19 Σεπτεμβρίου 2006

Αγόρευση Ευ. Βενιζέλου κατά τη συζήτηση και ψήφιση επί της αρχής, των άρθρων, των τροπολογιών και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης: «Ρυθμίσεις θεμάτων Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης και λοιπών θεμάτων αρμοδιότητας Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης».

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ο πολιτικός ταρτουφισμός, ο ψευτοπουριτανισμός και η υποκρισία πληρώνονται αργά ή γρήγορα. Και εδώ πληρώνονται δυόμισι ολόκληρα χρόνια μετά τις εκλογές, που ο κ. Καραμανλής κέρδισε εν πολλοίς υψώνοντας τη σημαία του αδιάφθορου και καταγγέλλοντας το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ως πολιτικά υπαίτιο της διαφθοράς που τώρα ο ίδιος, οι Υπουργοί του και οι Βουλευτές του θεωρούν ότι είναι ένα διάχυτο κοινωνικό φαινόμενο που δεν αφορά το πολιτικό σύστημα ή το κυβερνών κόμμα, αλλά όλη την κοινωνία.

Για τα φαινόμενα διαφθοράς και αδιαφάνειας επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. φταίει το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Για τα φαινόμενα τα οξύτατα, τα πρωτοφανή διαφθοράς επί των ημερών της Νέας Δημοκρατίας σε υψηλό κυβερνητικό επίπεδο δεν φταίει η Νέα Δημοκρατία, φταίει ο κακός εαυτός της Ελληνικής κοινωνίας!

Κι εγώ θα συνομολογήσω ότι πράγματι υπάρχει και συνευθύνη της κοινωνίας, διότι το φαινόμενο της διαφθοράς παράγεται μέσα από συνδυασμό των κενών και των αδρανειών της νομοθεσίας, των κακών διοικητικών και πολιτικών πρακτικών, αλλά και των κακών κοινωνικών νοοτροπιών και συμπεριφορών!

Η φοροδιαφυγή παράγει τη συναλλαγή με τον έφορο, η εισφοροδιαφυγή τη συναλλαγή με τα ασφαλιστικά ταμεία, η αυθαίρετη δόμηση τη συναλλαγή με τις πολεοδομικές αρχές και τα δασαρχεία και το «φακελάκι» στα νοσοκομεία συνδέεται με τον παράλογο τρόπο οργάνωσης του συστήματος υγείας και με την παράλογη και άνιση σχέση δημόσιου και ιδιωτικού τομέα! Αλλά αυτά τα ανακάλυψε ο κ. Καραμανλής σήμερα; Πού είναι το ήθος και το θάρρος ενός σύγχρονου Πρωθυπουργού μιας ευρωπαϊκής χώρας που οφείλει να λέει τα ίδια πράγματα και ως Αρχηγός της αντιπολίτευσης και ως Πρωθυπουργός;
Και επί του συγκεκριμένου. Συνέπεσε το νομοσχέδιο αυτό που θίγει και θέματα διαφάνειας –υποτίθεται ενισχύει το Γενικό Επιθεωρητή με αρμοδιότητες ελέγχου του πόθεν έσχες για κρίσιμες κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων- να συζητείται στη διαρκή επιτροπή και στην Ολομέλεια μεσούντος του μεγάλου αυτού σκανδάλου της Επιτροπής Ανταγωνισμού!

Περίμενα μέχρι την υστάτη ώρα, λίγο πριν την τελική ψηφοφορία, η Κυβέρνηση να προσθέσει διατάξεις, οι οποίες θα συνιστούν μια τομή στο πρόβλημα, διατάξεις άλλης τάξης, ριζοσπαστικές, θαρραλέες, πειστικές, όχι «μικρομερεμέτια» αυτού του τύπου «να δώσουμε μια ακόμα αρμοδιότητα ελέγχου, να αυξήσουμε λίγο τις ποινές». Αυτά δεν αποδίδουν!

Πού είναι οι πρωτοβουλίες του κ. Καραμανλή, οι οποίες θα μπορούσαν να ενσωματωθούν στο νομοσχέδιο; Να εξαγγείλει –για παράδειγμα- ότι προβαίνει σε έκτακτο εις βάθος έλεγχο των περιουσιακών στοιχείων της κοινωνικής παράστασης, όλων των στοιχείων του βιογραφικού σημειώματος όλων των μετακλητών στελεχών του ευρύτεροι κυβερνητικού μηχανισμού και όλων των κομματικών στελεχών του κυβερνώντος κόμματος! Αυτή είναι μια πρωτοβουλία! Αυτό θα ήταν ένα δείγμα γραφής άλλου τύπου.

Αντί γι’ αυτό, τι έχουμε; Τίποτα! Τα ίδια και τα ίδια, τον υπαινιγμό ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έκανε χειρότερα ή τα ίδια και επίσης τη θεωρία ότι πρέπει τώρα να διαμορφώσουμε κλίμα εθνικής συναίνεσης! Δηλαδή, για τη δική του κυβερνητική θητεία το ΠΑ.ΣΟ.Κ. φέρει ακέραια την ευθύνη, για τη θητεία της Νέας Δημοκρατίας πρέπει να μοιραζόμαστε όλα τα προβλήματα και την ευθύνη και των τυχαίων και των άτυχων συμβάντων και άρα ούτε γάτα ούτε ζημιά!
Θέλετε να πάρετε πρωτοβουλίες τέτοιες, όπως αυτές που εισηγήθηκε το ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Πάρτε τις και θα τις στηρίξουμε! Θέλετε να φέρετε ένα ολοκληρωμένο νομοθέτημα, το οποίο πράγματι να χτυπά το πρόβλημα στην καρδιά του, δηλαδή να αλλάζει άρδην τα δεδομένα και της νομοθεσίας και της διοικητικής πρακτικής, να περιορίζει τις διακριτικές ευχέρειες των κρίσιμων οργάνων, να χτυπά τη διαφθορά στον πυρήνα της;

Αυτό ναι, θα είχε νόημα να γίνει αντικείμενο μεγάλης εθνικής, κοινωνικής και κοινοβουλευτικής συζήτησης. Χωρίς λαϊκισμούς, χωρίς να κολακεύουμε την κοινή γνώμη να διαμορφώσουμε ένα κίνημα πολιτών, να θεσπίσουμε επιτροπές κοινωνικού ελέγχου του τρόπου λειτουργίας όλων των κρίσιμων υπηρεσιών. Της εφορίας, του νοσοκομείου, της πολεοδομίας, του δασαρχείου. Αλλά με τέτοια μέτρα συμβατικά, υποκριτικά, αναποτελεσματικά όπως αυτά που περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο αυτό, δεν γίνεται δουλειά.

Θα μου πείτε: Δεν μπορούσατε να έχετε κάνει πολλά από αυτά που προτείνετε τώρα; Μα, εμείς προσπαθούσαμε να διαμορφώσουμε κλίμα συναίνεσης, αλλά από την εκλογή του το 1997 ο κ. Καραμανλής –ήδη δηλαδή, από τις εκλογές του 2000 που έχασε- είχε καταστήσει έμβλημα της επίθεσής του κατά του ΠΑ.ΣΟ.Κ. τα ζητήματα της διαφθοράς γιατί είναι αυτή η κακή μνήμη του 1989 που οδηγεί σε αλλεπάλληλα σφάλματα τη Νέα Δημοκρατία. Είναι ένα ακυρωτικό ελάττωμα της πολιτικής της στρατηγικής, γιατί υπάρχουν ορισμένες κρίσιμες στιγμές στην ιστορία ενός τόπου που ανοίγουν πληγές, διαμορφώνουν στρατηγικές επιλογές από τις οποίες δεν μπορεί να απελευθερωθεί η Νέα Δημοκρατία, που είναι αιχμάλωτη εκείνων των καταστάσεων και εκείνων των αντιλήψεων. Και έτσι φθάνουμε σ’ ένα αδιέξοδο που το πληρώνει το κοινοβουλευτικό σύστημα συνολικά, το πληρώνει ο πολιτικός κόσμος συνολικά, το πληρώνουν οι δημοκρατικοί θεσμοί με απαξίωση. Γιατί εδώ η φθορά του κ. Καραμανλή και της Κυβέρνησής του είναι ένα ζήτημα που μας ενδιαφέρει βεβαίως γιατί είναι μία κακή κυβέρνηση που πρέπει να τιμωρηθεί, να χάσει τις εκλογές και αυτό είναι η ανάληψη της πολιτικής ευθύνης.
Αλλά εδώ υπάρχει ένα πρόβλημα δημοκρατίας, υπάρχει ένα πρόβλημα δημοκρατικών αξιών που πρέπει επίσης, να προστατεύσουμε. Και η Κυβέρνηση πέρα από όλα αυτά τα οποία συμβαίνουν, πέρα από όλα αυτά τα οποία συζητούμε έχει πολύ μεγαλύτερη θεσμική ευθύνη ηθικού και αξιακού περιεχομένου γιατί εκθέτει σε μία άδικη ή δίκαια, δεν έχει σημασία, αλλά σκληρή κοινωνική κριτική τους δημοκρατικούς θεσμούς.

Και κλείνω μ’ ένα θέμα εξίσου σημαντικό: Την ομηρία των συμβασιούχων. Οι συμβασιούχοι ετέθησαν από τον κ. Καραμανλή προσωπικά με τηλεοπτικές του δηλώσεις προεκλογικά όμηροι. Η ομηρία συνεχίζεται με τις γνωστές διαδικασίες και τώρα με την πρόσφατη πρακτική του Ελεγκτικού Συνεδρίου έχουμε κορύφωση αυτής της ομηρίας. Διότι υπάρχουν σε δήμους και άλλα νομικά πρόσωπα συμβασιούχοι που έχουν δικαιωθεί με τελεσίδικες αποφάσεις πολιτικών δικαστηρίων, οι οποίες έκριναν ότι οι συμβάσεις τους είναι συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου οι οποίοι εργάζονται σε πολύ σκληρές δουλειές, δεν λαμβάνουν αποδοχές και δεν καταβάλλονται οι ασφαλιστικές εισφορές. Και το Ελεγκτικό Συνέδριο διατάσσει τους επιτρόπους του να μην εγκρίνουν τα εντάλματα πληρωμής θεωρώντας ότι είναι ανίσχυρες οι αποφάσεις των πολιτικών δικαστηρίων γιατί δήθεν παραβιάζουν τη δικαιοδοσία τους, επειδή τα θέματα αυτά ανήκουν στα διοικητικά δικαστήρια. Το Ελεγκτικό Συνέδριο όμως, όπως εξήγησα και στην επιτροπή, δεν έχει τέτοια αρμοδιότητα να ελέγχει τη δικαιοδοσία των πολιτικών δικαστηρίων. Παραβιάζει με αυτά τα πρακτικά του Τμήματός του ευθέως, το άρθρο 100 παράγραφος 1 περίπτωση δ΄ του Συντάγματος και το άρθρο 95 παράγραφος 5 που επιβάλλει τη συμμόρφωση σε όλες τις δικαστικές αποφάσεις. Αλλιώς λύνονται οι αποφατικές και καταφατικές συγκρούσεις αρμοδιότητας μεταξύ δικαιοδοτικών κλάδων, όχι έτσι.

Άρα, πρέπει να ψηφιστεί η τροπολογία που έχουμε καταθέσει, ώστε να γίνονται σεβαστές οι δικαστικές αποφάσεις και να σταματήσει η ομηρία των συμβασιούχων. Και είναι πράξη όχι απλώς πολιτικού πολιτισμού και κοινωνικής ευθύνης, αλλά υποχρεωτική πράξη σεβασμού του Συντάγματος η αποδοχή της τροπολογίας αυτής διότι αν η Κυβέρνηση δεν αποδεχτεί την τροπολογία αυτή επικαλούμενη την ανατροπή της νομολογίας του Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου από μία μελλοντική απόφαση της ολομέλειάς του ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο, πρέπει, πρώτον, να σας πω ότι μπορεί ο καθένας να ισχυρίζεται ό,τι θέλει για το τι συμβαίνει στο χώρο της δικαιοσύνης και δεύτερον, δεν φερόμαστε ως Κοινοβούλιο έντιμα απέναντι σε ανθρώπους που κάνουν απεργία πείνας, που περιμένουν να πληρωθούν, που περιμένουν να νιώσουν μια στοιχειώδη εργασιακή ασφάλεια.

Άρα, περιμένουμε η Κυβέρνηση να σεβαστεί τις συνταγματικές της υποχρεώσεις και να ρυθμίσει το θέμα αυτό, όπως προτείνουμε με τη συγκεκριμένη τροπολογία μας. Ευχαριστώ.

• Προηγούμενο
• Επόμενο