Παρασκευή 5 Ιουνίου 2015
Δευτερολογία και Παρέμβαση Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Ευ. Βενιζέλου, κατά τη συζήτηση κατόπιν αιτήματος του Πρωθυπουργού
κ. Αλέξη Τσίπρα, σύμφωνα με το άρθρο 124Α του Κανονισμού
της Βουλής, με αντικείμενο την ενημέρωση του Σώματος
για τα ζητήματα που άπτονται της τρέχουσας διαπραγμάτευσης
Ευ. Βενιζέλος: Κυρία Πρόεδρε της Βουλής επειδή είστε υπόδειγμα αυτοπεριορισμού θα ακολουθήσω τη συμβουλή σας και το παράδειγμά σας.
Ζ. Κωνσταντοπούλου: Το εκτιμώ ιδιαιτέρως.
Ευ. Βενιζέλος: Και εγώ. Είναι άλλωστε αμοιβαία και πρόδηλη η εκτίμηση.
Κυρίες και κύριοι βουλευτές, ας αναρωτηθούμε τι μήνυμα έστειλε σήμερα ο κ. Τσίπρας μιλώντας στη Βουλή, προκαλώντας τη συζήτηση αυτή; Σε ποιον απευθύνθηκε; Απευθύνθηκε στο διεθνές ακροατήριο; Έστειλε μηνύματα στους πιστωτές, στους εταίρους, στις ευρωπαϊκές Κυβερνήσεις, στους διεθνείς θεσμούς; Απευθύνθηκε δυστυχώς μόνο και αποκλειστικά στο εσωτερικό ακροατήριο. Όχι στην κοινωνία, στο εσωκομματικό ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ και από δίπλα των Ανεξαρτήτων Ελλήνων.
Μάλιστα, σήμερα εξέθρεψε τον κ. Καμμένο ως θεματοφύλακα της άκαμπτης ριζοσπαστικής αριστερής πολιτικής. Αναρωτιέμαι πως νιώθουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, οι Υπουργοί και οι βουλευτές βλέποντας τον κ. Καμμένο να κανοναρχεί, να εγγυάται την Ορθοδοξία τους και τη συνέπειά τους; Αυτό που γίνεται τώρα, σημειώστε το, θα το πληρώσει πολύ ακριβά ο κ. Τσίπρας σε λίγες εβδομάδες.
Για να σκεφτούμε, βοήθησε τη διαπραγματευτική θέση της χώρας η σημερινή συζήτηση και η στάση του κ. Τσίπρα; Συνέβαλε στην αλλαγή του εσωτερικού πολιτικού κλίματος; Στη διαμόρφωση ενός ενιαίου εθνικού μετώπου; Διαμόρφωσε τις προϋποθέσεις της συναίνεσης, ή επανέλαβε τελικά προκλήσεις;
Τον άκουσα στη δευτερολογία του.
Άκουσα - και το λέω με λύπη- τον εξυπναδίστικο τρόπο με τον οποίο απευθυνόταν στον Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας και δι' αυτού στην Αξιωματική Αντιπολίτευση, ότι «εν πάση περιπτώσει αποδεχτείτε αυτά που έχουμε πει» ή ότι «εν πάση περιπτώσει σας ευχαριστώ, διότι με βοηθάτε να πω ότι δεν θα αποδεχτώ αλλαγή στον ΦΠΑ των νησιών».
Αλλαγή στον ΦΠΑ των νησιών που πρότεινε η Κυβέρνηση πριν από δυο μέρες με το κείμενο των 47 σελίδων και είχε ουσιαστικά προτείνει ο κ. Βαρουφάκης με το κείμενό του, του Μαρτίου του 2015, όταν ανέλυσε με αριθμούς και σχεδιαγράμματα το περιεχόμενο της συμφωνίας της 20ης Φεβρουαρίου. Αυτής που πολλοί συνάδελφοί του στην Κυβέρνηση του λένε ότι «κακώς την υπογράψαμε, δεν καταλάβαμε, έπρεπε να διασφαλίσουμε χρηματοδότηση, πήραμε Μνημόνιο χωρίς λεφτά και μας πήραν και τα 11 δις του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας».
Αυτά που ακούσαμε από το στόμα του Πρωθυπουργού ήταν μια υπεύθυνη εθνική τοποθέτηση του Πρωθυπουργού μιας χώρας, που είναι στην κατάσταση που είναι η Ελλάδα και διαπραγματεύεται και έχει χρηματοδοτικές ανάγκες, αναπτυξιακά προβλήματα; Πού πρέπει να βγει κάποια στιγμή στις αγορές και να ξαναγίνει κυρίαρχη και ανεξάρτητη και να μην είναι εξαρτημένη από τα δάνεια των εταίρων της;
Ή ήταν μια μίζερη, μικρόψυχη, μικροκομματική διαχείριση της συγκυρίας; Και πόσο θα διαρκέσει η σημερινή συζήτηση; Ποια είναι η προστιθέμενη αξία της; Για πόσες ώρες θα τη θυμόμαστε ως συμβολή σε μια εθνική προσπάθεια;
Μας λέει ο κ. Τσίπρας υπερήφανος: «δεν πρόκειται η Κυβέρνηση αυτή να υπογράψει Μνημόνιο 3». Μάλιστα. Θα υπογράψει τη μικρή συμφωνία ολοκλήρωσης του Μνημονίου 2; Θα πάρει τις υπολειπόμενες δόσεις για να μπορέσει να καλύψει τις επιτακτικές και επείγουσες χρηματοδοτικές ανάγκες για τον Ιούλιο και τον Αύγουστο; Και πότε θα γίνει αυτό; Με ποιους όρους;
Εκτός κι αν εννοεί ότι δεν πρόκειται να υπογράψει Μνημόνιο 3 όπως εννοούσε ότι δεν θα υπογράψει την παράταση του Μνημονίου 2. Γιατί ακούσαμε την υπερήφανη δήλωση και προεκλογικά και μετεκλογικά «δεν θα υπογράψουμε παράταση», αλλά ο κ. Βαρουφάκης έβαλε την υπογραφή του στην παράταση της κύριας σύμβασης χρηματοοικονομικής διευκόλυνσης, που παραπέμπει ρητά στο πρόγραμμα, που παραπέμπει ρητά στο Μνημόνιο, που βεβαίως είναι αποτέλεσμα της συμφωνίας της 20ης Φεβρουαρίου και συνιστά τη νομική βάση της συνεχιζόμενης διαπραγμάτευσης.
Θυμάστε την άλλη περήφανη δήλωση «δεν θέλουμε δόσεις»; «Μας αρκεί ο ELA και η αύξηση του ορίου των εντόκων γραμματίων»; Τώρα κάνουμε κρα για μια δόση και λέμε «αν δεν έρθει η δόση, δεν πληρώνουμε τις δικές μας υποχρεώσεις» και στέλνουμε και μήνυμα υπερήφανης και άκαμπτης στάσης ζητώντας διευκόλυνση από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να πάνε όλες οι πληρωμές στο τέλος Ιουνίου.
Τέλος Ιουνίου, έρχεται. 5 Ιουνίου είμαστε, θα φτάσει και η 19η και η 30η. Το ίδιο δεν έλεγαν μήπως οι Υπουργοί της Κυβέρνησης και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ για μονομερείς ενέργειες στο επονείδιστο χρέος, για διεθνή διάσκεψη; Για κούρεμα; Τώρα; «Παραμετρικές αλλαγές, η Lazard, θα ξαναδούμε τα δεδομένα όπως τα είχαμε διαμορφώσει».
Εκτός κι αν όλα αυτά είναι ένα τέχνασμα το οποίο απευθύνεται σε αφελείς. Εάν ο κ. Τσίπρας – θα χρησιμοποιήσω έναν όρο- νομιναλιστικά – λέγεται αυτό - εννοεί ότι δεν θα υπογράψει ποτέ Μνημόνιο 3, διότι το Μνημόνιο 3 στο νέο κόσμο του Όργουελ, λέγεται «νέα αναπτυξιακή συμφωνία». Για την ακρίβεια, λέγεται «Σχέδιο Ανάπτυξης Νέας Οικονομίας», Σ.Α.Ν.Ο.!
Απευθύνομαι στον κ. Τσίπρα που απουσιάζει, ειδικά όταν έλαβα εγώ τον λόγο, αλλά φαντάζομαι υποκαθίσταται εδώ από τους κορυφαίους Υπουργούς του, του λέω λοιπόν του κ. Τσίπρα:
Κύριε Τσίπρα, όταν θα φέρετε ως Πρωθυπουργός πρόσθετο κούρεμα 1 ευρώ, στο χρέος, ελάτε να μας το πείτε να σας πούμε μπράβο. Όταν θα φέρετε μικρότερα επιτόκια κατά 1 δέκατο της μονάδας, ελάτε να μας το πείτε να σας πούμε μπράβο. Όταν θα φέρετε επιμήκυνση της μέσης διάρκειας του χρέους κατά ένα μήνα, ελάτε να μας το πείτε να σας πούμε μπράβο.
Δεν δέχομαι όμως ερωτήσεις του τύπου «θα στηρίξετε την Κυβέρνηση στην προσπάθεια αναδιάρθρωσης του χρέους»; Εσείς προσχωρείτε στην πολιτική μας –το είπα και στην αρχική μου ομιλία- γλείφετε εκεί που φτύνατε, γιατί κατηγορούσατε αυτό που έγινε το 2012, το κούρεμα, την αναδιάρθρωση, το καταραμένο PSI. Και τώρα με τους συμβούλους μας, του 2012, προσπαθείτε να επαναφέρετε τα κείμενά μας, τα επιχειρήματά μας, δηλαδή να αξιοποιήσετε το πλαίσιο που έχουμε διαμορφώσει.
Και πρέπει να ξανασκεφτεί ο κ. Τσίπρας αυτό που είπε ως μια βαριά προσβολή στον πατριωτισμό μας, ότι οι πιστωτές αντλούν επιχειρήματα από το e-mail Χαρδούβελη. Ποιο; Από το κείμενο με το οποίο εμείς αρνούμασταν να αποδεχτούμε τις πιέσεις των Ευρωπαίων και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Από το κείμενο με το οποίο εμείς θέλαμε να αντλήσουμε το βασικό πολιτικό επιχείρημα, ότι δεν μπορούν να ληφθούν πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα, δεν μπορούν να γίνουν περικοπές μισθών και συντάξεων, δεν μπορεί να γίνουν αλλαγές στο εργασιακό.
Εκκρεμεί όμως η βασική ερώτηση και υπάρχει η ευκαιρία της τριτολογίας του κ. Τσίπρα: μπορεί να παρουσιάσει στη Βουλή ως Πρωθυπουργός ένα στοιχειώδες χρονοδιάγραμμα; Καλά, δεν θα υπογράψει το Μνημόνιο 3, πότε θα βγει η χώρα από το Μνημόνιο; Ποια είναι η επιδίωξη, ο στόχος, η δέσμευση; Όχι από το Μνημόνιο ως λέξη, από το Μνημόνιο ως κατάσταση ακόμη κι αν αυτό λέγεται «Σχέδιο Αναπτυξιακής Πολιτικής». Πότε! Ποιος είναι ο στόχος; Πότε θα επανέλθουμε στις αγορές; Πότε θα πάψουμε να εξαρτώμεθα από ένα νέο δάνειο, που θέλει όρους;
Είχα πει πριν από ενάμιση μήνα ότι θα ανασυσκευάσουν τα υφιστάμενα κονδύλια και θα τα εμφανίσουν ως Μνημόνιο 3 με νέους όρους. Τώρα δεν φτάνουν τα υφιστάμενα κονδύλια του Μνημονίου 2. Πόσες είναι οι χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας για το 2016, ’17, ’18; Τι λέει το Υπουργείο Οικονομικών, αν υποθέσουμε ότι χρειαζόμαστε στήριξη και για το 2018; Μακάρι να σταματήσουμε εκεί.
50 δις υπολογίζονται διεθνώς τα ποσά που χρειάζεται η χώρα, δυστυχώς, εάν δεν βγει στις αγορές. Καλώς ή κακώς κυρίαρχο κράτος είναι το κράτος που δανείζεται με λογικά επιτόκια. Γι’ αυτό το χρέος λέγεται κυρίαρχο και τα ομόλογα κυρίαρχα στις περισσότερες γλώσσες του κόσμου.
Πείτε κάτι στη Βουλή, στους Βουλευτές σας. Γιατί αγωνίζονται; Γιατί παθιάζονται, γιατί σας στηρίζουν, με ποια προοπτική; Πείτε κάτι στην αγορά, στους επιχειρηματίες, στους ανέργους που προσδοκούν μια θέση εργασίας. Γιατί εμείς είχαμε το σχέδιο. Και το σχέδιο δεν ήταν δικό μας, ήταν απόφαση του Eurogroup. Κουβέντα. Απορία ψάλτου βηξ, για την αναφορά μου ότι η έξοδος στην προληπτική πιστωτική γραμμή δεν ήταν επιδίωξη της κυβέρνησης αλλά απόφαση του Eurogroup του Νοεμβρίου του 2014.
Και πρακτικά, εμφανίζετε αυτό το κείμενο των 47 σελίδων, την πρόταση της κυβέρνησής σας της οποίας είδαμε το περιεχόμενο, είδαμε τις επιβαρύνσεις για την κοινωνία, τους πολίτες, την αγορά, την οικονομία. Είδαμε τα φορολογικά μέτρα. Αυτό το κείμενο είναι για σας απαράβατο όριο; Τι λέτε; Τι θέλετε να πει η Βουλή σήμερα για να σας στηρίξει; Τι ζητάτε από μας;
Και επειδή ο εταίρος σας ως κυβερνητικός καμαρώνει και σας λέει «έχουμε δεδηλωμένη», έχετε δεδηλωμένη; Προχωρήστε. Εμείς είπαμε ότι στηρίζουμε μια εθνική προσπάθεια, αλλά δε θα διευκολύνουμε κοινοβουλευτικά μια κυβέρνηση η οποία εφαρμόζει αυτές τις πολιτικές. Κι όχι μόνο στην οικονομία, στην εξωτερική πολιτική, στην ασφάλεια, στην παιδεία, στους θεσμούς.
Έρχεται ο κ. Τσίπρας και λέει, «μα είναι δυνατόν, βρισκόμαστε σε πιστωτική ασφυξία. Πότε, εν έτει 2015, με τη χώρα λίγο πριν την έξοδο». Σε ποια πιστωτική ασφυξία βρισκόταν η χώρα το 2009, το 2010, το 2011, το 2012; Φαντασιώνεστε τη σκληρή διαπραγμάτευση, έτσι; Ελάτε να σας πούμε εμείς, ελάτε να σας πω προσωπικά εγώ τι σημαίνει σκληρή διαπραγμάτευση.
Να σε βάζουν σ’ ένα τραπέζι συζήτησης για το αν η χώρα θα βγει αύριο από το ευρώ, για το αν θα υπάρχει συμμετοχή στο κούρεμα του χρέους εθελοντική υποτίθεται, όλου του ιδιωτικού τομέα παγκοσμίως σε ποσοστό μεγαλύτερο του 95%. Για το αν θα εφαρμοστεί ή δε θα εφαρμοστεί το σχέδιο εκτάκτων συνθηκών για τον τραπεζικό τομέα στην Ελλάδα.
Ελάτε ν’ απαντήσετε σ’ αυτά. Ελάτε να μιλήσετε εκπροσωπώντας μια χώρα με 12,5% του ΑΕΠ πρωτογενές έλλειμμα, που αν βρισκόταν ξεκρέμαστη εκτός Ευρωζώνης και εκτός οικονομικού συστήματος, δε θα μπορούσε να καλύψει στοιχειωδώς τις λειτουργικές ανάγκες του κράτους, ούτε μισθούς, ούτε συντάξεις, ούτε νοσοκομεία, ούτε σχολεία, ούτε πρόνοια.
Τώρα αντιμετωπίζουμε συνθήκες πιστωτικής ασφυξίας. Τίποτα δε συγκρίνεται μ’ αυτά που έχουμε βιώσει. Τα έχετε συκοφαντήσει όλα αυτά, τα έχετε λοιδορήσει, τα έχετε αλλοιώσει στη συνείδηση του ελληνικού λαού. Αυτό θα πληρωθεί ακριβά. Για να μην πληρώσει όμως η χώρα και το κόστος να είναι μόνο πολιτικό κόστος δικό σας και όχι εθνικό κόστος της χώρας, μπορείτε ν’ αξιοποιήσετε τη συζήτηση όπως γίνεται σε όλα τα Κοινοβούλια των σύγχρονων κοινοβουλευτικών Δημοκρατιών.
Χωρίς να χαμογελάτε, χωρίς αλαζονεία, χωρίς αυτή την αυταρέσκεια ότι πρώτη φορά εκφράστηκε η Δημοκρατία..
[ Προς τον Υπουργό Οικονομικών κ. Βαρουφάκη που προσπάθησε να διακόψει ]
Ναι, μιλώ σ’ εσάς, ειδικώς, προσωπικώς σ’ εσάς, που εκθέτετε, προσβάλλετε και ταπεινώνετε τη χώρα! Που ακκίζεστε χωρίς να έχετε συνείδηση της ευθύνης σας και πολιτικά και προσωπικά! Σ’ εσάς! Ναι, σ’ εσάς και στον κ. Τσίπρα που σας διόρισε και σας κρατά στη θέση αυτή!
Ν’ ακούσετε τι λέει η αντιπολίτευση, να τη σεβαστείτε. Γιατί εάν δε σέβεστε το διάλογο και την αλήθεια, τότε δυστυχώς οι οιωνοί είναι πολύ κακοί για τη χώρα.
***
Ζ. Κωνσταντοπούλου: Υπενθυμίζω ότι η κυβέρνηση έχει πάρει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή και αυτό λέγεται «λαϊκή κυριαρχία». Για να θυμόμαστε και την κυριαρχία με τη δημοκρατική της έννοια. Το 12,5% έλλειμμα έχω την αίσθηση ότι αποτελεί αντικείμενο ποινικής διερεύνησης που είναι εν εξελίξει.
Ευ. Βενιζέλος: (Τοποθέτηση εκτός μικροφώνου)
Ζ. Κωνσταντοπούλου: Μιλήσατε το πενταπλάσιο από το προβλεπόμενο. Καθίστε κ. Βενιζέλο, δεν έχετε το λόγο.
Ευ. Βενιζέλος: (Τοποθέτηση εκτός μικροφώνου)
Ζ. Κωνσταντοπούλου: Δεν έχετε το λόγο.
Ευ. Βενιζέλος: (Τοποθέτηση εκτός μικροφώνου)
Ζ. Κωνσταντοπούλου: Θέλετε επί προσωπικού μήπως; Σας δίνω επί προσωπικού για ένα λεπτό.
Ευ. Βενιζέλος: Ακούστε κα Πρόεδρε, ο κανονισμός της Βουλής προσδιορίζει επακριβώς πότε και πώς απευθύνεται ο Πρόεδρος της Βουλής στο Σώμα. Τι περιεχόμενο έχουν και πώς γίνονται οι ανακοινώσεις του Προέδρου προς τη Βουλή. Αυτές οι παρεμβάσεις σας, οι δήθεν χαριτωμένες, οι δήθεν απειλητικές, οι δήθεν υπαινικτικές, διατυπώνονται κατά παράβαση του Κανονισμού της Βουλής και του Συντάγματος. Πρέπει να τιμήσετε τη θέση σας. Εάν σας πέφτει μεγάλη, παρακαλώ να προσαρμόσετε τα μεγέθη της συμπεριφοράς σας.
Ζ. Κωνσταντοπούλου: Θα εφεύρουμε και την προκρούστειο θέση προκειμένου να προσαρμόσουμε στα δικά σας προαπαιτούμενα. Όμως ο Κανονισμός της Βουλής ρητά ορίζει ότι ο Πρόεδρος ομιλεί από την έδρα, διαβάστε τον Κανονισμό και όταν θέλει να μιλήσει για την ουσία του ζητήματος -για την ουσία του ζητήματος-, δυστυχώς αυτά τα οποία ακούστηκαν προηγουμένως δεν ήταν ουσία του ζητήματος, τότε ομιλεί από το βήμα. Έληξε το προσωπικό επί του οποίου σας έδωσα το λόγο.
5.06.2015 Εκτός κι εάν το Μνημόνιο 3 λέγεται «Σ.Α.Ν.Ο» from Evangelos Venizelos on Vimeo.