12 Μαΐου 2005
Αγόρευση Ευ. Βενιζέλου κατά τη συζήτηση και λήψη απόφασης επί της προτάσεως που υπέβαλαν ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Γ. Παπανδρέου, η Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κα Α. Παπαρήγα, ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Α. Αλαβάνος και οι Βουλευτές των κομμάτων τους, καθώς και οι ανεξάρτητοι Βουλευτές κ.κ. Α. Ανδριανόπουλος και Σ. Μάνος με την οποία ζητείται, η διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το ψηφισμένο νομοσχέδιο: «Κύρωση της Συνθήκης για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης».
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η συζήτηση για την κύρωση της Συνθήκης για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης ολοκληρώθηκε στη Βουλή πριν τις διακοπές του Πάσχα με τη συντριπτική υπερψήφιση του κοινοτικού νομοσχεδίου. Η συζήτηση αυτή διεξήχθη μέσα σ΄ ένα συγκεκριμένο πολιτικό κλίμα. Σας καλώ να θυμηθούμε ποιο ήταν το πολιτικό κλίμα μέσα στο οποίο αναπτύχθηκε η επιχειρηματολογία της Κυβέρνησης για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα και για τη σχέση ευρωπαϊκού Δικαίου και εθνικού Συντάγματος πριν από λίγες εβδομάδες.
20 Απριλίου 2005
Αγόρευση Ευ. Βενιζέλου κατά τη συζήτηση επί της αρχής των άρθρων και των τροπολογιών του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Για την προστασία της Κεφαλαιαγοράς από πράξεις προσώπων που κατέχουν προνομιακές πληροφορίες και πράξεις χειραγώγησης της αγοράς».
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, το νομοσχέδιο που συζητούμε, αφορά, σύμφωνα με τις υποσχέσεις του τίτλου του, την προστασία και άρα την αξιοπιστία της κεφαλαιαγοράς. Πρόκειται πράγματι για ένα νομοσχέδιο, που στα βασικά του σημεία το διαπραγματεύτηκε στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το επεξεργάστηκε η προηγούμενη κυβέρνηση, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
4 Απριλίου 2005
Αγόρευση Ευ. Βενιζέλου κατά τη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εξωτερικών: «Κύρωση της Συνθήκης για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης».
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η συζήτηση για την κύρωση της Συνθήκης που θεσπίζει το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα στη Βουλή των Ελλήνων επικαλύπτεται και επικοινωνιακά και πολιτικά από την επικαιρότητα που αναδεικνύει την εντυπωσιακή αδυναμία της Κυβέρνησης να διαχειριστεί μία σειρά από κρίσιμα θέματα εξωτερικής και οικονομικής πολιτικής, που συνδέονται άμεσα με την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και με την κύρωση του Ευρωπαϊκού Συντάγματος. Ή για να το πω καλύτερα και ακριβέστερα, η συζήτηση μας επικαλύπτεται από τις κραυγαλέες και ανεξήγητες, από ένα σημείο και μετά, αντιφάσεις των πολιτικών επιλογών και πρακτικών της Κυβέρνησης.
30 Μαρτίου 2005
Αγόρευση Ευ. Βενιζέλου κατά τη συζήτηση επί των άρθρων και των τροπολογιών του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης: «Έλεγχος της διακίνησης και αποθήκευσης πετρελαιοειδών προϊόντων - Ρύθμιση θεμάτων του Υπουργείου Ανάπτυξης».
Κύριε Πρόεδρε, αντιλαμβάνομαι και συμμερίζομαι την αγωνία του κυρίου Υπουργού Ανάπτυξης. Έχω διατελέσει και εγώ, όπως υπενθύμισε ο κ. Σιούφας, Υπουργός Ανάπτυξης στην τελευταία φάση της προσπάθειας ένταξης της χώρας στην ΟΝΕ, άρα στην κορύφωση της αντιπληθωριστικής μας πολιτικής και έχω διαχειριστεί κι εγώ κρίσεις της διεθνούς αγοράς καυσίμων, που έπρεπε να τις αφομοιώσει η ελληνική αγορά με τον ηπιότερο δυνατό τρόπο.
2 Μαρτίου 2005
Αγόρευση Ευ. Βενιζέλου κατά τη συζήτηση επί των άρθρων και των τροπολογιών του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης: «Μέτρα ενίσχυσης του εσωτερικού ελέγχου και της διαφάνειας στη Δικαιοσύνη».
Κύριε Πρόεδρε, εστιάζω την προσοχή μου στο άρθρο 3 του νομοσχεδίου με το οποίο επέρχονται τροποποιήσεις στο άρθρο 691 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας για τη διαδικασία λήψης ασφαλιστικού μέτρου ή έκδοσης προσωρινής διαταγής, ειδικά ως προς τις εργατικές διαφορές.
Ο κύριος Υπουργός βελτίωσε τη διάταξη αυτή, αλλά ακόμη δεν έχω αντιληφθεί γιατί μέσα σε μια δέσμη διατάξεων που εισάγονται με επείγοντα χαρακτήρα, για να αντιμετωπιστούν προβλήματα διαφάνειας και διαφθοράς, πρέπει να περιληφθεί και μια τροποποίηση σχετική με την παροχή δικαστικής προστασίας στο χώρο των εργασιακών σχέσεων. Γιατί το ζήτημα αυτό των εργασιακών σχέσεων της προσωρινής ρύθμισης κατάστασης και της προσωρινής διαταγής συνδέεται με όλα τα άλλα θέματα;
1 Μαρτίου 2005
Αγόρευση Ευ. Βενιζέλου κατά τη συζήτηση επί της αρχής του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης: «Μέτρα ενίσχυσης του εσωτερικού ελέγχου και της διαφάνειας στη Δικαιοσύνη».
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η χώρα συνταράσσεται εδώ και έναν περίπου μήνα. Η εκκλησία και η δικαιοσύνη βρίσκονται στο επίκεντρο μιας πρωτοφανούς κρίσης. Και όλο αυτό το διάστημα η Κυβέρνηση παρακολουθεί με μια περίεργη αμηχανία και παθητικότητα τις εξελίξεις, αρκείται σε κοινότοπες, ηθικίζουσες δηλώσεις και προτροπές, δίκην γυμνασιάρχου της παλαιάς εποχής, χωρίς να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τον πυρήνα του προβλήματος.
25 Φεβρουαρίου 2005
Αγόρευση Ευ. Βενιζέλου κατά τη συζήτηση «Για τη διερεύνηση των όσων περιλαμβάνονται στις δικογραφίες που διαβιβάστηκαν στη Βουλή με τις υπ’ αριθμ. Ε.Π. 341/120-09-2004 και Ε.Π. 343/21-9-2004 εισαγγελικές αναφορές, σχετικά με θέματα εξοπλισμού των Ενόπλων Δυνάμεων».
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, είναι μια ευκαιρία να αναρωτηθούμε σήμερα πώς ξεκίνησε αμέσως μετά τις εκλογές και πού βρίσκεται σήμερα αυτή η υπόθεση των αμυντικών εξοπλισμών. Ξεκίνησε ως ένα τεράστιο πολιτικό και ενδεχομένως ποινικό σκάνδαλο και σήμερα, μετά και την ολοκλήρωση των εργασιών της Εξεταστικής Επιτροπής, που ήταν ένα εξαιρετικό forum για την αποκάλυψη της πραγματικότητας, η υπόθεση αυτή έχει εξατμιστεί.
16 Φεβρουαρίου 2005
Αγόρευση Ευ. Βενιζέλου κατά τη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και των τροπολογιών του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού: «Ίδρυση Οργανισμού Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης- Πάτρα 2006 Α.Ε.».
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Ελλάδα επεδίωξε να αναλάβει και να διοργανώσει την Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης του 2006 και όχι του 2019, για να συνεχισθεί η ολυμπιακή δυναμική και για να υπάρχει μία συνέχεια μετά από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας με μεγάλα ευρωπαϊκά ή διεθνή γεγονότα.
Κατά την ίδια λογική, η Θεσσαλονίκη διεκδίκησε την EXPO, την Παγκόσμια Έκθεση του 2008, δυστυχώς, με αποτυχία για λόγους που έχουμε εξηγήσει. Δηλαδή, η Κυβέρνηση, ουσιαστικά, δεν ήθελε να αναλάβει το κόστος και τον κίνδυνο αυτής της διοργάνωσης, γιατί αλλιώς θα είχε επιτευχθεί αυτός ο στόχος μέσα από μία έγκαιρη διπλωματική συνεννόηση με τις δυο άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις που διεκδίκησαν το θεσμό, δηλαδή την κυβέρνηση της Ιταλίας και την κυβέρνηση της Ισπανίας.
15 Φεβρουαρίου 2005
Αγόρευση Ευ. Βενιζέλου κατά τη συζήτηση επί της αρχής και των άρθρων του σχεδίου νόμου του Υπ. Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων: «Κυβερνητική Επιτροπή Παιδείας και Πολιτισμού».
Κύριε Πρόεδρε, αυτό το νομοσχέδιο αποδίδει με τον καλύτερο τρόπο τη γνωστή έκφραση «απορία ψάλτου βηξ». Ουσιαστικά το νομοσχέδιο έρχεται να επισημοποιήσει την κυβερνητική αμηχανία στους κρίσιμους τομείς της παιδείας και του πολιτισμού. Όταν δεν έχουμε τι να κάνουμε και τι να πούμε, όταν διαπιστώνουμε ότι έχει περάσει ήδη το ? της κυβερνητικής θητείας χωρίς καμία σοβαρή πρωτοβουλία και φυσικά κανένα απτό αποτέλεσμα σε αυτούς τους τομείς, συγκροτούμε μία διϋπουργική επιτροπή παιδείας και πολιτισμού υπό την προεδρία του Πρωθυπουργού, η οποία θα διαχειριστεί το απόλυτο κενό.
20 Ιανουαρίου 2005
Αγόρευση Ευ. Βενιζέλου κατά τη συζήτηση επί των άρθρων του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης: «Μέτρα για τη διασφάλιση της διαφάνειας και την αποτροπή καταστρατηγήσεων κατά τη διαδικασία σύναψης δημοσίων συμβάσεων».
Κύριε Πρόεδρε, σε ένα σύγχρονο δημοκρατικό κράτος δικαίου δεν πρέπει ποτέ και για καμία περίπτωση η δημοκρατικά νομιμοποιημένη κυβέρνηση να δημιουργεί την εντύπωση ότι έχει καταστήσει πολιτικό της αντίπαλο έναν επιχειρηματία και συγκρούεται μαζί του. Το θέαμα αυτό μπορεί να είναι θέαμα το οποίο προκαλεί το ενδιαφέρον του κοινού, μπορεί να διευκολύνει τον Πρωθυπουργό στην κατασκευή πολιτικών εντυπώσεων, μπορεί μερικές φορές οι εντυπώσεις αυτές να κερδίζονται, αλλά στον πυρήνα της η δημοκρατία και το κράτος δικαίου, συμπεριλαμβανομένης και της πολυφωνίας πλήττονται και πληγώνονται.Το νομοσχέδιο ακολουθεί μία ερμηνευτική αντίληψη για το Σύνταγμα, που ουσιαστικά αποδυναμώνει και υποβαθμίζει τον καταστατικό χάρτη της χώρας, γιατί του στερεί την αναγκαία γενικότητα, ευρύτητα, διορατικότητα και μακροβιότητα.