεν έχει στρατηγικές αμφιταλαντεύσεις ως προς την πορεία της χώρας, ούτε δέχεται μαθήματα και υποδείξεις, γιατί έχει αποδείξει στην πράξη με επώδυνο τρόπο ότι αυτό που λέει το εννοεί. Αυτό μας επιτρέπει να μπορούμε να καταλαβαίνουμε στα επιμέρους θέματα ποια είναι κάθε φορά τα όρια αντοχής της κοινωνίας. Επιπλέον, ο σεβασμός των ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων και η ανάγκη να υπάρχει ένα αίσθημα ασφάλειας σε όλους τους πολίτες πρέπει να συνεκτιμάται στους ειδικότερους χειρισμούς μας, εφόσον το στρατηγικό πλαίσιο είναι σταθερό και μάλιστα εξυπηρετείται καλύτερα απ’ το να δημιουργούνται περιττές τριβές για άδικες ή μη αποτελεσματικές λεπτομέρειες.
Σάββατο, 24 Μαΐου 2014
Άρθρο του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελου Βενιζέλου στην εφημερίδα Αγγελιοφόρος της Κυριακής
«Η κρίσιμη επιλογή της προοδευτικής σταθερότητας»
Κάθε επιλογή που κάνουμε εμπεριέχει ένα ή περισσότερα διλήμματα. Είναι φυσικό λοιπόν, οι εκλογές, ως δημοκρατική έκφραση της βούλησης των πολιτών, να αποτελούν τη μέγιστη στιγμή κατά την οποία ο καθένας και η καθεμία καλείται να επιλέξει, αντιμέτωπος με διλήμματα.
Φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Μετά από πολλές θυσίες, πόνο, αγωνία. Ματώσαμε και παρά λίγο να πέσουμε. Σταθήκαμε όμως όρθιοι και παλέψαμε. Πήραμε σκληρές, αντιδημοφιλείς αποφάσεις, πικραίνοντας ανθρώπους δικούς μας, φίλους, συντρόφους, συμπολίτες.
Ναι, βρεθήκαμε στη δύσκολη θέση ν’ αναγκαστούμε να κάνουμε βήματα προς τα πίσω. Επώδυνα, οδυνηρά βήματα, προκειμένου να κατοχυρώσουμε όλα όσα είχαμε κερδίσει τα τελευταία 40 χρόνια της μεταπολίτευσης, τα καλύτερα 40 χρόνια της ιστορίας του τόπου, από τότε που ιδρύθηκε το νέο ελληνικό κράτος. Ναι, κάναμε βήματα προς τα πίσω, αλλά το κάναμε συντεταγμένα, υπεύθυνα, ώστε να έχουμε τις μικρότερες δυνατές συνέπειες και να γλιτώσουμε την καταστροφή, την ασύντακτη χρεοκοπία. Και τα καταφέραμε.
Αθήνα, 17 Μαΐου 2014
Άρθρο του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελου Βενιζέλου στην εφημερίδα Το Παρόν της Κυριακής
Το στοίχημα των εκλογών
Αυτήν και την επόμενη Κυριακή θεσμικά, οι τοπικές κοινωνίες καλούνται να εκλέξουν τους δημάρχους και τους περιφερειάρχες που μπορούν να κάνουν το καλύτερο για τον τόπο τους και ο ελληνικός λαός, στο σύνολό του, καλείται να εκλέξει τους Έλληνες Ευρωβουλευτές και να συνδιαμορφώσει τους πανευρωπαϊκούς συσχετισμούς δυνάμεων στο νέο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο.
Όμως, εκτός από την τυπική προσέγγιση υπάρχει και η ουσιαστική πολιτική εντύπωση. Η Αντιπολίτευση προσπάθησε στην αρχή να θέσει θέμα εκλογών-δημοψηφίσματος για την Κυβέρνηση και την κυβερνητική πολιτική. Στη συνέχεια κατέβασε τους τόνους. Έμεινε όμως, ως δήθεν πολιτικό στοίχημα των εκλογών αυτών, η διεκδίκηση της πρώτης θέσης στις Ευρωεκλογές από τη Νέα Δημοκρατία ή το ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι προφανές, ότι όλοι περιμένουν να φτάσει το βράδυ τη 25ης Μαΐου για να ερμηνεύσουν το εκλογικό αποτέλεσμα και τότε κάποιοι να πουν ότι υπάρχει πρόβλημα ουσιαστικής νομιμοποίησης της Κυβέρνησης. Ότι η χώρα μπαίνει σε πολιτική κρίση. Ότι δεν μπορεί η Κυβέρνηση να συνεχίσει την εθνική προσπάθεια ώστε να ολοκληρωθεί η έξοδος της χώρας από το μνημόνιο και την επιτήρηση της τρόικας.
Αθήνα, 3 Ιανουαρίου 2014
Άρθρο Ευάγγελου Βενιζέλου, Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, και Αντιπροέδρου της κυβέρνησης
στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ Σαββατοκύριακο
Στα χρόνια που πέρασαν από τότε που στην Ελλάδα συνειδητοποιήσαμε το μέγεθος της κρίσης και αρχίσαμε την σκληρή και δύσκολη εθνική προσπάθεια για την υπέρβασή της, κάθε ημέρα έχει πολύ μεγαλύτερη πυκνότητα και βάρος.
Τα τριάμισι αυτά χρόνια - με λάθη, με αδικίες, με αμφιθυμίες, με καθυστερήσεις, με αντιδράσεις σκληρές, άλλοτε δίκαιες και λογικές και άλλοτε συντεχνιακές και προκλητικές - έγινε ένα μεγάλο συλλογικό επίτευγμα: η Ελλάδα πέτυχε να θέσει υπό έλεγχο τη δημοσιονομική της κατάσταση και να περάσει από τα ανεξέλεγκτα δημοσιονομικά ελλείμματα στο μεγαλύτερο πρωτογενές πλεόνασμα στην Ευρώπη. Κατάφερε μέσα σε συνθήκες μεγάλη κοινωνικής και πολιτικής έντασης να εφαρμόσει κρίσιμες διαρθρωτικές αλλαγές που ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονομίας και μετατρέπουν σταδιακά το άρρωστο κράτος σε ένα σύγχρονο Ευρωπαϊκό «κανονικό» κράτος.
Όλα αυτά οφείλονται στις σκληρές θυσίες του ελληνικού λαού. Αυτός στήριξε την εφαρμογή της μόνης υπεύθυνης και ασφαλούς εθνικής στρατηγικής με τη ψήφο του στις διπλές εκλογές του 2012. Αυτός - παρότι ο καθένας γοητεύεται από την ιδέα πως θα μπορούσαμε δήθεν να βγούμε από την κρίση χωρίς θυσίες - ξέρει ότι με ψέματα και ψευδαισθήσεις δεν μπορεί να πορευτεί πλέον η Πατρίδα μας. Ξέρει πώς ούτε υπήρχε ούτε υπάρχει σχέδιο Β. Ξέρει κατά βάθος ότι δεν έφερε το μνημόνιο την κρίση το 2010, αλλά η κρίση που υπήρχε προπολλού έφερε το μνημόνιο ως το μικρότερο κακό σε σχέση με την απόλυτη καταστροφή της ανεξέλεγκτης οικονομικής, κοινωνικής και θεσμικής χρεοκοπίας.
Αθήνα, 3 Ιανουαρίου 2014
Άρθρο Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και ΥΠΕΞ Ευ. Βενιζέλου στην εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung
Η Ελλάδα ανέλαβε από 1.1.2014, για πέμπτη φορά μετά την ένταξή της, το 1981, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την Προεδρία του Συμβουλίου Υπουργών, σε μια συγκυρία ιδιαίτερα σημαντική για την πορεία της Ευρώπης, λίγους μήνες πριν τις εκλογές για το νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, και ενώ ξεκινάει, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, η συζήτηση για την πορεία και το μέλλον του ευρωπαϊκού εγχειρήματος. Η αναγκαία δηλαδή συζήτηση για τη διαφύλαξη του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου, αλλά και της θεσμικής ισότητας των κρατών-μελών, έννοιες και κατακτήσεις που μέχρι πρόσφατα θεωρούνταν δεδομένες, άρχισαν, όμως, να αμφισβητούνται υπό τη σκιά της οικονομικής κρίσης και της ανόδου της ξενοφοβίας και του ευρωσκεπτικισμού.
Η Ελληνική Προεδρία, αφουγκραζόμενη αυτό το κλίμα και επιθυμώντας να συνδράμει ενεργά στην οριστική υπέρβαση της Ευρωπαϊκής κρίσης διαμόρφωσε τις προτεραιότητές της με βάση τις ανάγκες και τις ανησυχίες των Ευρωπαίων πολιτών. Η Προεδρία είναι άλλωστε μια ευκαιρία να θυμίσει η Ελλάδα ότι είναι ένα "κανονικό", θεσμικά ισότιμο κράτος-μέλος της Ένωσης που σε όλες τις προηγούμενες Προεδρίες της συνέβαλε αποφασιστικά και στη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και στην θεσμική της διαμόρφωση.
Πρώτη προτεραιότητα της Ελληνικής Προεδρίας είναι η προώθηση πολιτικών που θα τονώσουν την ανάπτυξη και την πραγματική οικονομία, με έμφαση στη στήριξη τομέων που θεωρούνται κρίσιμοι για την αύξηση των θέσεων απασχόλησης, καθώς η ανεργία είναι το μεγάλο πρόβλημα στις περισσότερες χώρες - μέλη.
